محمدرضا نعمتی در گفتوگو با خبرنگار ایمنا ضمن بررسی چالشهای زیستمحیطی استان اصفهان با اشاره به مشکلات ناشی از مدیریت نادرست منابع طبیعی و تغییر کاربری اراضی اظهار کرد: بخش مهمی از بحرانهای زیستمحیطی اصفهان ناشی از تصمیمات غلط و سیاستهای اجرایی ناهماهنگ در سالهای اخیر است. ما امروز با مجموعهای از بحرانها شامل خشکسالی، کاهش بارشها، آلودگی هوا و فرونشست زمین روبهرو هستیم. این مشکلات تنها به عوامل طبیعی محدود نمیشوند، بلکه بخش عمدهای از آنها نتیجه مدیریت نادرست منابع و سیاستهای غلط در حوزه آب و زمین است.
وی با اشاره به تغییر کاربری گسترده اراضی افزود: اراضی ارزشمند به باغویلا و زمینهای کشاورزی تبدیل شدهاند. این تغییر کاربریها بدون توجه به ظرفیتهای طبیعی منطقه انجام شده و فشار مضاعفی بر منابع وارد کرده است. همچنین در ۱۵ سال اخیر سدهای متعددی بر روی رودخانه زایندهرود و سایر رودخانههای حوزه مرکزی ایران ساخته شدهاند که جریان طبیعی آب را مختل کرده و تالاب گاوخونی را از منابع حیاتی خود محروم کردهاند. رودخانه مرغاب و سایر منابع آبی که پیشتر نقش احیایی برای زایندهرود داشتند، با سدسازیهای متعدد عملاً حذف شدهاند. این اقدامات به جای مدیریت پایدار منابع، تنها مصرفکنندگان جدید ایجاد کرده و اکوسیستم طبیعی را از کار انداخته است.
دبیر هیئت اندیشهورز محیط زیست بنیاد نخبگان استان اصفهان یادآور شد: محیط زیست بستهای پیچیده و بینرشتهای است که خاک، هوا، انرژی و آب را در بر میگیرد. نمیتوان تنها به یک بخش توجه کرد و سایر بخشها را نادیده گرفت. سیاستهای توسعه باید همگام با طبیعت باشند، در غیر این صورت طبیعت پاسخ خود را با بحرانهایی چون خشکسالی و فرونشست زمین خواهد داد. یکی از امتیازات ما این است که میتوانیم از نخبگان استانهای دیگر نیز استفاده کنیم و ارتباطات علمی و پژوهشی گستردهتری برقرار کنیم. امروز بیش از ۲۶۰ نخبه در حوزه محیط زیست در حال فعالیت هستند و ما آمادهایم تا راهحلهای علمی و عملی برای احیای رودخانه زایندهرود و سایر منابع طبیعی ارائه کنیم.
نعمتی ادامه داد: اگر گروههای کارشناسی بتوانند ما را متقاعد کنند که مسیر دیگری درستتر است، ما آماده پذیرش هستیم. اما اگر راهحلهای علمی ما تأیید شود، انتظار داریم که به آنها بها داده شود و در سیاستگذاریها مورد توجه قرار گیرد. نخبه تنها کسی نیست که مقاله یا طرح پژوهشی دارد. اینها معیارهای کمی هستند و تنها ۳۰ درصد از مفهوم نخبگی را تشکیل میدهند. نخبه واقعی کسی است که مسئولیتپذیر باشد و اثرگذاری اجتماعی داشته باشد. بسیاری متخصص هستند اما اگر نگاه اجتماعی و مسئولیتپذیری نداشته باشند، نمیتوان آنها را نخبه دانست.
وی تاکید کرد: مسئولیتپذیری مهمترین معیار نخبگی است و برآیند آن اثرگذاری اجتماعی خواهد بود. بنیاد نخبگان باید این معیارها را جدیتر بگیرد و از ظرفیت نخبگان مسئولیتپذیر برای حل مشکلات زیستمحیطی استان استفاده کند. احیای رودخانه زایندهرود و حل بحرانهای زیستمحیطی اصفهان تنها با نگاه علمی، مسئولیتپذیری اجتماعی و استفاده از ظرفیت نخبگان امکانپذیر است، اگر چرخ صنعت و زندگی قرار است بچرخد، باید همزمان چرخه طبیعت نیز حفظ شود. بدون توجه به این اصل، هیچ توسعهای پایدار نخواهد بود.
نظر شما