به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، دانشمندان از نمونههای حیوانی برای بررسی طیف وسیعی از مشکلات شامل تغذیه، سوخت و ساز بدن و بیماریهای مهلکی همچون سرطان بهره گرفتهاند اما واقعا تا چه حد میتوان به این مطالعات اطمینان کرد و چرا اغلب آزمایشات بر روی حیواناتی مانند موشها انجام میشود؟
با توجه به مشترکات گسترده زیستشناسی و بر اساس این واقعیت که بیماریهای انسانی اغلب بر سایر گونههای حیوانی نیز تاثیرگذار است، برای استفاده از نمونهها، مدل حیوانی انتخاب میشود که بیشترین تشابه بیولوژیکی و متابولیسمی را به بدن انسان دارد. این واقعیت نه تنها برای بیماریهای عفونی بلکه برای بیماریهایی مانند دیابت نوع یک، فشار خون بالا، آلرژی، سرطان، صرع، میوپاتی (بیماری عضلانی مادرزادی) و ... نیز وجود دارد.
موضوع قابل توجه اینکه با توجه به تشابه مکانیزمهای بدن انسان با بعضی حیوانات، در ۹۰ درصد موارد داروهای به کار رفته در نمونههای حیوانی بر نمونههای انسانی نیز مؤثر واقع میشود. از سوی دیگر مطالعات برجستهای وجود دارد که در آنها استفاده از حیوانات در آزمایشگاه منجر به توسعه شیوههای درمانی جدید در پزشکی مدرن شده است که از جمله آنها میتوان کشف واکسن از خوکچه دریایی و خرگوش و تحقیق بر سلولهای موش در زمینه ایمونوتراپی سرطان را نام برد.
بنابراین شکی نیست که نمونههای حیوانی سهم بسزایی در مراقبتهای پزشکی انسانی دارد اما نتایج حاصل از بررسی آنها به طور قطع برای مطالعات انسانی تأیید نمیشود. به گفته محققان، بررسی پیرامون نمونههای حیوانی در صنعت داروسازی، بسیار حائز اهمیت است چرا که لازم است تاثیر داروها پیش از آزمایش بر انسانها در ابتدا روی نمونههای حیوانی بررسی شود، البته در بعضی موارد علیرغم تأثیر مثبت دارو بر نمونههای حیوانی، داوطلبان انسانی واکنشهای شدیدی از خود نشان میدهند.
بر این اساس، مطالعه بر این نمونههای حیوانی تنها به عنوان جایگزین عمل میکند و با نمونههای انسانی کاملا منطبق نیست اما این موضوع را نمیتوان نادیده گرفت که انجام آنها باعث ایجاد پیشرفتهای چشمگیری در علم پزشکی میشود و شیوههای درمانی نوینی پیش روی محققان قرار میدهد.
نظر شما