پرخاشگری ‌با فرزندان؛ چالش ‌قرنطینه‌های ‌اجباری

دوری از محیط بیرون و قرنطینه خانگی ‌بهترین راه برای ‌مبارزه با کرونا ‌و در امان ماندن از شر این ویروس است اما از سوی دیگر مهارت مقابله ‌با ‌خشم و پرخاشگری ‌با اعضای خانواده و تحقق ‌این امر نیازمند آموزش ‌و همراهی ‌خانواده‌ها است.

به گزارش خبرنگار ایمنا، جهان تاکنون همه‌گیری‌های بسیاری را پشت سر گذاشته است، ولی بدون شک همه‌گیری ویروس کرونای جدید (کووید _۱۹) از دیگر همه گیری‌ها متمایزتر و متفاوت‌تر بوده است. محققان همچنان در حال مطالعه بر روی بیماران و رفتار کووید ۱۹ هستند و می‌کوشند با روشن کردن ابعاد مختلف این همه‌گیری، به مدیریت و کنترل شیوع ویروس کمک کنند.

میزان مرگ و میر بالا و ترس و اضطرابی که این ویروس به همراه داشته، موجب شده به بسیاری از ابعاد دیگر آن کمتر توجه شود. یکی از پیامدهای ظهور ویروس کرونا، تغییر سبک زندگی اجباری، کاهش ترددها و محدودیت‌های بی‌سابقه در زندگی افراد است. ویروس کووید ۱۹ و گونه جدید دلتا آسیب‌های زیاد اقتصادی، اجتماعی به بار آورده است، قرنطینه و حضور اجباری در منزل موجب افزایش آمار خشونت خانگی شده است و خشونت خانگی را هم به عنوان یک چالش دیگر به زندگی امروز بشر اضافه کرده و تبدیل به بحرانی جدی برای تمام کشورها شده است.

افرادی که در کنار ترس و اضطراب از آلوده شدن به وسیله این ویروس از مشکلات اقتصادی به دلیل عدم فعالیت‌های کاری رنج می‌برند، فشار زیادی را متحمل می‌شوند و همین مسئله باعث می‌شود تا آستانه تحمل آنها پایین آمده و رفتارهای خشونت آمیز آنها در برخورد با همسر و فرزندان افزایش پیدا کند.

پرخاشگری ‌با فرزندان؛ چالش ‌قرنطینه‌های ‌اجباری

بعد عملی هیجان خشم رفتار پرخاشگرانه است

روناک عشقی دکترای مشاوره و زوج درمانی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص هیجان خشم، اظهار می‌کند: خشم یک هیجان منفی طبیعی در بشر است که در دیگر موجودات هم وجود دارد، هنگامی که فرد عصبانی می‌شود واکنش‌های جسمی مانند تپش و ضربان قلب، فشارخون بالا، منقبض شدن عضلات درون او ایجاد می‌شود که می‌تواند منجر به رفتارهای پرخاشگرانه شود.

وی اضافه می‌کند: بعد رفتاری و عملی هیجان خشم رفتار پرخاشگرانه است و همین رفتارهای پرخاشگرانه می‌تواند انسان را در معرض فشار قرار دهد که هم به خود و هم به دیگران آسیب برساند، بنابراین مهارت مدیریت خشم یکی از مهارت‌های خوبی است که به افراد کمک می‌کند تا بتوانند ارتباط مناسبی با اطرافیان داشته باشند و روابط بهتری را تجربه کنند.

تکنیک‌های کوتاه مدت برای کنترل خشم

این دکترای مشاوره و زوج درمانی، تصریح می‌کند: دسته‌ای از تکنیک‌ها بلند و طولانی مدت است که افراد می‌توانند برای داشتن زندگی بهتر از آن استفاده کنند و دسته دیگر تکنیک‌های کوتاه مدتی است که بهره بردن از آن می‌تواند در لحظه به افراد کمک کند.

وی تاکید می‌کند: شیوه‌های بلندمدت مانند انجام ورزش‌های هوازی که افراد یاد می‌گیرند، فیزیولوژی بدن را مدیریت کنند و همین اتفاق به کنترل خشم و پرخاشگری کمک می‌کند، افراد می‌توانند دوچرخه سواری و پیاده‌روی سریع را طی زمان انجام دهند تا بتواند در کنترل خشم به آنها کمک کند.

این مشاور خانواده، می‌افزاید: استفاده از از انواع تمرین‌هایی مانند «یوگا و ریلکسیشن» نیز می‌تواند بسیار کمک کننده باشد و عضلات بدن را رها می‌کند و خانواده‌ها در این روزهای کرونایی و قرنطینه‌ها می‌توانند این نوع تمرین‌ها را از طریق فضای مجازی و آموزش آنلاین یاد بگیرند.

عشقی، تصریح می‌کند: تخلیه احساسات منفی گذشته هم در مدیرت و کنترل خشم در قرنطینه‌های کرونایی مؤثر است، گاهی اوقات افراد خیلی زود عصبانی می‌شوند به دلیل اینکه زیربنای این اتفاق برخی مسائل حل نشده قدیمی است که باعث خشم و پرخاشگری آنها در این شرایط شده است، اعضای خانواده سعی کنند مسائل را با گفت‌وگو کردن حل کنند یا خشم خود را با یادداشت نوشتن و موارد دیگر بیرون بریزند و همین راهکارها باعث می‌شود اصولاً انسانی پرتحمل‌تر شوند.

راهکارهای کوتاه مدت برای کنترل خشم

وی در خصوص راهکارهای کوتاه مدت برای کنترل خشم، اظهار می‌کند: اولین گام خودآگاهی هیجانی است، باید افراد بدانند در قرنطینه‌های اجباری معمولاً حال جسمی خوبی ندارند، تنفس آنها سخت و عضلات آنها منقبض می‌شود و لازم است خود را آرام کنند، نباید خشم را به شکل پرخاشگری و خشونت کلامی بیرون بریزند و یکی از راه‌های آن تغییر باورهای منفی است، باید سعی کنند خشم را به صورت جمله‌های مؤدبانه و آرام در شرایط مناسب بیرون بریزند، تغییر این باورها می‌تواند به آرامش افراد در شرایط سخت کرونایی کمک کند.

این زوج درمانگر، تاکید می‌کند: یک راه دیگر حواس پرتی و در واقع انحراف توجه از منبع عصبانیت به موارد دیگر است تا فرد آرام‌تر شده و بتواند منطقی‌تر رفتار کند، این اتفاق را با شیوه‌های متفاوت مانند ترک محیط، خوردن یک لیوان آّب سرد، شمردن اعداد یک تا ۲۰ به شکل آرام و حتی تعیین یک شعر برای خواندن در مواقع عصبانیت برای حواس پرتی از آن موقعیت بسیار مؤثر است، راهکار دیگر نوشتن احساسات منفی است و اینکه فرد از خود سوال کند «آیا این مسئله ارزش عصبانیت دارد که خود و دیگران را اذیت کند»، باید اعضای خانواده گفت وگوی حل مسئله را یاد بگیرند تا بتوانند مسائل خود را بهتر حل کرده و روابط بهتری داشته باشند و در قرنطینه‌های کرونایی سلامت جسمی و روحی خود را به دور از پرخاشگری حفظ کنند.

پرخاشگری ‌با فرزندان؛ چالش ‌قرنطینه‌های ‌اجباری

لزوم بهره برداری از قرنطینه‌های کرونایی برای روابط بین فردی بهتر

مجتبی ناجی روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا در خصوص اهمیت نوع روابط بین فردی خانواده در شرایط کرونایی و قرنطینه‌ها، اظهار می‌کند: شرایط کرونایی ایجاب می‌کند خانواده اوقات بیشتری را در کنار همدیگر سپری کنند بازخورد این وضعیت در زمینه نوع روابط بین فردی اعضای خانواده است. در قرنطینه‌ها باید اعضای خانواده به نحوی از این فرصت استفاده کنند که تعامل احساسات و روابط بین فردی آنها به نوعی باشد که زمینه تنش و سوءتفاهم بین فردی کاهش پیدا کند.

وی اضافه می‌کند: خانواده‌هایی که زمینه‌های تنش و سوءتفاهم‌ها را از قبل داشتند در شرایط کرونایی در آنها این موارد افزایش بیشتری داشته است، در قرنطینه‌های تکراری و خسته کننده باید افراد که دچار خستگی روحی و روانی شدند یک بازنگری به تغییرات سبک زندگی خود داشته باشند که کدام بخش تغییرات آنها را به افسردگی دچار کرده است و از محدودیت‌های کرونایی در جهت شناخت بیشتر و داشتن روابط بین فردی بهتر بهره‌برداری کنند.

این مشاور خانواده، تصریح می‌کند: اگر در گذشته روابط بین فردی حالت دوری و دوستی بوده و فرزندان در مدرسه و مادر در خانه، یا والدین هر دو سر کار بودند و ارتباط‌های آنها چندان گسترده و در کنار همدیگر نبود و معمولاً وقت کمتری برای برقراری تعاملات هیجانی، منفی و تنش‌آلود وجود داشت، اما در شرایط کرونایی وضعیت بیشتر در کنار هم بودن به وجود آمده است.

تعاملات مشترک اعضای خانواده را شناسایی کنیم

وی تاکید می‌کند: در قرنطینه‌های کرونایی معمولاً اعضای خانواده نظرات فردی دارند و احتمال دارد دیدگاه‌های دیگر اعضای خانواده را در نظر نگیرند، یکی از شرایط قرنطینه‌های کرونایی توجه به همین مسئله است، اگر در این وضعیت هر کسی بخواهد بر مبنای تمایل درونی خود رفتار کند در خانواده جریان خودمداری اتفاق خواهد افتاد.

ناجی، اظهار می‌کند: یعنی در محدودیت‌های کرونایی با وجود اینکه افراد در کنار همدیگر هستند اما از نظر عاطفی و روانشناختی در یک محیط جمعی قرار ندارند، بنابراین هر فرد برای خود انتخاب فردی کرده و تصمیم می‌گیرد، یکی از اعضای خانواده می‌خواهد تلویزیون تماشا کند، یک نفر دیگر قصد خواندن کتاب را دارد و یک نفر دیگر سرگرم گوشی موبایل و لپ تاب است و افراد در کنار همدیگر هستند اما از نظر روحی و روانشناختی هر کدام کار مجزایی کرده و از همدیگر فاصله دارند.

این روانشناس، می‌افزاید: برای اینکه افراد در این روزهای کرونایی بتوانند از این شرایط استفاده بهینه ببرند، باید سعی کنند تعاملات مشترک اعضای خانواده را رصد و شناسایی کرده و این موارد را بیشتر دنبال کنند. داشتن مشغله‌های مشترک، تماشای فیلم، کتابخوانی و داستان‌خوانی دسته جمعی در شرایط کرونایی حائز اهمیت است، یعنی یک نفر کتاب و داستان بخواند، و بقیه اعضای خانواده گوش دهند، بهتر است در این شرایط اعضای خانواده بازی‌های دسته جمعی داشته باشند.

ناجی، تصریح می‌کند: این تعاملات وابسته به خرده فرهنگ‌هایی است که در بین خانواده‌ها رواج دارد، خانواده‌ها می‌توانند با سرگرمی‌های خانگی و جمعی فعالیت‌های جذابی در روزهایی کرونایی داشته باشند و به نوعی همه اعضای خانواده در این سرگرمی‌ها مشارکت داشته باشند.

کد خبر 517469

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.