به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، تنش‌های عصبی روزانه، احساس ترس، دلهره، تحت فشار بودن و نگرانی بیش از حد، بعضی از حالات عاطفی است که معمولاً با دردهای جسمانی همچون درد و سنگینی قفسه سینه، کمردرد، سردرد، حالت تهوع، تپش قلب، لرزش بدن، تعریق بیش از حد، اختلالات تنفسی و سرگیجه همراه است. وجه اشتراک بروز این مشکلات اضطراب است، اما در حال حاضر هیچ درمان قطعی برای آن وجود ندارد. محققان تلاش می‌کنند به توسعه ابزارهای جدید تشخیصی و درمان‌های کارآمدتر برای رفع اضطراب بپردازد.
پژوهشگران دانشگاه "ترنتو" ایتالیا (University of Trento) قصد دارند با ایجاد مرزبندی‌های واضح میان جنبه‌های مختلف اضطراب، بهترین درمان موجود برای انواع آن را پیدا کنند. تیم تحقیق دو ویژگی اصلی "خصلت" و "حالت" اضطراب را که به ترتیب دو شکل پایدار و گذرای استرس مزمن است، بررسی کردند و روی آنچه که در مغز مبتلایان به این اختلال می‌گذرد متمرکز شدند. هدف آن‌ها درک بهتر پایه‌های عصبی این دو ویژگی بود.
محققان دریافتند چنانچه فردی که به‌طور معمول ساکت و آرام است، در طول روز احساس تنش و نگرانی کند، با حالت بالا و خصلت پایین در ویژگی‌های اضطراب مواجه است و یک فرد همیشه یا غالباً عصبی که به‌طور غیرمنتظره‌ای ساکت و آرام شده، حالت پایین و خصلت بالای آن را دارد. بنابراین "حالت" اضطراب یک وضعیت گذرا و "خصلت" آن یک ویژگی پایدار در افراد است. تمایز این دو ویژگی نقش بسزایی در یافتن مناسب‌ترین درمان برای مبتلایان به اختلال اضطراب و پیشگیری از مزمن شدن آن دارد.
بررسی‌های بالینی نشان می‌دهد افرادی با خصلت بالای اضطراب، در موقعیت‌های استرس‌زا با مشکل مواجه می‌شوند، در معرض خطر ابتلا به افسردگی قرار دارند، عملکردهای شناختی آن‌ها تغییریافته است، به لحاظ اجتماعی، روحیه رقابتی ضعیف‌تری دارند و مستعد ابتلا به اختلالات روانی هستند. مطالعات محققان دانشگاه ترنتو نیز حاکی است که بی‌توجهی به درمان افرادی که با حالت‌های اضطرابی مواجه هستند باعث می‌شود اضطراب در آن‌ها به شکل خصیصه درآمده و به یک بیماری مزمن تبدیل شود.
این تیم هم‌چنین دریافتند پایدارترین جنبه‌های اضطراب (خصیصه) با صفات آناتومیکی خاصی که تثبیت شده‌اند، ارتباط داشته و باعث ایجاد افکار منفی تکراری می‌شود، حال‌آنکه ویژگی‌های حالت اضطراب با اتصال عملکردی مغز که یک فعالیت گذرا و پویا است، ارتباط دارد. به‌عبارت دیگر خصیصه اضطراب با ویژگی‌های آناتومیک ثابت موجود در قشر "سینگولیت" قدامی و قشر جلوی مغز داخلی ارتباط دار، اما حالت اضطراب با واکنش‌های موقتی در فعالیت مغز بروز می‌کند. یکی از راهکارهای درمانی برای این افراد، کاهش اضطراب با استفاده از تکنیک‌های آرامش‌بخش، انجام فعالیت بدنی و سایر شیوه‌هایی است که به طور کلی در مواجه با موقعیت‌های استرس‌زا باعث بهبود آسایش فرد می‌شود.
نتایج بررسی‌های محققان نشان داد که با استفاده از روش‌های دارویی یا تحریک‌کننده‌های عصبی همچون تحریک مغناطیسی یا تحریک مستقیم جریان "ترانس کرانیال" (اندازه گیری سرعت جریان خون درون رگ های مغزی) می‌توان در تعدیل میزان اضطراب در افرادی که با خصیصه‌های شدید اضطرابی مواجه هستند به بهبود استراتژیک دست یافت. این یافته‌ها در نهایت می‌تواند منجر به دستیابی ابزارها و روش‌های جدید تشخیص اضطراب با هدف بهبود علائم اختلالات اضطرابی، درمان و در نتیجه پیشگیری از تبدیل آن‌ها به شکل مزمن شود.
نظر شما