به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، طی سالهای اخیر، ایرلند به یکی از حامیان قوی فلسطین در اتحادیه اروپا تبدیل شده است. این کشور در ۲۸ مه ۲۰۲۴، به همراه نروژ و اسپانیا، به صورت رسمی دولت فلسطین را به رسمیت شناخت. اقدام ایرلند در تقابل با دیدگاههای اسرائیل قرار گرفت، اما این حرکت با موج حمایت عموم مردم و جریانهای سیاسی مختلف روبهرو شد. نظرسنجیها نشان میدهد که بیش از ۷۰ درصد ایرلندیها فلسطینیان را در شرایطی شبیه آپارتاید اسرائیلی میدانند و اکثر احزاب اصلی کشور، اعم از چپ و مرکز، این دیدگاه را قبول دارند.
این همدلی را باید در تجربه تاریخی خود ایرلندیها جستوجو کرد؛ زمانی که این کشور بیش از هفت قرن تحت سلطه بریتانیا بود. اشغال نظامی، سرکوب فرهنگ و زبان بومی و فجایع تاریخی مانند قحطی بزرگ ایرلند که بیش از یک میلیون نفر را به کام مرگ کشاند، همه زمینهساز همدردی طبیعی و ذاتی با دیگر ملتهایی شد که تحت حاکمیت استعماری و اشغال به سر میبرند. به گفته برندان کیاران برون، استاد دانشگاه ترینیتی دوبلین، این همذاتپنداری با ملت فلسطین ناشی از تجربه مشترک مقاومت در برابر استعمار و خشونت است.
این پیوند تاریخی حتی در نمادهای خشونت و سرکوب نیز قابل مشاهده است؛ نیروهای نظامی بریتانیایی معروف به «سیاه و برنز» که علیه مبارزان استقلال ایرلندی خشونت به خرج دادند، پس از استقلال ایرلند در سال ۱۹۲۲ به سرزمین فلسطین فرستاده شدند و در آنجا نیز همان روشهای سرکوب را به کار بستند. از سوی دیگر، اعلامیه بالفور ۱۹۱۷ که حمایت بریتانیا از تأسیس خانهای ملی برای یهودیان در فلسطین را اعلام کرد، یادآور نقش تاریخی مشترک لندن در سرنوشت هر دو کشور است.
جمهوری ایرلند پس از کسب استقلال، از دهه ۱۹۵۰ به شکل فعالانهای از حقوق فلسطینیان در مجامع بینالمللی حمایت کرده و از جمله نخستین کشورهای اروپایی بود که سازمان آزادیبخش فلسطین (PLO) را به رسمیت شناخت. ایرلند همچنین از دههها پیش به تأمین منابع مالی کمیساریای عالی سازمان ملل برای پناهندگان فلسطینی (UNRWA) کمک کرده و نیروی نظامی خود را به منطقه اعزام نموده است.
علاوه بر دولت، نقش جامعه مدنی ایرلند در حمایت از فلسطین بسیار پررنگ است. اتحادیههای کارگری در این کشور جزو نخستین گروههای اروپایی بودهاند که کمپین تحریم، سرمایهگذاری نکردن و تحریم اسرائیل (BDS) را به طور رسمی پشتیبانی کردهاند. این حرکت مردمی توانسته است تا حد زیادی سیاستمداران کشور را تحت تأثیر قرار دهد و حتی به توقف فروش اوراق قرضه اسرائیل در بازار اروپا منجر شود.
البته حمایت عمومی ایرلندیها از فلسطین یک الگوی متحدالشکل نیست. در شمال ایرلند، که کماکان درگیر تنشهای قومی و مذهبی است، کاتولیکها که خواهان اتحاد مجدد با جمهوری ایرلند هستند، بیشتر همبستگی با فلسطینیها نشان میدهند، در حالی که اتحادگرایان پروتستان طرفدار اسرائیلاند.
اگرچه روابط اقتصادی و سیاسی ایرلند با ایالات متحده آمریکا که یکی از حمایتکنندگان اصلی اسرائیل است، محدودیتی جدی برای اقدامات رسمی و قاطعتر دولت ایرلند به وجود آورده، حمایت مردمی و فعالیتهای نهادهای غیر دولتی همچنان بهعنوان نیروی محرکه اصلی پیشبرد حقوق فلسطینیان مطرح است.
با توجه به همگرایی تاریخی، انسانی و سیاسی در موقف ایرلند نسبت به فلسطین، میتوان گفت که این کشور اروپایی با هدف تحقق صلح و عدالت در خاورمیانه، روندی طولانی و پر از حساسیت را تجربه میکند که ریشه در تجربیات غلبه بر استعمار و تلاش برای حفظ حقوق بشریت دارد.
نظر شما