به گزارش خبرنگار ایمنا، نیمه شعبان که از راه می‌رسد، زمانه تفکر و تأمل در کنار شادی و شادمانی است. تفکر از باب اندیشه‌ورزی آگاهانه مهدوی و دانستن بیشتر درباره انتظار فرج.
باورمندی به ظهور در زمانه‌ای که شاهد بروز و ظهور پیچیدگی‌ها و درهم‌تنیدگی‌های رنگ‌ووارنگ پدیده‌های نادیده و آخرالزمانی هستیم، نه‌فقط یک باورمندی سطحی که نوعی باور داشتن حق و حقیقتی ابدی است.
ظهور و فرج از آن دست امور اعتقادی است که باید درباره‌اش مطالعه کرد و به تفکری عمیق نشست. تفکری از سر صدق و تأملی به بلندای نورانیت و معنویت امام زمان (عج).
در این رابطه با حجت‌الاسلام شیخ نصرالله کریمی از مدرسان حوزه علمیه و کارشناس مسائل دینی؛ درباره مهدویت و مسائل مرتبط با غیبت، فرهنگ انتظار و ظهور گفت‌وگو انجام دادهایم که در ادامه مشروح آن را می‌خوانید
سخنان زیادی درباره فرهنگ انتظار شنیده و خوانده‌ایم. این فرهنگ ازنظر شما چه جایگاه و تعریفی دارد؟
فرهنگ مترقی انتظار بیش از آنکه در عمل ظهور و بروز پیدا کند با شعار و حرف و سخنانی همراه است اما لازمه فرهنگ‌سازی در این بخش، اقدام عینی و عملی است.
در حقیقت این فرهنگ در زندگی انسان‌ها تحول‌آفرین و دست‌مایه تغییر نگرش است. فرد منتظر امام، باید در همه اوقات زندگی‌اش امام زمان (عج) را ناظر و شاهد بر اعمال خود ببیند؛ اگر این باور محقق شود درواقع مهم‌ترین واصلی‌ترین مصداق فرهنگ انتظار را زندگی ایجاد کرده‌ایم.
آن‌گونه که از محضر استادان، عالمان دین و بزرگان آموخته‌ایم، کسب «معرفت» به امام زمان و تقویت ایمان و باور قلبی به حضرت و در پی آن شکفتن و بالیدن «محبت و عشق» نسبت به وجود مقدس حضرت مهدی (عج) مهم‌ترین وظیفه و مسئولیت یک منتظر واقعی است. بنابر همین آموزه‌ها، فرد منتظر باید در مسیر انتظار باشد و در این مسیر دچار انحراف یا تردید نشود.
معنای انتظار از دیدگاه شما چیست؟
رهبر حکیم انقلاب در دیدار اقشار مختلف مردم به مناسبت نیمه شعبان در مهرماه سال ۸۱ می‌فرمایند: «انتظار به معنای این است که ما باید خود را برای سربازی امام زمان (عج) آماده کنیم؛ سربازی منجی بزرگی که می‌خواهد با تمام مراکز قدرت و فساد بین‌المللی مبارزه کند، احتیاج به خودسازی و آگاهی و روشن‌بینی دارد؛ نباید فکر کنیم که چون امام زمان خواهد آمد و دنیا را پر از عدل و داد خواهد کرد، امروز وظیفه‌ای نداریم؛ نه، به‌عکس، ما امروز وظیفه‌داریم در آن جهت حرکت کنیم تا برای ظهور آن بزرگوار آماده شویم. اعتقاد به امام عصر (عج) به معنای گوشه‌گیری نیست. امروز اگر ما می‌بینیم در هر نقطه دنیا ظلم و بی‌عدالتی و تبعیض و زورگویی وجود دارد، این موارد همان چیزهایی است که امام زمان (عج) برای مبارزه با آن‌ها می‌آید. اگر ما سرباز امام زمانیم، باید خود را برای مبارزه با این‌ها آماده کنیم.»
اما از دیدگاه امام خمینی (ره) مفهوم بلند انتظار فرج، ایستادگی و مقاومت در مقابل ظلم ستمکاران و ظالمان است و هرچند مسلمانان نتوانند جهان را پر از عدالت کنند، اما همه وظیفه‌دارند تا شرایط ظهور امام زمان (عج) را فراهم کنند.
اینجا ضمن بیان برداشت‌های مختلفی که از انتظار امام زمان (عج) در جامعه مطرح‌شده است امام راحل (ره) به معنای صحیح انتظار اشاره‌کرده‌اند و می‌فرمایند: بعضی‌ها انتظار فرج را به این میدانند که در مسجد، حسینیه یا در منزل بنشینند و دعا کنند و فرج امام زمان را از خدا بخواهند.
ازنظر امام (ره) چنین افرادی که از صالحان نیز هستند، چنین اعتقادی دارند، به‌گونه‌ای که برخی از آنان شمشیری را هم در خانه نگهداری کرده و منتظر حضرت هستند. این افراد به تکالیف شرعی عمل کرده و نهی از منکر و امربه‌معروف نیز می‌کنند اما به فکر اینکه کار دیگری انجام دهند، نیستند.
بنیان‌گذار کبیر انقلاب اسلامی درجایی دیگر می‌فرمایند: «ما همه انتظار فرج داریم، و باید در این انتظار خدمت بکنیم. انتظار فرج، انتظار قدرت اسلام است و ما باید کوشش کنیم تا قدرت اسلام در عالم تحقق پیدا بکند، و مقدمات ظهور ان‌شاءالله تهیه شود.»
انتظار ظهور منجی از منظر آموزه‌های دینی و وحیانی چگونه است؟
نجات محرومان، مستضعفان و ظلم‌ستیزی یکی از مهم‌ترین علل انتظار برای ظهور منجی است.
از گذشته و دوران‌های تاریخی بسیار کهن، باورداران به انبیا، به‌صورت عمده افراد و خانوارهای تهیدست و تحت ستم حاکمان جور و جهل جامعه بوده‌اند که از اطاعت سردمداران کفر و باطل سرپیچی کرده و در مسیر حق و ظلم‌ستیزی گام نهاده بودند. این موضوع باعث واکنش‌های همراه با خشونت و تهدید جبهه باطل و درگیری همیشگی آنان با گروه حق و حقیقت‌جو شده است.
شیخ طوسی (ره) در تفسیر آیه ۱۰۵ سوره انبیا از امام محمدباقر (ع) که در تفسیر تبیان آمده، روایت کرده است: «ان ذالک وعدالله للمومنین بانهم یرثون جمیع‌الارض» به این معنا که این وعده قطعی خدا بر مؤمنان است که آن‌ها تمامی زمین و زمان را به ارث خواهند برد.
دومین نکته درباره ظهور منجی، طبیعت ذات بشر و ندای فطرت آدمی است. انتظار آمدن و قیام یک مصلح آسمانی و امید به آینده‌ای روشن یک موضوع فطری و طبیعی است که با ذات و وجود آدمی سروکار داشته و با آفرینش هر انسانی همراه است و زمان و مکان نمی‌شناسد و به هیچ قوم و ملتی اختصاص ندارد.
براین اساس همه افراد و ابنا بشر، تمایل دارند روزی فرارسد که جهان بشریت در پرتو ظهور رهبری از نابسامانی‌ها، سختی‌ها و رنج‌های پرشمار رها شود و نجات پیدا کند.
همچنین، مشکلات و ازجمله جنگ‌های پی‌درپی و گاهی طولانی، ناشی از زیاده‌خواهی نظام سلطه و مستکبران در بیشتر کشورها و ممالک مورد دیگری است که باعث شده عموم مردم همواره چشم‌انتظار ظهور منجی باشند.
در کلام و بیان نورانی امامان و بزرگان دین مهدویت چه جایگاهی دارد؟
دعای جامعه کبیره امام علی‌النقی (ع) بهترین سند و منبعی است که می‌توان در پاسخ به این پرسش به آن استناد کرد. زیارت جامعه کبیره جایگاهی ویژه در این رابطه دارد و به‌نوعی جامعیت این زیارت در رابطه با مهدویت شاخص است. در این دعای بسیار تأثیرگذار و نورانی، در چند بخش معارف بلند مهدوی معرفی و مشخص‌شده است.
در بخشی از این دعا و از زبان خودمان خطاب به امام می‌خوانیم: در میان شما محشور شوم و در رجعت شما بازگردم و در دولت شما قدرت یابم؛ در دوران عافیت شما به بزرگی برسم و در روزگارتان جایگاهی پیدا کنم و فرد آروزی چشمم به دیدارتان روشن شود.
در ادامه دارد که؛ در دوران حکومت شما مرا از جایگاهی برخوردار سازد، و در زمان رجعت شما زنده کند، و در روزگار شما مرا قدرت ببخشد.
همچنین تحت حمایت‌های شما در امان هستم و به بازگشت شما ایمان‌دارم، به رجعت شما باور دارم، در انتظار حکومت شما هستم، چشم‌به‌راه دولت شمایم. همین چند کلام نورانی از دعای جامعه کبیره کافی است تا از زبان امام برحق و نور مطلق به ارزش و جایگاه مهدویت پی ببریم و درباره آن بیشتر تأمل‌کنیم.
سخن پایانی و توصیه شما به منتظران ظهور آقا امام مهدی (عج) در یک جمله چیست؟
آدمی باید کارهایی را که برای عزیزان و بستگان خودش انجام می‌دهد تا آن‌ها را خوشحال کند، همان کارها و دلخوشی‌ها را برای وجود قدسی امام عصر (عج) نیز انجام دهد تا سبب رضایت خاطر آن حضرت شود. شیعه واقعی دل‌خوش به امام زمان است و علاوه بر دعای مستمر برای امام، هر کاری که امامش به آن راضی است انجام می‌دهد.
در پایان سروده‌ای از ایرج نظافتی را تقدیم مخاطبان می‌کنم.
بخوان دعای فرج را که یار آمدنی است
و بعدازاین همه‌سال انتظار آمدنی است
به خون پاک تمام مدافعان حرم
برای امر فرج، خون به‌کار آمدنی است
تواصوا به خدا و «تواصوا بالصبر»
در ایستگاه شهادت قطار آمدنی است
به‌حکم «ان مع‌العسر یسر» فهمیدم
که حال خوش پی حال نزار آمدنی است
تو آمدی و قوانین عشق ثابت کرد
در ابتدای زمستان بهار آمدنی است
نظر شما