به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، ویتامین‌ها و مواد معدنی برای رشد بدن ضروری است و خطر بروز عفونت‌ها و بیماری‌ها را کاهش می‌دهد. ویتامین B12 یکی از این مواد مغذی است که به تشکیل گلبول‌های قرمز خون و DNA در بدن کمک می‌کند و نقش مهمی در رشد سلول‌های مغز و سلول‌های عصبی دارد؛ علاوه بر این به افزایش انرژی و متابولیسم کمک می‌کند. بدن انسان نمی‌تواند به طور طبیعی ویتامین B12 تولید کند؛ این ویتامین در محصولات حیوانی، غذاهای دریایی، تخم‌مرغ، مرغ و انواع لبنیات وجود دارد.
کمبود ویتامین B12 به چه معنا است؟
کمبود ویتامین B12 یک مشکل رایج بین کودکان و بزرگسالان است و به این معنا است که سطح کافی از این نوع ویتامین در بدن وجود ندارد. از آنجایی که علائم کمبود ویتامین B12 با مشکلات و بیماری‌های دیگر همپوشانی دارد، ممکن است نادیده گرفته شود یا به اشتباه تشخیص داده شود. با وجود اینکه ویتامین B12 تا پنج سال در کبد ذخیره می‌شود، در صورتی که رژیم غذایی به حفظ سطح آن کمک نکند، فرد دچار کمبود این نوع ویتامین می‌شود.
علائم کمبود ویتامین B12 چیست؟
کمبود ویتامین B12 علائم و نشانه‌های زیادی دارد، این علائم شامل زرد شدن پوست، قرمز شدن و زخم شدن زبان، زخم‌های دهان، تغییر در نحوه راه رفتن و حرکات بدن، اختلال در بینایی، افسردگی، تغییر در طرز تفکر، احساس و رفتار و کاهش توانایی‌های ذهنی می‌شود.
منابع غذایی ویتامین B12 چیست؟
افراد می‌توانند بیشتر ویتامین B12 مورد نیاز بدن خود را از طریق محصولات حیوانی مانند گوشت گاو، بره، ماهی، غذاهای دریایی مانند صدف و خرچنگ و محصولات لبنی مانند شیر، پنیر و ماست و تخم‌مرغ تأمین کنند؛ البته بعضی از سبزیجات و حبوبات نیز تا حدودی حاوی ویتامین B12 است.
میزان مصرف روزانه ویتامین B12 باید چقدر باشد؟
توصیه شده است که افراد بالای ۱۴ سال هر روز ۲.۴ میکروگرم ویتامین B12 مصرف کنند؛ البته میزان مصرفی این نوع ویتامین به سن، سبک زندگی و شرایط سلامتی فرد بستگی دارد. زنان باردار نیز باید روزانه ۲.۶ میکروگرم ویتامین B12 مصرف کنند در حالی که این میزان برای زنان شیرده ۲.۸ میکروگرم است. از آنجایی که افراد مسن بیشتر در معرض کمبود ویتامین B12 قرار دارند، بزرگسالان بالای ۵۰ سال باید از مکمل‌ها و غذاهای غنی شده استفاده کنند.
نظر شما