به گزارش خبرنگار ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا مرور عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه وطن امروز در صفحه اول امروز خود با تیتر «آئین محبت، آینه رحمت» نوشت: دختر علامه طباطبایی در گفت‌وگویی می‌گوید: ایشان فوق‌العاده منظم بودند. دقیقاً می‌شد ساعت را از روی حرکات کارهای ایشان تنظیم کرد. در منزل ما خواب بعد از نماز صبح نبود و بیدار می‌شدیم. ایشان صبحانه را که میل می‌کردند سراغ نوشتار می‌رفتند و مشغول مطالعه و نوشتن می‌شدند، حدود یک تا دو ساعت بعد تدریس داشتند، برای درس بیرون می‌رفتند و می‌آمدند، یک ساعت منزل بودند و باز دوباره تدریس دیگری نزدیک ظهر بود که می‌رفتند و به منزل برمی‌گشتند.
یک تنفسی بود، سپس ظهر می‌شد و نماز ظهر و عصر را می‌خواندند و ناهار می‌خوردیم و حدود ساعت ۱۳:۳۰ ایشان تقریباً دو ساعت استراحت می‌کردند و بعد بیدار می‌شدند، اول چایی میل می‌کردند و بعد کمی راه می‌رفتند؛ یا حرم می‌رفتند یا قبرستان قم.
اگر نمی‌رفتند حتماً در حیاط منزل یک ساعت راه می‌رفتند و بعد مشغول کار می‌شدند و باز تا دو ساعت بعد مشغول کار بودند تا مغرب می‌شد، برای نماز آماده می‌شدند و نماز را که می‌خواندند باز مشغول کار بودند و بین صبحانه و ناهار هیچ چیز نمی‌خوردند به جز چند چای کمرنگ عصر هم همین طور بود؛ بین ظهر و عصر حتی میوه و خوراکی هم نمی‌خوردند و فقط چند چای کمرنگ می‌خوردند و باز تا ساعت ۲۱:۳۰ شب مشغول کار بودند.
از اتاق‌شان برای صرف شام می‌آمدند، شام را که می‌خوردند یک تا یک‌ساعت‌ونیم وقت بود برای دور هم نشستن و اگر کسی حرفی، صحبتی، سوالی و ماجرایی برایش اتفاق افتاده، همان زمان مطرح می‌شد. فرزندان پسر و دختر همه بودیم؛ در واقع صحبت خانوادگی و دوستانه بود. بعد هم برنامه خواب را داشتند. اینها برنامه روتین و همیشگی ایشان در یک روز بود.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «آغاز فصل جدید در خنثی‌سازی تحریم ها» نوشت: در حالی که آمریکا به دنبال گوشه‌گیری ایران بود و روز به روز فشارهای تحریم را بیشتر می‌کرد تا زمین‌گیر شدن اقتصاد کشورمان را ببیند، دولت سیزدهم شرایطی را فراهم کرد که تحریم‌ها بی‌اثر شود. دولت رئیسی برای گذر از تحریم‌ها، مذاکره با کشورهای مختلف را آغاز کرد و نتیجه آن فعال شدن ایران در پیمان‌های بین‌المللی چون اتحادیه اقتصادی اوراسیا و سازمان همکاری شانگهای بود.
در اقدامی جدیدتر ایران عضو دائم بریکس شد که به اذعان کارشناسان این عضویت حاصل دیپلماسی قوی دولت سیزدهم است. اعضای اصلی گروه بریکس، کشورهای چین، هند، روسیه، برزیل و آفریقای جنوبی هستند که تمام آنها از شرکای مهم اقتصادی کشورمان هم هستند. گروه بریکس بیشترین سهم از تولید ناخالص داخلی جهان (۳۱.۵ درصد) را در مقایسه با سایر بلوک‌های اقتصادی از جمله گروه هفت (۳۰.۷ درصد) به خود اختصاص داده است. همچنین پنج کشور عضو یک‌چهارم مساحت خشکی زمین و حدود ۴۰ درصد جمعیت جهان (۳ میلیارد و ۱۸۷ میلیون نفر در سال ۲۰۲۱) را دارا هستند و با توجه به میزان تقاضای موجود انتظار می‌رود در آینده با پذیرش اعضای جدید جایگاه جهانی گروه ارتقا قابل توجهی پیدا کند.
در پیش گرفتن سیاست ضدتحریم
محمدصادق مفتح، قائم‌مقام سابق وزیر صمت درباره عضویت دائم ایران در بریکس به ایران، گفت: هدف اصلی دشمن از تحریم ایران این بود که دور ما دیوار بکشد و مبادلات تجاری کشورمان را به حداقل برساند، اما ایران اجازه نداد، کشورهای متخاصم به اهداف خود برسند. در حال حاضر ایران عضو اتحادیه اقتصادی اوراسیا، سازمان همکاری شانگهای و بریکس است و این امر به منزله آن است که دولت سیزدهم سیاست ضدتحریم را در پیش گرفته است.
او با بیان اینکه عضویت در اتحادیه اقتصادی اوراسیا، نتایج بسیار خوبی داشته و به اقتصاد ایران کمک کرده است، افزود: در اولین روزهایی که عضو پیمان اوراسیا شدیم، خیلی‌ها نگاه خوبی نداشتند، اما به مرور زمان که صادرات و واردات با اعضای این پیمان افزایش پیدا کرد، منتقدان ثمره آن را احساس کردند و موافق آن شدند. قاعدتاً در مورد بریکس همچنین امری اتفاق خواهد افتاد.
مفتح تأکید کرد: پیوستن به تفاهمنامه‌های بین‌المللی، پیمان‌های منطقه‌ای و فرامنطقه‌ای و سایر توافقات، کمک می‌کند تا تحریم‌ها شکسته و بی‌اثر شود. این تحریم‌شکنی در نهایت به فعالان اقتصادی و صنعتی کمک می‌کند تا فعالیت‌های خود را توسعه دهند.
وی یادآور شد: زمانی که ایران به پیمان‌های بین‌المللی می‌پیوندد، مسیرهای دور زدن تحریم اثربخش‌تر می‌شود و این مهم در اقتصاد کشور بسیار اثرگذار است.
روزنامه قدس در صفحه اول امروز خود با تیتر «انسانی در جست‌وجوی معنا» نوشت: به نظر علامه محمدتقی جعفری، در بینش توحیدی، خدا سرچشمه همه کمال‌ها و زیبایی‌ها و منشأ همه خوبی‌هاست. از این‌رو، بهترین کمال با انس به خدا نصیب انسان می‌شود. ایمان به خدا، انسان را از درد و رنج، تنهایی، ناامیدی، پوچی و دل مشغولی‌های زجرآور رهایی می‌بخشد. آرامشی شگرف نصیب کسی می‌شود که به یاد خدا قرار گیرد. با یاد خدا دل‌ها آرام می‌گیرد. خداباوری سرچشمه معناداری زندگی است.
علامه محمدتقی جعفری، یکی از شروط اساسی فهم معنای زندگی را تأمل و اندیشیدن در معنای «خود» بودن و «شناخت هویت خود» می‌داند.در نگاه علامه، دین مهم‌ترین عامل کشف معنا در زندگی انسان‌هاست و برای تمام عوامل و عناصر جان و حیات، جایگاه انسان در عالم هستی، رسالت انسانی و ایده‌آل‌های اعلایی انسانی، معنایی دینی در نظر می‌گیرد. می‌توان گفت منظور جعفری از معنادار بودن زندگی انسان این است که انسان جزئی از کل حقیقت عالم است.
جزئی کوچک اما معنادار که نباید به تعبیر اندیشمندان غربی، به کوچک بودن انسان تعبیر شود. او انسان را جزئی از کل حقیقت عالم می‌داند که این حقیقت صرفاً در کالبد مادی و زندگی محدود چندساله این دنیا خلاصه نمی‌شود، بلکه به عنوان یکی از اجزای بسیار بااهمیت جهان هستی، در یک آهنگ کلی وجود قرار می‌گیرد که از آغاز تا انتها، از سیر معقول و هدفمندی برای زندگی و معنای آن برخوردار است. در حقیقت وجود هر انسان، مستند و تأکیدی بر حکمت و اراده کلی ذات حق است که در عرصه طبیعت جلوه‌گر می‌شود و شکوفایی هر انسان، در گرو راهی است که انتخاب می‌کند.
این انتخاب انسان است که اگر در مسیر الهی گام بردارد، استعدادهایش که خداوند به او بخشیده، شکوفا می‌شود و آن وقت است که برای خود و دیگران معنایی دارد که می‌تواند برای دیگران نیز مفید باشد و این به معنای جزئی از یک کل بودن است. به اعتقاد علامه محمدتقی جعفری، تلاش و کوشش متفکران دینی به ما کمک می‌کند ابزار و راه را برای رسیدن به پرسش‌هایمان به سهولت به‌دست آوریم.
فهمیدن چگونگی پیدایش اولیه عالم و کشف زوایای ناشناخته هستی و کوشش‌هایی که انبیای الهی در جهت رسیدن و دستیابی به عدالت و آزادی، اختیار و جبر، معنای زندگی و عالم هستی کرده‌اند؛ بسیار قابل اهمیت و ارزش است و ما می‌توانیم با نگاه به آنها و مطالعه و تحقیق درباره آنچه گفته‌اند، از حس گمشدگی رها شویم، اگر بخواهیم.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «ایران وزن سیاسی و استراتژیک بریکس را بالا می‌برد» نوشت: جمهوری اسلامی ایران با هر پنج کشور عضو گروه بریکس روابط استراتژیک و دوستانه داشته و سیاست خارجی کشورمان نیز در راستای سیاست خارجی پویا، متوازن و هوشمند، تاکید بر گسترش روابط با کشورهای دوست و همسو دارد. به همین منظور گروه بریکس به عنوان اقتصادهای نوظهور جهان جنوب، برای کشورمان دارای اولویت بالایی می‌باشد.
در سال‌های اخیر حجم مبادلات تجاری بین دو کشور رو به رشد بوده است. در سال ۲۰۲۱ بیش از ۵۰ درصد از حجم صادرات کشور به کشورهای عضو بریکس بوده است و این پنج کشور حدود ۵۴ درصد از واردات کشور را تأمین نموده‌اند.
در سال ۱۴۰۱ (۲۳-۲۰۲۲) تجارت غیرنفتی جمهوری اسلامی ایران با کشورهای عضو بریکس با ۱۴ درصد رشد به بیش از ۳۸ میلیارد دلار رسید. هر پنج کشور چین، هند، روسیه، برزیل و آفریقای جنوبی از شرکای مهم اقتصادی کشورمان هستند.
همکاری و مشارکت در چارچوب‌های اقتصادی چندجانبه به‌ویژه در قالب همکاری‌های جنوب-جنوب اهمیت و اولویت بالایی برای جمهوری اسلامی ایران دارد، همچنین کشورمان از ظرفیت‌ها و توانمندی‌های ارزشمندی برای مشارکت در سازوکارهای چندجانبه بهره‌مند خواهد بود.
در حال حاضر ما با اعضای بریکس تعاملات اقتصادی دو جانبه و چندجانبه قابل توجهی داریم. جمهوری اسلامی ایران آمادگی دارد قابلیت‌ها و ظرفیت‌های خود را در مسیر نیل به اهداف مشترک با کشورهای عضو بریکس به‌اشتراک بگذارد و روابط خود را در سایر زمینه‌های اقتصادی و تجاری گسترش دهد.
نقش بریکس در آینده تحولات جهانی
در حال حاضر، گروه بریکس بیشترین سهم از تولید ناخالص داخلی جهان (۳۱.۵ درصد) را در مقایسه با سایر بلوک‌های اقتصادی از جمله گروه هفت (۳۰.۷ درصد) به خود اختصاص داده است. همچنین پنج کشور عضو، یک چهارم مساحت خشکی زمین و حدود ۴۰ درصد جمعیت جهان (سه میلیارد و ۱۸۷ میلیون نفر در سال ۲۰۲۱) را دارا هستند و با توجه به میزان تقاضای موجود، در آینده اعضای جدید نیز در این گروه پذیرش می‌شوند.
بریکس با توجه به روح همکاری و مشارکت حاکم بر آن، از ظرفیت‌های بالایی برای ایجاد تأثیرات مثبت و ارائه راه‌حل‌هایی برای چالش‌های جهانی برخوردار است. جمهوری اسلامی ایران اعتقاد دارد با توجه به روندهای موجود و همچنین گسترش بریکس و ایجاد ائتلاف‌های جدید و قوی‌تر بین اقتصادهای نوظهور جهانِ جنوب، ظرفیت‌های این گروه افزایش پیدا خواهد کرد و باعث تأثیرگذاری بیشتر آن در روند تحولات جهانی خواهد شد.
روزنامه سیاست روز در صفحه اول امروز خود با تیتر «اروپایی‌ها مشتری پهپادهای ایرانی» نوشت: سردار طلایی‌نیک گفت: اکنون متقاضیان زیادی برای پهپادهای ما وجود دارد و از کشورهای غربی و اروپایی هم چند مورد درخواست داشته‌ایم که البته آنها مایل نیستند اسمشان اعلام شود.
سردار رضا طلایی‌نیک معاون توسعه مدیریت و برنامه راهبردی و سخنگوی وزارت دفاع و پشتیبانی نیروهای مسلح، درباره وضعیت صادرات پهپاد به کشورهای دیگر، گفت: پهپادهای ما متقاضیان زیادی دارد و کشورهای بسیاری از ما درخواست خرید پهپاد دارند.
وی با اشاره به نمایشگاه دستاوردهای صنایع دفاعی وزارت دفاع افزود: ما نمایشگاه دائمی و صادراتی داریم و البته همه محصولات ما در آن قرار نمی‌گیرد و برخی دستاوردهای ما بنا به دلایل خاصی در سبد محصولات صادراتی نیست.
سخنگوی وزارت دفاع تأکید کرد: اما اگر با کشوری ملاحظات سیاسی و امنیتی نداشته باشیم و مطمئن باشیم که از این پهپاد ما استفاده نامناسبی نمی‌شود و با ملاحظه ظرفیت تولید پهپاد و تأمین نیاز داخلی، آمادگی صادرات پهپادهایی را که در سبد محصولات صادراتی هستند، داریم.
سردار طلایی نیک ادامه داد: در حال حاضر متقاضیان زیادی برای پهپادهای ما وجود دارد و از کشورهای غربی و اروپایی هم چند مورد درخواست داشته‌ایم که البته آنها مایل نیستند اسمشان اعلام شود.
روزنامه فرهیختگان در صفحه اول امروز خود با تیتر «کاریکاتور اعتراض یا بازگشت به ۲۰۱۱؟» نوشت: سوریه طی هفته‌های اخیر ملتهب بوده است؛ معترضان این بار به اوضاع اقصادی اعتراض دارند. قیمت دلار در ماه‌های گذشته صعود شدیدی را تجربه کرده و قطعی مکرر برق در فصل تابستان بر وخامت اوضاع افزوده است. سال‌ها جنگ داخلی شدید این کشور را دچار فرسایشی سخت کرده است.
بسیاری از زیرساخت‌های این کشور از بین رفته، صدها هزار نفر کشته شده، میلیون‌ها نفر مهاجرت کرده و میلیون‌ها نفر دیگر در داخل آواره‌اند. ترکیب تخریب‌های گذشته با بحران اقتصادی و کمبودها، بار دیگر بیم سوءاستفاده گروه‌های مسلح تروریست از اوضاع سوریه را برانگیخته است.
برخی معتقدند شرایط کنونی مانند انبار باروت است و برخی دیگر می‌گویند با توجه به تضعیف شدید تروریست‌ها در سوریه، سرکوب شدید مخالفان و از بین رفتن صفوف ائتلاف بین‌المللی ضدسوریه که در جریان بازگشت این کشور به اتحادیه عرب نمایان گشت، در سال ۲۰۲۳ سوریه به عقب رانده نخواهد شد. پیش از هرگونه روایتی از اوضاع فعلی سوریه، باید به بررسی کلان‌پروژه غرب، در غرب آسیا پرداخت تا اخبار پیرامون سوریه در جایگاه خود قرار گیرند.
چراغ‌های بزرگ منطقه
بدون توجه به طرح کلی غرب در منطقه نمی‌توان مسائل این منطقه را تحلیل کرد زیرا اغلب التهابات غرب آسیا از آن ناشی می‌شود. نکات ذیل درباره نگاه غرب به منطقه قابل‌توجه هستند:
پایگاه اصلی تمدن غربی، اروپا است. با این حال این تمدن در اقدامات تهاجمی در تلاش برای ورود به آسیا بود که با ظهور اسلام مجبور به خروج از شام، مصر، نواحی شمال آفریقا و آناتولی شد. مسلمانان در ادامه موفق به حضور در فرانسه نیز شدند اما نتوانستند حضورشان را تثبیت کرده و به شبه‌جزیره ایبری (شامل اسپانیا و پرتغال) بسنده کردند.
تلاش غرب برای عقب راندن مسلمانان در جریان جنگ‌های صلیبی به نتایج لازم نرسید و از این‌رو آنان مسیر دیگری را برگزیدند. در مسیر جدید، غرب به‌طور کامل بر سه قاره آمریکای‌شمالی، آمریکای‌جنوبی و اقیانوسیه مستولی شده و با از جای برکندن ملت‌های بومی، خود را جایگزین آنان ساخت. توسعه‌ای به غایت سهمگین و خونبار که جغرافیای غرب را از ۱۰ میلیون کیلومتر به ۶۲ میلیون کیلومتر رساند.
روزنامه خراسان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «بی‌خاصیت، کمی تا قسمتی تقلبی!» نوشت: جایگاه جهانی ایران در حوزه تولید علم، جایگاه آبرومندی است؛ اما آنجا که قرار است این تولیدات جنبه کاربردی و تجاری‌سازی پیدا کند، یک جای کار لنگ می‌زند. همین می‌شود که مدیر اندیشکده اقتصاد دانش‌بنیان می‌گوید: از هر ۱۰۰ پایان‌نامه دانشگاهی، دو پایان‌نامه به درد کشور می‌خورد.
تولید علم ۱۵ جهان، صنعت و دانشگاه ۱۲۸
عسکر سرمست، مدیر اندیشکده اقتصاد دانش‌بنیان درباره این موضوع توضیح هم داده است: «در تولید علم جزو کشورهای پیشرو دنیا هستیم اما در تولید فناوری جایگاه قابل‌قبولی نداریم؛ یکی از علت‌هایش، عدم تمرکز ساختار دانشگاهی بر حل مسائل کشور است. در نتیجه، در حالی‌که رتبه تولید علم ایران ۱۵ است، در ارتباط صنعت و دانشگاه در رتبه ۱۲۸ دنیا قرار گرفته‌ایم.»
چند می‌گیری، پایان‌نامه بنویسی؟
حتماً تعداد زیادی از دانشجویان و استادان در دانشگاه‌های کشور با پایان‌نامه رفتاری کاملاً علمی دارند و به آن به عنوان یک تکلیف علمی محض نظر می‌افکنند. طبیعتاً در این شرایط، آثار و نتایج زحماتشان به معنای واقعی یک حرکت علمی و در جهت تولید علم است.
اما آیا واقعیت تمام پایان‌نامه‌هایی که در کشور و در مقاطع کارشناسی ارشد و دکتری تولید می‌شود، همین است؟ هیچ فردی نمی‌تواند ادعا کند که تمام پایان‌نامه‌ها تا مرحله دفاع، مسیری علمی را طی می‌کنند. چه بسا همین‌قدر که مطمئن باشیم، یک دانشجو خودش و بدون پرداخت پول به این و آن پایان‌نامه‌اش را تولید کرده است، باید کلاهمان را بالا بیندازیم.
روزنامه همشهری در صفحه نخست امروز خود با تیتر «یادمون نره!» نوشت: قریب به دو سال از عمر دولت سیزدهم گذشته و همه توان دولت برای جبران کاستی‌ها و عبور از مشکلات به‌کار گرفته شد؛ اما میزان موفقیت این دولت در عمل به تکالیف، ایفای تعهدات و تحقق وعده‌ها را باید از نگاه آمار سنجید. به گزارش همشهری، در دو سال اخیر، دولت مدعی تلاش شبانه‌روزی برای آواربرداری از ویرانه‌های گذشته و اصلاح شاخص‌های کلان اقتصاد بوده و نتیجه این تلاش‌ها، گرچه مصداق پیمودن راه هشت ساله در دو سال نیست، اما به گواه آمار، در بسیاری از حوزه‌ها به بهبود وضعیت و باز شدن روزنه‌های امید منجر شده است.
آمارهای رسمی از کاهشی شدن روند رشد تورم در دو سال اخیر حکایت دارد که مقدمه‌ای برای بسامان شدن اقتصاد است. تولید نفت افزایش پیدا کرد و بخش عمده اضافه تولید به صادرات اختصاص یافت؛ صادراتی که قرار بود با تحریم‌های ظالمانه، کلاً متوقف شود. در این میان تجارت غیرنفتی هم احیا شد و رکوردهای تاریخی به‌جا گذاشت.
از نگاهی دیگر، وضعیت ناوگان هوایی کشور که تقریباً زمین‌گیر شده بود در همین دو سال بهبود پیدا کرده و تعداد هواپیماهای فعال از ۱۰۰ فروند به ۱۹۰ فروند رسیده است. یارانه نقدی هم که حدود ۱۲ سال بدون تغییر مانده بود، در همین دو سال برای افراد عادی شش برابر و برای اقشار ضعیف بیش از ۱۱ برابر افزایش پیدا کرد؛ اما نکته اینجاست که تک‌تک این اتفاقات، به‌تنهایی قدرت اصلاح کل ویرانی‌های اقتصادی را ندارند و فقط مقدمه‌هایی برای کار بزرگ دولت هستند؛ کار بزرگی که به‌تدریج با چاشنی دیپلماسی اقتصادی در حال ظهور است.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «رئیسی علیه دیوان سالاری» نوشت: رئیس‌جمهور در سخنانی هشداردهنده، به نظام دیوان‌سالاری تنبل و ناکارآمد اداری کشور تاخت. با اینکه سید ابراهیم رئیسی از آن رؤسای جمهوری نیست که دنبال ایجاد هیاهو در سخنانش باشد، اما وقتی او می‌گوید: «در گام دوم انقلاب الزام انکارناپذیر به تحول در نظام اداری کشور داریم» و تلویحاً نظام اداری را به تنبل‌بودن، ناکارآمدبودن و ناتوان‌بودن در جلب رضایت مردم متهم می‌کند که باید انقلابی شود، این یعنی نظام اداری چالش‌های بنیادینی دارد تا آنجا که از نظر رئیس‌جمهور «متحول‌نشدن نظام اداری خواست دشمن است تا مردم ناراضی و شاکی باشند.»
رئیس‌جمهور مصادیقی هم از این تنبلی و ناکارآمدی زد. مثل اینکه «فرایندهای کار اداری نیاز به بازنگری دارد یک کاری چهارشنبه باید انجام می‌شده و به شنبه می‌کشد، همان چهارشنبه بمانید و کار را تمام کنید.»، اما حقیقت آن است که اصلاح نظام اداری در ساختاری بسیار غیرچابک و بزرگ و با نیروهای فراوان که در یک سازوکار بی‌ضابطه و غیرشایسته‌سالاری در این انبوهه گردهم آمده‌اند، دستاوردهایی عظیم خواهد داشت که قیمتی برای آن نمی‌توان تعیین کرد.
یک نظام کارآمد اداری که چابک، الکترونیک، توانمند، صالح و شایسته باشد، مانند آن است که هزاران چاه نفت جدید کشف و حفر و بهره‌برداری کرده‌ایم. یا فناوری جدیدی با اهمیت هسته‌ای کشف یا اختراع کرده‌ایم. مسئله آن است که اکنون درست برعکس است، یعنی هزاران چاه بزرگ بی‌سروته به‌عنوان نظام دیوان‌سالاری در کشور داریم که منابع عظیم درآمدی کشور را از نفت و فناوری‌های دیگر و محصولات علمی کشور را می‌بلعند و فرومی‌خورند!
روزنامه رسالت در صفحه اول امروز خود با تیتر «بیمارستان‌های بیمار!» نوشت: سال‌هاست که گرد پیری بر چهره بیمارستان‌ها به‌عنوان یکی از مهم‌ترین عناصر شهری نشسته است و هم‌زمان خطر فرسودگی، ریزش و حوادث طبیعی آنها را تهدید می‌کند، تهدید بالقوه بزرگی به نام زلزله برای پایتخت که اگر رخ دهد نه‌تنها این مراکز از ارائه خدمات قاصر خواهند بود، که خود به کانون اصلی بحران تبدیل می‌شوند.
این هشدار بارها از سوی کارشناسان مطرح‌شده اما تاکنون برای ایمن‌سازی این بناهای فرسوده که به بمب‌های ساعتی معروف هستند، اقدام قابل‌توجهی صورت نپذیرفته است. به‌ویژه کلان‌شهرها با توجه به جمعیت بالا و استقرار بیمارستان‌های مرجعی که همه بیماران از شهرهای کوچک به این مراکز ارجاع داده می‌شوند، نیازمند توجه بیشتری از نظر ایمنی هستند.
خردادماه بود که دادستانی کل کشور فهرست ساختمان‌های ناایمن تهران را منتشر کرد که در آن نام چند بیمارستان بزرگ و قدیمی هم به چشم می‌خورد. در سال‌های اخیر دو حادثه ناگوار که بازتاب فراوانی یافت، سبب شد تا ایمنی و تاب‌آوری مراکز درمانی بیش‌ازپیش موردتوجه قرار گیرد.
اول انفجار مرگبار در کلینیک سینا اطهر تهران در تیرماه ۹۹ که از بی‌اعتنایی نسبت به ایمنی و برق‌کشی استاندارد حکایت داشت و دوم وقوع حادثه متروپل آبادان در خردادماه سال گذشته که جان باختن تعدادی از هموطنان در پی آن، لزوم ایمن‌سازی ساخت‌وسازها را به مطالبه‌ای فراگیر تبدیل کرد و حالا یک سال پس از فاجعه ریزش این ساختمان، فهرستی از بناهای ناایمن دارای اخطار آتش‌نشانی ارائه و بیش‌ازپیش مشخص‌شده که وضعیت ایمنی در برخی از سازه‌های بیمارستانی و همچنین عملکرد و کارایی آنها زیر سوال است و بیم فروریختن هنگام زلزله یا سایر حوادث غیرمترقبه می‌رود.
کلان‌شهر تهران پیش‌تر در دی‌ماه ۹۵ هنگام آتش‌سوزی و ریزش برج بزرگ تجاری پلاسکو در مرکز شهر که موجب مرگ ده‌ها شهروند و نیروی امدادی شد، شاهد مورد مشابهی در ابعادی وسیع‌تر به لحاظ سازه و پیامدهای «عدم رعایت اصول ایمنی» به‌رغم «هشدارهای قبلی» بوده است، اما این نگرانی‌ها درباره بیمارستان‌های تهران به میزان فزاینده‌تری وجود دارد.
فرسودگی ۹۰ درصد بیمارستان‌های پایتخت
زمستان سال گذشته امیر ساکی، مدیرکل منابع فیزیکی وزارت بهداشت، اعلام کرد که میزان فرسودگی مراکز درمانی در تهران به دلیل قدمت بالای بیمارستان‌ها به ۸۰ درصد می‌رسد. به گفته این مقام وزارت بهداشت، ۹۰ درصد بیمارستان‌ها در تهران و ۷۰ درصد بیمارستان‌ها در کل ایران کاملاً فرسوده‌اند و امکان مقاوم‌سازی آنها وجود ندارد، بنابراین باید تخریب و از نو ساخته شوند.
نظر شما