به گزارش خبرنگار ایمنا، رسانه‌های آزاد، روزنامه‌ها و مطبوعات در هر جامعه‌ای از ارکان توسعه و دموکراسی به‌شمار می‌آید، بر این اساس خبرگزاری ایمنا مرور عناوین مطبوعات کشور را به صورت روزانه در دستور کار خود دارد.
روزنامه قدس در صفحه اول امروز خود با تیتر «زیر پای صنعت دارو را سست کرده‌ایم» نوشت: تولیدکنندگان داخلی حوزه دارو با بیان اینکه بازار داروی کشور در اختیار تولیدکنندگان داخلی است و بیش از ۹۵ درصد نیاز داخلی توسط بخش‌خصوصی تأمین می‌شود، معتقدند این مسئله موجب شده است کشور در حوزه دارو مشکلات بسیار کمی داشته باشد و مشکلات بیشتر معطوف به تأمین داروهای وارداتی است، بنابراین بسیار ضروری است برای تعادل در بازار داروی کشور، از تولید داخلی حمایت شود تا بتوان نیاز کشور به داروهای وارداتی را نیز کاهش داد و این موضوع به‌خصوص در شرایطی مانند تحریم‌ها که کشور با موقعیت حساسی روبه‌رو است از اهمیت زیادی برخوردار است.
رئیس سندیکای مواد مؤثر دارویی و بسته‌بندی داروی کشور با بیان اینکه ما در برنامه‌ریزی‌های کلان تأمین دارو دچار انحراف شده‌ایم، می‌گوید: در گذشته به فرایند تولید داخلی توجه بیشتری می‌شد، اما در حال حاضر با اتکا به توان واردات، آرام آرام وابستگی صنعت دارو و وابستگی بازار دارو را به بنگاه‌های خارجی افزایش داده‌ایم.
ریسک‌های جبران‌ناپذیر دارویی!
فرامرز اختراعی به قدس می‌گوید: اینکه فکر کنیم همیشه قوانین مشکل دارند، یک اشتباه راهبردی است؛ هر مسئولی که برای مدتی بر رأس امور قرار می‌گیرد با تصور اینکه من با یک راهبرد، تغییر مهمی را در این صنعت ایجاد خواهم کرد، ریسک‌هایی را بر صنعت دارویی کشور وارد می‌کند که جبران آن بسیار مشکل است.
وی می‌افزاید: گاهی مقالاتی با آمار نه چندان سالم از نهادهای دولتی منتشر و موجب تصویب قوانین جدیدی می‌شود که برای صنعتگران مشکل‌ساز است و ایجاد مانع می‌کند، این در حالی است که نباید آمارهای غلط جای خود را در نظر تصمیم‌گیران دولتی محکم کند و سرمنشأ سیاست‌های نادرست شود.
این فعال بخش دارویی کشور با تأکید بر اینکه بسیاری از قوانین در حوزه دارویی مربوط به سال‌های بسیار دور است و فقط بازنگری‌هایی بر آنها انجام شده، اضافه می‌کند: ما مشکلی در قوانین نداریم، بدیهیاتی داریم و آن اتکا به تولید داخل است، این موضوع ماورا قانون است؛ اندیشه‌های انقلاب اسلامی بر اساس خودکفایی و تکیه بر توان داخلی بوده است و امروز نیز رهبر معظم انقلاب بر این قضیه به عنوان یک تأکید فراقانونی اصرار فراوان دارند و قانون هم این را تأیید می‌کند.
وی اضافه می‌کند: مواد دارویی به دلیل راهبردی بودن و اهمیت آن در بخش درمان باید مورد توجه قرار گیرد، زیرا در ایران ظرفیت‌های تولید مواد مؤثر دارویی وجود دارد که می‌توان با کمک شرکت‌های دانش‌بنیان و داروسازان، این مواد را باکیفیت بالا و قیمت پایین تولید و در بازارهای بین‌المللی
رقابت کرد.
وی تصریح می‌کند: هر جایی که از تولید داخلی عقب‌نشینی کنیم کار غیرقانونی انجام داده‌ایم؛ در مجموع از صنعت دارویی کشور یک برنامه‌ریزی و عملکرد سالم را انتظار داریم و به نظر نمی‌رسد خلأیی در قانون در این خصوص داشته باشیم.
روزنامه فرهیختگان در صفحه اول امروز خود با تیتر «هشدار سوم به روس‌ها» نوشت: حسین امیرعبداللهیان، وزیر امور خارجه روز گذشته به بیانیه مشترک روسیه با کشورهای عربی حاشیه خلیج‌فارس درباره جزایر سه‌گانه ایران واکنش نشان داد. در بیانیه پایانی نشست وزرای امور خارجه کشورهای عضو شورای همکاری خلیج فارس و روسیه در مسکو، طرفین حمایت خود را از ابتکار امارات برای دستیابی به یک راه‌حل مسالمت‌آمیز برای موضوع جزایر سه‌گانه از طریق مذاکرات دوجانبه یا دیوان بین‌المللی دادگستری اعلام کردند. به‌دنبال این بیانیه وزارت خارجه ایران، سفیر روسیه در تهران را احضار کرد و از وی درباره این اقدام توضیح خواست.
به‌جز اقدام وزارت امور خارجه، اقدام مسکو مورد اعتراض بسیاری از مقامات و مسئولان و چهره‌های سیاسی در ایران قرار گرفت. به‌عنوان نمونه دکتر علی‌اکبر ولایتی، مشاور امور بین‌الملل مقام‌معظم‌رهبری در یادداشتی نوشت که «روسیه به همان چاله‌ای افتاد که چندی پیش چین به درون آن افتاد.» در همین راستا، کنعانی، سخنگوی وزارت خارجه نیز در نشست خبری خود تاکید کرد که ایران موضوع تمامیت ارضی و سرزمینی خودش را بر جزایر سه‌گانه هیچ گاه قابل مذاکره نمی‌داند و دخالت هر طرفی را در این ارتباط مردود تلقی می‌کند.
موضع‌گیری ظهر روز گذشته کمال خرازی، رئیس شورای راهبردی روابط خارجی پیرامون جزایر اختلافی بین ژاپن و روسیه، نشان از آن داشت که ایران نمی‌خواهد به‌سادگی از کنار این موضوع عبور کند. خرازی در دیدار کازوتوشی آیکاوا، سفیر ژاپن در تهران که درباره جنگ اوکراین نکاتی را مطرح کرد، گفت: «جمهوری اسلامی ایران به‌عنوان یک موضع اصولی با هرگونه مداخله نظامی و نقض حاکمیت و تمامیت ارضی کشورها مخالف است.»
خرازی بدون اینکه به بیانیه روسیه و کشورهای حاشیه خلیج‌فارس درباره جزایر سه‌گانه ایرانی بپردازد به جزایری که روسیه پس از جنگ جهانی دوم به سرزمین خود منضم کرد و ژاپن آن را «اشغالی» می‌داند، اشاره کرد و گفت: «به اعتقاد اینجانب بهترین راه برای حل‌وفصل اختلافات ارضی بین ژاپن و روسیه بر سر جزایر چهارگانه، مذاکره مستقیم بین دو کشور است.»
اما این پایان کار نبود و چند ساعت بعد، امیرعبداللهیان در کنفرانس مطبوعاتی با بدر بن حمد البوسعیدی همتای عمانی خود، آب پاکی را روی دست روس‌ها ریخت. او در واکنش به بیانیه اخیر شورای همکاری خلیج‌فارس و روسیه گفت: «اخیرا در بیانیه کشورهای خلیج‌فارس و روسیه بندی درباره تمامیت ارضی ایران گنجانده شده است. ما با هیچ طرفی در خصوص استقلال و تمامیت ارضی ایران هیچ تعارفی نداریم.»
وزیر خارجه افزود: «در پی احضار سفیر روسیه به وزارت خارجه روز گذشته از کانال‌های دیپلماتیک از مقامات روسیه توضیحاتی دریافت کردیم. ما این‌گونه توضیحات را کافی نمی‌دانیم و هرگز این‌گونه بیانیه‌ها را برنمی‌تابیم.»
روزنامه خراسان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «عملیاتی شدن تنها سه درصد تعهد نهضت ملی مسکن» نوشت: مسکن همواره یکی از مشکلات چند دهه اخیر دولت‌ها بوده است اما این موضوع با وجود شعار ساخت چهار میلیون مسکن در دولت سیزدهم ابعاد جدیدی به خود گرفته است، به‌طوری‌که یکی از چالش‌برانگیزترین موضوعات دولت فعلی است. از تعداد چهار میلیون خانه در کشور، طبق برنامه‌های وزارت راه و شهرسازی ۴۰۰ هزار خانه سهم خراسان رضوی است، به عبارتی دولت و نهادهای زیرمجموعه آن تعهد ساخت ۱۰۰ هزار خانه در هرسال در خراسان رضوی را به‌طور ضمنی به مردم داده‌اند اما جالب اینجا است که تنها ۴۰ هزار نفر برای این خانه‌ها پول واریز کرده‌اند و فقط ۴۰ هزار نفر دیگر که در بخش خود مالک هستند به تقاضای خود در این طرح جامه عمل پوشانده‌اند.
سهم دولت از نهضت ملی مسکن
نکته دیگر ماجرا اینجا است که از این ۴۰۰ هزار خانه که قرار است دولت برای مردم در قالب نهضت ملی مسکن بسازد، ۱۹۰ هزار واحد در بخش حمایتی ،۶۰ هزار واحد در بخش مسکن روستایی، ۶۰ هزار واحد در بخش بازآفرینی شهری و ۷۵ هزار واحد در بخش خود مالکی است، یعنی کمتر از نصف خانه‌هایی که قرار است ساخته شود در قالب طرح جدید نهضت ملی مسکن قرار می‌گیرد و بقیه آنها در قالب طرح‌های قبلی بوده است.
فقط ۲.۷ درصد
موضوع مهم بعدی این است درحالی‌که حدود دو سال از عمر دولت سیزدهم می‌گذرد و دولت تعهد ساخت دو میلیون مسکن در کشور و ۲۰۰ هزار واحد را در استان داده است، تاکنون تنها ۵۰۰ واحد بهره‌برداری شده و درنهایت تا دو ماه دیگر و همزمان با هفته دولت فقط ۵۴۰۰ واحد به بهره‌برداری می‌رسد یعنی دولت تنها ۳ درصد به تعهد خود عمل کرده است. همه این‌ها را بگذاریم در کنار غول تورم و همچنین اقساط سنگین واحدهای ساخته‌شده که بر دوش اقشار ضعیف جامعه قرار می‌گیرد.
منصوری، معاون مسکن اداره کل راه و شهرسازی در باره نهضت ملی مسکن گفت: ما تا الان حدود ۴۳۰ هزار متقاضی داریم که از این تعداد حدود ۱۲۰ هزار متقاضی تأیید نهایی شده‌اند و ما باید برای این ۱۲۰ هزار نفر در مرحله اول زمین تأمین کنیم، اما تاکنون برای بیش از ۱۶۰ هزار واحد زمین تأمین کرده‌ایم که حدود ۱۱۰ هزار واحد آن قطعی شده و ثبت‌نام و درج در سامانه صورت گرفته است.
او ادامه داد: از این ۱۶۰ هزار واحد که زمین برای آنها تأمین شده، بیش از ۸۵ هزار واحد در بخش حمایتی به مرحله اجرایی رسیده است. منصوری در باره بخش‌های مختلف طرح نهضت ملی مسکن اظهار کرد: یکی از این بخش‌ها، بخش حمایتی است که ما اراضی را به‌صورت رایگان در اختیار متقاضیان قرار می‌دهیم و همچنین تسهیلات به آنها داده می‌شود که تکلیف استان در این بخش ۱۹۰ هزار واحد در طول ۴ سال است؛ در بخش‌های دیگر، ۶۰ هزار واحد به‌صورت روستایی، ۶۰ هزار واحد بازآفرینی شهری و ۷۵ هزار واحد به‌صورت خود مالک تکلیف استان خراسان رضوی است.
معاون مسکن اداره کل راه و شهرسازی استان در باره عملکرد استان در این بخش‌ها خاطرنشان کرد: عملکرد استان در کل این چند روش حدود ۱۴۰ هزار واحد است یعنی ۱۴۰ هزار واحد در استان به مرحله اجرا رسیده است.
روزنامه همشهری در صفحه نخست امروز خود با تیتر «روزگار سیاه صهیونیست‌ها در آفریقا» نوشت: «وقتی صحبت از رقابت قدرت‌های بزرگ در قاره آفریقا به میان می‌آید، غربی‌ها اغلب یک رقیب جدی را فراموش می‌کنند: ایران»؛ این بخشی از گزارش چندماه پیش اندیشکده آمریکایی شورای آتلانتیک است که نسبت به گسترش روزافزون نفوذ ایران در قاره آفریقا به دولت آمریکا هشدار داده است. احتمالاً همین نگرانی بوده که «الی کوهن» وزیر خارجه رژیم‌صهیونیستی را بر آن داشته تا چند روز پس از سفر آیت‌الله سیدابراهیم رئیسی، رئیس‌جمهور ایران، به قاره آفریقا از جمله کنیا سراسیمه راهی این کشور شده و از هدف تل‌آویو برای مقابله با نفوذ تهران در آفریقا بگوید.
رئیس‌جمهور اسلامی ایران هفته گذشته به ۳ کشور آفریقایی کنیا، اوگاندا و زیمبابوه سفر کرد که انعکاس خبری گسترده‌ای در رسانه‌های غربی داشت. چند روز پس از این سفر بود که کوهن، وزیر خارجه رژیم صهیونیستی در سفر یک‌روزه خود به نایروبی با اشاره به اینکه کنیا از نظر منطقه‌ای و راهبردی برای مقابله با نفوذ ایران در آفریقا اهمیت زیادی دارد، گفته از کنیا به‌دلیل حمایت از تلاش‌های تل‌آویو برای برقراری روابط با آن دسته از کشورهایی که با آنها ارتباط دیپلماتیک ندارند، تشکر می‌کند.
تلاش برای مقابله با نفوذ ایران در آفریقا
پیش از الی کوهن، «مئیر بن شابات» رئیس سابق شورای امنیت داخلی رژیم‌صهیونیستی نیز با اشاره به سفر رئیسی به قاره آفریقا طی یادداشتی در روزنامه «اسرائیل هیوم» نوشته بود که ایران پس از برقراری دوباره روابط با عربستان سعودی و امارات متحده عربی و تقویت شراکت راهبردی‌اش با روسیه، اکنون سیاست خود را در جای دیگری یعنی آفریقا دنبال می‌کند.
شابات با اشاره به دیدار اخیر وزیر خارجه ایران با سرپرست وزارت خارجه سودان در حاشیه نشست جنبش عدم‌تعهد در جمهوری آذربایجان و تحولات مثبت در روند بازیابی روابط تهران و قاهره ازجمله برقراری پروازهای هوایی مستقیم میان ۲ کشور پس از ۴۰ سال از نگرانی محافل اسرائیلی خبر داده و می‌نویسد، درحالی‌که آمریکا خواب است و ایران راه خود را به آفریقا باز می‌کند ما به‌دقت تحولات سیاست خارجی ایران ازجمله الجزایر و آفریقای جنوبی در قاره سیاه را زیر نظر داریم.
به نوشته این مقام سابق صهیونیستی، ارزیابی‌ها در تل‌آویو حاکی از آن است که تهران از یک سو به‌دنبال کاهش تأثیر تحریم‌های آمریکا است و از سوی دیگر در تلاش است تا جایگاه بین‌المللی خود را در نظم نوین جهانی به‌طور راهبردی توسعه دهد.
اشتباه محاسباتی صهیونیست‌ها در آفریقا
اسرائیلی‌ها در شرایطی به‌دنبال توسعه نفوذ خود در قاره آفریقا هستند که درباره قدرت سیاسی خود در این منطقه عمیقاً دچار اشتباه محاسباتی هستند. «رمزی بارود» روزنامه‌نگار فلسطینی-آمریکایی، در وب‌سایت عرب‌نیوز می‌نویسد که کابینه نتانیاهو با دستاویز قرار دادن سابقه ضداستعماری این قاره از استراتژی بازگشت به آفریقا می‌گوید و مدعی است که آفریقا و اسرائیل قرابت‌های طبیعی بسیاری با هم دارند و هر دو در طول تاریخ با سلطه بیگانگان مبارزه کرده‌اند. این در حالی است که روابط دیپلماتیک تل‌آویو با بسیاری از کشورهای آفریقایی از رابطه با غنا در سال ۱۹۵۶ شروع شد، این روابط زمانی شکل گرفت که اغلب کشورهای آفریقایی هنوز مستعمره، نیمه مستقل و یا برای اداره خود عمیقاً به استعمارگران سابق خود متکی بودند.
به‌عبارت دیگر، اغلب قراردادهای دیپلماتیک اسرائیل با کشورهای آفریقایی زمانی امضا شده که این کشورها هنوز زیر یوغ استعمار بودند. به‌گفته بارود، تا سال ۱۹۷۳ اسرائیل با ۳۳ کشور آفریقایی روابط کامل دیپلماتیک داشت اما بیشتر آنها در آن سال دستخوش تغییر شد، زمانی که کشورهای عربی علیه استعمار اسرائیل به‌پا خاستند و بسیاری از کشورهای آفریقایی در حمایت از برادران عرب خود روابط‌شان را با تل‌آویو قطع کردند. از آن زمان تل‌آویو تلاش کرد تا بار دیگر روابط خود را با قاره آفریقا بهبود بخشد اما اغلب ناامید شده است. در این میان، آنچه کشورهای آفریقایی را بیش از پیش از تل‌آویو دور کرده روی کار آمدن یکی از تندروترین دولت‌های رژیم صهیونیستی در سرزمین‌های اشغالی است.
ترزا نوگوئیرا پینتو، کارشناس مسائل آفریقا، در این‌باره می‌گوید: «با وجود دولتی که اعضایش را تندروترین افراد در اسرائیل تشکیل داده‌اند و اقدامات تحریک‌آمیز آنان از تشدید حملات علیه فلسطینی‌ها، تل‌آویو دیگر نمی‌تواند به توسعه روابطش با آفریقا چندان خوش‌بین باشد.»
روزنامه رسالت در صفحه اول امروز خود با تیتر «گرم شدن ایران دو برابر میانگین جهانی» نوشت: تغییرات اقلیمی و گرم شدن کره زمین در چند سال اخیر یکی از مهم‌ترین سرخط خبرها بوده است. پیامدهای تغییر اقلیم در برهه‌کنونی به مرحله محسوس رسیده و ثبت داده‌های دمایی جدید در روزهای اخیر، مؤکد این مسئله است.
گزارش‌های مربوط به گرم‌شدن کره زمین نشان می‌دهد، «در هفت روز منتهی به پانزدهم تیرماه، هوا روزانه چهار دهم (۰.۴) درجه سانتی‌گراد گرم‌تر شده و این رقم طی ۴۴ سال گذشته بی‌سابقه بوده است و به باور کارشناسان، ماه جاری ممکن است به داغ‌ترین ماه در حدود ۱۲۰ هزار سال پیش مبدل شود.»
اکنون بسیاری از کشورها اسیر گرمای طاقت‌فرسا شده‌اند و میزان گرمایش جهانی با سرعت بی‌سابقه‌ای روبه افزایش است. سازمان هواشناسی ملی آمریکا به مردم این کشور هشدار داده، «تبعات افزایش دما را دست‌کم نگیرند.» استفاده از وسایل سرمایشی، میزان استفاده انرژی را به میزان بی‌سابقه‌ای بالا برده است و پیش‌بینی‌شده دمای «لاس‌وگاس» نوادا در چند روز آینده به ۴۷ درجه سانتی گراد برسد و رکوردهای ثبت‌شده را پشت سر بگذارد.
در ایتالیا برای ۱۵ شهر هشدار قرمز صادرشده و در شمال این کشور، چندین شهر کوچک جیره‌بندی آب اعلام کرده‌اند و در منطقه لامباردی ممکن است وضعیت اضطراری اعلام شود، زیرا خشکسالی بی‌سابقه برداشت محصول را تهدید می‌کند. در اسپانیا، آتش‌سوزی در جنگل‌ها نزدیک به ۹۰۰۰ هکتار از زمین واقع در شمال غربی منطقه سیرا دو لا کالبرا را سوزانده و ۲۰۰ نفر از مردم را به تخلیه آنجا مجبور کرده است. ژاپن داغ‌ترین روزهای خود را سپری می‌کند و با تلفات انسانی مواجه شده است.
گرمای هوا گریبان عراق را هم گرفته، این کشور درگیر گرمای تابستانی و توفان‌های مکرر گردوغبار است و پیش‌بینی‌های هواشناسی نشان می‌دهد دمای هوا در مصر، عربستان، سوریه، لبنان، فلسطین و اردن به بیش از ۵۰ درجه خواهد رسید.
ایران هم از موج گرما در امان نمانده و حتی در استان‌های غربی دمای هوا به ۵۰ درجه رسیده و شدت گرما، ادارات شهرستان دهلران را به تعطیلی کشانده و احتمال تعطیلی‌های گسترده‌تر به‌دلیل افزایش دمای هوا در سایر استان‌های کشور وجود دارد.
به‌نظر می‌رسد که تغییر اقلیم محتمل‌ترین علت گرمای بیش‌ازحد باشد. «بن زیتچیک» استاد گروه زمین و علوم سیاره‌ای در دانشگاه جانز هاپکینز، وقوع رویدادهای شدید آب‌وهوایی را قابل پیش‌بینی می‌داند. او به ان‌بی‌سی گفته است: «همه این اتفاقات کاملاً با آنچه گرمایش ناشی از انتشار گازهای گلخانه‌ای سبب می‌شود، مطابقت دارد و انتظار چنین روندی را داشتیم.»
بنابراین گرمای کنونی دو متهم اصلی دارد: گرم شدن طولانی‌مدت براثر انتشار گازهای گلخانه‌ای و سوزاندن سوخت‌های فسیلی و گرم شدن طبیعی ناشی از پدیده ال‌نینو در بخشی از اقیانوس آرام که آب‌وهوا را در سطح جهانی تغییر می‌دهد و دنیایی را که در حال گرم شدن است کمی گرم‌تر می‌کند. این پدیده هواشناسی و جهانی که در آب‌های اقیانوس آرام رخ می‌دهد، آخرین بار هفت سال پیش به وقوع پیوست و باعث شد سال ۲۰۱۶ به‌عنوان گرم‌ترین سال جهان ثبت شود. سازمان جهانی هواشناسی اعلام کرده است که به‌احتمال ۹۰ درصد ال‌نینو تا پایان سال ۲۰۲۳ ادامه خواهد داشت.
روزنامه جوان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «نمایش تعطیلی گاج!» نوشت: تجربه ثابت کرده است مافیای کنکور قوی‌تر از آن است که با یک نمایش رسانه‌ای از صحنه خارج شود. این واقعیت بار دیگر در ماجرای تعطیلی گروه آموزشی جوکار به نمایش گذاشته شد.
پس از آنکه احمد محمودزاده، رئیس سازمان مدارس غیردولتی در یک برنامه تلویزیونی اعلام کرد «مؤسسه گاج به دلیل جهت‌گیری در اغتشاشات سال گذشته تعطیل شده است» اخبار تکمیلی نشان داد که تنها مرکز آزمون این مؤسسه تعطیل شده است و دیگر بخش‌های آن همچنان به فعالیت خود ادامه می‌دهد!
در اینجا اولین سوالی که پیش می‌آید، این است که منظور محمودزاده از تعطیلی گاج چیست و در حالی که او مدعی شده‌است برای این کار حتی امضای وزیر آموزش و پرورش را نیز گرفته، چرا از لفظ صحیحی برای رساندن منظور خود استفاده نکرده است؟ زمانی که از لفظ تعطیلی برای یک مؤسسه به اصطلاح آموزشی استفاده می‌شود، اولین تصور این است که کل آن مجموعه تعطیل شده، در حالی که همانطور که گفته شد، اتفاقی که واقعاً افتاده تعطیلی تنها بخشی از این مؤسسه است و حتی مشخص هم نیست این تعطیلی دائمی خواهد بود یا فقط یک تعلیق موقت انجام شده که همزمان با داغ‌شدن فضای امتحانات نهایی و کنکور دوباره سروکله مرکز آزمون گاج نیز پیدا خواهد شد.
خبر تعطیلی مؤسسه‌ای که به عنوان یکی از پایه‌های اساسی مراکز کمک آموزشی یا همان مافیای کنکور شناخته می‌شود برای بخش زیادی از جامعه از اهمیت بسیاری برخوردار است. اینکه گفته شود بخش مهمی از مافیای کنکور که عده‌ای معتقدند توانایی عوض کردن وزیر آموزش‌وپرورش را هم داشته اکنون با حکم همان وزیر تعطیل‌شده خودش به تنهایی یک بمب خبری است، ولی وقتی که مشخص می‌شود فقط بخشی از این مؤسسه آن هم احتمالاً نه برای همیشه تعطیل یا تعلیق شده خبر را به عنوان یک نمایش رسانه‌ای معرفی می‌کند و موجب می‌شود اشکال بعدی که در مورد نحوه انتشار این خبر وجود دارد، رخ دهد.
اینکه گفته شود به دلیل طرح سوالات تحریک‌آمیز در جریان اغتشاشات سال گذشته این اتفاق افتاده‌است، ولی اگر به خوبی شیطنتی که از سوی این مؤسسه انجام‌شده تبیین و مجازات درخوری برای آن تعیین نشود، در عمل نقض غرض خواهد بود.
گردش مالی مافیای کنکور، بسیار بیشتر از گردش مالی چاپ کتب درسی و حتی آموزش رسمی است. برخورد با این مافیا، تدبیر و جسارت می‌خواهد. بعید است با یک نمایش تلویزیونی بتوان حریف این مافیای هفت‌سر شد.
روزنامه ایران در صفحه نخست امروز خود با تیتر «آغاز اجرای پروژه‌های مشترک ایران و چین از ماه آینده» نوشت: از بین فهرست طولانی پروژه‌های سرمایه‌گذاری تعدادی به عنوان اولویت‌های سرمایه‌گذاری به طرف چینی معرفی شد و مورد موافقت قرار گرفت که در زمینه‌های متعددی از جمله حوزه انرژی، صنایع معدنی، کشاورزی، بهداشت و درمان است.
وزیر اقتصاد با اشاره به توافقات انجام شده در کمیسیون مشترک ایران و چین در پکن برای عملیاتی شدن پروژه‌های سفر رئیس‌جمهور به این کشور از ماه آینده تأکید کرد: از بین فهرست طولانی پروژه‌های سرمایه‌گذاری تعدادی به عنوان اولویت‌های سرمایه‌گذاری به طرف چینی معرفی شد و مورد موافقت قرار گرفت که در زمینه‌های متعددی از جمله حوزه انرژی، صنایع معدنی، کشاورزی، بهداشت و درمان است.
سیداحسان خاندوزی که به چین سفر کرده است، درباره جزئیات این سفر و توافقات کمیسیون مشترک دو کشور گفت: رئیس جمهور در زمستان سال قبل سفر مهمی به پکن داشتند و توافقات خوبی با رئیس جمهور چین در این سفر انجام شد که اجرایی و عملیاتی شدن آن برای آنکه منافع اقتصادی کشور را تأمین کند نیازمند پیگیری‌هایی از سوی وزارتخانه‌های مختلف بود که در پنج ماه گذشته انجام شد. موفق شدیم روز پنجشنبه نخستین کمیسیون مشترک را بعد از ۴.۵ سال، بین ایران و چین برگزار کنیم.
وی افزود: چین بزرگترین شریک تجاری ایران است و بیشترین مقصد صادرات کالاهای ایرانی و بخش عمده‌ای از واردات ما با چین است و به طور دقیق، این کشور در مجموع تجارت بدون نفت ایران سهم ۲۴ درصدی را در بین شرکای تجاری ایران داشته است.
روزنامه کیهان در صفحه نخست امروز خود با تیتر «اعتراف هم میهن به کلاه بزرگی که اوباما سر روحانی گذاشت» نوشت: روزنامه هم میهن بر خلاف دعاوی دولتمردان روحانی می‌گوید: «توافق هسته‌ای عملاً نه توافقی میان دو کشور، که میان دو دولت روحانی و اوباما بود.»
این روزنامه نوشت: «بیست‌وسوم تیرماه سال ۹۴، برجام به تصویب کشورهای ۱+۵ رسید و نشانه‌هایی از تغییر راهبرد در سیاست خارجی ایران و آمریکا را نسبت به هم نمایان ساخت. مشکل اصلی از ابتدا، خوش‌بینی فزاینده طرفین به این توافق بود. طرف ایرانی به دلایلی همچون کسب پول‌های بلوکه‌شده، خروج ایران از فصل هفتم منشور ملل متحد و فراهم شدن زمینه سرمایه‌گذاری خارجی، از امتیازات به‌دست‌آمده خشنود بود و طرف آمریکایی به برجام به‌عنوان پیش‌زمینه‌ای جهت متفاوت شدن سیاست خارجی ایران نگاه می‌کرد.
طرفین، قطعنامه ۲۲۳۱ را به‌عنوان ضامنی قوی جهت ماندگاری برجام نگاه می‌کردند اما چالش موجود این بود که برجام توافقی میان دولت اوباما و روحانی بود و در هر دو کشور، اجماع قوی در مورد آن وجود نداشت. در ایران دولت روحانی به‌دنبال بزرگترین دستاوردش در شرایط تحریمی بود که به آن دست یافت؛ اما برخی نهادهای قدرت با مفاد آن زاویه داشتند و در آمریکا نیز برجام با دور زدن مهم‌ترین نهاد قانونگذاری آمریکا یعنی «سنا» به سرانجام رسید.
با تحول در دولت آمریکا و روی کار آمدن دونالد ترامپ، معنای این توافق برای آمریکای ترامپ بسیار کمرنگ بود. در برجام هیچ سود اقتصادی معناداری برای آمریکا دیده نشده بود و از سوی دیگر این موضوع از نگاه رئیس‌جمهوری با نگاه بیزنس‌من‌گونه اصلاً مطلوبیت لازم را نداشت. این درحالی بود که برجام، تورم انتظاری را در ایران به پایین‌ترین حد ممکن رساند و ایران را از خطر حمله نظامی برای مدتی دور نگه داشت و با به‌رسمیت شناخته شدن غنی‌سازی تا حدود چهار درصد، برای اولین‌بار آمریکا، به غنی‌سازی کشوری دیگر رسمیت می‌بخشید.
مفاد برجام طوری چیده شده بود که مظنون اصلی خروج از آن احتمالاً ایران خواهد بود، اما خروج رسمی از برجام از سوی آمریکای ترامپ صورت گرفت. خروج دولت ترامپ به امضاءکنندگان برجام یادآور ساخت که صرف تأیید یک دولت به پایداری توافق کمک نمی‌کند و تنها رأی سنای آمریکا به توافق می‌توانست «ضامن محکم» ماندگاری برجام باشد و از سوی دیگر خوش‌بینی طرف آمریکایی هم برای گسترش مذاکرات به فراتر از برجام نیز به محاق رفت.
آنالیز برجام با توجه به شرایط فعلی در دولت رئیسی، دولتی که به تعبیر اقتصاددانان برجسته به‌عنوان تنها دولت در دو سال پیاپی تورم دورقمی بالای پنجاه درصد را از پایان جنگ جهانی دوم تاکنون به ملت ایران تحمیل کرده است، نشان از آن دارد که برجام آن‌چنان که دشمنانش در ایران بیان می‌کردند توافق بدی نبود و از سوی دیگر آمریکای بایدن و اسرائیل هم نتوانستند توافق جامع‌تری را به ایران بقبولانند و افزایش غنی‌سازی ایران به شصت درصد نشان از آن دارد که این توافق برای آنها نیز بدون مزیت نبوده است و حداقل از نظر امنیتی مؤثر بوده است.»
روزنامه وطن امروز در صفحه اول امروز خود با تیتر «آغوش گرم دنا» نوشت: روز گذشته آیت‌الله رئیسی در ششمین مقصد دور دوم سفرهای استانی به منظور انجام سفری دو روزه وارد استان کهگیلویه‌وبویراحمد شد.
آیت‌الله رئیسی در بدو ورود به استان کهگیلویه‌وبویراحمد، در گفت‌وگو با خبرنگاران درباره اهداف و برنامه‌های این سفر، با بیان اینکه کهگیلویه‌وبویراحمد از مردمی سخت‌کوش و مجاهد برخوردار است، اظهار کرد: با تلاش مسؤولان و مدیران پرتلاش و با مدیریت استاندار کهگیلویه‌وبویراحمد، برخی پروژه‌های مصوب در سفر اول دولت به این استان به ثمر رسیده که گزارش آن در این سفر خدمت مردم ارائه خواهد شد.
رئیس‌جمهور با اشاره به اینکه در سفر دوم دولت به این استان، مسائل گسترده‌تری نسبت به مسائل ضروری سفر اول مدنظر قرار دارد، افزود: در آن سفر برخی مسائل ضروری وجود داشت که حالا به ثمر رسیده و در این سفر علاوه بر پیگیری پروژه‌های باقیمانده از مصوبات سفر اول، نیازهای جدیدی که نسبت به بخش‌های مختلف استان احصا شده پیگیری خواهد شد.
وعده‌های رئیسی برای جامعه عشایری
رئیس‌جمهور در جریان سفر به استان کهگیلویه‌وبویراحمد، در جمع عشایر دشت سقاوه این استان حاضر شد. وی در این دیدار با اشاره به مطالبات مطرح شده درباره مسئله آب اظهار کرد: این منطقه از پربارش‌ترین نقاط کشور است و کاری که باید انجام شود برنامه‌ریزی برای توزیع و مصرف آب به بهترین شکل برای مصارف شرب، کشاورزی و صنعت است.
آیت‌الله رئیسی با بیان اینکه با بهره‌برداری از سد چمشیر در استان بخش قابل توجهی از مشکل تأمین آب رفع شده و ۷۰ هزار هکتار از اراضی استان تحت پوشش منابع آبی این سد قرار خواهد گرفت، افزود: علاوه بر این سد، سد دیگری هم در مدت کوتاهی در دشت سقاوه احداث خواهد شد تا مشکل تأمین آب پایدار عشایر را نیز برطرف کند.
رئیس‌جمهور با اشاره به تأمین اعتبار و اقدامات انجام شده برای توزیع و نصب پنل‌های خورشیدی برای عشایر در راستای تأمین برق و نیازهایی مثل آب‌گرم آنان، تصریح کرد: در سال‌های گذشته اقدامات خوبی در زمینه ایل‌راه‌ها انجام شده اما کمبودهایی نیز وجود دارد که در این سفر اعتبارات لازم برای رفع این کمبودها در نظر گرفته شده و تخصیص پیدا خواهد کرد.
آیت‌الله رئیسی با بیان اینکه عشایر یکی از مولدترین اقشار جامعه هستند و همه ما به نوعی میهمان سفره آنان هستیم، خاطرنشان کرد: همه باید به تقویت تولید در میان عشایر کمک کنند. پرواربندی قراردادی دام که از گذشته وجود داشته باید تداوم و گسترش یابد تا عشایر از ناحیه تأمین نهاده‌ها برای دام‌های خود نگرانی و دغدغه نداشته باشند و تولید آنها دچار اختلال نشود.
رئیس‌جمهور اضافه کرد: اولویت ما برای تأمین مواد پروتئینی و لبنی تولیدات داخلی است و واردات باید فقط در جایی انجام شود که امکان تولید وجود ندارد اما در جایی که به همت عشایر می‌توان گوشت قرمز و مواد لبنی تولید کرد، همه باید از افزایش تولیدات آنها حمایت کنیم و اطمینان دارم با همت عشایر و حمایت دولت امکان تأمین نیازهای پروتئینی کشور در داخل وجود دارد.
نظر شما