به گزارش خبرگزاری ایمنا، آیتالله محمدتقی بهجت فومنی از بزرگترین علمای شیعه و چهرهای الهامبخش در حوزه عرفان، فقه و اخلاق اسلامی است. نام او با سلوک معنوی، کرامات عجیب و سبک زندگی ساده و بیریا گره خورده است. بسیاری او را بهعنوان یکی از عارفان کمنظیر دوران معاصر میشناسند که بدون تبلیغ و رسانه، دل میلیونها نفر را با معنویت و تقوا تسخیر کرد.
در این مطلب سعی داریم با تأکید بر کرامات، سلوک عرفانی، سبک زندگی ساده و محبوبیت او در دل مردم ابعاد مختلف شخصیت آیتالله بهجت را بررسی کنیم و بفهمیم چرا تا این اندازه در دل مردم جا دارد.
کودکی آیتالله بهجت در فومن؛ آغاز راه یک مرد الهی
محمدتقی بهجت فومنی در سال ۱۲۹۵ شمسی در شهر فومن در استان گیلان به دنیا آمد. علاقهمندی او به دین و معنویت از همان کودکی نمایان بود. در فضایی که هنوز علمآموزی به شکل امروزی رایج نبود، او بهسرعت جذب فضای دینی و عرفانی شد. پدرش اهل دین و ادب بود و نقش مهمی در تربیت مذهبی او ایفا کرد. سالهای کودکی آیتالله بهجت پایهای برای سلوک عارفانهای شد که تا پایان عمر با او همراه ماند.
تحصیل در کربلا؛ آغاز سیر و سلوک عرفانی آیتالله بهجت
محمدتقی بهجت در نوجوانی برای تحصیل علوم دینی راهی حوزه علمیه کربلا شد. در آنجا از محضر علمای بزرگی همچون آیتالله میرزا علیآقا قاضی بهره برد. آشنایی با آیتالله قاضی نقطه عطفی در زندگی او بود؛ استادی که راه سلوک عملی، عرفان و تهذیب نفس را به او آموخت. او بعدها نیز در نجف اشرف از دروس آیتالله سید ابوالحسن اصفهانی و آیتالله شیخ محمدحسین غروی اصفهانی استفاده کرد و به مدارج بالای علمی در فقه، اصول و فلسفه رسید.
بازگشت به قم؛ آیتالله بهجت در خانه علم و تقوا
پس از سالها تحصیل در نجف و کربلا، آیتالله بهجت به قم بازگشت؛ شهری که تا پایان عمر در آن زندگی کرد. او ابتدا به تدریس دروس خارج فقه و اصول پرداخت، اما خیلی زود جایگاهی متفاوت در میان طلاب و مردم یافت. برخلاف بسیاری از مراجع تقلید، او علاقهای به شهرت نداشت. حتی سالها از پذیرش رساله علمیه امتناع کرد، اما به مرور مردم خود او را بهعنوان مرجع تقلید شناختند. مرجعیت آیتالله بهجت برخاسته از زندگی ساده، تقوا و صداقت او بود، نه تبلیغات و رسانه.
راز شهرت آیتالله بهجت چیست؟
زندگی آیتالله بهجت الگویی بینظیر از تلفیق فقه، عرفان و اخلاق اسلامی بود. اما دلایل اصلی محبوبیت و شهرت او چه بود؟
۱. سلوک عرفانی و کرامات آیتالله بهجت
نقلقولهای متعددی از شاگردان و اطرافیان درباره کرامات آیتالله بهجت وجود دارد؛ از پیشبینیهای دقیق گرفته تا توصیههایی که زندگی افراد را متحول کرده است. اگرچه او هیچگاه ادعایی نکرد، اما مردم همواره از حس ویژهای که در حضورش داشتند، سخن میگفتند.
۲. سادهزیستی واقعی و پرهیز از تجمل
آیتالله بهجت با خانهای کوچک، غذایی ساده، لباسهایی معمولی و زندگیای به دور از هر نوع تجمل، با عملش نشان داد که یک عالم دینی واقعی چگونه باید زندگی کند.
۳. نگاه نافذ و حضور آرامشبخش
بسیاری گفتهاند که تنها با نگاه او، آرامش مییافتند. حضورش، حتی بدون سخن، تأثیری عمیق داشت. سکوت آیتالله بهجت همواره حاوی پیامی الهی بود.
درسهای اخلاق آیتالله بهجت؛ نسخههایی برای زندگی امروز
آیتالله بهجت بر تهذیب نفس، مراقبه و ارتباط مداوم با خداوند تأکید داشت. او معتقد بود ذکر، نماز با حضور قلب و ترک گناه، راههای اصلی نزدیکی به خدا است.
بعضی مشهورترین جملات او عبارتند از:
«ذکر خدا، کلید گنج سعادت است.»
«نماز را سبک نشمارید؛ باطن آن، کلید ارتباط با عالم ملکوت است.»
«هرچه دارید، از ترک معصیت دارید.»
«با تمام وجود گناه کردیم، نه نعمتهایش راگرفت و نه گناهانمان رافاش کرد؛ اگر بندگیاش را میکردیم، چه میکرد؟»
این سخنان آیتالله بهجت نهتنها در حوزه، بلکه در فضای مجازی نیز بسیار بازنشر شدهاند و جوانان زیادی را تحت تأثیر قرار دادهاند.
چشم برزخی آیتالله بهجت؛ نگاهی که فراتر از ظاهر میدید
یکی از ویژگیهایی که آیتالله بهجت را از بسیاری از علما متمایز میکرد، چشم برزخی و بصیرت عمیق معنوی او بود. اطرافیان و شاگردانش بارها از اتفاقاتی روایت کردهاند که نشاندهنده نوعی چشم بینا به عالم غیب در وجودش بود؛ دیدنی فراتر از ظاهر اشیا و انسانها.
گفته میشود برخی افراد با نیت ناپاک به دیدارش میرفتند، اما پیش از اینکه لب به سخن بگشایند، با نگاهی نافذ و سکوتی سنگین به حقیقت نیتشان پی میبرد. همین بصیرت الهی موجب شد تا بسیاری او را صاحب مقامات معنوی ویژه و دارای کرامات بینظیر بدانند؛ چیزی که در فضای جستوجوهای مذهبی تحت عناوینی همچون چشم برزخی آیتالله بهجت یا کرامات آیتالله بهجت از آن میشود.
فقیهی در قله؛ مرجعیت علمی آیتالله بهجت
با وجود شهرت عرفانی، آیتالله بهجت مرجعی برجسته در فقه و اصول نیز بود. درسهای خارج او سالها در حوزه علمیه قم برگزار میشد و شاگردان بزرگی همچون آیتالله سعیدی، آیتالله صفایی بوشهری و دیگران از او بهرهمند شدند. رسالههای فقهیاش با دقتی مثالزدنی نوشته شده است و تا امروز نیز از منابع معتبر برای مقلدان اوست.
وفات آیتالله بهجت؛ خداحافظی با یک دنیای آرام
آیتالله بهجت در تاریخ ۲۷ اردیبهشت ۱۳۸۸ در ۹۳ سالگی دار فانی را وداع گفت. تشییع پیکر او در قم با حضور هزاران نفر از مردم و علما، به یکی از خاطرهانگیزترین وداعهای تاریخ معاصر روحانیت بدل شد. او در حرم حضرت معصومه (س) به خاک سپرده شد و یاد و نامش در دل میلیونها انسان باقی مانده است.
چرا آیتالله بهجت همچنان محبوب است؟
در جهانی که پر از هیاهو، تجمل و سرعت است، انسانهایی همچون آیتالله بهجت چون فانوسهایی روشن در دل تاریکی میدرخشند. زندگینامه آیتالله بهجت نهتنها سرشار از علم و عرفان، بلکه الهامبخش سبک زندگی آرام، پاک و انسانی است. امروز که نسل جدید در جستوجوی معنا، آرامش و صداقت است، زندگی آیتالله بهجت بیش از همیشه میتواند الگو باشد؛ کسی که بدون هیچ رسانهای، تنها با اخلاق و تقوا، به دل مردم راه یافت و تا ابد ماندگار شد.
نظر شما