به گزارش خبرگزاری ایمنا، محمدرضا فلاح امروز _یکشنبه نهم آذر_ در نطق میان دستور صدونودوهشتمین جلسه علنی شورای اسلامی شهر اصفهان با بیان اینکه علت مخالفت من در لایحه مربوط به شرکت لجستیک راه ابریشم مربوط به حواشی آن است، اظهار کرد: این مخالفت مربوط به موارد حاشیهای این شرکت است نه اصل موضوع؛ میدانیم که باید به سمت و سوی درآمدهای پایدار برویم، اما سو استفادههایی که بعضی افراد توسط این شرکتها انجام میدهند سبب نگرانی بنده است که مخالفت خود را تحت این عنوان بیان کردم.
وی افزود: امروز بحرانی که نفس شهر را تنگ کرده و زندگی شهروندان اصفهان را تحت تأثیر مستقیم قرار داده، «آلودگی هوا» است که خطری آشکار برای امروز و تهدیدی پنهان برای فرداست.
عضو شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: کلانشهر اصفهان این شهر فرهنگی، تاریخی و گردشگری در طول سال بهخصوص در ششماهه دوم سال به دلیل وارونگی هوا، سکون جو و انباشت آلایندهها در شرایط بسیار خطرناک قرار میگیرد.
فلاح تاکید کرد: این بحران نهتنها زندگی روزمره مردم را مختل کرده، بلکه زمینهساز بیماریهای ناشناخته و بلندمدت برای نسل امروز و فردای ما است؛ در برابر این آسیب بزرگ، چه کسی پاسخگوست؟ آیا میتوانیم چشم بر این حقیقت ببندیم که هر روز تعداد قابلتوجهی از شهروندان، سالمندان، کودکان و بیماران تنفسی، به دلیل آلودگی هوا در معرض مرگ زودرس قرار میگیرند؟
وی ادامه داد: آیا نه این است که جان انسانها حرمت دارد؟ پس چگونه است که با بیتوجهی و بیبرنامگی، شاهد تهدید روزافزون سلامت مردم هستیم؟ اگر بر اثر آلودگی هوا، شهروندی جان خود را از دست دهد، آیا این قتل نفسِ ناشی از غفلت نیست؟ و اگر هست، این مسئولیت بر گردن چه کسانی است؟ آیا بر گردن مسئولان بیکفایت و مدیرانی که وظایف قانونی و اخلاقی خود را انجام ندادهاند، نیست؟
عضو شورای اسلامی شهر اصفهان خاطرنشان کرد: سالهاست خشکشدن زایندهرود این رگ حیاتی اصفهان بلکه ایران به گردن «کمبود بارش» و «بیتقصیری دولتها» انداخته میشود، در حالی که همه میدانیم بیتدبیری، سوءمدیریت، برداشتهای بیضابطه و عدم اجرای قوانین موجب شده است رودخانهای که باید مایه حیات این شهر باشد، خشک و خاکآلود در بستر خود بماند.
فلاح افزود: «سوال من این است: برای خشکی زایندهرود سالها بهانه آوردند؛ اما برای آلودگی هوا چه بهانهای دارند؟ چگونه میتوانند مرگ خاموش شهروندان را نادیده بگیرند؟ دولت بهویژه مسئولان محیطزیست، حملونقل و صنایع باید پاسخگو باشند. مدیران دولتی، استانی و حتی محلی در حوزههای محیطزیست، حملونقل، انرژی و صنایع باید بدانند که دیگر زمان عذر و بهانه گذشته است.»
وی ادامه داد: امروز مردم از ما اقدام میخواهند؛ نه وعده، نه مصاحبه، نه توجیه. برای نجات اصفهان، باید تمام ظرفیت مدیریتی، اقتصادی و قانونی را به کار ببندیم و این تلاش چیزی نیست جز اقدامات شفاف، عملی و قابل سنجش که برخی از راهکارهای پیشنهادی برای کاهش آلودگی هوا در شهر اصفهان را میتوان مواردی را برشمرد.
عضو شورای اسلامی شهر اصفهان گفت: برقیسازی کامل ناوگان حملونقل عمومی شامل تخصیص بودجه ویژه دولتی برای برقی کردن ناوگان اتوبوسرانی، تاکسیرانی و حتی سرویسهای کارکنان ادارات و مدارس که سهم قابلتوجهی در تردد روزانه شهر دارند، باید فوراً آغاز شود. سامان دادن به تردد موتورسیکلتها و جلوگیری از موتورسیکلتهای دودزا در سطح شهر و تشویق شهروندان از استفاده دوچرخه و موتورسیکلتهای برقی، بدون این تحول، هیچ برنامه کاهش آلودگی هوا به نتیجه نمیرسد.
فلاح با بیان اینکه راهکار دیگر توسعه کامل مترو در تمام مناطق اصفهان است؛ مترو نه یک پروژه لوکس، بلکه تنها راهحل پایدار حملونقل شهری است و اصفهان باید به شهری تبدیل شود که تمام مناطق آن با خطوط مترو به هم متصل باشند، اظهار داشت: تأمین مالی این پروژه باید اولویت ملی و استانی قرار گیرد؛ نه پروژهای که سالها در صف انتظار بماند.
وی بیان کرد: راهکار دیگر توقف توسعه صنایع آلاینده در اصفهان است؛ اصفهان دیگر ظرفیت تحمل صنایع آلودهکننده جدید را ندارد. نه تنها نباید توسعه جدید پذیرفته شود، بلکه صنایع موجود نیز باید پایش دقیق، ملزم به تکمیل فیلترها و استانداردها و در صورت تخلف جدی، جابجایی یا تعطیل شوند.
عضو شورای اسلامی شهر اصفهان با بیان اینکه این شهر در حال خفگی است و نمیتوان آن را قربانی توسعه نامتوازن کرد، گفت: مردم حق دارند هوای پاک داشته باشند، همانگونه که حق دارند آب سالم، امنیت، عدالت و زندگی باکیفیت داشته باشند.
فلاح افزود: اگر امروز اقدام نکنیم، فردا بسیار دیر خواهد بود؛ من از دولت، مدیریت استان و مدیران شهری میخواهم و مطالبه میکنم، به بحران آلودگی هوا با نگاه امنیتی، اقتصادی و بهداشتی بنگرید و آن را در اولویت فوری قرار دهید، چراکه مطالبه مردم، شورا و مطالبه وجدان انسانی است.
نظر شما