به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، جدیدترین خبرهای جهان را در این بسته خبری بخوانید.
مرگ تدریجی مهد تمدن اروپا
رم، شهر ابدی با تاریخ غنی و میراث فرهنگی خود یکی از زیباترین شهرهای جهان است که خانه بسیاری از آثار هنری و تاریخی است و محیطی پویا برای زندگی و تجربه فراهم میکند. رم با معماری کلاسیک خود و غذاهای لذیذ ایتالیایی، مقصد مورد علاقه گردشگران بسیاری از سراسر جهان است. با این وجود، با چالشهای بسیاری از جمله زیرساختهای ناکافی، مسکن غیررسمی و آسیبپذیریهای زیستمحیطی دستوپنجه نرم میکند که نیاز به توجه جدی دارد.

مسکن غیررسمی
رم با چالشهای قابلتوجهی در زمینه مسکن غیررسمی و زیرساختها روبهرو است که بهدلیل دههها توسعه نامنظم تشدید شدهاند. محلهها و سکونتگاههای غیررسمی زیرساختهای ضروری برای زندگی شهری همچون آب سالم، بهداشت و مدیریت زباله ندارند که شهر را مستعد خطرهای جدی سلامتی میکند و همبستگی اجتماعی و ثبات اقتصادی را مورد تهدید قرار میدهد.
ساکنان سکونتگاههای غیررسمی بیشتر با مشکلات مربوط به مالکیت نامشخص اموال برای خانههای خود روبهرو هستند. این وضعیت آنها را مستعد اخراج قرار میدهد و دسترسی آنها به خدمات عمومی را محدود میسازد. بسیاری از خانوادهها در مسکنهایی با تراکم جمعیت بسیار بالا زندگی میکنند که فضای کافی و امکانات مناسب همچون لولهکشی داخلی ندارند.
بحران مدیریت پسماند
رم در حال حاضر با بحران شدید مدیریت پسماند روبهرو است که با انباشت زباله در خیابانها و نارضایتی عمومی همراه است. این وضعیت طی سالها، بهویژه پس از بسته شدن محلهای دفن زباله اصلی و تلاش ناموفق شهر برای یافتن راهحلهای پایدار برای دفع زباله شکل گرفته است. بسته شدن مالاگروتا، بزرگترین محل دفن اروپا، آغاز مسائل مدیریت زباله رم بود؛ از آن زمان به بعد، شهر با مشکلات دفع پسماند روبهرو شد و مجبور شد بخشی از زبالهها را به مناطق دیگر یا حتی خارج از کشور بفرستد که هم هزینهبر است و هم از نظر زیستمحیطی پایدار نیست.
جنبش پنج ستاره مخالف سوزاندن زبالهها بهعنوان یک راهحل بود و بر تلاشهای بازیافت تکیه داشت، اما نتایج قابلقبولی به دست نیاورد. انباشت زباله در هوای گرم، نگرانیهایی درباره سلامت عمومی ایجاد کرده است و ساکنان روزبهروز بیشتر نگران پیامدهای جمعنکردن زبالهها از خیابانها هستند.
پراکندگی شهری
پراکندگی شهری در رم یک مسئله فوری ناشی از عوامل اجتماعی و اقتصادی مختلف است و پیامدهای قابلتوجهی برای محیط زیست، زیرساختها و بافت اجتماعی شهر دارد. توسعه بیرویه و برنامهریزینشده به مناطق اطراف موجب ایجاد محلههایی با تراکم کم شده است که بیشتر مواقع زیرساختها و خدمات کافی ندارند و به حومههایی جدا از هسته مرکزی شهر تبدیل شدهاند که بیشتر شبیه به شهرهای خوابگاهی هستند.
پراکندگی مناطق شهری موجب تجاوز به زمینهای کشاورزی و زیستگاههای طبیعی شده است که تهدیدی برای تنوع زیستی بهشمار میرود. این روند دسترسی به زمین برای کشاورزی را کاهش میدهد و اقتصادهای محلی را با مشکل روبهرو میکند. ساکنان محلههای پراکنده، بیشتر به خودروهای شخصی برای حملونقل وابستهاند که این وابستگی، منجر به افزایش ترافیک، آلودگی هوا و زمان سفر طولانیتر برای سفرهای روزانه میشود.

اقتصاد آلمان در حال نابودی است
آلمان در حال حاضر با چالشهای اقتصادی بزرگی روبهرو است و طی پنج سال گذشته رشد قابلتوجهی نداشته است. این امر یک چرخش شگفتانگیز برای بزرگترین اقتصاد اروپا است که صادرات خود را گسترش داده و در تجارت جهانی کالاهای مهندسیشده همچون ماشینآلات صنعتی و خودروهای لوکس نقش غالبی داشته است. پس چه اتفاقی موجب این تغییر شده است؟
پنج دلیل اصلی رکود اقتصادی آلمان به شرح زیر است:
شوک انرژی از روسیه
تصمیم مسکو برای قطع تأمین گاز طبیعی به آلمان پس از عملیات ویژه به اوکراین ضربه شدیدی به اقتصاد آلمان زد. مدل تجاری آلمان سالها بر اساس انرژی ارزان برای تولید کالاهای صنعتی صادراتی بود. در سال ۲۰۱۱، آنگلا مرکل، صدراعظم وقت، تصمیم گرفت پایان استفاده از انرژی هستهای را تسریع کند و بر گاز روسیه تکیه کند تا کشور را از زغالسنگ دور کند و به سمت انرژیهای تجدیدپذیر ببرد.
وقتی روسیه جریان گاز را متوقف کرد، قیمت گاز و برق تولیدی در آلمان بهطور چشمگیری بالا رفت. صنایع وابسته به انرژی همچون فولاد، کود، مواد شیمیایی و شیشه مجبور شدند به LNG (گاز طبیعی مایع) روی بیاورند که توسط کشتی از قطر یا ایالات متحده وارد میشود، اما LNG هزینه بیشتری نسبت به خط لوله دارد.
چین: از مشتری تا رقیب
آلمان سالها سود زیادی از ورود به چین اقتصاد جهانی میبرد زیرا بازار فروش جدیدی را برای ماشینهای صنعتی پیدا کرد بود، اما تولیدکنندگان چینی شروع به ساختن همان اقلامی کردند که شرکتهای آلمانی میساختند. پنلهای خورشیدی یارانهای چین، سازندگان پنل خورشیدی آلمان را نیز نابود کرد و امروز تولید جهانی پنل خورشیدی بیشتر وابسته به تجهیزات چینی است.

سرمایه گذاری نادرست
آلمان در روزهای خوب اقتصادی، کمکار شد و سرمایهگذاری در پروژههای بلندمدت همچون خطوط ریلی و اینترنت پرسرعت را به تعویق انداخت. این روزها مسافران آلمانی از قطارهایی که بهموقع تردد نمیکنند و حین انجام تعمیرات ریلهای فرسوده، سرویسدهی دائمی دچار اختلال میشوند، ناراضی هستند. اینترنت پرسرعت هنوز به برخی از مناطق روستایی نرسیده است. یک خط انتقال برای رساندن برق از شمال بادخیز آلمان به کارخانهها در جنوب سالها عقب مانده است و تا قبل از سال ۲۰۲۸ آماده نمیشود.
کمبود کارگران ماهر
شرکتهای آلمانی در یافتن کارگرانی با مهارتهای مناسب، از کارگران آموزشدیده فناوری اطلاعات گرفته تا ارائهدهندگان خدمات در مهدکودک و مراقبتهای سالمندان، با مشکل روبهرو است. در نظرسنجی اتاق بازرگانی و صنعت آلمان از ۲۳ هزار شرکت، ۴۳ درصد گفتند که نمیتوانند موقعیتهای باز را پر کنند. این پاسخ برای شرکتهایی با بیش از هزار کارگر به ۵۸ درصد افزایش یافت.
کمتر دانشآموز آلمانی به رشتههای STEM یعنی علوم، فناوری، مهندسی و ریاضیات علاقهمند است. جمعیت سالخورده نیز این مشکل را تشدید میکند، همچنان که کمبود مراقبان کودک باعث میشود بسیاری از زنان به صورت پارهوقت کار کنند یا اصلاً کار نکنند، همچنین موانع بوروکراتیک عاملی منفی برای بهکارگیری مهاجران با مهارت بالا ایجاد میکند، اگرچه قانونی که در سال ۲۰۲۰ تصویب شد و در سال ۲۰۲۳ تقویت شد، هدف آن تسهیل این روند است.
انرژی بادی سبزتر میشود
یک شرکت سازنده پرههای توربین بادی چوبی آلمانی، نمونه اولیه ۵۰ متری توربینهای خود را با موفقیت آزمایش و اعلام کرد محصول خود را بهزودی به بازارهای هند و اروپا عرضه خواهد کرد. این شرکت سال گذشته با موفقیت نشان داد که تیغههای چوبی روکش چند لایه آن را میتوان با هزینه کمتری نسبت به تیغههای موجود ساخت، با شرایط تطبیق داد، بهسادگی نصب و در عین حال عملکرد بالای آنها را حفظ کرد.
این تیغههای توربین بادی تمامچوب ارزانتر، قابل بازیافت، مقاوم در برابر آتش و قویتر از نمونههای موجود هستند. شرکت یادشده اکنون اعلام کرده است که با یک شرکت بادی هندی همکاری خواهد کرد تا توربینهای ۴.۲ مگاواتی را با این پرههای چوبی برای یک دوره آزمایشی دیگر تأمین کند.
انرژی باد در مسیر جایگزینی با سوخت فسیلی چند نقطه ضعف ازجمله تأثیر بر زندگی پرندگان، غیرممکن بودن بازیافت پرهها و لزوم تعویض آنها هر ۲۵ سال یکبار میشود. پرههای توربین بادی از مخلوطی از شیشه و فیبرکربن با رزین اپوکسی چسبنده ساخته شده است که این مواد پس از ترکیب شدن قابل جداسازی نیستند، بنابراین راهی محلهای دفن زباله یا سوزانده میشوند.

پرههای تعویضی توربینها در معدودی از موارد مورد استفاده مجدد قرار میگیرند، بهعنوان مثال در دانمارک از این پرهها ایستگاه دوچرخه ساخته یا از آنها بهعنوان پل عابر پیاده استفاده میشود، اما سالانه تعداد پرههای توربین بادی بسیار بیشتری از پلهای عابر پیاده و ایستگاههای دوچرخه ساخته میشود و این امر موجب میشود که تأثیرات زیستمحیطی کلی نیروی باد چندان سبز نباشد. با سرعت کنونی رشد این بازار، تا سال ۲۰۵۰ جهان با ۵۰ میلیون تن ضایعات پرههای توربین بادی مواجه خواهد شد.
بااینوجود جهان طی ۱۵ سال گذشته شاهد رشد سریع در صنعت دیگری به نام چوب انبوه بوده است. این تکنیک ساخت پیشرفته با تولید پنلهایی از چوب با حرارت فشرده و لایهبندیشده است که به محصول نهایی چسبانده و برای ساخت آسمانخراشها، فرودگاهها و موارد دیگر استفاده میشود. محصولات چوبی را میتوان به روشهای مختلف بازیافت کرد.
پرههای جدید نهتنها یک پیشرفت فناوری نوآورانه هستند، بلکه یک جهش قابلتوجه به سمت انرژی بادی پایدار محسوب میشوند. قیمت این تیغهها نیز حدود ۲۰ درصد کمتر از فیبر کربن است. از سوی دیگر، انعطافپذیری بیشتر پرههای چوبی امکان پایهها و پرههای بلندتر را فراهم میکند و بهطور بالقوه خروجی توربینها را با دسترسی به سرعتهای باد بالاتر افزایش دهد. تجزیهوتحلیل امکانسنجی این امر طی چند ماه آینده، قبل از شروع آزمایش رسمی حدود سال ۲۰۲۷ آغاز خواهد شد.

وقتی رنگها به شهر جان میدهند
رنگ نقش حیاتی در طراحی شهری دارد و با فعال کردن فضاها و هویت بخشیدن به شهر، به ایجاد حس تعلق، افزایش سازگاری محیطی و ارتقای کیفیت زندگی شهری کمک میکند. رنگها نهتنها زیبایی بصری را افزایش میدهند بلکه بر روانشناسی ساکنان شهر نیز تأثیر میگذارند و میتوانند محیطی شادابتر یا آرامشبخشتر خلق کنند.
ابتکاراتی همچون سوپر بلوکهای بارسلونا از رنگهای زنده برای بازپسگیری فضاهای خیابانی استفاده میکند و هویتی بصری ایجاد میکند که مشارکت را میان اعضای جامعه ارتقا میدهد. هر شهر بهطور معمول پالت رنگی منحصربهفردی توسعه میدهد که بازتابی از تاریخ و فرهنگ آن است. برای مثال، کاشیهای فیروزهای ساختمانهای مذهبی در شهرهایی همچون اصفهان تبدیل به نماد آن شهر شدهاند و به حافظه جمعی و حس تعلق بین ساکنان کمک کردهاند.
رنگها احساسات را برمیانگیزند و با افزایش پویایی در فضاهای عمومی، چگونگی ادراک مردم از محیط اطرافشان را تحت تأثیر قرار میدهند. بسیاری از شهرهای مدرن با کمبود طرحوارههای هماهنگ رنگ روبهرو هستند که منجر به محیطهایی بصری آشفته میشود و میتواند احساس افسردگی بین ساکنان ایجاد کند.

رنگ در شهرهای باستانی
در شهرهای باستانی، رنگ بهعنوان نوعی مصالح ساختمانی طبیعی بود که در ساختمانها و مراکز قدیمی بهکار میرفت، به شهرها چهرهای هماهنگ و یکدست میبخشید و با روحیات، اقلیم و فرهنگ مردم سازگاری داشت. رنگ هر شهر بهعنوان جنبهای از هویت آن در نظر گرفته میشد و به این ترتیب، با وجود تفاوت در مقیاس و عملکرد، یک وحدت کلی بر شهر حاکم میکرد. هر شهر، هویت رنگی خاص خود را داشت که با توجه به محیط طبیعی و فرهنگی آن انتخاب میشد.
رنگ در شهرهای مدرن
در شهرهای مدرن امروزی، استفاده از رنگ به یک مشکل غیرمسئولانه تبدیل شده که سازندگان، معماران، طراحان و مردم عادی را به استفاده بدون تفکر و بیرویه از رنگ سوق داده است. بسیاری از شهرها به بومهای رنگارنگ، بیهویت و آشفتهای تبدیل شدهاند که موجب افسردگی، روانپریشی و عصبی شدن افراد جامعه میشوند. حساسیت به فضا در شهرهای امروزی از بین رفته است و مردم دیدگاهی یکپارچه در مورد ظاهر مناطق شهری ندارند. این موضوع منجر به افزایش اغتشاشات بصری میشود و هویت شهرها را تحت تأثیر قرار میدهد.
تأثیر رنگ بر ادراک شهر و شهروندان
ادراک رنگ بهطور کلی به سه عامل بستگی دارد که عبارت از شرایطی که در آن رنگ قابل مشاهده است، ویژگیهای سطح بازتابنده همچون بافت و توانایی آن در جذب یا بازتاب نور و توانایی ادراک رنگها است. تحقیقات بسیاری درباره روانشناسی رنگ و نور بر درک شهروندان از فضا و زمان انجام شده است. برای مثال، شنوندگان سخنرانی در یک سالن آبی آن را طولانی و کسلکننده میدانند، در حالی که همان سخنرانی در یک سالن قرمز هیجانانگیزتر و کوتاهتر ارزیابی میشود. شناخت این عوامل موجب میشود که صرف نظر از سایر ویژگیهای محیطی و فضایی، یک فضا با ترکیبهای رنگی مختلف، تأثیرات بسیار متفاوتی بر ادراک انسانی داشته باشد.
۱۲ پروژه معماری چشمگیر در سال ۲۰۲۵
هنر معماری در هر عصر شاهکارهای بینظیری از خود برجای گذاشته و هر بنا در طول تاریخ از ذوق و مهارتهای طراحان و معماران خود سیراب شده است. در ادامه با ۱۲ پروژه معماری هیجانانگیز آشنا میشویم که انتظار میرود در سال ۲۰۲۵ افتتاح شوند.
«اکسپو ۲۰۲۵ اوزاکا»، ژاپن
یکی از مورد انتظارترین بناهای معماری سال ۲۰۲۵ نمایشگاه جهانی در اوزاکاست که توسط معمار ژاپنی سو فوجیموتو طراحی شده است. وی یک حلقه چوبی به مساحت ۶۰ هزار متر مربع را طراحی کرده است تا محل نمایشگاه و انبوه غرفههای طراحیشده توسط معماران را احاطه و بهعنوان نمادی از وحدت بینالمللی عمل کند. در میان غرفههای درونی این سازه گنبد اقیانوس آبی اثر شیگرو بان و یک سازه چوبی چند تکه توسط لینا گوتمه خواهد بود.

«مرحله بعد»، دانمارک
توسعه زیرزمینی موزه آروس در دانمارک با طراحی اشمیت همر لاسن یکی از معماریهای ۲۰۲۵ است. محور اصلی این طرح گنبدی با ۴۰ متر قطر خواهد بود که با همکاری هنرمند آمریکایی در حال توسعه است تا بزرگترین فضای آسمانی جهان در یک بافت موزه باشد و از تماشاییترین فضاهایی محسوب میشود که تاکنون در یک موزه هنری ساخته شده است.

«موزه ملی زائد»، امارات متحده عربی
موزه ملی زائد ۱۵ سال پس از طراحی توسط فاستر + شرکا، سال ۲۰۲۵ در ابوظبی افتتاح خواهد شد. این پروژه بخشی از جزیره سعدیات را تشکیل میدهد، یک منطقه فرهنگی در حال توسعه در سواحل پایتخت امارات متحده عربی با مجموعهای از ساختمانهای شاخص طراحی و بنا شده توسط گروه برجستهای از معماران، از جمله موزه گوگنهایم اثر فرانک گری که انتظار میرود در سال ۲۰۲۶ تکمیل شود.

«پارلمان ملی بنین»، بنین
پارلمان ملی بنین، طراحیشده توسط استودیوی دیبیدیو فرانسیس کره در فهرست ساختمانهایی برای افتتاح در سال ۲۰۲۴ بود که قرار است با تأخیر در سال جاری افتتاح شود. این ساختمان دولتی در پورتو نوو از درختان پالاور الگوبرداری شده است که توسط نسلهای مختلف جوامع در غرب آفریقا بهعنوان محل ملاقات برای اجتماعات عمومی استفاده میشود. این بنا اهمیت اشکال بومی حکومت و معماری معاصر آفریقا را در مقیاس ملی نشان میدهد.

«مجتمع ورزشی کوژو»، چین
غیرمعمولترین مجتمع ورزشی موجود، طراحیشده توسط MAD که شامل مجموعهای از امکانات ورزشی با بامهای سبز است و همچون آتشفشانی به نظر میرسد که از زمین بیرون میآید. فاز اول این پروژه، استادیومی با سقفی شبیه هاله است که در سال ۲۰۲۲ افتتاح شد و فاز جدید در ۲۰۲۵ افتتاح خواهد شد. MAD ادعا میکند که مجتمع ورزشی کوژو بزرگترین مجتمع زمینی در جهان است.

«کمپ گوگل کینگزکراس»، لندن
این کمپ در لندن توسط استودیوهای معماری بیارکه اینگلز و توماس هیترویک در محوطه جدید گوگل طراحی شده است و ساختمان آن با ۳۳۰ متر طول بهطور گسترده بهعنوان آسمانخراش لندن شناخته میشود و از بلندترین ساختمان بریتانیا نیز بلندتر است.

«گسترش موزه جدید نیویورک»، ایالات متحده آمریکا
نیویورک در سال جاری شاهد گسترش موزه مجسمهسازی SANAA خواهد بود که اندازه گالری هنر معاصر آن را دو برابر میکند و شامل ساختمانی زاویهدار خواهد بود که به شکل نامنظم در کنار همسایه خود قرار میگیرد. دو ساختار با نمای فلزی مشبک با یکدیگر هماهنگی بصری پیدا میکند.

«مرکز میراث جهانی دریای وادن»، هلند،
مرکز میراث جهانی دریای وادن توسط دورته ماندروپ، آوریل ۲۰۲۵ افتتاح میشود و از بازدیدکنندگان برای آشنایی با منطقه جزر و مدی دعوت میکند که بخشی از میراث جهانی یونسکو است. به گفته این استودیو، طراحی آن مبتنی بر چرخه بیپایان جزر و مد است که با یک شیب تدریجی مارپیچی نشان داده میشود که مناظری پانوراما از دهکده ماهیگیری اطراف را ارائه میدهد و این احساس را ایجاد میکند که با فرد با دریا یکی میشود.

«موزه علم و فناوری شنژن»، چین
موزه علم و فناوری شنژن طراحیشده توسط معماران زاها حدید، یکی دیگر از آثاری است که افتتاح آن با تأخیر روبهرو شده است و ابتدا قرار بود در سال ۲۰۲۳ افتتاح شود. شکل سنگریزهای این موزه در اطراف یک دهلیز بزرگ متمرکز خواهد شد و امید آن میرود که به نقطه عطفی برای منطقه جدید شنژن به نام شهر علمی گوانگمینگ تبدیل شود. این موزه یک مقصد کلیدی برای یادگیری و کشف قدرت علم و فناوری و درک تأثیر آنها بر زندگی و آینده انسان خواهد بود.

«کوآرتر ۷ در وود سیتی»، سوئد
تنها پروژه مسکونی موجود در فهرست حاضر، کوآرتر ۷ طراحیشده توسط وایت آرکیتکتر است که نیازهای کودکان را در خط مقدم قرار میدهد و بهطور کامل از چوب ساخته شده است. این بنا نخستین بخش از شهر وودسیتی آینده استکهلم را تشکیل میدهد که بزرگترین توسعه چوب انبوه جهان است و حس حضور در یک جنگل را القا کند.

«فونداسیون کارتیه»، فرانسه
فونداسیون کارتیه با طراحی ژان نوول در سال ۲۰۲۵ در قلب پاریس و به مناسبت چهل سالگی موزه هنرهای معاصر رونمایی خواهد شد و یک فضای نمایشگاهی انعطافپذیر ۶۵۰۰ متر مربعی را در هتل دو لوور، هتل مجلل دوره هاوسمانی در منطقه پلهرویال (Palais-Royal) خواهد داشت.

«مرکز هنرهای نمایشی کوئینزلند»، استرالیا
این مرکز هنرهای نمایشی در بریزبن، طراحیشده توسط بلایت راینر و اسنوهتا برای باله، اپرا، برای تئاتر و امور موزیکال استفاده خواهد شد و یکی از ساختمانهایی محسوب میشود که قرار است سال جاری در استرالیا افتتاح شوند. این مرکز با نمای شیشهای مواج خود به رودخانه بریزبن ادای احترام میکند.

بمب ساعتی بحران مسکن در پاکستان
جمعیت پاکستان از ۶۵ میلیون نفر در سال ۱۹۷۲ به بیش از ۲۴۰ میلیون نفر در سال ۲۰۲۳ افزایش یافته است که این افزایش چشمگیر ۱۷۵ میلیون نفر در طول ۵۰ سال است. پیشبینی میشود که در ۲۵ سال آینده، جمعیت پاکستان به ۱۶۰ میلیون نفر دیگر افزایش پیدا کند و از مرز ۴۰۰ میلیون نفر عبور کند.
با وجود سالها شعارهای سیاسی و شش طرح دولتی مسکن از سال ۱۹۷۲، تقاضای سالانه برای مسکن به ۳۵۰ هزار واحد میرسد که بهشدت از عرضه ناچیز ۱۵۰ هزار واحد فراتر است. نتیجه این وضعیت، عقبماندگی بیش از ۹ میلیون واحد مسکونی در شهرها است که بهدلیل مهاجرت از مناطق روستایی به مناطق شهری ایجاد شده است.
برای درک بهتر، طبق یک مطالعه اخیر بانک توسعه آسیایی، ۵۷ درصد از جمعیت شهری پاکستان در حال حاضر در سکونتگاههای غیررسمی زندگی میکنند که نشاندهنده سالها بیتوجهی به سیاستهای مسکن مقرونبهصرفه است. این وضعیت با پیشبینی اینکه بیش از ۷۰ درصد جمعیت تا سال ۲۰۵۰ در مناطق شهری زندگی خواهند کرد، بهطور فزایندهای بحرانی خواهد شد و فشار زیادی بر زیرساختهای مسکن که اکنون تحت فشار هستند، وارد میکند.
شواهد تجربی نشان میدهد که خانوارهای با درآمد پایین و متوسط بهدلیل گران شدن مراکز شهری توسط گروههای درآمد بالا که کمتر درگیر مسائل سیاسی هستند، از اجاره و حتی مالکیت خانههای مقرونبهصرفه خارج شدهاند.

این بحران فرصتی منحصربهفرد برای سرمایهگذاران و توسعهدهندگانی است که مایل به اتخاذ دیدگاهی بلندمدت هستند. با ادامه رشد و شهرنشینی جمعیت جوان پاکستان که میانگین سنی آن تنها ۲۲ سال است، تقاضا برای مسکن با کیفیت و مقرونبهصرفه بهشدت افزایش خواهد یافت. دولت بهطور فعال بهدنبال راههایی برای تسریع رشد در بخش مسکن است و هدف آن تأمین مسکن مقرونبهصرفه برای میلیونها شهروند، بهویژه خانوادههای کمدرآمد است.
برای سرمایهگذاران، چالشهای این فرصت شامل چشمانداز مالی است. بانکداران نگرانیهایی درباره ریسکهای مالی بلندمدت دارند، اما کاهشهای اخیر نرخ بهره موجب افزایش نقدینگی شده و فرصتهایی را برای سرمایهگذاری در بازار املاک فراهم کرده است. کمبود تأمین مالی وام مسکن مقرونبهصرفه همچنان مانعی برای بسیاری از خریداران بالقوه خانه است، با این حال، دولت پاکستان در حال بررسی راهحلهایی برای دسترسی بیشتر به مالکیت خانه است.

با ورود جمعیت جوان پاکستان به بازار کار و مهاجرت به مراکز شهری، تقاضا برای مسکن تنها افزایش خواهد یافت. برای سرمایهگذارانی که بهدنبال تنوعبخشی به سبد سرمایهگذاری خود هستند، بخشهای مسکن و ساختوساز در پاکستان یک منطقه جذاب با پتانسیل بالا برای سرمایهگذاری ارائه میدهند.
تغییرات اقلیمی بهشدت بر مشکلات مسکن در پاکستان تأثیر میگذارد. با افزایش سیلابها، بالا آمدن سطح دریا و الگوهای آب و هوایی غیرقابل پیشبینی، نیاز به مسکنهایی که نهتنها مقرونبهصرفه بلکه مقاوم نیز باشند، بیش از هر زمان دیگری حس میشود، با این حال پاکستان در تطبیق استراتژی مسکن خود با روندهای جهانی توسعه پایدار عقب مانده است. بسیاری از کشورهای در حال توسعه توانستهاند با همکاری بانکهای چندجانبه و توسعهدهندگان داخلی، پروژههای مسکن سبز و مقاوم را تأمین مالی کنند. این در حالی است که پاکستان هنوز نتوانسته است از این فرصتها بهرهبرداری کند تا بتواند به مشکلات مسکن خود پاسخ دهد و همزمان با چالشهای ناشی از تغییرات اقلیمی مقابله کند.
هوش مصنوعی چگونه شهرها را تغییر میدهد؟
هوش مصنوعی بهطور گسترده در حال تأثیرگذاری بر توسعه شهری است و موجب میشود که شهرها کارآمدتر، پایدارتر و پاسخگوتر به نیازهای ساکنان خود شوند. یکی از حوزههای کلیدی در این زمینه کارایی و پایداری است که هوش مصنوعی میتواند به بهینهسازی مصرف منابع، مدیریت ترافیک و ارتقای کیفیت زندگی کمک کند. الگوریتمهای هوش مصنوعی دادههای زمان واقعی را از حسگرها و دوربینها دریافت میکنند و با تحلیل آنها جریان ترافیک را بهینهسازی میکنند تا ازدحام را کاهش دهند و انتشار گازهای گلخانهای را به حداقل برسانند. شهرهایی همچون سنگاپور سیستمهای ترافیکی بر پایه هوش مصنوعی را پیادهسازی کردهاند که سیگنالها را بر اساس شرایط واقعی تنظیم میکنند.
مدیریت انرژی با استفاده از هوش مصنوعی یکی از جنبههای اساسی در بهینهسازی مصرف منابع شهری و در نتیجه افزایش کارایی است. این فناوری میتواند بهطور خودکار و هوشمند مصرف انرژی را بر اساس نیازهای واقعی و شرایط محیطی تنظیم کند. سیستمهای هوشمند کنترل روشنایی با استفاده از سنسورهای نور و تشخیص حرکت، میتوانند شدت نور چراغها را بهصورت خودکار تنظیم کنند که این امر به صرفهجویی در مصرف انرژی و کاهش هزینهها منجر میشود.
هوش مصنوعی میتواند با استفاده از الگوریتمهای پیشرفته، دمای داخلی ساختمانها را بر اساس الگوهای اشغال و شرایط جوی تنظیم کند. بهطور مثال، سیستمهای هوشمند میتوانند در روزهای گرم، دما را کاهش دهند و در روزهای سرد، آن را افزایش دهند تا راحتی ساکنان حفظ شود و در عین حال مصرف انرژی کاهش پیدا کند.

هوش مصنوعی با تجزیه و تحلیل دادههای جمعآوریشده از حسگرها، میتواند الگوهای مصرف انرژی را شناسایی و پیشبینی کند که در چه زمانهایی بیشترین نیاز به انرژی وجود دارد. این اطلاعات به مدیران شهری کمک میکند تا برنامهریزیهای بهینهای برای توزیع منابع انرژی انجام دهند و از هدررفت آن جلوگیری کنند. سیستمهای هوشمند با بهینهسازی مصرف انرژی، نهتنها هزینهها را کاهش میدهند بلکه به کاهش انتشار گازهای گلخانهای نیز کمک میکنند. هوش مصنوعی همچنین میتواند در مدیریت منابع آبی شهری نقش مهمی ایفا کند. سیستمهای هوشمند قادر هستند با تحلیل دادههای مربوط به بارش باران و نیاز آبی گیاهان، آبیاری را بهینهسازی و از هدررفت آب جلوگیری کنند.
سیستمهای نظارتی بر پایه هوش مصنوعی نقش مهمی در افزایش ایمنی عمومی و پیشگیری از وقوع جرم در شهرها دارند. این سیستمها با استفاده از فناوریهای پیشرفته همچون الگوریتمهای یادگیری ماشین، قادر به شناسایی رفتارهای مشکوک، پیشبینی مناطق مستعد جرم و ارائه هشدارهای فوری هستند و میتوانند با تجزیه و تحلیل دادههای تاریخی و الگوهای ترافیکی، مناطقی را که احتمال وقوع جرم در آنها بالاست شناسایی کنند و اطلاعات لازم را در اختیار مسئولان قرار دهند تا آنها منابع خود را بهطور مؤثرتری تخصیص دهند و حضور پلیس را در این مناطق افزایش دهند.

تجزیه و تحلیل ویدئویی بر پایه هوش مصنوعی میتواند بهطور خودکار اشیا، افراد و فعالیتها را شناسایی کند. این فناوری به اپراتورهای انسانی کمک میکند تا زمان کمتری را صرف بررسی فیلمها کنند و تمرکز بیشتری بر وقایع مهم داشته باشند. با وجود مزایای امنیتی، یکی از چالشهای اصلی سیستمهای نظارتی هوشمند حفظ حریم خصوصی شهروندان است و لازم است که قوانین و مقررات مناسبی برای استفاده از این فناوریها وضع شود تا تعادل بین امنیت عمومی و حقوق فردی برقرار گردد.
سیستمهایی همچون سنتیلو در بارسلونا با نظارت بر دادههای حسگرها، امکان پیشبینی وضعیتهای اضطراری همچون آتشسوزی یا سیل را فراهم میکنند. این سیستم با تحلیل دادههای لحظهای، الگوهای خطر را شناسایی و هشدارهای لازم را برای واکنش سریعتر ارسال میکند. سنتیلو میتواند در صورت افزایش غیرعادی دما یا تغییرات جزرومد، اطلاعات دقیق و توصیههای لازم را به مقامات ارائه دهد تا از وقوع بحران جلوگیری کنند و خسارات را به حداقل برسانند.

برنامهریزی شهری هوشمند
هوش مصنوعی به برنامهریزان کمک میکند تا محیطهای شهری را با استفاده از استراتژیهای دادهمحور طراحی کنند. این فرایند شامل ادغام استراتژیهای پایدار در برنامهریزی شهری برای اطمینان از خدمات حملونقل عمومی عادلانه نیز میشود. هوش مصنوعی میتواند با تحلیل دادههای جمعآوریشده از ساکنان و الگوهای ترافیکی، نیازهای واقعی جامعه را شناسایی و به بهبود کیفیت زندگی شهروندان کمک کند. این رویکرد موجب ایجاد شهرهایی هوشمندتر و پاسخگوتر به چالشهای زیستمحیطی و اجتماعی خواهد شد.
فناوریهایی همچون آنچه که توسط طرح حملونقل برای لندن استفاده میشود، مدلهای دیجیتالی از زیرساختهای شهری ایجاد میکند تا عملیات را بهینهسازی کند، هزینهها را کاهش دهد و ایمنی را از طریق نگهداری پیشبینیشده بهبود ببخشد. آینده برنامهریزی شهری با هوش مصنوعی امیدوارکننده است. هوش مصنوعی با تحلیلهای پیشبینیکننده که ایمنی را افزایش میدهند، محاسبات تسریعشده که برنامهریزی شهری را بهبود میبخشند و هوش مصنوعی مولد که بهرهوری در وظایف مدیریت شهری را افزایش میدهد، به تحول شهرها ادامه خواهد داد.
رویکردهای نوین شهرهای جهان در مسیر کاهش خودرو
خودروها بهعنوان یکی از اصلیترین منابع انتشار گازهای گلخانهای در جهان شناخته میشوند. خودروهای شخصی بهطور میانگین حدود ۴.۶ تن دیاکسید کربن در سال منتشر میکنند که این رقم به نوع سوخت، راندمان خودرو و میزان سالانه رانندگی بستگی دارد. استفاده روزافزون از خودروهای شخصی منجر به انتشار بیش از حد گازهای گلخانهای و آلایندههای هوا شده است که پیامدهای زیستمحیطی و سلامتی فراوانی به دنبال دارد. کاهش تعداد خودروها بهویژه خودروهای شهری در خیابانها موجب بهبود کیفیت هوا و کاهش اثرات منفی آلودگی هوا میشود و به همین دلیل شهرهای سراسر جهان تلاشهای مبتکرانهای در این زمینه انجام میدهند.
خودروها منبع اصلی آلودگی صوتی در شهرها هستند و با کاهش تعداد آنها، سطح نویز و آسیبهای ناشی از آلودگی صوتی کاهش پیدا میکند. زیرساختهای مربوط به خودرو همچون پارکینگها و جادهها، بخش قابلتوجهی از فضای شهری را اشغال میکنند و با کاهش تعداد خودروها، میتوان این فضاها را به پیادهروها، مسیرهای دوچرخهسواری و فضاهای سبز تبدیل کرد. این تغییرات نهتنها به محیط زیست کمک میکند، بلکه مردم را تشویق میکند تا از روشهای تردد پایدار همچون حملونقل عمومی، پیادهروی و دوچرخهسواری استفاده کنند که نتیجه آن افزایش سلامت عمومی و بهبود شرایط زندگی در شهرها خواهد بود.

کشورها و شهرهای مختلف در حال اجرای استراتژیهای متنوعی برای کاهش تعداد خودروهای موجود در خیابانها هستند. این استراتژیها شامل اعمال محدودیتهای مختلف و راهکارهای تشویق به استفاده از حملونقل پایدار میشود. عوارض تراکم یکی از راهکارهایی است که در شهرهای لندن، میلان، استکهلم و گوتنبرگ اجرا شده و نتیجه کاهش ۱۲ تا ۳۳ درصدی در تردد خودرو را به دنبال داشته است. این طرح رانندگان را برای ورود به مرکز شهر مجبور به پرداخت هزینه میکند و درآمد حاصل برای ارتقای حملونقل عمومی استفاده میشود.
یکی دیگر از راهکارهای مؤثر در کاهش خودرو تبدیل فضاهای پارکینگ به مسیرهای پیادهروی و دوچرخهسواری است. برای مثال اسلو این راهکار را به کار گرفته و میزان تردد خودرو را تا ۱۹ درصد کاهش داده است. تغییر کاربری فضاهای شهری بهمنظور ترویج پیادهروی و دوچرخهسواری علاوه بر کاهش ترافیک، به گسترش فضاهای سبز و تفریحی در شهر نیز کمک میکند. این رویکرد با جنبش جهانی تبدیل پارکینگها به فضاهای عمومی همسو است که به احیای فضاهایی میپردازد که بهطور سنتی برای اتومبیلها در نظر گرفته شده بودند.

خدمات حملونقل کارآمد برای ساکنان شهر میتواند به کاهش استفاده از خودروهای شخصی کمک کند. شهر اوترخت با ارائه کارتهای رایگان حملونقل عمومی و خدمات شاتل (رفتوبرگشت) موفق به کاهش ۳۷ درصدی در سفرهای خودرویی شده است. این رویکرد با همکاری بین دولتهای محلی و شرکتها امکانپذیر شده است. آنها با ارائه گزینههای جایگزین حملونقل، سعی در کاهش وابستگی به خودروهای شخصی دارند.
عوارض پارکینگ محل کار نیز از دیگر روشهای مؤثر در کاهش استفاده از خودروهای شخصی است. شهرهایی همچون روتردام با اعمال هزینه برای پارکینگ محل کار، کاهش ۲۰ تا ۲۵ درصدی در سفرهای خودرویی را تجربه کردهاند. در این رویکرد، کارمندان با ارائه جایگزینهای پارکینگ، تشویق میشوند تا از حملونقل عمومی استفاده کنند. با تشویق کارمندان به استفاده از حملونقل عمومی، میتوان به کاهش وابستگی به خودروهای شخصی و بهبود شرایط زیستمحیطی کمک کرد.
ایجاد مناطق بدون خودرو و اعمال محدودیتهای سرعت از جمله روشهای مؤثر در بهبود کیفیت هوا و ترویج یک محیط شهری پایدارتر است. شهرهایی همچون پاریس، بارسلونا و دوبروونیک با بستن جادهها به روی خودروها و اعمال محدودیتهای سرعت، موفق به بهبود کیفیت هوا شدهاند. این رویکرد نهتنها به کاهش آلودگی صوتی و هوا کمک میکند، بلکه به افزایش ایمنی پیادهروها و دوچرخهسواران نیز میانجامد. با ایجاد مناطق دوستدار پیاده و کاهش سرعت تردد خودرو، شهروندان تشویق میشوند تا از حملونقل عمومی، پیادهروی و دوچرخهسواری استفاده کنند که نتیجه آن کاهش وابستگی به خودروهای شخصی و بهبود شرایط زیستمحیطی است.

همکاریهای بین بخشی و برنامهریزی مشارکتی منجر به تلاشهای مشترک در کاهش ترافیک خودرو و ترویج تحرک پایدار در مناطق شهری شده است که از طریق همکاریهای چندجانبه و افزایش آگاهی عمومی صورت میپذیرد. شهرهای مختلف با کسبوکارهای محلی و دانشگاهها همکاری میکنند تا اقدامات خود را به شیوهای مؤثرتر اجرا کنند.
ترویج گزینههای حملونقل پایدار از طریق کمپینها و برنامههای برنامهریزی سفر، سطح آگاهی عمومی را افزایش میدهد و مردم را به استفاده از حملونقل عمومی، پیادهروی و دوچرخهسواری تشویق میکند. برای مثال، شهر ونکوور در کانادا با اجرای کمپینهای آگاهیبخش در مورد فواید استفاده از دوچرخه، مسیرهای دوچرخهسواری را گسترش داده و شهروندان را تشویق کرده است تا از این روش حملونقل برای سفرهای روزانه خود استفاده کنند.

همکاری و توسعه سیاست در کاهش ترافیک شهری از اهمیت ویژهای برخوردار است. دولتهای محلی اغلب با شهرهای دیگر، کارفرمایان و دانشگاهها همکاری میکنند تا استراتژیهای کاهش ترافیک را کارآمدتر اجرا کنند. این همکاریها میتواند شامل مبادلات دانش، به اشتراکگذاری تجربیات و همکاری در پروژههای مشترک باشد. علاوه بر این، دولتهای محلی میتوانند با تغییرات سیاست ملی از ابتکارات مدیریت تقاضای ترافیک محلی حمایت کنند. این حمایت میتواند به شکل تخصیص بودجه، ارائه منابع و تسهیلات برای اجرای پروژههای کاهش ترافیک باشد. دولتهای محلی میتوانند با این رویکرد، استراتژیهای خود را با اهداف ملی هماهنگ کنند و از این طریق به کاهش ترافیک و بهبود شرایط شهری کمک کنند.
آگاهی و آموزش عمومی نیز در ترویج انتخابهای حملونقل پایدار نقش مهمی دارد. دولتهای محلی با پیامهای یکپارچه و کمپینهای آموزشی، شهروندان را تشویق میکنند تا از گزینههای حملونقل پایدار همچون حملونقل عمومی، پیادهروی و دوچرخهسواری استفاده کنند. این کمپینها شامل آموزش در مدارس، تبلیغات رسانهای و رویدادهای عمومی است که دولتهای محلی در اجرای آنها نقش کلیدی دارند.
چرخه ناتمام مشکلات در قلب آسیا و اروپا
استانبول با ترکیبی از تاریخ و فرهنگ غنی و زیباییهای منحصربهفرد، یکی از شهرهای جذاب جهان است و بهعنوان کانون اقتصاد، فرهنگ و گردشگری ترکیه شناخته میشود. این شهر با داشتن بازارهای سنتی و مدرن، تنوع فرهنگی، بیش از هزار مسجد و تاریخچهای غنی، یکی از مقاصد توریستی برجسته جهان است. با این وجود چالشهای قابلتوجهی را در سال ۲۰۲۴ تجربه کرده است که در ادامه بیان میشود.
استانبول یکی از شهرهای جهان است که با رشد سریع جمعیت روبهرو است و جمعیت آن تا پایان سال ۲۰۲۵ به بیش از ۲۲ میلیون نفر خواهد رسید. این رشد سریع، فشار زیادی بر زیرساختهای شهر میآورد و منجر به ازدحام بالا در فضاهای عمومی، ترافیک سنگین در خیابانها و فشار بر خدمات عمومی همچون بهداشت و آموزش میشود.
حملونقل و ترافیک
استانبول بهعنوان یکی از شلوغترین شهر جهان در سال ۲۰۲۴ شناخته شد، بهطوری که میانگین زمانی که رانندگان در ترافیک هدر میدهند، ۱۰۵ ساعت در سال بود. این رقم نشاندهنده افزایش ۱۵ درصدی نسبت به سال ۲۰۲۳ است و فشار بر شبکههای جادهای بهدلیل شهرنشینی و رشد اقتصادی را برجسته میکند. این شهر در حال بررسی شیوه جدید قیمتگذاری برای کاهش ترافیک در مناطق پرتراکم است و امینونو بهعنوان منطقه آزمایشی انتخاب شده است.

چالشهای حملونقل در استانبول بهدلیل جمعیت زیاد و زیرساخت محدود، به یک مشکل جدی تبدیل شده است. ترافیک سنگین در ساعات اوج، زمان سفرها را طولانیتر میکند و به تأخیرهای مکرر در برنامههای روزمره منجر میشود.
سیستمهای حملونقل عمومی استانبول همچون اتوبوسها و خطوط مترو، بیشتر مواقع شلوغ است و منجر به ناراحتی و ناکارآمدی میشود. اگرچه سیستم متروی استانبول بهعنوان یکی از موفقترین سیستمهای حملونقل عمومی شناخته میشود، اما شلوغی بیش از حد و کمبود ظرفیت در ساعات اوج، از چالشهای اصلی آن بهشمار میرود. تراموا نیز یک گزینه محبوب برای دسترسی به مناطق توریستی است، اما محدودیت سرعت در ساعات اوج از جمله چالشهای آن است.

کمبود مسکن و نابرابری اقتصادیاجتماعی
یکی دیگر از چالشهای ناشی شهرنشینی سریع در استانبول، کمبود مسکن و نابرابری اقتصادی است. رشد سریع جمعیت، تقاضا برای مسکن را افزایش داده و قیمتها را بهشدت بالا برده است، بهحدی که بسیاری از ساکنان کمدرآمد را به حاشیههای شهر رانده است. این معضل با تورم بالا و کاهش ارزش لیر ترکیه تشدید شده است. افزایش هزینههای زندگی و اجارهبها، توانایی خرید یا اجاره مسکن را برای بسیاری از مردم کاهش داده است. بهمنظور حل این نابرابریها و تضمین توسعه شهری جامع، نیاز به سیاستهای مسکن عادلانه احساس میشود.
پروژههای بازسازی شهری، بعضی از مناطق شهری را مدرنسازی کردهاند، اما به جابهجایی ساکنان دائمی، تشدید نابرابریهای اقتصادیاجتماعی و در نهایت اعیاننشین شدن منجر شده است. این پروژهها نهتنها بافت اجتماعی محلهها را تغییر داده، بلکه هویت فرهنگی و تاریخی آنها را نیز تحت تأثیر قرار داده است. این موضوع موجب پراکندگی شهری و گسترش بیرویه توسعههای مسکونی و تجاری شده و مسائل زیستمحیطی بسیاری از جمله آلودگی هوا و از بین رفتن زمینهای کشاورزی و زیستگاههای طبیعی را در پی داشته است.
نابرابری اقتصادی در استانبول بهدلیل توزیع نابرابر ثروت و فرصتها است. تورم بالا در ترکیه، قدرت خرید مردم را کاهش داده و زندگی را برای طبقات کمدرآمد دشوار کرده است. این نابرابریها منجر به افزایش فاصله طبقاتی شده است، بهطوری که بعضی از ساکنان راندهشده به حاشیههای شهر، از فرصتهای اقتصادی و اجتماعی محروم میمانند.

فشار بر زیرساختها
زیرساختهای استانبول بهدلیل توسعه برنامهریزینشده تحت فشار قرار دارند. حدود ۶۰ درصد از توسعههای این شهر غیرمجاز است که به ناهماهنگی در مدیریت فضاهای شهری و افزایش مشکلات حملونقل عمومی منجر شده است. برنامهریزی نادرست منجر به تراکم بیش از حد جمعیت در بعضی مناطق شده است که افزایش ترافیک و شلوغی در ساعات اوج را در پی دارد. با وجود سرمایهگذاریهای بزرگ در سیستم حملونقل عمومی همچون مترو و اتوبوس، ترافیک سنگین به یکی از معمولترین چالشهای زندگی روزمره در این شهر تبدیل شده و زمان سفرها را طولانیتر کرده است.
از سوی دیگر، استانبول بهدلیل موقعیت جغرافیایی خود و قرارگیری در نزدیکی گسل شمال آناتولی، در معرض خطر بالای زلزله قرار دارد. پیشبینیهای کارشناسان احتمال وقوع زلزلههای بزرگ در این شهر را بسیار زیاد میداند و برآوردها نشان میدهد که حدود ۲.۵ میلیون نفر در استانبول در معرض خطر هستند. این خطر، مسئولان شهر را بر آن داشته است تا بر بهبود مقاومت ساختمانها و زیرساختها در برابر زلزله تمرکز کنند.

چالشهای زیستمحیطی
استانبول با سطوح بالای آلودگی هوا روبهرو است که بهطور عمده ناشی از خودروها و فعالیتهای صنعتی است. آلودگی هوا به سلامت ساکنان آسیب میرساند و بر زیبایی و جذابیت این شهر نیز تأثیر منفی دارد. آلودگی آب نیز نگرانی جدی است که بر تأمین آب شهر، همچنین منابع طبیعی همچون تنگه بسفر تأثیر میگذارد. این آلودگی میتواند بهدلیل فاضلاب صنعتی و خانگی باشد که به منابع طبیعی آب وارد میشود.
مدیریت مؤثر زباله یکی دیگر از چالشهای مهم زیستمحیطی استانبول است. این شهر با مشکلاتی همچون بازیافت ناکافی، مدیریت نامناسب دفن زباله و ریختن غیرقانونی زباله روبهرو است که بهداشت عمومی را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. برای حل این چالشها، به برنامهریزی جامع و سرمایهگذاری در سیستمهای بازیافت و مدیریت زباله نیاز است.

حکمرانی شهری و شهروندی
حکمرانی و شهروندی در استانبول بهعنوان یکی از چالش مهم ۲۰۲۴ مطرح شده است. برنامهریزی شهری به یک موضوع بحثبرانگیز تبدیل شده و فشار برای مدلهای حکمرانی جامعتر و مشارکتیتر افزایش یافته است. انتخابات سال ۲۰۲۴ نشان داد که مشارکت شهروندان در فرایندهای تصمیمگیری شهری از اهمیت بالایی برخوردار است و به شهروندان این امکان را میدهد تا در شکلدهی آینده شهر خود نقش داشته باشند.
کمبود آب
استانبول در سال ۲۰۲۴، با چالش جدی کمبود آب روبهرو شد و بهدلیل بارندگی ناکافی، سطح آب در سدها به ۲۹.۹۲ درصد کاهش پیدا کرد. سطح آب بعضی سدها از جمله ایستانجیلار و المالی به ترتیب به ۰.۶ و ۱.۲۴ درصد رسید. سد اومرلی که منبع حیاتی آب برای بخش آسیایی است، سطح آب ۲۶.۲۸ درصد را تجربه کرد که پایینترین میزان طی ۹ سال گذشته بود.
تغییرات آبوهوایی با ایجاد خشکسالیهای شدید و بارندگیهای نامنظم، مدیریت منابع آب را چالشبرانگیز کرده است. کارشناسان هشدار میدهند که این مسائل تا سال ۲۰۳۰ ادامه خواهد داشت و نهتنها استانبول، بلکه بسیاری از مناطق ترکیه را تحت تأثیر قرار خواهد داد.
رشد سریع جمعیت استانبول مصرف آب را از ۶۰۰ میلیون متر مکعب در سال ۲۰۰۰ به بیش از ۱.۱ میلیارد متر مکعب در سال ۲۰۲۳ افزایش داده است. زیرساختهای قدیمی آب با تقاضای بالا، مسائل کمبود آب را تشدید میکند. بهمنظور حل این چالشها، تلاشهایی برای کاهش مصرف آب از جمله نصب دستگاههای صرفهجویی آب و گسترش منابع آب جایگزین همچون کارخانههای آبشیرینکن و بازیافت فاضلاب، در حال انجام است.

اهداف پایداری
استانبول در کنار این چالشها، با فرصتهای زیادی برای توسعه زیرساختها و بهبود شرایط موجود روبهرو است. پروژههای زیرساختی عظیمی که در حال اجرا هستند، از جمله فرودگاه جدید استانبول و کانال استانبول، میتوانند جذابیت این شهر را برای سرمایهگذاران افزایش دهند و فرصتهای جدیدی را برای سرمایهگذاری ایجاد کنند. توسعه راهها و شبکههای حملونقل، دسترسی به مناطق مختلف را آسانتر و کارآمدتر و به افزایش ارزش املاک تجاری و جذب شرکتها و سرمایهگذاران کمک میکند.
استانبول هدف دارد تا از طریق ابتکاراتی همچون گسترش فضاهای سبز، بهبود کارایی ساختمانها و استفاده از راه حلهای انرژی تجدیدپذیر، تا سال ۲۰۵۰ به یک الگوی جهانی انعطافپذیر و عادلانه و بیطرف اقلیمی تبدیل شود.
مهماننوازترین شهرهای جهان در سال ۲۰۲۵
با وجود پیشرفت علم و تکنولوژی در دنیای کنونی، هنوز ابزاری برای اندازهگیری میزان صمیمیت و محبت انسانها وجود ندارد و تنها برخورد انسانها با یکدیگر، میزان این احساس را نشان میدهد. رفتار برخی از ساکنان شهرها بهگونهای است که گردشگران در آنها بسیار راحت هستند که گویی در خانه خود به سر میبرند و در این مکانها هرگز احساس تنهایی نمیکنند، اما مهماننوازترین مردم جهان در کدام شهرها زندگی میکنند؟ بهترین کشورها برای مهاجرت کدام است و در کدام کشورها افراد رفتار بهتری با گردشگران دارند؟ در ادامه به معرفی مهماننوازترین شهرهای جهان در سال ۲۰۲۵ در سیزدهمین دوره بررسی جوایز Traveler Review Awards، میپردازیم:

سیگیریا، سریلانکا
سیگیریا که در قلب مثلث فرهنگی سریلانکا قرار دارد، مقصدی است که شکوه طبیعی را با تاریخ عمیق این سرزمین ترکیب میکند. قلعه صخرهای نمادین سیگیریا، میراث جهانی یونسکو است و مناظر خیرهکنندهای را به تصویر میکشد که درخشش معماری سریلانکای باستان را نشان میدهد. اواخر قرن پنجم، پادشاه کاشیاپا پایتخت سلطنتی خود را در این شهر اسرارآمیز تأسیس کرد و در قصری که با نقاشیهای دیواری زنده تزئین شده بود، تاجگذاری کرد. بازدیدکنندگان میتوانند از روستای مجاور سیگیریا نیز که بهدلیل پارچهها، صنایع دستی، گلدانهای زینتی، و منسوجات دستباف مشهور است، دیدن کنند. مناظر سرسبز پارک ملی این شهر به دلیل تجمع تماشایی فیلهای وحشی مشهور است. بهطورکلی میتوان گفت این سرزمین شگفتانگیز از صعود به قلعه گرفته تا آرامش زندگی روستایی، ترکیبی فراموشنشدنی از ماجراجویی و آرامش را به شهروندان و گردشگران ارائه میدهد.
کازورلا، اسپانیا
کازورلا، یک شهر زیبا در جنوب اسپانیا است که تاریخ کهن و جذابیت زیاد آن با هم ترکیب شده است. شهر قدیمی که در میان مزارع زیتون قرار دارد، بازدیدکنندگان را به کاوش در خیابانهای سنگفرششده شیبدار با خانههای بزرگ سنتی و بناهای تاریخی دعوت میکند. میدانهای زیبا، غذاهای لذیذ محلی، جاذبههای طبیعی و حس اصالت کازورلا، برای کسانی که در جستوجوی تاریخ، فرهنگ و لمس طبیعت هستند، بسیار مناسب است، همچنین رفتار صمیمانه مردم این شهر، گردشگران را از گوشهوکنار جهان بهسوی خود میکشاند.

اوروبیچی، برزیل
این سرزمین دیدنی که بهعنوان یکی از سردترین شهرهای کشور برزیل شناخته میشود، بهدلیل مناظر ناهموار، درههای مهآلود و آبشارهای زنجیرهای و زیبای خود در دنیا شهرت دارد. صخره طبیعی اوروبیچی، بازدیدکنندگان را در تمام سال مجذوب خود میکند. ماجراجویان میتوانند از تماشای آبشار Véu de Noiva و پیادهروی در طول مسیر لذت ببرند. بازدید از این شهر زیبا به مسافران امکان میدهد تا صبحها با هیجان کاوش در فضای باز از خواب بیدار شوند و بعدازظهرها در محیطی آرام استراحت کنند.
تاپو، نیوزلند
تاپو که در قلب جزیره شمالی نیوزلند و در ساحل بزرگترین دریاچه این کشور قرار دارد، مقصدی جذاب برای مسافران در تمام طول سال است. دریاچه تاپو که هزاران سال پیش در اثر فوران آتشفشانی عظیم شکل گرفته است، فرصتهای بیشماری را برای ماهیگیری، کایاکسواری و قدمزدن در اختیار بازدیدکنندگان قرار میدهد. فضای شهر با فروشگاههای متنوع، رستورانها و رویدادهای هنری محلی پر جنبوجوش، گرم و دلپذیر است. گردشگران میتوانند از تماشای آبشار خروشان هوکا لذت ببرند و در چشمههای آب گرم طبیعی به آرامش برسند، همچنین تاپو، دروازهای بهسوی پارک ملی Tongariro است که بهعلت مناظر آتشفشانی شگفتانگیز و مسیرهای پیادهروی خود در جهان معروف است.

اورویتو، ایتالیا
این شهر زیبای ایتالیایی شاهکاری از معماری گوتیک با موزاییکها و مجسمههای تزئین شده را به تصویر میکشد. حدود ۴۶ درصد از مسافران اورویتو میگویند که امتحان کردن غذاهای جدید و محلی، دلیل اصلی گذراندن تعطیلات خود در این شهر است. زیر شهر، شبکهای جذاب از غارها و تونلهای باستانی وجود دارد که نگاهی اجمالی به خیابانهای سنگفرششده باریک و مغازههای صنعتگران محلی گذشته را نشان میدهد. اورویتو با حومههای شهری زیبا، فضایی دلپذیر و جاودانه، جواهر پنهان برای کسانی است که به دنبال ترکیبی از فرهنگ، تاریخ و یک زندگی شیرین ایتالیایی هستند.
هوشمندسازی ۱۹۰ میلیون دلاری شهر آستانه
شهر آستانه، پایتخت قزاقستان، بهتازگی قراردادی به ارزش ۱۹۰ میلیون دلار با شرکت تحلیل داده و هوش مصنوعی «پریسایت» امضا کرده است تا پروژهای بر پایه هوش مصنوعی را برای هوشمندسازی شهر اجرا کند. این پروژه به مدت شش سال ادامه خواهد داشت و هدف آن بهبود کیفیت زندگی، ایمنی و رفاه اجتماعی در این شهر است.
دولت شهری آستانه قصد دارد از طریق این پروژه، زیرساختهای شهری را دیجیتالی کند، مدیریت ترافیک را بهبود ببخشد و خدمات عمومی را مدرنسازی کند. بخشی از این طرح شامل ایجاد یک «دوقلوی دیجیتال» از شهر و توسعه زیرساختهای اینترنت اشیا خواهد بود. دوقلوی دیجیتال، نسخهای مجازی از شهر است که با استفاده از دادهها و فناوریهای پیشرفته، امکان مدیریت بهتر و پیشبینی شرایط مختلف را فراهم میکند. این پروژه با نصب حسگرها و تجهیزات هوشمند در سطح شهر، به بهبود ایمنی و رفاه جامعه کمک خواهد کرد.
این طرح بخشی از برنامه تحول دیجیتال شهر آستانه است که با هدف ارتقای زیستپذیری، پایداری و خدماترسانی بهتر به شهروندان اجرا میشود. یکی از ویژگیهای مهم این پروژه، مشارکت شرکتهای داخلی قزاقستان است که مسئولیت اجرای ۶۰ درصد از کل پروژه را برعهده خواهند داشت. این اقدام موجب ایجاد فرصتهای شغلی جدید و حفظ سرمایهگذاری در داخل این کشور خواهد شد.

پروژه هوشمندسازی آستانه در ادامه همکاریهای پیشین شرکت پریسایت با قزاقستان انجام میشود. وزارت توسعه دیجیتال قزاقستان با همکاری صندوق سرمایهگذاری سامروک-کازینا در سال ۲۰۲۴، این شرکت را برای توسعه یک ابرکامپیوتر هوش مصنوعی و خوشهای از مراکز داده منصوب کرد. پریسایت اعلام کرده است که بهمنظور حمایت از این پروژه بزرگ و دیگر ابتکارات قزاقستان، دفتر خود را در آستانه توسعه خواهد داد تا فعالیتهای خود را در این کشور و منطقه آسیای مرکزی تقویت کند.
به گفته مدیرعامل پریسایت، پروژه هوشمندسازی آستانه بهدنبال توسعه یک اکوسیستم بر پایه تحلیلهای ویدئویی هوش مصنوعی است که مدیریت شهری، بهینهسازی ترافیک و ایمنی عمومی را تقویت میکند. این ابتکار با استفاده از زیرساختهای پیشرفته نظارت و سیستمهای بینایی هوشمند، امکان ارائه دادهها و تحلیلهای بلادرنگ برای بهبود عملیات شهری و واکنش سریعتر به حوادث را فراهم میکند. وی تأکید کرد که یکی از بخشهای کلیدی این پروژه، استفاده از راهکارهای هوشمند مدیریت ترافیک است که بهمنظور افزایش ایمنی جادهها و تسهیل حرکت وسایل نقلیه طراحی شده است.
این پروژه با اهداف تحول دیجیتال شهر آستانه همراستا است و اطمینان حاصل میکند که استفاده از هوش مصنوعی بهصورت اخلاقی و شفاف برای ارائه منافع ملموس به جامعه انجام شود. پروژه هوشمندسازی آستانه گامی بزرگ در مسیر توسعه پایدار شهری محسوب میشود که میتواند الگویی برای دیگر شهرهای منطقه باشد.
گرانترین و ارزانترین کشورهای اروپا برای سفر
قیمت کالاها و خدمات در اتحادیه اروپا (EU) بهطور قابلتوجهی از کشوری به کشور دیگر متفاوت است که لازم است این امر را هنگام بررسی سفر یا جابهجایی در این کمیسیون مورد توجه قرار داد. بعضی از کشورهای اتحادیه اروپا به هزینههای بالای خود شناخته شدهاند، اما بعضی دیگر گزینههای بسیار مقرونبهصرفهتری ارائه میدهند.
پرهزینهترین کشورهای اتحادیه اروپا برای سفر
لوکزامبورگ: گرانترین کشور اتحادیه اروپا لوکزامبورگ است که ۵۲ درصد قیمتهای بالاتر از میانگین اتحادیه اروپا دارد.
ایرلند: قیمتها در ایرلند ۴۵ درصد بالاتر از میانگین اتحادیه اروپاست.
دانمارک: از تیوولی تا کاخ کریستینزبورگ، موارد زیادی برای کشف کردن و کاوش در دانمارک وجود دارد. علاوهبر این، دانمارک ۴۳ درصد قیمتهای بالاتر از میانگین اتحادیه اروپا را دارد.
فنلاند: قیمتها در فنلاند ۲۸ درصد بالاتر از میانگین اتحادیه اروپا است. این کشور قلعه دریایی سومنلینا (Suomenlinna) و کلیسای صخرهای معروف به کلیسای تمپلیوکیو (Temppeliaukio) را درون مرزهای خود دارد.

هلند: قیمتهای هلند ۲۲ درصد بالاتر از میانگین اتحادیه اروپاست. این کشور خانه آن فرانک، موزه ون گوگ و موزه ریکس است.
سوئد: قیمتها در سوئد ۲۲ درصد بالاتر از میانگین اتحادیه اروپاست. این شهر بهدلیل داشتن مکانهای دیدنی معروف همچون موزه واسا و شهر قدیمی استکهلم شناخته شده است.
بلژیک: بلژیک، خانه قلعه گراونستین و کشوری دارای جذابیتهای زیاد است. قیمتها در این کشور ۱۸ درصد بالاتر از میانگین اتحادیه اروپاست.
اتریش: این کشور زیبا میزبان کاخ شونبرون و بسیاری از دیگر جواهرات فرهنگی جهان و قیمتها در آن ۱۸ درصد بالاتر از میانگین اتحادیه اروپاست.
آلمان: آلمان دیدنیهایی همچون دروازه براندنبورگ و قلعه نویشوانشتاین را در خود جای داده است و قیمتها در آن ۱۰ درصد بالاتر از میانگین اتحادیه اروپاست.
فرانسه: قیمتها در فرانسه ۷ درصد بالاتر از میانگین اتحادیه اروپاست. این شهر بهعنوان یک مقصد گردشگری محبوب با دیدنیهای معروفی همچون برج ایفل و موزه لوور شناخته شده است.

کمهزینهترین کشورهای اتحادیه اروپا برای سفر
رومانی: ارزانترین کشور اتحادیه اروپا برای سفر رومانی است که قیمتهای آن ۴۶ درصد کمتر از میانگین اتحادیه اروپاست.
بلغارستان: در بلغارستان فیمتها ۴۳ درصد کمتر از میانگین اتحادیه اروپاست.
لهستان: هزینهها در لهستان ۳۷ درصد کمتر از میانگین اتحادیه اروپاست. شهرهایی همچون کراکوف و ورشو مردم را برای لذت بردن از سفری جذاب به این کشوری جذب میکنند.
مجارستان: مجارستان ۳۱ درصد قیمتهای کمتری نسبت به میانگین اتحادیه اروپا دارد و بهدلیل معماری زیبای خود شناخته شده که شامل ساختمان پارلمان مجارستان و سنگر ماهیگیر است.
کرواسی: در کرواسی دیوارهای دوبرونیک و پارک ملی دریاچههای پلیتویس وجود دارد. قیمتها در این کشور ۲۸ درصد کمتر از میانگین اتحادیه اروپاست.

لیتوانی: قیمتها در لیتوانی ۲۳ درصد کمتر از میانگین اتحادیه اروپاست. شهر قدیمی ویلنیوس و موزه قلعه جزیره تراکای مکانهای دیدنی جذاب این کشور هستند.
اسلواکی: قیمتها در اسلواکی ۱۸ درصد کمتر از میانگین اتحادیه اروپاست. این کشور بهدلیل داشتن محلههای تاریخی و قابل پیادهروی همچون شهر قدیمی براتیسلاوا و قلعه دوین شناخته شده است.
لتونی: لتونی خانه شهر قدیمی ریگا، قیمتهایی ۱۸ درصد کمتر از میانگین اتحادیه اروپا دارد.
جمهوری چک: قیمتها در جمهوری چک ۱۷ درصد کمتر از میانگین اتحادیه اروپا است و این کشور میزبان قلعه پراگ، کلیسای جامع سنت ویتوس و باغ وحش پراگ است.
یونان: یونان ۱۶ درصد قیمتهای کمتری نسبت به میانگین اتحادیه اروپا دارد و اماکن گردشگری از جمله آکروپولیس آتن، پارتنون و مناظر باورنکردنی مدیترانهای را ارائه میدهد.

باغهای سقفی زاغههای برزیل را سرسبز کرد
فاولاها، سکونتگاههای غیررسمی و فقیرنشین برزیل هستند که توسط دولت نادیده گرفته شدهاند و بیشتر از هسته مرکزی این شهر از اثر جزیره گرمایی شهری آسیب میبینند. کوچههای پرپیچوخم و راهروهای آجری، فلزی و بتونی این مناطق، بدون وجود حتی یک درخت یا گیاه، گرمای خورشید را جذب و آن را بهشدت به محلهها بازتاب میکنند.
در سال ۲۰۱۴، ابتکاری با عنوان «فاولای بامهای سبز» توسط یکی از دانشجویان ریودوژانیرو برای این مناطق معرفی شد و یکی از ساکنان، با برعهده گرفتن مسئولیت بهبود زندگی جامعه، شروع به آموزش و کاشت، باغبانی و پرورش گیاه در سراسر پارک آرارا، یکی از فاولاهای بزرگ این شهر کرد. بام سبز بهطور گسترده در اروپا برای توسعه ساختمانهایی مقاوم در برابر شرایط آبوهوایی مورد استفاده قرار دارد و نتایج مثبتی به ارمغان آورده است. این بامها نهتنها منجر به کاهش اثر جزیره گرمایی میشوند، بلکه به کند کردن روانابهای باران، خنکتر نگه داشتن مناطق داخلی و تمیزتر و مرطوب نگه داشتن هوای بیرون کمک میکنند.

غیررسمی بودن فاولاها اجرای طرحهای مشابه را برای دولت متمرکز غیرممکن میکند، بااینحال برنامهریزی خودبهخودی جامعه و خوداتکایی میتوانداز افراد کمدرآمد در برابر بدترین تأثیرات تغییرات آبوهوایی محافظت کند. مقامات شهری سراسر برزیل نگران اثر جزایر گرمایی شهری بر فراری دادن گردشگران از شهرها هستند، زیرا بخش بزرگی از اقتصاد شهرها بهویژه ریودوژانیرو به گردشگری متکی است. بنابراین پروژه فاولای بام سبز با کاهش اثر جزایر گرمایی در حاشیه شهر، رویکردهای غالب در برنامهریزیهای شهری را به چالش میکشد.
هدف از پروژه حاضر نهتنها مبارزه با اثر جزیره گرمایی شهری، بلکه آموزش باغبانی به مردم است، چراکه بیشتر کودکان ساکن در فاولاها هیچ تعاملی با جنگل ندارند و به طبیعت احترام نمیگذارند. این یک فرهنگ تخریب است و باید بهآرامی با آموزش صحیح اصلاح شود.
طبق تحقیقات روانشناسی فاولاهای ریودوژانیرو با دو رنگ قرمز و خاکستری مشخص میشوند که قرمز نشان دهنده اشتیاق، نیرو، تنش و انفجار و خاکستری نشانه مالیخولیایی، غم و افسردگی است که هر دوی این رنگها بهدنبال فقر حاصل شده است، حال آنکه رنگ سبز خشونت را کاهش میدهد و ایجاد احساس خوبی به همراه است، چیزی که فاولاها به آن نیاز دارند.

تأثیر مدلسازی دیجیتال بر صنعت ساختوساز
ساختوساز یکی از قدیمیترین بخشهای اقتصادی در جهان است و به همین دلیل، بسیاری افراد این صنعت را سنتی و مقاوم در برابر تغییرات دیجیتال میدانند، اما این دیدگاه بهطور کامل درست نیست. در واقع، فناوریهای نوین در حال تغییر روشهای طراحی و ساخت انواع ساختمانها و فضاها بهشیوهای عمیق و گسترده هستند. نوآوری دیجیتال به صنعت ساختوساز و مهندسی عمران وارد شده است و «مدلسازی اطلاعات ساختمان (BIM)» به عنوان یک اصطلاح کلیدی برای درک این تغییرات شناخته میشود.
مدلسازی اطلاعات ساختمان یک روش دیجیتالی است و با استفاده از ابزارهای نرمافزاری در فرایند ساخت ادغام میشود که نمایانگر یک مدل دیجیتالی از ساختمان یا زیرساخت در حال توسعه است. این روش میتواند بهعنوان یک سیستم دوقلوی دیجیتال در نظر گرفته شود که در مراحل ابتدایی پروژه وارد عمل میشود. دوقلوهای دیجیتال پس از راهاندازی زیرساخت ایجاد میشوند اما، مدلسازی اطلاعات ساختمان جزئیات را قبل از افتتاح بهصورت مجازی نشان میدهد. این فناوری به توسعهدهندگان امکان میدهد تا قبل از اینکه اولین آجر بنا شود، نتایج را تجسم کنند و برنامهریزی لازم برای ترکیب بخشهای مختلف فرایند ساختوساز را انجام دهند.

این موضوع از دیدگاه مهندسی عمران بسیار ارزشمند است، زیرا نمایانگر یک دیدگاه بسیار واقعگرایانه از پروژه از طریق نمای مجازی آن است. با بهینهسازی جریان کارها، هزینهها کاهش، ایمنی کارگران بهبود و کارایی کلی پروژه افزایش پیدا میکند و مهمتر از همه، فرایند ساخت دقیقتر انجام میشود. به این ترتیب نتایج دقیقتر و مطابق با انتظارات میشود و کاهش ریسک طی فرایند ساخت و عملکرد آینده ساختمان یا زیرساخت را به دنبال دارد.
داستانهای موفقیت مدلسازی اطلاعات ساختمان برای حل چالشهای شهری
نوآوری دیجیتال، همه زمینهها از جمله ایمنی، کارایی، سرعت و دقت را تقویت میکند. بهعنوان مثال، در ساخت زیرساختهای جادهای، خطاهای طرح جادهای را تا ۴۰ درصد کاهش و تولید زباله را تا ۵ درصد کاهش میدهد. مخالفت ساکنان با پروژههای زیرساختی نیز با کمک این روش کمتر میشود، زیرا مدلسازی یک تصویر دقیق و واقعگرایانه از نتایج نهایی ارائه میدهد و شرایط پذیرش را برای جامعه آسانتر میکند. بعضی مطالعات کاهش در مخالفت عمومی را تا ۲۵ درصد تخمین زدهاند.

این موضوع بهویژه برای شهرهایی ارزشمند است که در حال رویارویی با چالشهای فزاینده در ساختوساز و برنامهریزی شهری هستند. مدلسازی اطلاعات ساختمان امکان دیدن همه اجزای پروژه بهطور همزمان و بهصورت متصل و منسجم را فراهم میکند و به این ترتیب به چالشهای اصلی در برنامههای قرن بیستویکم، از بحران مسکن گرفته تا کمبود فضاهای سبز و نیاز به کاهش مسائل طراحی زیرساختها را با اتخاذ یک رویکرد یکپارچه پاسخ میدهد.
چالشهای مدلسازی اطلاعات ساختمان
مزایای مدلسازی اطلاعات ساختمان واضح است، اما این روش با چالشهایی نیز همراه است. نخستین چالش در دانش و درک روششناسی نهفته است؛ بهمنظور بهکارگیری کامل از پتانسیل این روش، داشتن دانش و تخصص لازم برای استفاده مؤثر از آن ضروری است. این امر نیازمند آموزشهای اضافی است که همه بخشهای درگیر در پروژه باید در آن شرکت کنند؛ از کسانی که مسئول طراحی هستند تا کسانی که بر فعالیتهای مهندسی عمران و معماری نظارت میکنند.

ابزار نوآوری دیجیتال همچون مدلسازی اطلاعات ساختمان، بهدلیل توانایی ترکیب همه اجزای مختلف یک پروژه در یک چهارچوب واحد، دیدگاه جامع و کاملی را ارائه میدهد و بهطور همزمان همه بخشهای درگیر در پروژه را با هم متصل میکند تا اطمینان دهد که همه آنها در راستای دستیابی به یک هدف مشترک در تلاش هستند.
دومین چالش این روش در حوزه مدیریت دادهها است. صنعت ساختوساز بهطور کلی با چالشهایی در مدیریت دادهها روبهرو است و در حال حاضر از پتانسیل کامل دادهها استفاده نمیکند. دادهها یکی از اجزای اصلی نوآوری دیجیتال هستند، اما نحوه تفسیر و استفاده از آنها برای کارآمد بودن ضروری است. شرکتهای ساختمانی بهطور معمول فقط یکسوم از دادههای موجود را تجزیه و تحلیل میکنند که اکثر آنها دادههای مالی هستند. بیشتر شرکتها در این زمینه کمتر فعال هستند و تخمین زده میشود که ۸۰ درصد از آنها، فرصت قابلتوجهی برای بهبود در مدیریت دادهها در اختیار دارند.
قدرتمندترین شهرهای جهان
شهرهای تأثیرگذار زیادی در سراسر جهان وجود دارد. هر کلانشهر بهعنوان چراغی از اهمیت فرهنگی، صنعتی و مالی عمل میکند. این غولهای شهری ترکیبی از نقاط قوت و چالشها را به رخ میکشند؛ بعضی از نظر اقتصادی برتر، اما کمتر قابل زندگی هستند و بعضی دیگر در پایداری پیشرو، اما فاقد تنوع فرهنگی هستند. اندازهگیری تأثیر جهانی یک شهر با توجه به این عوامل مختلف پیچیده است، بااینحال مؤسسه استراتژیهای شهری بنیاد یادبود موری در توکیو وظیفه تبدیل این جزئیات بیشمار را به اعداد قابلفهم برعهده گرفته است.
شاخص جهانی شهر قدرتمند، یک رتبهبندی سالانه که توسط این بنیاد تهیه میشود، بر اساس ۷۰ عامل مختلف در ۶ دسته، جذابیت ۴۸ شهر برتر جهان را رتبهبندی میکند. شاخصها عبارتند از اقتصاد، زیستپذیری، تحقیق و توسعه، محیط زیست، تعامل فرهنگی و دسترسی. رتبهبندی یک شهر نیز با «قدرت جذب افراد، سرمایه و شرکتها از سراسر جهان» تعیین میشود. بر اساس تجزیهوتحلیل دادههای سال ۲۰۲۴ بنیاد یادبود موری، قدرتمندترین شهرهای جهان به شرح زیر است.

لندن
کلانشهر انگلیسی، لندن، بر اساس شاخص جهانی قدرت شهر بنیاد یادبود موری، در سال ۲۰۲۴ برای دوازدهمین بار متوالی لقب قدرتمندترین و جذابترین شهر جهان را به خود اختصاص داد.
نیویورک
پرجمعیتترین شهر ایالات متحده آمریکا، نیویورک، دومین شهر قدرتمند جهان است. این شهر در سال ۲۰۲۴ همچون سالهای ۲۰۲۳ و ۲۰۲۲، در حوزههای اقتصاد و تحقیق و توسعه، رتبه اول را به خود اختصاص داد.
پاریس
پاریس، پایتخت فرانسه، یکی از مشهورترین شهرهای اروپا از نظر تاریخی، بار دیگر بهعنوان چهارمین شهر قدرتمند و جذاب در سال ۲۰۲۴ انتخاب شد. این شهر از نظر تعامل فرهنگی رتبه دوم و بهلحاظ دسترسی و کیفیت زندگی رتبه سوم را کسب کرد.

سنگاپور
شهر آسیایی سنگاپور بهعنوان پنجمین شهر قدرتمند سال ۲۰۲۴ معرفی شد و دهمین رتبه برتر را در مقوله اقتصاد و تعامل فرهنگی و یازدهم جایگاه را در رده تحقیق و توسعه کسب کرد.
سئول
سئول پایتخت زیبای کرهجنوبی در رتبه ششم شاخص جهانی شهر قدرتمند ۲۰۲۴ قرار گرفت. سئول خانه ۱۵ شرکت فورچن جهانی ۵۰۰ است و در رده تحقیق و توسعه رتبه پنجم را دارد.
آمستردام
رده هفتم شاخص حاضر بار دیگر پایتخت هلند را در خود جای داد. آمستردام به دلیل کانالهای متعدد، معماری بسیار زیبا و موزههای متعددش شناخته شده است و در زمینه دسترسی، جایگاه هشتم لیست را به خود اختصاص داده است.

دبی
دبی که بهواسطه زندگی شهری عجیبوغریب و برج خلیفه بلند خود در سراسر جهان شناخته شده است، هشتمین شهر قدرتمند جهان در سال ۲۰۲۴ و پنجمین شهر از نظر تعاملات فرهنگی است.
برلین
پایتخت آلمان نهمین شهر قدرتمند و جذاب جهان در سال ۲۰۲۴ است و در ردههای تعامل فرهنگی، کیفیت زندگی و محیط زیست در میان ۱۰ کشور برتر جهان قرار دارد.
مادرید
مادرید، پایتخت اسپانیا، در سال ۲۰۲۴ رتبه دهم لیست قدرتمندترین شهرهای جهان را به خود اختصاص داده است. این شهر همچنین بهعنوان دومین شهر قابل زندگی، نهمین شهر برای تعامل فرهنگی و دوازدهمین شهر برای دسترسی قرار دارد.

دبی در تلاش است تا بیش از ۱۰۰ خودروی پرنده را تا سال ۲۰۲۶ معرفی کند. این خودروها در هسته استراتژی تردد دولت محلی قرار دارند که هدف آن ایجاد یک سیستم حملونقل مدرن و پایدار است. سازمان هواپیمایی کشوری دبی در حال بررسی درخواستهای دو شرکت تاکسی پرنده، آرچر و جوبی با برنامههایی برای آغاز عملیات بین سالهای ۲۰۲۵ و ۲۰۲۶ است.
این فناوری بهدلیل ماهیت نوآورانه و پیشگامانه، چالشهایی را برای تولیدکنندگان، تنظیمکنندگان و اپراتورها، در تلاش برای تأیید و معرفی این شیوه جدید حملونقل شهری ایجاد میکند. چندین شرکت تاکنون به بازار محلی وارد شدهاند و از محیط مساعد دبی برای گواهینامه خودرو و توسعه زیرساختهای ضروری بهره میبرند.
آرچر اعلام کرده است در یک توافق چندجانبه برای راهاندازی عملیات تاکسی هوایی الکتریکی در امارات دخیل است. این توافق شرکت آرچر را بهعنوان اولین شرکت در ابوظبی برای ایجاد قابلیتهای تولید و آزمایش پرواز قرار میدهد. شرکت جوبی نیز اعلام کرده است که در حال ساخت نخستین پایانه پرواز عمودی برای استقرار خودروهایش در این شهر است. این زیرساخت که در فرودگاه بینالمللی دبی واقع شده است، یکی از چهار مکان اولیه شبکه حملونقل شرکت خواهد بود. هدف جوبی راهاندازی یک سرویس تاکسی هوایی تا پایان سال ۲۰۲۵ است. سه پایانه برنامهریزیشده دیگر در پالم جمیرا، داونتاون دبی و دبی مارینا واقع خواهند شد.

شرکت دیگری به نام پل-وی ۱۰۰ خودروی پرنده خود را به شرکت تولید قطعات هوافضای آویترا، مستقر در دبی فروخته است. خودروی پرنده این شرکت، نخستین خودروی پرنده در جهان است که میتواند به یک خودروی جادهای تبدیل شود. این خودرو دارای برد ۱۳۱۵ کیلومتر در جاده و ۵۰۰ کیلومتر در هوا است.
اپراتور هواپیمایی خصوصی ایرشاتو مستقر در دبی، ۱۰ خودروی پرنده الکتریکی از یک شرکت اروپایی سفارش داده است و در نظر دارد تا سال ۲۰۳۰ از آنها بهعنوان تاکسی هوایی در امارات استفاده کند. این خودروها ظرفیت پنج سرنشین دارند و تحت نظارت یک خلبان عمل میکنند که بر حملونقل شهری و بینشهری مسافران و بار نظارت میکند.
انرژی خورشیدی؛ کلید پایداری در فرودگاهها و شهرها
استفاده از انرژی خورشیدی بهعنوان یک منبع پاک و تجدیدپذیر، در حال تبدیل شدن به یک رویکرد استراتژیک در فرودگاهها و شهرها است. این رویکرد به کاهش انتشار کربن و هزینههای عملیاتی کمک میکند و بهعنوان یک الگوی پایداری برای سایر زیرساختهای شهری عمل میکند. راهکار نصب پنلهای خورشیدی روی سقف به فرودگاهها کمک میکند تا بخشی از نیازهای انرژی خود را با استفاده از منابع انرژی پاک تأمین کنند.
فرودگاهها میتوانند با استفاده از پنلهای خورشیدی مقدار قابلتوجهی برق تولید کنند تا وابستگی کمتری به منابع انرژی غیرقابل تجدید داشته باشند. این امر با کاهش صورتحساب برق منجر به صرفهجویی در هزینههای عملیاتی فرودگاهها میشود. از دیگر مزایای استفاده از انرژی خورشیدی در فرودگاهها، تأثیر مثبت آن بر محیط زیست است. انرژی خورشیدی یک منبع پاک انرژی است که به فرودگاهها کمک میکند تا ردپای کربنی خود را کاهش دهند. بهعنوان مثال، ابتکار خورشیدی فرودگاه دبی هدف دارد که سالانه حدود ۲۳ هزار تن از انتشار دیاکسیدکربن را کاهش دهد.
فرودگاهها سقفهای بزرگ و مسطحی دارند که برای نصب پنلهای خورشیدی ایدهآل است. این مناطق بهطور معمول بدون مانع ایجاد سایه همچون درختان یا سازههای دیگر هستند که موجب میشود جمعآوری انرژی نسبت به مناطق مسکونی کارآمدتر باشد. به همین دلیل فرودگاهها میتوانند از انرژی خورشیدی به بهترین شکل ممکن استفاده کنند و به پایداری خود کمک کنند.

بسیاری از فرودگاهها متعهد به دستیابی به اهداف پایداری از جمله تبدیل شدن به کربنخنثی هستند. انرژی خورشیدی نقش مهمی در این تلاشها ایفا میکند. نمونههای موفق بسیاری از استفاده از انرژی خورشیدی در فرودگاهها در سطح جهانی وجود دارد. بهعنوان مثال، محققان در استرالیا پیشنهاد کردهاند که پنلهای خورشیدی را در فرودگاههای دولتی نصب کنند تا انرژی کافی برای تأمین برق حدود ۱۳۶ هزار خانه در سال تولید شود.
فرودگاه دبی بزرگترین پروژه پنل خورشیدی سقفی جهان را در حال اجرا دارد که انتظار میرود حدود ۶.۵ درصد از نیازهای انرژی فرودگاه بینالمللی دبی و ۲۰ درصد از نیازهای فرودگاه مرکزی دبی را تأمین کند. فرودگاه هلسینکی نیروگاه خورشیدی خود را گسترش داده است تا حدود ۵ درصد از انرژی مورد نیاز برای توسعههای جدید ترمینال خود را تولید کند.
با وجود مزایای استفاده از انرژی خورشیدی در فرودگاهها، چالشهایی نیز وجود دارد که باید در نظر گرفته شوند. یکی از مهمترین چالشها، تضمین ایمنی هوانوردی است. پنلهای خورشیدی باید بهگونهای نصب شوند که بهدلیل درخشندگی در باند یا سیستمهای کنترل ترافیک هوایی در عملیات هوانوردی تداخل ایجاد نکنند. پیشرفتهای فناوری در طراحی و کارایی پنلهای خورشیدی، همچون پنلهای فیلم نازک، به فرودگاهها کمک کرده است که بتوانند بهراحتی انرژی خورشیدی را در عملیات خود ادغام کنند.

پنلهای خورشیدی روی سقف فرودگاهها یک راهحل امیدبخش برای کاهش تأثیرات زیستمحیطی و بهبود کارایی عملیاتی ارائه میدهند و به همین دلیل فرودگاههای سراسر جهان تلاشهایی در این راستا انجام میدهند تا ردپای کربنی و هزینههای عملیاتی خود را کاهش دهند.
نمونههای برجسته از پنلهای خورشیدی سقفی در فرودگاه
فرودگاه بینالمللی کوچین در هند بهعنوان اولین فرودگاه کاملاً خورشیدی در جهان شناخته میشود. این فرودگاه در سال ۲۰۱۳ با یک نیروگاه خورشیدی ۱۰۰ کیلوواتی آغاز به کار کرد و پس از آن ظرفیت خود را به ۱۲ مگاوات در ۴۵ هکتار نزدیک مجتمع بار افزایش داد. کوچین روزانه ۵۲ مگاوات ساعت برق تولید میکند که برای تأمین تمام نیازهای عملیاتیاش کافی است. این فرودگاه از یک سیستم متصل به شبکه استفاده میکند که در طول روز برق اضافی را به شرکت برق ایالتی کرالا میفروشد و در شب برق مورد نیاز را خریداری میکند.

فرودگاه بینالمللی گوتام بودا در نپال در حال تبدیل شدن به دومین فرودگاه کاملاً خورشیدی در جهان است. این پروژه با هدف تولید ۱۰ مگاوات انرژی خورشیدی و با حمایت مالی بانک توسعه آسیا در حال اجرا است. پس از اتمام پروژه، کل فرودگاه از جمله کنترل ترافیک هوایی و ترمینالهای مسافری با انرژی خورشیدی کار خواهد کرد.
فرودگاه متروپولیتن چاتانوگا در ایالت تنسی آمریکا، در سال ۲۰۱۹ به نخستین فرودگاه در ایالات متحده تبدیل شد که بهطور کامل از انرژی خورشیدی استفاده میکند. مزرعه خورشیدی ۲.۶۴ مگاواتی این فرودگاه مساحتی معادل ۱۶ زمین فوتبال را پوشش میدهد و واحدهای ذخیرهسازی دارد تا از تداوم فعالیت پس از غروب آفتاب اطمینان حاصل شود.
فرودگاه جورج در آفریقای جنوبی در سال ۲۰۱۶ نخستین فرودگاه خورشیدی در آفریقا است. این فرودگاه از یک نیروگاه خورشیدی ۲۰۰ مترمربعی با سه هزار ماژول فتوولتائیک استفاده میکند که هدف آن تأمین ۴۱ درصد از نیازهای انرژی است. این فرودگاه سالانه حدود ۷۰۰ هزار مسافر را جابهجا میکند و از زمان بهرهبرداری از انرژی خورشیدی، تولید دیاکسیدکربن خود را به میزان ۱۳۰۰ تن کاهش داده است.
فرودگاه بینالمللی آنتیگوا در کارائیب نیز یک نیروگاه خورشیدی سه مگاواتی دارد که از سال ۲۰۱۶ شروع به تولید برق کرده است. این نیروگاه سالانه تا ۴.۶ گیگاوات ساعت برق تولید میکند و بهطور قابلتوجهی وابستگی کشورش به سوختهای فسیلی را کاهش داده است. این پروژه بهعنوان یک الگوی مثبت برای سایر پروژههای زیرساختی در کارائیب عمل میکند تا استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر را در منطقه رواج دهد.

فرودگاه بینالمللی دنور در ایالت کلرادوی آمریکا، یکی از پیشگامان استفاده از انرژی خورشیدی در فرودگاهها است. این فرودگاه از سال ۲۰۰۸ شروع به نصب پنلهای خورشیدی کرده و تاکنون چهار آرایه خورشیدی را راهاندازی کرده است که در مجموع به ظرفیت ۱۰ مگاوات رسیدهاند. فرودگاه دنور دو پروژه خورشیدی جدید را از سال ۲۰۲۱، آغاز کرده است که ظرفیت تولیدی ۱۸.۵ مگاوات را دارند. این پروژهها قرار است سالانه حدود ۳۶ میلیون کیلووات ساعت برق تولید کنند که معادل مصرف برق حدود ۶ هزار خانه معمولی در دنور است. فرودگاه دنور با این پروژهها، ظرفیت تولید انرژی خورشیدی خود را به ۳۴ مگاوات افزایش میدهد و به یکی از بزرگترین میزبانان انرژی خورشیدی در فرودگاههای جهان تبدیل میشود.
فرودگاه فرانکفورت در آلمان با راهاندازی بزرگترین سیستم خورشیدی عمودی در جهان، بهعنوان یک مدل پیشرو در استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر شناخته میشود. این سیستم با ظرفیت ۱۷.۴ مگاوات در یک منطقه ۳۰.۸ هکتاری در امتداد باند غربی فرودگاه نصب شده و از پنلهای دوطرفه استفاده شده است تا تولید برق به حداکثر برسد. این رویکرد نهتنها به تولید انرژی پاک کمک میکند، بلکه به حفظ محیط زیست نیز کمک میکند، زیرا سطح زمین بهطور قابلتوجهی در دسترس باقی میماند. فرودگاه فرانکفورت پیش از این نیز سیستمهای خورشیدی را در محل خود داشته است و برنامههایی برای گسترش استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر دارد.

فرودگاه بینالمللی برازیلیا در برزیل نیز از یک نیروگاه فتوولتائیک استفاده میکند که بخشی از نیازهای انرژی خود را تأمین میکند. این سیستم شامل ۳۳۶۰ ماژول است که سالانه دو میلیون کیلووات ساعت برق تولید میکند و حدود ۷ درصد از نیازهای انرژی فرودگاه را پوشش میدهد.
استفاده از انرژی خورشیدی در فرودگاهها بهدلیل مزایای اقتصادی و زیستمحیطی آن بهسرعت در حال گسترش است. فناوریهای نوین همچون سیستمهای نصب عمودی و سیستمهای ذخیرهسازی باتری بهطور فزایندهای در فرودگاههای خورشیدی بهکار گرفته میشوند تا کارایی و پایداری آنها را افزایش دهند. فرودگاههای خورشیدی الگویی برای سایر پروژههای زیرساختی هستند و به ترویج استفاده از انرژیهای تجدیدپذیر در سراسر جهان کمک میکنند.










نظر شما