به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، مطالعات جدید نشان می‌دهد که حوضه‌های رودخانه‌ای در سراسر جهان که زمانی به‌طور منظم برف‌گیر بودند، سال جاری و به‌دنبال تغییرات آب‌وهوایی به‌طور فزاینده‌ای شاهد کم شدن حجم برفشان هستند. این مطالعات یک آستانه کلیدی برای آینده برف‌ها در نیمکره شمالی پیدا کرده که برابر با منفی هشت درجه سانتی‌گراد است. مکان‌هایی با میانگین دمای زمستان پایین‌تر از این عدد، برای باقی ماندن برف‌ها به اندازه کافی سرد است، اما مناطق گرم‌تر از این آستانه شاهد ذوب سریع سرزمین‌های عجایب زمستانی و قله‌های برفی خود هستند.
کاهش حجم برف‌ها در اروپا
برف بهاری برای تأمین آب آشامیدنی و آبیاری ثابت به میلیاردها نفر حیاتی است و ذوب زودهنگام آن‌ها به‌ویژه در مقیاسی عظیم با مشکلات بی‌شماری همراه است. با این حال بررسی پوشش برف اروپا در مارس گذشته که شامل اندازه‌گیری وجود داشتن یا نداشتن، همچنین عمق و مقدار برف‌ها در یک منطقه می‌شود، نشان‌دهنده ناپدید شدن تدریجی، اما سریع قله‌های برفی و ده‌ها حوضه رودخانه در سراسر نیمکره شمالی در این قاره است. مسئول این فاجعه بدون شک انسان است، چراکه با هر درجه افزایش دما فرآیند ذوب برف‌ها سرعت می‌گیرد. بنابراین آینده برفی جهان به اقدامات بشر برای مقابله با تغییرات آب‌وهوایی بستگی دارد.
بررسی ۱۶۹ حوضه رودخانه در نیمکره شمالی اروپا حاکی از یک روند نزولی قابل‌توجه ۴۰ ساله در ۷۰ حوضه رودخانه، یک روند افزایشی در ۱۲ حوضه رودخانه و خنثی بودن شرایط در دیگر حوضه‌ها بوده است. در ۲۳ مورد از این حوضه‌ها بسته‌های برفی در حال کوچک شدن هستند و طبق مطالعات تغییرات آب‌وهوایی نقش واضح و قابل‌توجهی در این شرایط ایفا کرده‌اند. با این حال در هشت حوضه رودخانه واقع در سیبری شرقی، تغییرات آب‌وهوایی به ایجاد توده برف کمک کرده است، زیرا بارش برف در این مناطق افزایش داشته و دما به‌اندازه کافی خنک بوده است تا آن را حفظ کند.
تسریع ذوب برف بهاری در دنیا
تحقیقات همچنین نشان می‌دهد اروپا و آمریکای شمالی از جمله حوضه رودخانه‌های «نوا، دون و دنیپر در روسیه، بلاروس و اوکراین»، «ویستولا در لهستان» و «دانوب که از آلمان، اتریش، اسلواکی، مجارستان، کرواسی، صربستان، رومانی، بلغارستان، مولداوی و اوکراین می‌گذرد»، دارای بزرگ‌ترین تلفات برف بهاری بوده‌اند. در ایالات متحده نیز «دریاچه نمک بزرگ در یوتا»، «مریماک در نیوهمپشر و ماساچوست»، «سوسکهانا در نیویورک و مریلند»، «هادسون در نیویورک»، «کانکتیکات» و «دلِوِر» بیشترین آسیب را در حوزه رودخانه‌ها دیده‌اند. قسمت بالایی حوضه رودخانه کلرادو و بخش‌هایی از وایومینگ نیز شاهد کاهش چشمگیر حجم برف بوده‌اند. قابل‌توجه این‌که دمای زمستان در این مناطق به‌طور متوسط حدود منفی پنج درجه سانتی‌گراد و به‌نظر می‌رسد به اندازه کافی برای بارش و حفظ برف سرد است، اما منطقه شاهد کاهش فزاینده برف به دنبال فعالیت‌های مخرب انسانی در جهان است.
شرایط از آنجا وخیم می‌شود که دانشمندان اعلام کرده‌اند ذوب بسته‌های برفی هر ساله و به‌دنبال افزایش سرعت گرمایش در حال سرعت گرفتن بیشتر است که این امر تأمین آب را به شدت تحت‌تأثیر قرار می‌دهد. صنعت اسکی نیز نمونه‌ای از آسیب‌های اقتصادی ناشی از این فاجعه زیست‌محیطی به‌شمار می‌رود.
نظر شما