هما مردان در گفتوگو با خبرنگار ایمنا با تاکید بر جایگاه والای فرزندآوری و ویژگی خانوادههای خوش جمعیت اظهار کرد: در خانوادههایی با چند فرزند، اشتراکات عاطفی، تجربههای زیستی و همدلی میان اعضا سبب کاهش حس تنهایی، افزایش تابآوری و گسترش مهارتهای ارتباطی میشود؛ حتی در دوران کهولت والدین، فرزندان با تقسیم مسئولیتها میتوانند با آسودگی خاطر از والدین خود مراقبت کنند، بیآنکه فشار روحی و جسمی مضاعفی تنها بر دوش یک نفر باشد.
وی افزود: اگر خانوادهها از پشتوانهی اعتقادی برخوردار باشند، رسیدگی به والدین را نه تنها یک وظیفهی اخلاقی، بلکه عبادتی با ارزش تلقی میکنند، که در نتیجهی آن نیز دچار فرسودگی نمیشوند و روحیهای آرامتر خواهند داشت.
این روانشناس، پژوهشگر و کنشگر جهادی حوزه جوانی جمعیت ادامه داد: از منظر دیگر، خانواده پرجمعیت بستری طبیعی برای رشد مهارتهای فردی و اجتماعی کودک فراهم میکند. تجربه بازیها، همکاریها و حتی درگیریهای جزئی خواهر و برادرها به شکلگیری شخصیت اجتماعی، قدرت بیان، دفاع از حقوق شخصی، تابآوری در برابر ناکامیها و درک متقابل کمک میکند؛ کودک در چنین فضایی، از همان سنین پایین، حس حمایت را تجربه میکند.
مردان عنوان کرد: در خانوادههای پرجمعیت، تعاملات اجتماعی بیشتر، همدلیها پررنگتر و پیوندهای عاطفی گستردهتر است و حتی در مراسمها و بحرانها همچون جشن ازدواج یا بروز یک مشکل، همبستگی خواهران و برادران نقش حیاتی ایفا میکند؛ تقسیم هزینهها، یاریرسانی در تهیه جهیزیه یا مدیریت مسائل خانوادگی، همگی نمونههایی از کارکردهای عملی این همبستگی است.
وی اضافه کرد: باید اذعان داشت که خانواده گسترده و غنی از روابط انسانی، نهتنها زیربنای آرامش روانی افراد است، بلکه خود بستر طبیعی تربیت شهروندانی توانمند، مسئولیتپذیر و مشارکتجو نیز خواهد بود؛ این ظرفیت عظیم باید در سیاستگذاریهای کلان جامعه دیده شود و از آن بهعنوان سرمایه اجتماعی پنهان بهره گرفته شود.
نظر شما