محسن منتظری در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به نحوه شکل‌گیری حلقه زحل و اقمار بزرگ این سیاره، اظهار کرد: سیاره زحل مغناطیس ویژه‌ای دارد و با توجه به این ویژگی هیچ جرمی نمی‌تواند از فاصله‌ای به این سیاره نزدیک‌تر شود.
وی افزود: در صورتی که جرمی از فاصله ویژه‌ای نسبت به سیاره زحل نزدیک‌تر شود، متلاشی خواهد شد و عملاً هیچ قمری نمی‌تواند در مدار این سیاره به صورت پایدار وجود داشته باشد.
این ستاره‌شناس و مخترع فناوری‌های حوزه نجوم ادامه داد: وجود چنین ویژگی‌هایی در سیاره زحل باعث شده است که حلقه‌هایی در اطراف سیاره شکل گیرد.
وی در رابطه با نحوه شکل‌گیری اقمار بزرگ زحل گفت: اقمار بزرگ زحل که همه آن‌ها از درون خود سیاره شکل گرفته‌اند در فاصله دورتری نسبت به زحل قرار گرفته‌اند و توانسته‌اند با وجود مغناطیس زحل، پایداری خود را حفظ کنند.
منتظری در رابطه با دستاوردهای بشر در حوزه کیهان‌شناسی گفت: یکی از دستاوردهای بشر در سال ۱۴۰۱ مربوط به مسائل حوزه کیهان‌شناسی بود و در این سال بشر اطلاعاتی پیرامون کهکشان‌های اولیه به‌دست آورد.
وی در همین رابطه ادامه داد: کهکشان‌های اولیه توسط تلسکوپ فضایی جیمزوب مورد مطالعه قرار گرفت و این تلسکوپ اطلاعاتی در قالب داده‌های فروسرخ و رادیویی از این کهکشان‌ها به‌دست آورد.
این ستاره‌شناس و مخترع فناوری‌های حوزه نجوم تصریح کرد: با توجه به داده‌های تلسکوپ فضایی جیمزوب بشر متوجه شد کهکشان‌هایی در کیهان وجود دارند که زمان شکل‌گیری آن‌ها ۳۰۰ میلیون سال ابتدایی بیگ‌بنگ باز می‌گردد.
وی افزود: این کهکشان‌ها به عنوان ابرکهکشان شناخته می‌شوند و هنوز شکل ساختاری دقیق و منظمی یافت نکرده‌اند. در حال حاضر ممکن است که ابرکهکشان‌ها به خوشه‌ها و کهکشان‌های کوچک‌تری تجزیه شده باشند.
منتظری تاکید کرد: همچنان کهکشان‌های اولیه توسط انسان‌ها مشاهده نشده است و نور آن‌ها نیز همچنان فرصت کافی برای رسیدن به زمین را پیدا نکرده‌اند.
نظر شما