کمبود کدام ویتامین ها باعث افزایش پوسیدگی دندان ها می شود ؟

به گزارش خبرگزاری ایمنا، یکی از رایج ترین مشکلات دهان و دندان که در آن بافت سخت دندان (مینا و سپس عاج) تخریب می‌شود را پوسیدگی دندان می نامند. این تخریب به وسیله اسیدی که از برخی باکتری‌ها خارج می‌شود به‌وقوع می‌پیوندد. این اسید خارج شده از باکتری‌های مخرب باعث تخریب و پوسیدگی دندان‌ها می‌شود. علل ایجاد پوسیدگی در دندان ها را میتوان تجمع پلاک‌های باکتریایی و تولید اسید، رژیم غذایی نامتعادل، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان و کمبود مواد معدنی از مواد غذایی دانست. ویتامین‌ها و مواد معدنی اساسی مانند کلسیم، ویتامین D، ویتامین C و دیگر عناصر کلیدی، به تقویت مینای دندان، جلوگیری از التهاب لثه و حفظ سلامت بافت‌های دهانی کمک می‌کنند.

نشانه ها و علائم پوسیدگی دندان

پوسیدگی دندان از جمله مشکلاتی است که برای تمام سنین اتفاق می‌افتد. مشخصه اصلی پوسیدگی دندان ها تغییر رنگ یا ایجاد حفرات مختلف در سطح دندان است.

• درد دندان (به‌ویژه هنگام جویدن یا مصرف مواد شیرین)
• حساسیت به غذاها و نوشیدنی‌های گرم، سرد یا اسیدی
• لکه‌های سفید، قهوه‌ای یا سیاه روی دندان
• وجود حفره‌های قابل مشاهده در دندان
• بوی بد دهان یا طعم ناخوشایند
• تورم یا التهاب لثه
• شکستن یا ترک خوردن دندان

کمبود کدام ویتامین باعث پوسیدگی دندان می شود؟

تغذیه مناسب و دریافت کافی ویتامین‌ها و مواد معدنی از طریق منابع غذایی یا مکمل‌ها می‌تواند تأثیر زیادی در جلوگیری از پوسیدگی دندان و حفظ سلامت دهان و دندان‌ها داشته باشد. ویتامین A، ویتامین D، ویتامین C سه ویتامین اصلی است که کمبود آن باعث پوسیدگی و خرابی دندان ها می شود.

ویتامین D

یکی از مهم‌ترین ویتامین‌هایی که کمبود آن می‌تواند روی رشد دندان‌ها تاثیر داشته باشد و باعث تشدید خطر پوسیدگی دندان شود، ویتامین D است. کمبود این ویتامین به دلیل نقشی که در جذب کلسیم دارد، قابل توجه است و اکثر منابع تاکید می‌کنند که ویتامین D و کلسیم دو ترکیب بسیار مهم برای حفظ سلامت دهان و دندان‌ها هستند. در صورتی که جذب کلسیم صورت نگیرد، عملا این ماده ضروری برای حفظ سلامت دندان‌ها نمی‌تواند کاری انجام دهد و به همین دلیل هم ریسک خرابی دندان‌ها بیشتر است. در نتیجه، کمبود ویتامین D منجر به ضعیف شدن مینای دندان شده و دندان‌ها را مستعد پوسیدگی می‌کند.

ویتامین C

ویتامین C به حفظ سلامت و استحکام لثه‌ها کمک می‌کند، از خونریزی جلوگیری کرده و مانعی در برابر عفونت ایجاد می‌کند. همچنین به بازسازی مینای دندان کمک می‌کند و دندان‌ها را در برابر پوسیدگی مقاوم‌تر می‌کند. اگر ویتامین C کافی دریافت نکنید، ممکن است مشکلات دندانی مانند بیماری لثه و حفره را تجربه کنید.

ویتامین A

ویتامین A محلول در چربی برای تولید صحیح بزاق و حفظ سلامت غشاهای مخاطی مهم است. کمبود ویتامین A می‌تواند منجر به خشکی دهان شود، به این معنی که دهان نمی‌تواند ذرات غذا و باکتری‌ها را به درستی بشوید و سطح pH مناسب را حفظ کند. خشکی دهان با خطرات بیشتر حفره‌های دندانی و بیماری لثه همراه است.

ویتامین B

ویتامین B، خصوصا ویتامین B۱۲ به تشکیل گلبول‌های قرمز خون کمک می‌کند که اکسیژن را به بافت‌های دهان می‌رسانند. همچنین به تجزیه هموسیستئین، اسیدآمینه‌ای که می‌تواند به مینای دندان آسیب برساند، کمک می‌کند. کمبود ویتامین B۱۲ می‌تواند منجر به بوی بد دهان، زخم‌های دهان و جدا شدن بافت‌های همبند حامی دندان شما شود که نتیجه تمام اینها، افزایش خطر پوسیدگی و خرابی دندان‌هاست.

کلسیم

کلسیم یکی از مهم‌ترین ترکیبات معدنی برای سلامت دندان‌هاست. در درجه اول کمبود کلسیم ریسک پوکی‌استخوان را افزایش می‌دهد که با گسترش آن، روی استخوان فک هم تاثیر می‌گذارد. در نتیجه فک به حدی ضعیف می‌شود که نمی‌تواند از ریشه دندان‌ها به درستی حمایت کند و ریسک از دست دادن دندان‌ها بیشتر می‌شود. از همه مهم‌تر، کمبود کلسیم که هیپوکلسمی نیز نامیده می‌شود، می‌تواند خطر پوسیدگی دندان و شکنندگی عمومی دندان را افزایش دهد.

ویتامین K۲

ویتامین K برای لخته شدن خون ضروری است و می‌تواند به جلوگیری از خونریزی حد لثه کمک کند. کمبود ویتامین K می‌تواند منجر به خونریزی خود به خودی لثه و افزایش حساسیت لثه‌ها نسبت به بیماری شود. همین موضوع به نوبه خود خطر پوسیدگی دندان را افزایش می‌دهد.