به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، دانمارک پیشتاز گروهی از کشورهایی است که هدفشان حذف کربن‌دی‌اکسیدی بیشتر از میزان انتشار آن‌ها است. به عبارت دیگر بعضی از کشورها خواهان حذف آلودگی کربن به میزانی بیشتر از تولید آن در مرزهای خود و به دنبال انتشار منفی به‌جای انتشار صفر خالص هستند، این امر باعث بهبود طبیعت می‌شود.
انتشاردهنده‌های منفی کربن در COP28
در حالی که کشورهای حاضر در مذاکرات اقلیمی COP28 در حال مباحثه بر سر راه‌هایی برای کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای خود هستند، گروهی از کشورها به رهبری دانمارک تصمیم گرفته‌اند هدف نهایی خود را حذف بیشتر دی‌اکسید کربن از جو، به‌عنوان منبع اصلی گرمایش جهانی تعیین کنند.
گروه انتشاردهندگان منفی به این ترتیب توسط دانمارک، فنلاند و پاناما راه‌اندازی شد که هدف آن دستیابی به این هدف از طریق کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، حفاظت و گسترش جنگل‌ها و سرمایه‌گذاری بر فناوری‌های جدید است.
پاناما با وجود جنگل‌های وسیع خود که به‌عنوان یک مخزن بزرگ جذب کربن عمل می‌کند، پیش از این به هدف رسیده است و فنلاند و دانمارک امیدوارند به ترتیب تا ۲۰۳۵ و ۲۰۴۵ به این هدف دست پیدا کنند.
چگونگی تبدیل کشورها به انتشارکننده‌های منفی
کربن‌خنثی و سپس کربن‌منفی شدن یک چالش بزرگ، اما قابل دستیابی است و برای کشور ثروتمند شمال اروپا، دانمارک، یک استراتژی سه‌جانبه محسوب می‌شود. این امر موجب کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای به‌ویژه در بخش انرژی، گسترش جنگل‌ها و سرمایه‌گذاری در فناوری جذب و حذف کربن خواهد شد. با این اقدامات دانمارک تشعشعات گرمایش سیاره را پیش از رسیدن به جو به دام می‌اندازد و به‌طور دائم زیر زمین مدفون می‌کند.
میزان تأثیر فناوری جذب کربن
فناوری جذب و ذخیره‌سازی کربن مؤثر، اما گران است و هنوز در مقیاس بزرگ در دسترس نیست. به گفته آژانس بین‌المللی انرژی، حدود ۴۰ پروژه بزرگ جذب کربن در سراسر جهان در حال اجراست که هر سال حدود ۴۵ میلیون تن دی‌اکسید کربن (تقریباً ۰.۱ درصد از ۳۶.۸ میلیارد تن منتشر شده در سطح جهان) را جذب می‌کنند.
به‌کارگیری این فناوری یک گام بزرگ به‌شمار می‌رود، به‌ویژه که هنوز به‌طور کامل توسعه پیدا نکرده است. با این وجود دانمارک برخلاف پاناما و فنلاند جنگل‌های وسیعی ندارد و فناوری‌های جدید را برای دستیابی به اهداف خود ضروری می‌داند. این کشور به‌تازگی تأسیسات جدید جذب کربن را در مرزهای خود راه‌اندازی کرده است که انتظار می‌رود تا ۲۰۲۶ به بهره‌برداری برسد.
دانمارک امیدوار است که این فناوری ظرف ۱۰ تا ۱۵ سال آینده با سرمایه‌گذاری کشورها در آن و کاهش هزینه‌ها عادی شود و توسعه پیدا کند.
نظر شما