به گزارش خبرگزاری ایمنا، داریوش مصطفوی یکی از چهرههای تأثیرگذار فوتبال ایران بود که نامش همیشه با مدیرعاملی پرسپولیس و ریاست فدراسیون فوتبال گره خورده است. اما واقعیت این است که مصطفوی فراتر از یک مدیر ورزشی، شخصیتی جنجالی در تاریخ مدیریت ورزشی ایران بود که از زمین فوتبال تا سالنهای پرتنش سیاست ورزش کشور نقشآفرینی کرد.
مصطفوی در دهههای ۶۰ و ۷۰ شمسی، نمادی از مدیران پرنفوذی بود که فوتبال ایران را با سبک خاص مدیریتی خود شکل دادند.

بیوگرافی داریوش مصطفوی | از زمین فوتبال تا ریاست فدراسیون
داریوش مصطفوی متولد سال ۱۳۲۳ در تهران بود. او فوتبال حرفهای را از باشگاه دارایی تهران آغاز کرد و در ادامه به تیمهای پرسپولیس و استقلال امروزی پیوست. حضور او در هر دو قطب بزرگ فوتبال ایران نکتهای جالب و البته کمسابقه است.
مصطفوی در دوران بازیگری، یک مدافع سختکوش و مستحکم بود و برای تیم ملی ایران نیز به میدان رفت. اما دوران بازیگریاش چندان طولانی نشد و بهزودی راهی عرصههای مدیریتی شد؛ جایی که نام او پررنگتر از زمانی شد که پیراهن تیم ملی را بر تن داشت.

دوران طلایی مدیریت داریوش مصطفوی در پرسپولیس
مصطفوی در دهه ۶۰ بهعنوان مدیرعامل باشگاه پرسپولیس انتخاب شد؛ دورهای که با چالشهای بزرگ مالی و مدیریتی برای این باشگاه همراه بود. او در زمانی سکان پرسپولیس را به دست گرفت که این تیم با بحرانهای مالی، کمبود امکانات و مشکلات ساختاری روبهرو بود.
مصطفوی با شیوه مدیریتی خاص خود و روابط نزدیکی که با نهادهای دولتی داشت، توانست پرسپولیس را به آرامش نسبی برساند. در دوران او، پرسپولیس موفق شد تیمی قدرتمند و منسجم بسازد که پایههای موفقیتهای بعدی این باشگاه را شکل داد.

ریاست جنجالی داریوش مصطفوی بر فدراسیون فوتبال ایران
شاید مهمترین و پرحاشیهترین بخش زندگی ورزشی داریوش مصطفوی، دوره ریاستش بر فدراسیون فوتبال ایران در دهه ۷۰ شمسی باشد.
مصطفوی سال ۱۳۷۲ بهعنوان رئیس فدراسیون انتخاب شد و تا سال ۱۳۷۸ در این سمت باقی ماند. دوران ریاست او همزمان با صعود تیم ملی ایران به جام جهانی ۱۹۹۸ فرانسه بود؛ موفقیتی که پس از ۲۰ سال انتظار، لبخند را به چهره هواداران فوتبال ایران بازگرداند.
هرچند بسیاری از کارشناسان معتقدند نقش مصطفوی در این صعود بیشتر مدیریتی و حاشیهای بود تا فنی، اما او توانست از این موفقیت برای تثبیت جایگاه خود استفاده کند.
البته دوره مدیریت مصطفوی با حواشی زیادی نیز همراه بود. انتقادها به شیوه مدیریت متمرکز و بسته فدراسیون، درگیریهای رسانهای و اختلافات داخلی در بدنه فوتبال، همه از چالشهای دوران او بود.

سبک مدیریتی داریوش مصطفوی | مردی اهل سیاست
داریوش مصطفوی بیشتر بهعنوان مدیری اهل رایزنی شناخته میشد. او ارتباطات گستردهای با چهرههای سیاسی و ورزشی داشت و همین موضوع باعث میشد تا در بزنگاههای حساس، بتواند بحرانها را مدیریت کند. اما منتقدانش معتقد بودند که این سبک مدیریت موجب بسته شدن فضای فوتبال و افزایش حاشیهها شده بود.
مصطفوی باور داشت که فوتبال ایران باید با مدیریت متمرکز اداره شود و دخالتهای بیرونی را برنمیتافت، هرچند خود در بسیاری از مواقع بهعنوان نماد همین دخالتها شناخته میشد.
داریوش مصطفوی پس از فدراسیون | بازگشتهای بیسرانجام
پس از پایان دوران ریاستش بر فدراسیون، مصطفوی چند بار تلاش کرد تا دوباره به مدیریت فوتبال ایران بازگردد. او در انتخاباتهای مختلف کاندیدا شد، اما هر بار با مخالفتها و موانعی روبهرو شد و به هدف خود نرسید. در سالهای پایانی عمرش بیشتر بهعنوان یک کارشناس و پیشکسوت فوتبال در رسانهها ظاهر میشد و گاه و بیگاه با اظهارنظرهای جنجالی خود به صدر اخبار بازمیگشت.

داریوش مصطفوی درگذشت
داریوش مصطفوی در تاریخ ۱۰ مرداد ۱۴۰۴ بر اثر ایست قلبی درگذشت. خبر فوت او موجی از واکنشها را در فضای مجازی و رسانههای ورزشی ایران بههمراه داشت.
برخی از او بهعنوان مدیری مقتدر و مؤثر یاد کردند و برخی دیگر انتقادهای قدیمی را دوباره زنده کردند. اما حقیقت این است که مصطفوی بخشی جداییناپذیر از تاریخ مدیریت فوتبال ایران است؛ با تمام موفقیتها و تمام حواشیاش.

میراث داریوش مصطفوی برای فوتبال ایران
داریوش مصطفوی از جمله مدیرانی بود که نشان داد فوتبال ایران در کنار نیاز به دانش فنی، به قدرت چانهزنی و ارتباطات نیز وابسته است. او نسلی از مدیران را نمایندگی میکرد که با اتکا به نفوذ و قدرت سیاسی، تلاش میکردند فوتبال را پیش ببرند.
شاید سبک مدیریتی او دیگر در فضای امروز فوتبال ایران جایی نداشته باشد، اما بدون شک تاریخ فوتبال ایران نام داریوش مصطفوی را با صعود به جام جهانی ۹۸، روزهای سخت پرسپولیس و سالهای پرحاشیه فدراسیون به یاد خواهد آورد.


