افسردگی چیست و چگونه درمان می‌شود؟

به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، افسردگی نشانه ضعف یا داشتن شخصیت منفی نیست، بلکه یک مشکل قابل درمان است. علائم اصلی افسردگی، داشتن روحیه غمگین یا از دست دادن علاقه نسبت به زندگی است؛ در این صورت فعالیت‌هایی که زمانی لذت‌بخش بود، جذابیت خود را از دست می‌دهد و ممکن است احساس گناه یا بی‌ارزشی، ناامیدی و افکار تکراری در مورد مرگ یا خودکشی بر بیماران غالب شود. در ادامه شما را با علائم این بیماری و تاثیر آن بر زندگی افراد آشنا می‌کنیم:

علائم جسمی افسردگی چیست؟

گاهی‌ اوقات افسردگی با علائم جسمی مانند خستگی و کاهش سطح انرژی، بی‌خوابی، خواب بیش از حد، دردهای مداوم، سردرد، گرفتگی عضلات یا مشکلات گوارشی همراه است. این اختلال می‌تواند سایر مشکلات سلامتی، به ویژه دردهای مزمن را بدتر کند. مواد شیمیایی اصلی مغز بر خلق‌وخو و درد تأثیر می‌گذارد. طبق شواهد درمان افسردگی باعث بهبود بسیاری از بیماری‌های مرتبط با آن می‌شود. تغییر اشتها و تغییر وزن، از دیگر خصوصیات بارز افسردگی است. اشتهای برخی بیماران در اثر این اختلال افزایش می‌یابد، در حالی‌ که برخی دیگر اشتهای خود را به‌ طور کلی از دست می‌دهند. همچنین افراد افسرده ممکن است کاهش یا افزایش جدی وزن را تجربه کنند.

تأثیر افسردگی بر زندگی روزمره

آشفتگی‌های جسمی و عاطفی ناشی از افسردگی، در صورت درمان نیافتن، می‌تواند باعث بی‌علاقگی فرد نسبت به حرفه، سرگرمی و روابط شود. این اختلال غالباً تمرکز و تصمیم‌گیری را دشوار می‌کند و درنتیجه افراد از انجام فعالیت‌های لذت‌بخش پیشین فاصله می‌گیرند. در موارد شدید، افسردگی می‌تواند تهدید کننده باشد. گاهی اوقات مبتلایان به افسردگی اقدام به خودکشی می‌کنند. علائم هشدار دهنده این اختلال شامل صحبت کردن در مورد مرگ یا خودکشی، تهدید به صدمه زدن به دیگران یا درگیری با آن‌ها با بروز رفتارهای پرخاشگرانه و پرخطر است.

چه کسانی در معرض خطر افسردگی هستند؟

هر فردی می‌تواند دچار افسردگی شود، اما معمولاً زنان دو برابر بیشتر از مردان دچار افسردگی می‌شوند. بسیاری از کارشناسان معتقد هستند ژنتیک نیز در این امر نقش دارد. وجود والدین یا خواهر و برادر مبتلا به افسردگی خطر ابتلا به این اختلال را افزایش می‌دهد.

علل بروز افسردگی چیست؟

پزشکان در مورد علل بروز افسردگی مطمئن نیستند، اما یک نظریه معروف، تغییر ساختار مغز و عملکرد شیمیایی را عامل این بیماری می‌داند. هنگام ابتلا به افسردگی، مدارهای مغزی تنظیم کننده خلق و خو ممکن است کمتر کار کنند. اعتقاد بر این است که داروهای درمان افسردگی ارتباط بین سلول‌های عصبی را بهبود می‌بخشد و باعث می‌شود این افراد به طور عادی عمل کنند. همچنین کارشناسان معتقد هستند اگرچه فشار روانی مانند از دست دادن یکی از نزدیکان می‌تواند باعث افسردگی شود، اما ابتدا فرد باید از نظر بیولوژیکی مستعد ابتلا به این اختلال باشد. مصرف بعضی داروهای خاص، الکل یا مواد مخدر، تغییرات هورمونی و حتی فصلی نیز می‌تواند محرک بروز این بیماری باشد.

تشخیص افسردگی

در حال حاضر هیچ آزمایشی برای تشخیص افسردگی وجود ندارد. برای تشخیص دقیق این اختلال پزشکان به توصیف بیمار در مورد علائم خود اعتماد می‌کنند. بررسی پیشینه پزشکی، داروهای مصرفی، صحبت کردن در مورد خلق‌وخو، رفتارها و فعالیت‌های روزمره افراد می‌تواند به تشخیص شدت و نوع افسردگی کمک کند.

درمان افسردگی

گفتاردرمانی، مصرف داروهای ضد افسردگی (افزایش سطح مواد شیمیایی مغز مانند سروتونین و نوراپی نفرین)، انجام تمرینات ورزشی (آزاد کردن اندورفین)، عزت نفس بالاتر، خواب بهتر، کاهش استرس و افزایش سطح انرژی، نوردرمانی یا فوتوتراپی (نشستن در مقابل یک جعبه نور مخصوص برای مدت مشخص) و تحریک عصب واگوس یا VNS که با ارسال پالس‌های الکتریکی به مغز از طریق عصب واگ موجود در گردن و تأثیر بر نواحی خلقی مغز انجام می‌شود، به کاهش افسردگی کمک می‌کند.