به گزارش خبرنگار ایمنا، دوشنبه ۱۵ اردیبهشت‌ماه بود که خبر درگذشت نجف دریابندری توسط پسر او در فضای مجازی منتشر شد و طولی نکشید که این خبر به تیتر یک روزنامه‌ها و خبرگزاری‌ها تبدیل شد. دریابندری کسی بود که ترجمه را عمل می‌دانست، نه علم و امانت داری قابل اطمینان برای انتقال کلمات و معانی به زبان فارسی محسوب می‌شد. بعید است کسی اهل مطالعه در حوزه ادبیات، فلسفه، سینما و حتی آشپزی باشد و نام او و شاهکارهایش را نشنیده و یا آنها را نخوانده باشد.
او از کسانی است که نبودشان خسران، اما یادشان جاودانه خواهد ماند. نام او با بزرگانی چون همینگوی، فاکنر، سوفوکل، آیزایا برلین، بکت، جبران خلیل جبران و راسل گره خورده است، پس چگونه ممکن است زمانی از یاد برود. کتاب مستطاب آشپزی، وداع با اسلحه، پیرمرد و دریا، آنتیگونه، تاریخ فلسفه غرب و تاریخ سینما تنها برخی از آثاری است که با قلم و ترجمه وی به زبان فارسی تقدیم شده است.
از این پس درباره دریابندری کتاب‌های بسیار نوشته خواهد شد، اما یک کتاب بسیار ارزشمند درباره این مترجم در زمان حیات او نوشته و منتشر شد و شامل سخنان و اظهارنظرهای دریابندری نسبت به موضوعات مختلف است
"گفت‌وگو با نجف دریابندری" عنوان کتابی است که حاصل گفت و گوی مهدی مظفر ساوجی با این مترجم است و می‌تواند شناخت بسیار خوبی درباره زندگی و زمانه دریابندری در اختیار علاقمندان قرار دهد.
ساوجی در مقدمه کتاب درباره نحوه شکل‌گیری "گفت و گو با نجف دریا بندری" گفته است: " این مصاحبه بلند با گفت و گویی مطبوعاتی در زمینه ترجمه در سال ۸۳ شروع شد و پس از تکمیل آن مصاحبه و به پیشنهاد صفدر تقی زاده و پذیرش دریابندری در چندین جلسه ادامه یافته و در نهایت مبدل به کتابی به شکل فعلی شده است".
صادق هدایت، شاملو، اخوان ثالث، سیمین بهبهانی، فروغ فرخزاد، ذبیح الله منصوری، نیما یوشیج، عبید زاکانی و جلال آل احمد بزرگانی هستند که نظر دریابندری در خصوص آنها و آثارشان را در این کتاب خواهید خواند.
وی در بخشی از این کتاب درباره نثر جلال آل احمد می‌گوید: "من با نثر مقاله‌های جلال آل احمد هیچ موافق نیستم. یعنی نثری که در مقاله‌هایش می‌بینید، به اصطلاح چیزی ساخته و پرداخته خودش است و چیزی نیست که آدم آرزو کند همه مثل آن بنویسند. شما تصور کنید اگر نویسندگان ما بخواهند ادای آل احمد را دربیاورند به کلی چیز بی خودی می‌شود. البته یادم هست که خودش هم در جایی گفته بود این طرز حرف زدن را از یک نویسنده فرانسوی یاد گرفته یعنی در واقع ادای او را در آورده".
این کتاب که در ۳۵۲ صفحه از سوی انتشارات مروارید منتشر شده و شامل بخش‌های زندگی، پسند و ناپسند زبان فارسی، داستان نویسی، ترجمه، طنز و سینما است.
نظر شما