به گزارش خبرنگار ایمنا، نتایج یک مطالعه نشان داد برخی مواد غذایی معمول از طریق اثرگذاری روی ویروسها، باکتریهای روده را تغییر میدهند. گروهی از متخصصان در این مطالعه یک گام به این ایده که مواد غذایی میتوانند عملکردی مانند دارو داشته باشند نزدیکتر شدند. آنان دریافتند که برخی از ترکیبهای غذاییِ معمول و پرمصرف میتوانند میکروبیوم بدن انسان را تغییر دهند.
آنها با تاکید بر اینکه نبود میزان کافی از باکتریهای سالم در روده سلامتی را به خطر میاندازد، اظهار کردند که این موضوع در صورت عدم رعایت رژیم غذایی سالم نیز صحیح است. با این حال هنوز اطلاعات دقیقی در مورد تاثیر برخی مواد غذایی بر باکتریهای روده وجود ندارد. پیچیدگی غیرقابل باور میکروبیومها و باکتری خوارها (فاژ) از فاکتورهای موثر در نبود اطلاعات کافی در این زمینه است.
باکتریخوارها ویروسهایی هستند که تنها به باکتریها حمله میکنند. هر فاژ تنها به یک نوع باکتری حمله میکند که این امر میتواند بر سطح باکتری روده تاثیر بگذارد. فاژها برای بقا به وجود باکتریها وابسته هستند و در صورت نبود آنها فاژها از بین میروند. به گفته محققان هر نوع ماده غذایی که بر فاژها اثر بگذارد میتواند باکتری روده را نیز تحت تاثیر قرار دهد؛ این رابطه دو سویهاست.
راز کاهش وزن پایدار
یک کارشناس ارشد تغذیه با اشاره به اینکه رمز کاهش وزن پایدار، آمادگی روحی و تغییر سبک زندگی به زندگی سالم است، اظهار کرد: کاهش وزن پایدار از مباحث پزشکی رایج در سراسر دنیا است نکتهای که محققان بر سر آن توافق نظر دارند این است که فرد باید قبل از کاهش وزن، از لحاظ روحی آمادگی و باور را داشته باشد. نکته دوم تغییر سبک زندگی فرد به زندگی سالم است.
رضا افتخار، افزود: معمولا در هر شیوه کاهش وزن، داخل سلول چربی خالی و وقتی فرد بیش از حد کالری دریافت کند این سلول چربی دوباره پر میشود و وزنش اضافه میشود.
وی تصریح کرد: روشهای کاهش وزن مثل طب سوزنی از لحاظ علمی چندان تایید شده نیست در واقع طب سوزنی روی هورمون اشتها اثر میگذارد و با کم شدن آن، فرد میل کمتری به غذا پیدا میکند، اما بعد از قطع جلسات طب سوزنی، اشتهای فرد به روال قبل بازگشته و با خوردن غذا دوباره وزنش اضافه میشود.
این کارشناس ارشد تغذیه، گفت: در روشهای جراحی که معده فرد کوچک میشود فرد معمولا در سال اول با رعایت دستورات پزشک در میزان غذاخوردن کاهش وزن قابل توجهی دارد، اما با گذشت زمان و رعایت نکردن رژیم درمانی، فرد به علت کوچک بودن معده، در هر وعده غذای کمی را میل میکند، اما مصرف وعدههای غذایی زیاد است در نتیجه به دلیل کاهش نیافتن کالری مصرفی، فرد دچار اضافه وزن میشود.
خاصیت های موز را بشناسید
موز یکی از پرمصرفترین و محبوبترین میوهها در سراسر جهان است. مصرف این میوه مفید به کاهش وزن، کاهش فشار خون و کاهش ابتلا به آسم کمک میکند و همچنین در درمان زخم معده موثر است. این میوه که طبع معتدل دارد یکی از پرمصرفترین و ارزانترین میوههای جهان است که خوردن آن میتواند به کاهش وزن، کاهش فشار خون، کاهش خطر ابتلا به سرطان و آسم، درمان زخم معده و رفع گرفتگی عضلات کمک کند و همچین تضمینکننده سلامت استخوانها است.
موز کالری نسبتا کم و فیبر غذایی بالایی دارد. هر موز به طور متوسط حاوی حدود ۱۰۰ کالری است. این میوه همچنین حاوی فیبر محلول پکتین است که به کنترل قند خون و کاهش اشتها کمک میکند. پکتین باعث ایجاد حس سیری میشود و به کُند شدن هضم کمک میکند. مصرف سبزیها و میوههای سرشار از فیبر باعث کاهش وزن در افراد میشود.
هرچه یک موز رسیدهتر و زردتر باشد، قند آن بیشتر است. از طرف دیگر هرچه یک موز نارستر باشد، میزان نشاسته مقاوم (به هضم) بیشتری دارد. این نوع از نشاسته غیرقابل هضم است و خواص فیبرمانند دارد. نشاسته مقاوم موجود در موزهای نارس میتواند با کمک به کنترل قند خون، ولع به خوردن را در بین وعدههای غذایی اصلی مهار کند. نشاسته مقاوم همچنین میتواند به افزایش اثر ترمیکی مواد غذایی کمک کند که مصرف انرژی (سوزاندن کالری) را افزایش میدهد.
موز سرشار از مواد مغذی و به ویژه پتاسیم است. مطالعات فراوانی در تایید فایده مصرف غذاهای سرشار از پتاسیم مانند موز در کاهش فشار خون انجام شده است. پتاسیم به تنظیم عملکرد قلب و تعادل مایعات در بدن کمک میکند که در تنظیم فشار خون عامل مهمی است. هر موز به طور متوسط ۴۴۰ میلیگرم پتاسیم دارد.
پایین بودن سطح پتاسیم در بدن خر گرفتگی عضلات را افزایش میدهد و موز منبع خوبی از پتاسیم است. نتایج یک مطالعه نشان داده است که مصرف موز یک ساعت قبل از ورزش سطح پتاسیم را پس از تمرین بالا نگه میدارد و از گرفتگی عضلات جلوگیری میکند. نتایج یک تحقیق نشان میدهد که مصرف موز به مقدار زیاد میتواند از بروز خسخس سینه در کودکان مبتلا به آسم جلوگیری می کند. البته گفتنی است که حساسیت به موز میتواند علائم آسم را تشدید کند هرچند چنین حساسیتی نسبتا نادر است.
با توجه به وجود مقادیر بالای فیبر محلول پکتین در موز، مصرف این میوه ناراحتیهای دستگاه گوارش را تسکین میدهد. پکتین موجود در موز به تنظیم عملکرد روده کمک میکند و میتواند درمانی برای زخم های گوارشی باشد. موز حاوی ترکیباتی به نام مهارکنندههای پروتئاز است که به از بین بردن باکتریهای مضر مانند هلیکوباکترپیلوری که مسئول بروز اغلب زخمهای معده است، کمک میکند.
موز منبعی غنی از ویتامین A است که به ویژه در نور کم باعث تقویت بینایی میشود. نتایج تحقیقات حاکی از آن است که که موز منبع غذایی مناسب برای جبران کمبود ویتامین A است. کلسیم، پتاسیم، منیزیم و ویتامین K موجود در موز همگی از مواد مغذی مهم و ضروری برای سلامت استخوانها و محافظت از آنها در برابر پوکی استخوان هستند. موزها حاوی فروکتوالیگوساکاریدها هستند که به بهبود و ارتقای جذب مواد معدنی مانند کلسیم کمک میکنند.
موز سرشار از آمینواسید ضروری تریپتوفان است که ابتدا به ۵-HTP و هورمون شادی و تثبیت خلق و خوی سروتونین تبدیل میشود و به این ترتیب از بروز افسردگی جلوگیری میکند. موز همچنین منبعی از ویتامین B۶ ، فیبر، منیزیم، بیوتین، ریبوفلاوین، کربوهیدرات ها و ویتامین C نیز است.
با بمب لاغری آشنا شوید
چاقی مشکلی جدی برای سلامتی انسان است که در آن، چربی به دلایل مختلف در بدن ذخیرهشده و مشکلات عدیدهای را برای فرد به همراه دارد. در کشور ما ایران، شیوع چاقی و اضافهوزن رو به فزونی است، بهطوریکه حدود ۴۳ درصد مردان و ۵۷ درصد زنان نمایه توده بدنی یا BMI بیشتر از ۳۰ دارند و چاق محسوب میشوند. شیوع چاقی شکمی نیز در مردان حدود ۱۳ درصد و در زنان نزدیک به ۵۴ درصد است و این شیوع با بالا رفتن سن افزایش مییابد. امروزه برای مقابله با چاقی و سندروم متابولیک، انجام فعالیتهای ورزشی، بهکارگیری رژیمهای غذایی و استفاده از مکملهای گیاهی افزایشدهنده سوختوساز یا اصطلاحاً متابولیسم بدن توصیه میشود.
در این راستا، متخصصان اعتقاد دارند که اثرات مکملهای گیاهی مختلفی همچون پودر جوانه بروکلی، عصاره خرفه، گیاه پنجانگشت، عصاره گیاه گلدر و دانه کتان مفید بوده و باعث کاهش شاخصهای سندروم متابولیک و بهبود عملکرد هورمونهای مرتبط با تناسب اندام میشوند و چنین عملکردی به وجود آنتیاکسیدانها و امگا سه در گیاهان کاهنده کلسترول و همچنین نقش ضدالتهابی آنها نسبت داده میشود.
در این میان، دانه کتان که دارای ۴۱ درصد چربی، ۲۸ درصد فیبر خوراکی، ۲۱ درصد پروتئین، ۴ درصد خاکستر و ۶ درصد سایر کربوهیدراتها است، از گزینههای مهم دارویی برای کمک به کاهش وزن افراد چاق بهحساب میآید که البته این موضوع نیاز به تحقیقات بیشتری داشته است. پژوهش ها نشان می دهد که تمرینات هوازی همراه با مصرف بذر کتان میتواند اثرات بارزتری بر کاهش وزن بدن و بهبود شاخصهای متابولیکی خونی مثل BDNF و IGF۱ در زنان چاق داشته باشد.
BDNF یا «فاکتور نروتروفیک مشتق از مغز»، یکی از موادی است که افزایش سطوح آن در خون افراد، موجبات کنترل چاقی را در آنها فراهم میآورد. IGF۱ یا «فاکتور رشد شبهانسولینی» نیز میتواند در کاهش چاقی مؤثر باشد، با این تفاوت که بدین منظور این فاکتور بایستی در خون شخص کم شود. فعالیت استقامتی روی افزایش متابولیسم و سوختن چربیها و همچنین کاهش وزن افراد دارد و همچنین به دلیل وجود شاخصهای آنتیاکسیدانی و امگا سه در بذر کتان، رخ میدهد.
شکر اعتیادآور است
محققان دانشگاه آرهوس در دانمارک، با تحقیق روی مغز خوک ها پس از نوشیدن آب شیرین در مدت معین، بررسی کردند که چه اتفاقی در مغز آنها می افتد. نتیجه این تحقیق از قبل روشن است: شکر روی مرکز پاداش مغز به همان شیوه ای که مواد مخدر در افراد معتاد تاثیر می گذارد، تغییر ایجاد می کند. «میشل وینتردال» استاد دانشکده طب بالینی در دانشگاه آرهوس و یکی از نویسندگان مقاله حاصل از این تحقیق، اظهار کرد: شکی نیست که شکر اثرات روانشناختی متعددی دارد و دلایل زیادی برای ناسالم بودن آن وجود دارد اما من درباره تاثیرات شکر روی مغز انسان دچار تردید بودم و امیدوار بودم با انجام این آزمایش، یک باور قدیمی را از بین ببرم.
این مقاله بر اساس آزمایش هایی که روی هفت خوک که روزانه به مدت ۱۲ روز دو لیتر آب شیرین می نوشیدند نوشته شد. محققان برای مشخص کردن پیامدهای مصرف شکر، از مغز این خوک ها در ابتدای آزمایش، پس از یک روز و پس از ۱۲ روز عکسبرداری کردند. وینتردال، گفت: تنها پس از ۱۲ روز مصرف شکر، ما توانستیم تغییرات اساسی در سیستم دوپامین و بخش مربوط به اعتیاد در مغز خوک ها مشاهده کنیم. در واقع سیستم اعتیاد مغز که بخشی از ساختار شیمیایی مغز است که با احساس لذت و سرخوشی مرتبط است از همان روز اول فعال شده بود.
وینتردال افزود: وقتی ما چیز معناداری را تجربه می کنیم، مغز با احساس شادی، سرخوشی و لذت به ما پاسخ می دهد. این امر می تواند در نتیجه محرک های طبیعی مانند سکس یا تعامل اجتماعی یا یاد گرفتن یک چیز تازه اتفاق بیفتد.
محرک های طبیعی و مصنوعی مانند مواد مخدر، سیستم پاداش مغز را فعال می کند که در نتیجه آن انتقال دهنده های عصبی مانند دوپامین و اوپیوئیدها آزاد می شوند. این محقق در ادامه، تصریح کرد: اگر شکر می تواند سیستم پاداش مغز را تنها در ۱۲ روز تغییر دهد، چنان که در آزمایش روی خوک ها دیدیم، می توانید تصور کنید که در چنین شرایطی، محرک های طبیعی مانند یادگیری یا تعامل اجتماعی به پس زمینه رانده می شوند و شکر و دیگر محرک های مصنوعی جایگزین آنها می شود. همه ما بی تابانه به دنبال دوپامین هستیم و اگر عاملی آن را بهتر و بیشتر در اختیار ما بگذارد، ما آن را انتخاب می کنیم.
برای آزمایش اینکه آیا یک ماده مانند شکر اعتیاد آور است یا خیر، معمولا روی مغز جوندگان آزمایش انجام می شود. البته ایده آل این است که این آزمایش ها روی مغز انسان انجام شود اما کنترل انسان مشکل است، زیرا سطح دوپامین می تواند بر اثر عوامل مختلفی تغییر کند. چیزهایی که می خوریم، بازی هایی که روی گوشی همراه خود انجام میدهیم یا وارد شدن در یک رابطه عاشقانه در حین انجام این تحقیقات می تواند تغییرات زیادی در داده ها به وجود آورد.
نظر شما