به گزارش خبرنگار ایمنا، هنگامی که به دنیای هنرهای تجسمی وارد می‌شویم تفاوت نقاشی با هنرهای دیگر را در یک نگاه حس می‌کنیم؛ هنری که با رنگ‌ها و طرح‌ها سر و کار و دشواری‌های خاص خودش را دارد اما همچنان رقابت و خلق آثار منحصربه‌فرد در این رشته پابرجا است. اندرونی ذهن یک هنرمند را می‌توان در در بوم‌های نقاشی او کشف کرد که چگونه با کشیدن قلم در روح خود، طبیعت درونش را نقاشی می‌کند.
مشاهیر بزرگ نقاشی ایران الگویی برای جوانان این سرزمین هستند تا تلاش کنند همانند فرشچیان‌ها اثری برای ماندگاری در روح و روان خلق کنند و در این مسیر کنار آمدن با چالش‌های این هنر را بیاموزند و آن را بهانه‌ای برای دست کشیدن و فاصله گرفتن از این هنر ندانند؛ فاصله گرفتنی که اگر حادث شود روح هنرمند را می‌خشکاند و انگیزه و علاقه او به هنر را کمرنگ می‌کند.
در این گزارش، مشکلات و چالش نقاشان را واکاوی و بررسی کرده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.
فروش نرفتن آثار عامل دلسردی هنرمند
محمدحسین چیزفهم‌دانشمندیان، هنرمند نقاش در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با اشاره به نوسان مداوم نرخ ارز اظهار می‌کند: این نوسان برای ابزارهایی مانند رنگ‌ها و برندهای خارجی و همچنین نمایشگاه‌ها و ارسال آثار به خارج از کشور تأثیر داشته و اقتصاد کار هنری هنرمندان را نیز تحت‌الشعاع قرار داده است.
وی با بیان اینکه سبک نقاشی‌ها بر قیمت تابلو تأثیر دارد، تصریح می‌کند: هنرمندی که نوآور و خالق یک سبک است باید قیمت بالاتری را روی تابلوی خود بگذارد، اما اکنون این‌گونه نیست و این نام و شُهرت آرتیست است که موجب قیمت‌گذاری تابلو می‌شود.
به گفته وی، این نرخ چند برابر اثر یک آرتیست جوان است زیرا استادان به هنرجویان نوپا پیشنهاد می‌کنند تابلوهای خود را با قیمت پایین‌تر به نمایش بگذارند تا به‌فروش برسد و این‌گونه سبک اثر نادیده گرفته می‌شود. همچنین فروش نرفتن آثار در اولین نمایشگاه آن‌ها موجب دلسردی و فاصله گرفتن از دنیای هنر می‌شود.
این هنرمند نقاش خاطرنشان می‌کند: هر هنرمندی از کودکی اشخاص و شکل‌های خاصی را در ذهن خود دارد که سبب رویاپردازی و الهام گرفتن او می‌شود. همچنین باید در سبک‌ها و آثار مختلف آرتیست و اساتید قدیمی جست‌وجو و بررسی کند که همین سخت‌ترین کار برای یک آرتیست است زیرا باید به درستی و با دقت زیاد انجام شود.
چیزفهم‌دانشمندیان ادامه می‌دهد: هنرمند باید برای ابداع یک سبک تمرین، مشاهده، مطالعه و بررسی مکرر و مداوم داشته باشد زیرا نمی‌توان یک شبه الهام گرفت و هنرمند شد. در حقیقت این موضوع ریشه در کودکی یک هنرمند دارد.
وی خاطرنشان می‌کند: برای گالری زدن قوانینی مانند متأهل بودن، داشتن مدرک تحصیلی در رشته هنر، سن مجاز و کارت پایان خدمت نظام وظیفه لازم است، اما هنرمندانی هستند که تحصیلات آکادمیک ندارند و آثار منحصر ه‌فردی خلق می‌کنند یا به گالری زدن و کلکسیون‌داری علاقه‌مند هستند که نداشتن کارت پایان خدمت سبب می‌شود هنرمند دو سال از فضای هنری فاصله داشته باشد.
چیزفهم‌دانشمندیان می‌افزاید: یک نقاش اگر هر روز کار نکند، موفق نخواهد بود به این خاطر بعضی از این قوانین برای کسی که می‌خواهد گالری بزند دست و پاگیر است.
این هنرمند نقاش با بیان اینکه تاکنون از هیچ سازمان یا نهادی حمایت نشده است، می‌گوید: معمولاً هنرمندانی که سابقه کاری بیشتری دارند، بیشتر هم حمایت می‌شوند.
به گفته این نقاش اصفهانی، یک هنرمند باید در گالری خوب آثار خود را به نمایشگاه بگذارد؛ در صورتی که با هزینه‌شخصی خود در گالری‌های درجه دو یا سه بدون هیچ خریدار و بازدیدی نمایشگاه برگزار می‌کند که عملاً به صورت شوآف است و تأثیری در سابقه کاری او ندارد.
چیزفهم‌دانشمندیان که ترکیبی از نقاشی و خط کار می‌کند، اظهار می‌کند: تاکنون نمایشگاه‌هایی با عنوان دهلیز در شهرهای شیراز، تهران و اصفهان برگزار کرده‌ام، در این سبک، نقاشی به‌طور مستقیم وارد خط‌ها می‌شود که طراحی حروف خط نیز ابتکاری است.
این هنرمند نقاش اضافه می‌کند: از زمانی که فعالیت‌های هنری به فضای مجازی وارد شده است شاهد کپی آثاری هستیم که با قیمت پایین‌تر به فروش می‌رسد.
چیزفهم‌دانشمندیان با بیان اینکه علاقه‌مندان به سبک‌های خاص با برگزاری نمایشگاه و فعالیت در اینستاگرام آثار را به علاقه‌مندان معرفی می‌کنند، ادامه داد: همین فضای مجازی باعث آشنایی هنردوستانی از آلمان، سوئد و فرانسه با آثار من شد.
وی با اشاره به مشکلات نقاش‌ها می‌گوید: امروزه پذیرش گالری‌ها مانند گذشته است یعنی از استادان هنرمندی که اسم و رسم دارند استقبال بیشتری می‌شود و برای هنرمندان جوان ارزش چندانی قائل نیستند. برخورد گالری‌دارها شایسته یک هنرمند نیست و به آن‌ها آسیب زیادی وارد می‌شود.
خواب و الهامات نقاشی
مرضیه بیدقی، هنرمند نقاش روشن‌دل در ادامه این گفت‌وگو با اشاره به حمایت مسئولان از هنرمندان، تصریح می‌کند: در نمایشگاه‌های وابسته به شهرداری می‌توانیم با هزینه‌ای کمتر آثارمان را به نمایش بگذاریم.
این هنرمند با بیان اینکه از فروش آثار خود درآمد چشمگیری نداشته است، ادامه می‌دهد: آثارم مخاطبان خاص خود را دارد و تاکنون دو نمایشگاه برگزار کرده‌ام که به علت مراحل سختی مانند گرفتن مجوز پیگیر برپایی نمایشگاه‌های بیشتر نشدم. از طرفی برگزاری نمایشگاه در گالری‌های شخصی بسیار گران است.
دریافت درصد در گالری‌ها کار بهتری است
نسترن سیستانی، مربی هنردرمانگر افراد با اختلالات خاص در ادامه به خبرنگار ایمنا می‌گوید: مفهوم در قیمت آثار مثل سبک، مواد اولیه، ابعاد و نوع آن بسیار تأثیر دارد.
وی می‌افزاید: بعضی از گالری‌ها درصدی دریافت می‌کنند که به نظر من کار بهتری است، زیرا امکان دارد آثار آن هنرمند به فروش نرسد، اما گرفتن ورودی از سوی گالری‌ها برای هنرمندی که آثارش فروش نمی‌رود، نوعی ضرر است.
این مربی هنردرمانگر با بیان اینکه پیدا کردن یک حامی هنری دشوار است، خاطرنشان می‌کند: برای دانش‌آموزانم تلاش بسیاری کردم تا یک سازمان یا شخص حامی بیابم، اما هر بار که مسئولان تغییر می‌کنند این روند سخت و دشوارتر می‌شود و کاری پیش نمی‌رود.
وی ادامه می‌دهد: هزینه‌های یک نمایشگاه به نسبت درجه، مکان، گرافیست، فیلم‌بردار، عکاسی و پذیرایی و دیگر امکاناتروی قیمت گالری تأثیر می‌گذارد و معمولاً گالری‌ها ۵۰ تا ۷۰ درصد از فروش آثار را دریافت می‌کنند.
این مربی نقاشی می‌گوید: تاکنون یک آموزشگاه از من و دانش آموزانم حمایت کرده است و بعضی از خیریه‌ها نیز آثار را خریداری کرده‌اند.
سیستانی ابراز امیدواری می‌کند: با حمایت بیشتر مسئولان از هنرمندان نقاش شاهد شکوفایی و تأثیرگذاری روزافزون این هنر رنگارنگ و مردمی باشیم.
نظر شما