به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، نخستین کتابخانه جهان، حدود یک‌هزار و ۱۵۷ سال پس از زمانی که برای نخستین بار مورد استفاده قرار گرفت، مجددا بازسازی شد و با نیازهای دنیای امروز متناسب گردید. این کتابخانه که در شهر فاس کشور مراکش قرار دارد، بیش از هزار سال پیش توسط "فاطمه الفهیری"، دختر تاجر ثروتمند تونسی تأسیس شده است؛ وی ثروت هنگفتی را که از پدر به ارث برده بود، صرف ایجاد مجموعه القراویین، شامل مسجد و دانشگاه و کتابخانه کرد. این دانشگاه همزمان با ارائه مفهوم جبر توسط دانشمندان و تنها ۳۰ سال پس از احداث شهر فاس بنا شده است.
بازسازی کتابخانه
به منظور نمایش فضای قدیمی و کاربرد امروزی در کنار هم، کتابخانه القراویین مجددا در طول دو سال گذشته بازگشایی شد و در اختیار عموم مردم قرار گرفت. جالب آنکه تنها یک سال پس از بازگشایی مجدد، بازدید القراویین با استقبال کم‌نظیر گردشگران خارجی روبه‌رو شد.
بازسازی این بنای فرهنگی و تاریخی از سال ۲۰۱۲ توسط خانم "عزیزا شائونی"، یک معمار و مهندس از وزارت فرهنگ مراکش آغاز شد که پس از مواجه شدن با این بنای شگرف و رازآلود ولی در حال تخریب و ویرانی بسیار منقلب شده بود. گذر سالیان طولانی منجر به تخریب سقف این بنا در اثر باران و نفوذ آب به طبقات پایینی شده بود. از آنجایی که کتاب و آب در کنار هم می‌تواند ترکیبی فاجعه‌بار باشد، وی اقدام به احداث سیستمی از کانال‌های زیرزمینی برای هدایت جریان آب به سمت فاضلاب کرد.
علاوه بر این خانم شائونی به ایجاد یک آزمایشگاه برای ترمیم، حفظ و دیجیتالی کردن نسخه‌های خطی ارزشمند محفوظ در کتابخانه پرداخت که قدمت آن‌ها به قرن نهم می‌رسد؛ از جمله قرآن خطی قدیمی که روی پوست شتر نوشته شده است.
از دیگر اقدامات این معمار اهل تورنتو، قرار دادن قفل دیجیتالی برای بعضی درب‌های خاص، بازسازی و ترمیم پایه‌های کتابخانه، کاشی‌کاری مجدد بنا، ایجاد تهویه مطبوع و مناسب و استفاده از سیستم پنل‌های خورشیدی روی سقف است. با تغییر کاربری متناسب با قرن ۲۱، وی این کتابخانه را با استفاده از مدرن‌سازی و در عین حفظ ساختار اولیه برای استفاده سایر اقشار جامعه متناسب ساخت.
اتاق‌های مخفی
در فرآیند بازسازی کتابخانه القراویین، مواجه شدن با اتاق‌هایی که در پشت درب‌ها و دیوارهای کتابخانه مخفی شده بودند از جمله شگفتی‌های کار به حساب می‌آمد. برای مثال اطاقی مخفی و ساخته شده از چوب‌های مشبک در هم پیچیده که قدمت آن به قرن ۱۲ می‌رسید و سقف‌های بی‌روح و غیرمعمولی که پس از عبور از یک راهروی باریک به یک حیاط خلوت جالب منتهی می‌شد.
در نهایت با وجود تلاش‌های عزیزا شائونی و تیمش، کتابخانه توانست به شکوه سابق خود بازگردد و برای نخستین بار در اختیار عموم قرار گیرد. خانم شائونی معتقد است که میراث نیاز به زندگی دارد و نباید همچون یک مومیایی باستانی تنها به حفظ کردن آن پرداخت بلکه لازم است با روح بخشیدن، آن را مورد استفاده قرار داد.
نظر شما