ثبت ۱۱ میراث فرهنگی ناملموس فارس در فهرست آثار ملی

وزیر میراث‌فرهنگی، گردشگری و صنایع‌دستی در نامه‌ای مراتب ثبت ۱۱ اثر میراث‌فرهنگی ناملموس را به استاندار فارس ابلاغ کرد.

به گزارش ایمنا و به نقل از روابط عمومی وزارت میراث‌فرهنگی، علی‌اصغر مونسان در نامه‌ای به عنایت‌الله رحیمی، استاندار فارس مراتب ثبت ۱۱ میراث فرهنگی ناملموس در این استان را به او ابلاغ کرد.

در این نامه آمده است: در اجرای ماده یک از قانون تشکیل سازمان میراث‌فرهنگی و گردشگری مصوب سال ۱۳۸۲ و مواد ۱۱ و ۱۲ از قانون الحاق جمهوری اسلامی ایران به کنوانسیون بین‌المللی حفظ میراث‌فرهنگی ناملموس مصوب سال ۱۳۸۴ و مواد دو و سه آئین‌نامه اجرایی قانون مذکور مصوب ۱۳۸۷/۱۱/۶ هیئت‌وزیران و با رعایت مقررات آئین‌نامه اجرایی مذکور، میراث‌فرهنگی ناملموس با عنوان مراسم شنبه اول سال در شهر نی‌ریز به شماره ۲۰۰۲، مهارت تهیه حلوای مسقطی در لارستان به شماره ۲۰۰۳، مهارت تهیه انواع حلوای ارده ارزقان به شماره ۲۰۰۴، مهارت تهیه حلوای سنتی (میده) به شماره ۲۰۰۵، شیوه نواختن موسیقی محلی جهرم با تار به شماره ۲۰۰۶، مهارت ساخت کاشی هفت‌رنگ شیراز به شماره ۲۰۰۷، مهارت تهیه حلوای سی ین به شماره ۲۰۰۸ در تاریخ ۱۳۹۸/۰۴/۰۵، مهارت خوس دوزی و خوس بافی در جنوب فارس به شماره ۲۰۳۱، مهارت رنگرزی پشم در عشایر استان فارس به شماره ۲۰۳۲، مهارت سنتی دوخت رخ دوزی و کاربردهای آئینی آن به شماره ۲۰۳۳ و مهارت ساخت کومه در مناطق ییلاقی استان فارس به شماره ۲۰۳۴ در تاریخ ۱۳۹۸/۱۰/۹ در فهرست ملی میراث‌فرهنگی ناملموس به ثبت رسیده است.

مونسان در ادامه این نامه تاکید کرد: هرگونه اقدام که موجب حفظ و احیای این میراث شود، مورد تأکید است. خواهشمند است، دستور دهید مراتب برای اطلاع و اجرا به مقامات و مسئولان ذی‌ربط ابلاغ و از نتیجه اقدام این وزارتخانه را مطلع کنند.

خوس دوزی یکی از رودوزی‌های سنتی ایران است که توسط نوارهای پلاستیکی باریک و در رنگ‌های مختلف دوخته می‌شود اما رنگ‌های طلایی و نقره‌ای در رأس توجه خوس دوزان قرار دارد.
نخ مورد استفاده خوس دوزی در گذشته از فلز نقره به وجود می آمده است. تاریخچه دقیقی از این هنر در دست نیست، اما آنچه مشخص است این است که خوس دوزی در دوره صفویه رواج زیادی داشته است. این هنر امروزه در استان هرمزگان، بلوچستان، فارس و کردستان رواج بیشتری دارد. خوس را بر روی پارچه‌های تور و مخمل می‌دوزند که برای پارچه‌ی مخمل از سوزن مخصوصی به نام سوزن «چنایل» استفاده می‌شود.

از این هنر چشم نواز برای تولید و تزئین پروه‌های تور، روسری (جلبیل)، چادرهای تور (معمولاً مشکی و تیره)، لباس عروس، شال، جلد قرآن، شلوار، روتختی، رویه کوسن، کلاه، پیراهن، جلیقه زنان و … استفاده می‌شود.

نقوش مورد استفاده در خوس دوزی عبارتند از نگاره نه خشت، نگاره کندو عسلی، نگاره شش قلب، نگاره خشت درخشت، نگاره ستاره کوچک، نگاره شش پر کوچک، حاشیه برگ انجیر، نگاره قلبی خالی، تک دوزی، پردوزی، گوشواره، نقش گل، ستاره چهار پر، گل فرفره‌ای، خرچنگ-کاکله‌ای، پروانه، نگاره عقربی، نگاره پیاله‌ای، نقش توپی، نقش ۶ پر، نقش موشکی، نگاره مکینه تابوکی، نگاره گوشواره ای، نگاره طاووسی، حاشیه قلبی، حاشیه شش چشم گاو و ….

خوس دوزی را می‌توان با گلابتون و پولک دوزی تلفیق نمود و اثری چشم نواز و فراموش نشدنی خلق کرد.

کد خبر 430257

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.