بیماری آنورکسیا چیست و چه علائمی دارد؟

‌به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بدن همه افراد نیازمند دریافت چند وعده غذایی، متناسب با وضعیت جسمانی، قد و وزن و میزان فعالیت آن‌ها در طول شبانه روز است. دریافت کافی غذا، انرژی لازم را برای فعالیت ذهن و بدن فراهم می‌کند و کمبود آن به شدت بر سلامتی اثرگذار است؛ تا جایی که در موارد حاد می‌تواند منجر به مرگ افراد شود. برخی افراد مانند ساکنان جوامع محروم دسترسی کافی به غذا ندارند و انرژی لازم را در ازای مصرف مواد خوراکی دریافت نمی‌کنند، اما برخی افراد نیز به دلیل ترس از چاق شدن از مصرف مواد غذایی امتناع می‌کنند.

این افراد حتی در صورت لاغری نیز مدام استرس چاق شدن دارند و علی‌رغم اینکه وزن آن‌ها از حالت طبیعی متناسب با قد و آناتومی بدنشان کم‌تر است باز هم گمان می‌کنند که اضافه وزن دارند و برای لاغر شدن به اقداماتی هم‌چون نخوردن غذا در مواقع گرسنگی، کم کردن بیش از حد میزان غذای مصرفی در هر وعده، مصرف نکردن مواد غذایی ضروری، استفاده از داروهای ملین و یا تهوع‌آور به‌منظور دفع مواد غذایی مصرفی دست می‌زنند؛ چنین افرادی به یک بیماری روحی به نام "آنورکسیا" (Anorexia) مبتلا هستند که سلامت آن‌ها را در معرض خطر قرار می‌دهد.

در نامگذاری این بیماری دقت چندانی نشده، زیرا مبتلایان به آن معمولاً میل و اشتهای خود را نسبت به غذا از دست نداده‌اند، بلکه کاملاً به‌صورت خودخواسته و با وجود احساس گرسنگی و تمایل شدید به صرف غذا، از خوردن آن امتناع می‌کنند. این افراد معمولاً در کنار اتخاذ رژیم‌های غذایی بسیار سخت به انجام ورزش‌های سنگین نیز می‌پردازند و در صرف همان وعده‌های غذایی اندک نیز به خوردن مواد غذایی کم‌کالری و عاری از هر گونه چربی روی می‌آورند.

این اختلال که در زنان خصوصاً در سنین نوجوانی، بیش‌تر از مردان دیده می‌شود در اکثر موارد افراد مشغول به فعالیت‌های مدلینگ و بازیگری را درگیر می‌کند اما این یک اصل کلی نیست و در بعضی موارد ریشه ژنتیکی دارد. علائم آنورکسیا شامل پایین بودن شدید BMI بدنی، کاهش وزن شدید، لاغری بیش‌از حد ظاهر و اندام‌ها، بی‌خوابی زیاد، سرگیجه مداوم، شکننده و کم‌پشت شدن موها، خشکی و زردی پوست، یبوست مزمن، درد در ناحیه شکم، ضربان نامنظم قلب، پایین آمدن فشار خون، ناتوانی در تحمل هوای سرد، انکار حس گرسنگی و زودرنجی می‌شود. درمان این بیماری نیز هم‌چون سایر مشکلات روحی نیازمند زمان و حوصله است و با کمک گرفتن از مشاوران تغذیه و روان‌شناسان امکان‌پذیر خواهد بود.