به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، پایداری غذا به‌معنای هرگونه اقدام در مراحل تولید غذا از آغاز تا صرف به‌گونه‌ای است که منابع طبیعی زمین را هدر نمی‌دهد و می‌تواند در آینده بدون آسیب رساندن به محیط زیست یا سلامتی ادامه داشته باشد. بنابراین غذای پایدار به‌معنای غذاهایی است که در فرآیند تولید آن‌ها، این نکته که مواد اولیه آن از کجا تأمین شده و چگونه پرورش پیدا کرده است، همچنین تولید غذا و در نهایت چگونگی عرضه به بازارها و قرار گرفتن در سفره‌ها، مورد توجه قرار می‌گیرد.
غذای پایدار شیوه‌هایی را ترویج می‌کند که اثرات زیست‌محیطی تولید مواد غذایی را کاهش می‌دهد و با استفاده از روش‌های کشاورزی ارگانیک، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای، حفظ آب و حفاظت از تنوع زیستی به حفظ اکوسیستم‌ها و کاهش تغییرات آب و هوایی کمک و مصرف مواد مغذی تازه و محلی را تشویق می‌کند. غذای پایدار با تشویق یک رژیم غذایی متعادل غنی از میوه‌ها، سبزیجات، غلات کامل و پروتئین‌های گیاهی، سلامت و رفاه عمومی را بهبود می‌بخشد.
شیوه‌های پایدار با اطمینان از در دسترس بودن غذای مغذی برای همه، امنیت غذایی را افزایش می‌دهد. تقویت تکنیک‌های کشاورزی پایدار و حمایت از کشاورزان در مقیاس کوچک سیستم‌های غذایی محلی را تقویت می‌کند، وابستگی به واردات را کاهش می‌دهد و انعطاف‌پذیری را در برابر شوک‌های آب‌وهوایی و سایر اختلالات طبیعی بهبود می‌بخشد.
روز جهانی غذای پایدار و نقش آن در دستیابی به اهداف توسعه پایدار
روز جهانی غذای پایدار در راستای برجسته‌سازی اهمیت این امر تعیین شده است، چراکه میزان هدررفت مواد غذایی سالانه در مقیاس جهانی در حجم چشمگیری بالا است و ضایعات مواد غذایی مانند محصولات دور ریخته‌شده توسط مصرف‌کنندگان در کنار ضرر مالی یک تریلیون دلاری به‌صورت سالانه، با هدررفت غیرقابل جبران منابع طبیعی همراه است که از مراحل کاشت تا صرف در قالب غذا برای تهیه یک محصول غذایی به‌کار رفته است. به این ترتیب در راستای جلب توجه جهان به نقشی که غذای پایدار می‌تواند از نظر توسعه پایدار ایفا کند، روزی با عنوان روز جهانی غذای پایدار تعیین شده است که به چرایی و میزان اهمیت غذا و پایداری آن اشاره دارد و تضمین می‌کند که هر فرهنگ و تمدن مشارکت‌کننده در حفظ و ارتقای پایداری غذا، از توانمندسازهای حیاتی برای توسعه پایدار سراسر زمین به‌شمار می‌رود.
روز جهانی غذای پایدار در واقع خوراک‌شناسی را به‌عنوان یک بیان فرهنگی مرتبط با تنوع طبیعی و فرهنگی جهان می‌شناسد و از آنجا که زمین با یک بحران سیاره‌ای سه‌گانه از اختلالات آب‌وهوایی، نابودی طبیعت و افزایش آلودگی مواجه است، به اهمیت روی آوردن به غذای پایدار به‌منظور تجلیل از مواد اولیه و تولیدکنندگان فصلی، حفظ حیات وحش و پایداری سنت‌های آشپزی می‌پردازد. به این ترتیب غذای پایدار با سه بعد توسعه پایدار پیوند خورده است و می‌تواند با ترویج توسعه کشاورزی، تولید مواد غذایی و حفاظت از تنوع زیستی، جهان را در دستیابی به اهداف توسعه پایدار یاری دهد.
موضوع روز جهانی غذای پایدار در سال ۲۰۲۳ «طعم‌های محلی، حفظ میراث جهانی» انتخاب شده است که با ترویج شیوه‌های آشپزی سنتی و حفاظت از میراث غذایی محلی، تنوع فرهنگی را گرامی می‌دارد، نقش مهم غذا در هویت فرهنگی را تصدیق و احیای تکنیک‌های پخت سنتی را ترویج می‌کند.
اقدامات یونسکو و فائو برای روز جهانی غذای پایدار
راه‌اندازی شبکه شهرهای خلاق یونسکو برای به‌اشتراک گذاشتن بهترین شیوه‌ها و توسعه مشارکت در هفت زمینه خلاق که به‌دنبال آن ۳۶ شهر به‌عنوان شهرهای خلاق خوراک‌شناسی تعیین شد، ترویج انرژی پاک در رستوران‌های محلی، افزایش آگاهی عمومی از غذای پایدار از طریق کانال‌های غذایی تلویزیونی و نمایش غذا از طریق نمایشگاه‌های فرهنگی مواد غذایی که برای صنایع غذایی و کشاورزان در نظر گرفته شده است از راهکارهای یونسکو برای ترویج اهداف روز جهانی غذای پایدار است.
فائو نیز در این زمینه به ترویج رژیم‌های غذایی پایدار فرهنگ سبز پرداخته و از کشورهای سراسر جهان درخواست کرده است راهکارهایی را برای گنجاندن پایداری به دستورالعمل‌های غذایی خود اتخاذ کنند. فائو یک چشم‌انداز مشترک و یک رویکرد یکپارچه برای پایداری در سراسر بخش‌های کشاورزی، جنگل‌داری و شیلات ایجاد کرده که با در نظر گرفتن ملاحظات اجتماعی، اقتصادی و زیست‌محیطی در تمام بخش‌های غذایی معتبر است. این دیدگاه بر دانش مبتنی بر بهترین علم موجود و سازگاری در سطح جامعه و کشور تکیه دارد تا با حصول اطمینان از ارتباط و کاربرد محلی، اثربخشی اقدام در محل را تضمین کند.
۱۰ شهر خلاق خوراک‌شناسی یونسکو
هنر و علم غذا بخشی جدایی‌ناپذیر از زندگی هر موجودی در سراسر زمین به‌شمار می‌رود. تعریف غذا و غذاشناسی ذهنی است، اما در بهترین توصیف موجود از آن این‌گونه آمده است که غذا همه چیز ما و گسترش احساس ملی و قومی، تاریخی، شخصی، استانی، منطقه‌ای و قبیله‌ای و خاطره‌ای در قالب مادر و مادربزرگ است.
در همین راستا یونسکو با جمع‌آوری نظراتی در زمینه غذا اقدام به انتخاب ۳۶ شهر خلاق خوراک‌شناسی کرد که فهرست ۱۰ شهر برتر آن شامل شهرهایی در کشورهای «ایتالیا و نروژ» در اروپا، «چین، کره‌جنوبی، تایلند و ترکیه» در آسیا و «تگزاس و آریزونا» در ایالات متحده است.
آلبا و پارما، ایتالیا
آلبا در ایتالیا ارائه‌دهنده بعضی از سنتی‌ترین غذاهای ایتالیایی است و بیشترین تمرکز را بر حفاظت از فرهنگ غذایی ایتالیا دارد. این شهر میزبان مناطق غذایی مختلف است که هر یک غذای ویژه ارائه می‌دهد. پارما نیز از باورنکردنی‌ترین مقاصد غذاخوری در ایتالیا و خانه یکی از معروف‌ترین پنیرهای دنیا موسوم به پارمسان یا پارمیزان است. ژامبون پروسکوتو نیز از مشهورترین غذاهایی به‌شمار می‌رود که پارما در ارائه آن حرف اول را می‌زند.
برگن، نروژ
شهر ساحلی نروژ، برگن، فرهنگی ماهرانه در طبخ غذاهای دریایی محلی و استفاده از مواد اولیه دارد و با روش‌های ساده و در عین حال مبتکرانه، بدون دست‌کاری غذا با حجم بالایی از ادویه‌ها و طعم‌دهنده‌ها، یک غذا را مدرن و با قیمتی مقرون‌به‌صرفه سرو می‌کند. توانایی سرآشپزها و بومیان این شهر در ترکیب مواد غذایی با انواع توت‌های مشهور برگن نیز قابل توجه است.
چنگدو و ماکائو، چین
غذاهای چینی به‌واسطه طعم‌های لذیذ و جسورانه در سراسر جهان شهرت دارند، با این حال هر منطقه از چین غذای ویژه خود را ارائه می‌دهد. در این میان چنگدو به‌واسطه طعم تند و بی‌حس‌کننده فلفلی معروف است که در دیگر غذایی چینی استفاده نمی‌شود. سس‌ها و رب‌های فلفلی این ناحیه بسیار معروف است و پخت مرغ در آن به‌حدی ویژه انجام می‌گیرد که هر کسی را به چشیدن طعم خود وسوسه می‌کند. ماکائو نیز در کشور چین به‌واسطه ارائه ترکیبی دیوانه‌کننده و شگفت‌انگیز از سنت‌های غذایی چینی و پرتغالی در فهرست برترین شهرهای غذایی یونسکو جای گرفته است.
جئون‌جو، کره‌جنوبی
کره‌جنوبی برخی از بهترین غذاهای دنیا را دارد و فرصت‌های غذایی بی‌پایانی ارائه می‌دهد که حتی پیروان سرسخت رژیم‌های غذایی را هم به شکستن رژیم خود سوق می‌دهد. جئون‌جو در جنوب شهر سئول کره‌جنوبی در این میان به‌عنوان زادگاه بیبی‌باپ (bibimbap)، یک غذای برنجی منحصربه‌فرد با گوشت گاو و بیش از ۱۰ نوع سبزیجات فصلی شناخته‌شده، حرف اول را می‌زند. غذاهای خیابانی و کیک‌های این شهر نیز معروف است.
پوکت، تایلند
خوردن غذا در تایلند سطح دیگری از خوش‌طعم بودن با تازه‌ترین مواد موجود را ارائه می‌دهد و پوکت مکانی عالی برای هر مسافری است که در جای‌جای آن غذاهای ارزان و تازه با طعمی بی‌نظیر در رستوران‌های عالی و فروشندگان غذاهای خیابانی عرضه می‌شود. کائو من گای، مرغی که به آرامی در آبگوشتی تند پخته می‌شود و سپس برنج به مایع آن افزوده می‌شود و سالاد ترش و شیرین پاپایا از معروف‌ترین غذاهای پوکت است.
غازی‌عینتاپ در ترکیه
غازی‌عینتاپ به‌واسطه کباب‌های خوشمزه و باقلواهای بی‌نظیر یکی از بهترین مناطق غذاخوری ترکیه و البته ناشناخته در خارج از این کشور است. کاتمر نیز از شیرینی‌های معروف این شهر به‌شمار می‌رود.
سن‌آنتونیو تگزاس و توسان آریزونا در ایالات‌متحده
وجود رستوران‌های باورنکردنی با ارائه غذاهای مدرن با ترکیباتی خاص، سن‌آنتونیو را به بهشت غذایی تبدیل کرده است. این شهر همچنین بهترین تاکو را ارائه می‌دهد. توسان نیز که در سال ۲۰۱۵ به‌واسطه تاریخ گسترده کشاورزی‌اش به فهرست شهرهای خلاق غذایی یونسکو راه پیدا کرد، به‌واسطه سال‌ها کشت گیاهان بومی و دامپروری عرضه‌کننده غذاهایی متمایز و بی‌نظیر همچون هات‌داگ سونوران، پیتزاهای مکزیکی، ذرت خیابانی و انواع چیمی‌چانگا است.
نظر شما