به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، براساس جدیدترین دادههای منتشرشده توسط یورواستات مربوط به یکم ژانویه ۲۰۲۴، سهم مهاجران در جمعیت کشورهای اروپایی بهطور چشمگیری در بعضی کشورهای این قاره افزایش پیدا کرده است. در این میان لیختناشتاین با ۷۰ درصد جمعیت مهاجر، بالاترین نسبت را در بین ۳۱ کشور اروپایی به خود اختصاص داده است. این کشور کوچک که عضوی از اتحادیه اروپا نیست، با نیروی کار محدود داخلی، سیاستهای مالیاتی جذاب و بازار کار فرامرزی، تبدیل به یک مرکز جذب مهاجران از سراسر جهان شده است.
پس از لیختناشتاین، لوکزامبورگ با ۵۱ درصد و مالت با ۳۱ درصد سهم مهاجران در ردههای بعدی قرار دارند. این کشورها نیز همواره نقش مهمی در جذب نیروی کار بینالمللی ایفا میکنند و بخش عمده مهاجران آنها از خارج اتحادیه اروپا هستند که نشاندهنده فراگیری نقش این کشورها بهعنوان مراکز جهانی مهاجرت است.
از منظر تعداد مطلق، آلمان با داشتن ۱۶.۹ میلیون مهاجر پیشتاز اروپاست و این رقم بهطور تقریبی معادل یکچهارم کل مهاجران اتحادیه اروپا به شمار میرود. دلایل اصلی این وضعیت جمعیت رو به پیری و نیاز مستمر به نیروی کار در بخشهای صنعتی و تولیدی این کشور است. نکته قابلتوجه آن است که تنها ۳۷ درصد این مهاجران از کشورهای عضو اتحادیه اروپا آمدهاند و مابقی از مناطق دیگر جهان بهویژه خاورمیانه و آسیا وارد شدهاند که این امر نشاندهنده جذابیت ژئوپلتیکی گسترده آلمان است.
مهاجرت در اروپا الگوی مشخصی دارد؛ کشورهای شمال و غرب اروپا سهمی بالاتر از ۱۵ درصد مهاجران در جمعیت خود دارند، در حالی که بسیاری از کشورهای شرق اروپا سهمی کمتر از ۵ درصد را ثبت کردهاند. لهستان و رومانی با ۳ درصد مهاجر، از کمترینها بهشمار میروند. این روند بیانگر جریان مستمر مهاجرت نیروی کار از شرق به غرب اروپا و دلیل آن اختلاف درآمد و کیفیت زندگی محسوب میشود که موجب کاهش جمعیت در بعضی کشورهای شرقی شده است.
دادههای یورواستات بر اساس ثبتهای رسمی دولتی همچون آمار جمعیت، مجوزهای اقامت، بیمه و نظام مالیاتی جمعآوری شده است، بنابراین مهاجران غیرقانونی و افرادی که بهصورت غیررسمی سکونت دارند، در آن لحاظ نشدهاند. تعداد زیادی از کشورهای عضو اتحادیه نیز شمار پناهندگان و مهاجران موقت اوکراینی را در آمار خود ثبت کردهاند. معیار شمارش مهاجران در این گزارش اقامت بیش از ۱۲ ماه در کشور مقصد است.
این گزارش در حالت کلی نشان میدهد در حالی که کشورهای غرب و شمال اروپا بهعنوان قطبهای جذب نیروی کار بینالمللی شناخته میشوند، بخش شرقی اروپا با چالش کاهش جمعیت و کمبود نیروی انسانی روبهروست که این مسئله میتواند موجب تشدید نابرابریهای اقتصادی و جمعیتی در آینده قاره اروپا شود.
نظر شما