به گزارش خبرگزاری ایمنا، مطالعهای به سرپرستی دکتر مایکل استارکی از مؤسسه پژوهشی جنوب غربی (SwRI) شواهدی مشاهدهای از فعالیت یونهای جمعشونده (PUIs) و امواج مرتبط با آنها در محیط باد خورشیدی نزدیک زمین ارائه کرده است. این پژوهش با استفاده از دادههای مأموریت Magnetospheric Multiscale (MMS) ناسا انجام شد؛ مأموریتی که در سال ۲۰۱۵ چهار فضاپیما را در مدار زمین قرار داد تا میدان مغناطیسی سیاره را بررسی کند و نحوه تعامل آن با باد خورشیدی را شناسایی کند.
یونهای جمعشونده و نقش آنهاپ
یونهای جمعشونده زمانی شکل میگیرند که ذرات خنثی در هلیوسفیر یونیزه شده و با باد خورشیدی همراه میشوند. این یونها حول میدان مغناطیسی محلی میچرخند و جمعیتی پلاسمایی با ویژگیهای متفاوت از باد خورشیدی معمولی ایجاد میکنند. دکتر استارکی توضیح داد: «نتایج این مطالعه نشان میدهد که PUIs میتوانند امواجی در باد خورشیدی نزدیک زمین ایجاد کنند و ضرورت انجام مطالعات آماری بیشتر بر این فرآیندها را آشکار میسازد.»
تأثیر بالقوه بر گرمایش و دینامیک باد خورشیدی
مطالعات مدلسازی نشان داد که این امواج احتمالاً توسط یونهای هلیوم و/یا هیدروژن ایجاد شدهاند، اگرچه محدودیتهای ابزار دقیق مانع تعیین دقیق گونههای یون مسئول شد. در فواصل دورتر از خورشید، چگالی نسبی PUIs در باد خورشیدی افزایش مییابد و نقش آنها در گرمایش و تعادل حرارتی باد خورشیدی پررنگتر میشود. در لبههای دور سامانه خورشیدی، این یونها به فشار دینامیک کل باد خورشیدی کمک قابل توجهی میکنند و بر فرآیندهای فیزیکی در «شوک پایانی» و «هلیوشیت» تأثیرگذار هستند.
لزوم بازنگری در مدلهای موجود
استارکی افزود: «در نزدیکی زمین، شدت PUIs نسبتاً پایین است و معمولاً تصور میشد که سهم آنها در تعاملات موج-ذره در باد خورشیدی ناچیز است. اگر این فرض اشتباه باشد، نظریهها و مدلسازیهای فعلی باد خورشیدی و تکامل آن در سراسر هلیوسفیر نیاز به بازنگری خواهند داشت.»
به گزارش ایمنا، یافتههای این پژوهش نشان میدهد یونهای جمعشونده نقش مهمتری در شکلدهی و گرمایش باد خورشیدی دارند و میتوانند درک فعلی ما از دینامیک سامانه خورشیدی و فرآیندهای دوردست هلیوسفیر را تغییر دهند. ادامه مطالعات و بررسی دادههای MMS میتواند افقهای تازهای در فیزیک خورشیدی و فضایی باز کند.
نظر شما