به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، سالانه به‌طور تقریبی ۹ هزار پرستار خارجی به‌دنبال شرایط کاری بهتر برای حتی فعالیت در مشاغل دیگر با درآمد مناسب، انگلستان را ترک می‌کنند. این مهاجرت‌ها هزینه سنگینی برای بریتانیا به‌ویژه در بخش بهداشت و درمان دارد.
اکثریت قریب‌به‌اتفاق این پرستاران به ایالات متحده، نیوزلند یا استرالیا می‌روند که پرستاران در آن‌ها حقوقی بسیار بیشتر از بریتانیا گاهی اوقات تا دو برابر دارند. یک پرستار در بریتانیا به‌طور متوسط ۴۶ هزار دلار در سال درآمد دارد که به‌طور قابل‌توجهی کمتر از آمریکا با ۸۴ هزار و ۹۰۰ دلار، استرالیا با ۷۱ هزار دلار و نیوزلند با ۵۷ هزار دلار است.
تعداد پرستاران ثبت‌نام شده در بریتانیا که به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند، تنها بین سال‌های ۲۰۲۱-۲۰۲۲ و ۲۰۲۲-۲۰۲۳ دو برابر شده و به رکورد ۱۲ هزار و ۴۰۰ نفر رسیده است. این رقم از قبل از همه‌گیری ویروس کرونا چهار برابر افزایش داشته است. در این میان از هر ۱۰ پرستاری که سال گذشته بریتانیا را ترک کردند، هفت نفر (در مجموع هشت‌هزار و ۶۸۰ نفر) افرادی غیر بریتانیایی بودند که در این کشور تحصیل کرده‌اند و بر اساس تحقیقات بنیاد بهداشت، بسیاری از آن‌ها تا سه سال در بریتانیا کار کرده بودند. با توجه به برآورده نشدن نیازهای بیماران، چشم‌انداز از دست دادن تعداد بیشتری از همکاران بین‌المللی نیز برای بریتانیا دور از تصور نیست.
مهاجرت پرستاران به‌دنبال شرایط کاری بهتر
مهاجرت پرستاران در شرایطی صورت می‌گیرد که بخش درمان در سراسر بریتانیا در حال حاضر با حدود ۴۰ هزار پست خالی برای پرستاران مواجه و به‌شدت به افرادی متکی است که از خارج از کشور می‌آیند. گزارش بنیاد بهداشت بریتانیا نشان می‌دهد که سال گذشته، ۱۲ هزار و ۴۰۰ پرستار شاغل در بریتانیا برای دریافت گواهی وضعیت حرفه‌ای فعلی درخواست کردند که باید برای کار در کشور دیگری ارائه دهند. بیشترین افزایش در میان این گروه پرستارانی بود که در خارج از کشور آموزش دیده و تنها سه سال یا کمتر در بریتانیا کار کرده بودند. درخواست برای این گواهی برای کار در آمریکا بین سال‌های ۲۰۲۱-۲۲ و ۲۰۲۲-۲۳ پس از تغییر در سیاست ویزا که نشان می‌داد تعداد بیشتری از پرستاران خارجی قادر به نقل مکان به آن هستند، ۱۰ برابر افزایش داشت.
تغییر مداوم دستمزدها و شرایط بد کاری باعث می‌شود که خدمات بهداشتی و درمانی بریتانیا نتواند در صحنه جهانی رقابت کند. پرستاران بین‌المللی مانند همه پرستاران دیگر حق انتخاب برای کار در کشورهایی را دارند که برای مهارت‌ها و تخصص آن‌ها ارزش بیشتری قائل است. دستمزد پرستاران در بریتانیا به‌طور مشترک در پایین‌ترین سطح میان ۳۵ کشور عضو سازمان همکاری اقتصادی و توسعه (OECD) قرار دارد، به این ترتیب بریتانیا با کمبود حاد پرستار مواجه است و اگر بخواهد از تبدیل شدن به پلی برای اشتغال پرستاران در کشورهای دیگر جلوگیری کند، باید صرف‌نظر از اینکه کجا آموزش دیده‌اند، محل کار جذاب‌تری برای همه آن‌ها باشد.
نظر شما