هیئت، سنگر ایمان است؛ نه سکولاریسم

اکنون که در آستانه ایام تاسوعا و عاشورا قرار داریم، باید هوشیار باشیم که هیئت، تنها یک آئین سنتی نیست؛ هیئت باید دانشگاه بصیرت، قرارگاه مقاومت، و منبع تولید انگیزه و امید در جامعه اسلامی باشد؛ هیئت سکولار پدیده‌ای خطرناک است که با ظاهر دینی، روح سیاسی و اجتماعی عاشورا را می‌خشکاند.

به گزارش خبرگزاری ایمنا، محمدرضا فلاح، عضو شورای اسلامی شهر اصفهان و رئیس کمیسیون فرهنگی، ورزشی و گردشگری شورای عالی استان‌ها در یادداشتی نوشت: «محرم، ماه حزن و بیداری است؛ ماهی که تاریخ در آن، بلندترین فریاد عدالت را از گلوی مظلوم‌ترین مرد تاریخ، حسین بن علی علیه‌السلام، به یادگار دارد. هر ساله، ملت ایران و شیعیان جهان با شعور، شور و حماسه‌ای بی‌نظیر، این ماه را به میدان عزت و بصیرت تبدیل می‌کنند.

اما امسال، محرم را در حالی آغاز کردیم که جنگ ۱۲ روزه اخیر، داغی سنگین بر دل ملت ایران و جبهه مقاومت نشاند. در این نبرد نابرابر، رژیم اشغالگر صهیونیستی، با پشتیبانی مستقیم آمریکا، دست به جنایاتی هولناک زد و جمعی از فرماندهان ارشد نظامی، دانشمندان برجسته، و زنان و کودکان مظلوم کشورمان را به شهادت رساند.

در چنین شرایطی، بیش از هر زمان، اهمیت و کارکرد واقعی هیئت‌های مذهبی نمایان می‌شود. هیئت، فقط محفل مرثیه و سوگواری نیست؛ پایگاه جهاد تبیین، سنگر دفاع از حقیقت، و تریبون روشنگری و مقابله با استکبار جهانی است. رسالت وعاظ، خطبا و مداحان متعهد، آن است که پیام عاشورا را در متن واقعیت‌های امروز جامعه و جهان، بازخوانی و بازتاب دهند.

در مقابل این رسالت مقدس، اما پدیده‌ای رو به گسترش با عنوان «هیئت سکولار» قابل تأمل است؛ جریانی که تلاش می‌کند عاشورا را از وجوه سیاسی، اجتماعی و انقلابی آن تهی کند و آن را صرفاً به یک آئین فردی، عاطفی و بی‌جهت تقلیل دهد.

هیئت سکولار، هیئتی است که در برابر شهادت فرزندان این ملت، در برابر اشغال و تجاوز، در برابر تحریم و ترور، ساکت است؛ اما در توصیف مصائب تاریخ، پرشور و پرهیاهو ظاهر می‌شود.

برای درک عمق فاجعه چنین رویکردی، مروری کوتاه بر یک حادثه تاریخی روشنگر است: در روز عاشورای سال ۱۲۹۰ هجری شمسی، در شهر تبریز، لشکر قزاق روس، ۹ تن از آزادی‌خواهان و مجاهدان مشروطه‌خواه را در ملأ عام به دار آویخت.

در همان لحظات، صدای طبل و سنج از کوچه‌ها به گوش می‌رسید؛ مردم، طبق سنت، در حال عزاداری بودند: سینه‌زن، زنجیرزن و قمه‌زن.

فرمانده روس بعدها اعتراف کرد: «می‌ترسیدم آن جمعیت عظیم عزادار به آزادی‌خواهان بپیوندند… اگر چنین می‌شد، هیچ نیرویی قادر به مقابله با آنان نبود. اما آن جمعیت، تنها عزاداری کردند و عبور کردند.»

این صحنه، هشداری تاریخی برای همه ماست: اگر هیئت از عقلانیت سیاسی و مسئولیت اجتماعی تهی شود، ممکن است از صحنه‌های ظلم و جنایت عبور کند بی‌آنکه بایستد و فریاد بزند. این همان مدلی است که رسانه‌های استعماری با نام‌هایی همچون «شیعه انگلیسی» ترویج می‌کنند؛ هیئتی بی‌جهت، بی‌موضع و بی‌اثر.

به‌راستی، در هیئتی که دغدغه‌ی حفظ نظام اسلامی، روشنگری نسبت به طواغیت زمان، نهی از منکر مسئولان و مبارزه با صهیونیسم جهانی وجود نداشته باشد، چه تفاوتی با مجلسی دارد که ابن‌زیاد در آن سینه می‌زند، شمر اشک می‌ریزد و یزید ضجه می‌زند؟

اکنون که در آستانه ایام تاسوعا و عاشورا قرار داریم، باید هوشیار باشیم که هیئت، تنها یک آئین سنتی نیست؛ هیئت باید دانشگاه بصیرت، قرارگاه مقاومت، و منبع تولید انگیزه و امید در جامعه اسلامی باشد؛ هیئت سکولار در نهایت پدیده‌ای خطرناک است که با ظاهر دینی، روح سیاسی و اجتماعی عاشورا را می‌خشکاند.

بر ماست که با تمام ظرفیت، از هویت متعهد و انقلابی هیئت‌ها پاسداری کنیم؛ هیئتی که امام خمینی (ره) فرمودند: «این محرم و صفر است که اسلام را زنده نگه داشته است.» پس بیاییم در این ایام، بار دیگر با صدای رسا اعلام کنیم: کلنا عباسک یا زینب… کلنا جنودک یا حسین...

و اجازه ندهیم هیچ تفکر انحرافی، پرچم عزاداری حسین را از دست نیروهای مؤمن و انقلابی خارج سازد.»

کد خبر 881174

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.