ارنواز فیروزیان در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا ضمن اشاره به تحقیقاتی که درباره "اسکندر رفیعی" داشته است، اظهار کرد: اسکندر رفیعی سبک کاری خود را در حوزه تئاتر داشت و بیشتر در نقش حاجی به روی صحنه رفت و در کارگردانی نیز در زمان خود قوی بود و بازیگران خوبی را پرورش داد.
فیروزیان که دکترای ادبیات تطبیقی و پژوهشگر ادبیات شفاهی و عامه است، ادامه داد: اسکندر رفیعی در کنار همسرش سوزان وزیری(خانم سهیلا) همیشه در تئاتر بازی کرده‌اند و این دو نفر در تمام طول عمر خود در تئاتر اصفهان نقش مهمی داشته‌اند، اما متاسفانه در هیچ کجا نامی از این دو هنرمند آورده نشده است و مهجور مانده‌اند.
وی گفت: به دنبال اسکندر رفیعی رفتم چرا که در یک جمعی از هنرمندان تئاتری حضور داشتم و نام اسکندر رفیعی را شنیدم که اصفهانی است و با ارحام صدر در یک رده بوده ولی او را به عنوان یک اصفهانی نمی‌شناختم.
این پژوهشگر با بیان اینکه اسکندر رفیعی پس از اینکه دیگر در تئاتر بازی نکرد مصاحبه‌ای هم انجام نداده بود و من به سختی توانستم با ایشان ارتباط برقرار کنم، گفت: تقریبا نزدیک به ۱۰ جلسۀ چهار ساعته با مرحوم رفیعی داشتم که در این جلسات ایشان با حافظه خوب خود بسیاری از لحظات گذشته را به یاد می‌آوردند.
فیروزیان افزود: در این میان افراد بسیاری به من گفتند که درباره آدم مهمی تحقیق نمی‌کنم و روی خط قرمزها پا می‌گذارم، اما من همیشه گفته‌ام کسانی که درباره قوم مغول تحقیق کردند مگر زیر سوال رفتند؛ من بُرشی از تاریخ را بررسی می‌کنم که چرا این هنرمندان نامشان مانا نماند.
وی با بیان اینکه مرحوم رفیعی زندگی خود را در تئاتر از دست داده است، ادامه داد: همۀ عشق اسکندر رفیعی، کار و هنر او بود و حتی یکی از بچه‌هایش روی سِن به دنیا می‌آید یعنی همسرش تا لحظه آخر روی سن در حال اجرا بوده است.
این پژوهشگر ادبیات شفاهی و عامه تاکید کرد: اسکندر رفیعی هم‌راستای ارحام صدر بود و با اینکه پیشنهاد شراکت از سمت ارحام صدر را داشته اما قبول نمی‌کند چون فروش بلیت، سبک کار و طرفداران خود را داشته است.
فیروزیان ادامه داد: این هنرمند در زمان خود سرشناس بود اما کم‌کم حذف می‌شود و من فکر می‌کنم شاید جایگاه اجتماعی و نداشتن ثروت باعث شد اسکندر رفیعی مهجور بماند.
وی با بیان اینکه متاسفانه تئاتری‌های جوانِ امروز اسکندر رفیعی را که در حوزه تئاتر بسیار مشهور بود، نمی‌شناسند، گفت: آذرماه پارسال برای اینکه مرحوم رفیعی بتواند خاطرات گذشته خود را به‌خوبی بازیابی کند او را به خیابان چهارباغ بردم و با دوربین از او یک مستند ساختم و دیدم که در جاهایی عصبانی شد، جایی گریه کرد اما در آخر لذت برد.
فیروزیان تصریح کرد: این هنرمند بعد از انقلاب هم روی صحنه می‌رود اما گویی کسی از او حمایت نمی‌کند و نمایش "حکومت جلاد بعث عراق" را روبه‌روی پل خواجو اجرا می‌کند و "سوغات فرنگ" را نیز در تالار ملک‌شهر بار دیگر به روی صحنه می‌برد اما بعد از آن دیگر دنیای صحنه را ترک می‌کند.
وی افزود: نمایش "سوغات فرنگ" اسکندر رفیعی در تالار وحدت تهران بازبینی شد و جوایز را درو کرد و آخرین باری که استاد رفیعی جلوی دوربین رفت سریال "پشت کوه‌های بلند" به کار گردانی "امرالله احمدجو" بود.
به گزارش ایمنا، اسکندر رفیعی سال ۱۳۰۶ در اصفهان متولد شد. وی بازیگر سینما و تلویزیون ایران بود که در نمایش‌های: مشدی عباد در حمام، جاده زرین سمرقند، جیپ شخصی، سوغات فرنگ، تجدید فراش، خانه بی‌صاحب، یک تخت و دو مسافر، تهمت، شروع از صفر، آقا مقبوله به روی صحنه رفت؛ وی هم‌چنین در سریال تلویزیونی عیاران، فیلم سینمایی شکوه بازگشت و فیلم سینمایی جعفرخان از فرنگ برگشته فعالیت داشته است.
اسکندر رفیعی هفتاد سال شبانه روز تئاتر کار کرد اما افسوس زمانی از او نام برده شد که چند روزی است از این دنیای فانی رخت بربسته است.
نظر شما