به گزارش خبرگزاری ایمنا، وقت گذاشتن برای خانواده و همسر از مهم‌ترین ارزش‌های زندگی است که روابط را تقویت و به ایجاد سلامت روانی و جسمانی در تمام اعضای خانواده کمک می‌کند، در واقع این امر تأثیر عمیقی بر کیفیت زندگی دارد و در عین حال، احساس تعلق و پیوند میان افراد خانواده را بهبود می‌بخشد.
نخستین گام در درک اهمیت وقت گذاشتن برای خانواده، تأثیر آن بر ایجاد ارتباط عاطفی میان اعضای خانواده است، هنگامی که زمانی برای گوش دادن، صحبت کردن و به اشتراک گذاشتن احساسات اختصاص داده شود، محیطی شکل می‌گیرد که در آن افراد احساس ارزشمندی و احترام می‌کنند و این ارتباط، پایه‌ای محکم برای ایجاد روابط پایدار و صمیمی است.
در این شرایط، خانواده فضایی امن و مطمئن برای رشد و پرورش هر یک از اعضای خود ایجاد می‌کند و هنگامی که والدین وقت کافی برای فرزندان و همسر خود بگذارند، احساس امنیت روانی تقویت می‌شود و به‌ویژه در کودکان اعتماد به‌نفس بیشتری برای رویارویی با چالش‌های زندگی به وجود می‌آید.
علاوه بر این، خانواده به منزله بستری برای انتقال ارزش‌ها و فرهنگ‌های مشترک عمل می‌کند، چراکه گذراندن وقت به صورت مؤثر می‌تواند باعث تقویت سنت‌ها و هویت فرهنگی خانواده می‌شود و نسل‌های جدید را در احترام به این ارزش‌ها پرورش می‌دهد.
فراموشی کارکردهای اصلی ازدواج در میان مشغله‌های زندگی
مهرداد دشتی، روانشناس و مشاور خانواده در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا با بیان اینکه گاهی اوقات افراد در مسیر زندگی هدف از ازدواج و کارکردهای آن را فراموش می‌کنند، اظهار کرد: از جمله کارکردهای اصلی ازدواج می‌توان به صمیمت و پاسخ به نیاز صمیمت، فرزندآوری و تشکیل و توسعه خانواده اشاره کرد.
وی با بیان اینکه گاهی اوقات برخی زوجین کارکردهای اصلی ازدواج را فراموش می‌کنند و در مسیر توسعه کارکردهای مالی، مادی و رفاهی زندگی قرار می‌گیرند، افزود: در این شرایط شاهد آسیب دیدن رابطه زوجی خواهیم بود و فضای خانواده دچار آسیب می‌شود.
روانشناس و مشاور خانواده با اشاره به اینکه غفلت کردن از اینکه صمیمت و خانواده نیاز به اختصاص دادن وقت با کیفیت دارد، باعث آسیب به رابطه زوجی و فضای خانواده می‌شود، تصریح کرد: بخش بزرگی از خانواده، برای تأمین نیازهای زندگی خود ساعات بسیاری را مشغول به کار هستند.
باهم بودن، غذای حیاتی رابطه است
دشتی با بیان اینکه زمانی که زوجین ساعات بسیاری را برای تأمین نیازهای زندگی به کار و فعالیت مشغول هستند، زمانی که در کنار یکدیگر حضور دارند نیز به دلیل خستگی نمی‌توانند وقت باکیفیتی به همسر خود اختصاص دهند، ادامه داد: در این بین، برخی افراد رفاه مطلوب را دارند، اما به دنبال رفاه بیشتری هستند و زمان زیادی را صرف کار می‌کنند.
وی با اشاره به اینکه وقت نگذاشتن برای خانواده و همسر برای رسیدن به حد بالاتری از رفاه، منطقی اشتباه است، گفت: وقت گذاشتن برای خانواده و همسر، به تغذیه تشبیه می‌شود و همان‌گونه که افراد هنگام گرسنگی توان صبر برای تغذیه را ندارند، وقت نگذاشتن برای همسر و خانواده نیز توجیهی نخواهد داشت.
روانشناس و مشاور خانواده با اشاره به اینکه افراد با حداقل‌ها نیز باید در کنار یکدیگر حضور داشته باشند و نیازهای یکدیگر را تأمین کنند، اضافه کرد: باهم بودن و اختصاص دادن وقت باکیفیت به همسر و خانواده، تغذیه‌ای حیاتی برای رابطه زوجی و برای تداوم رابطه زوجی و افزایش احساس صمیمیت میان زوجین، ضروری است.
مزایای روانی وقت گذاشتن برای خانواده بسیار برجسته است و در میان استرس‌ها و فشارهای روزانه، تعاملات مثبت در خانواده می‌تواند به کاهش استرس و بهبود سلامت روانی تمام افراد کمک و یکدیگر را به جایگاه حمایت‌کننده تبدیل کند.
توجه به روابط میان زوجین نیز یکی از موضوعاتی است که اهمیت بسیاری دارد و گذراندن زمان با شریک زندگی فرصتی برای تقویت عشق و علاقه فراهم می‌کند و این ارتباطات عاطفی تأثیر مستقیمی بر رضایت زناشویی دارد و چنین زمانی می‌تواند فرصتی برای حل مشکلات، درک بهتر یکدیگر و تجدید روابط باشد.
یکی از دستاوردهای وقت گذاشتن برای خانواده، الگوبرداری فرزندان از رفتار والدین است، هنگامی که کودکان می‌بینند والدین آنها ارزش و اهمیت ویژه‌ای برای خانواده قائل هستند، آنها نیز در بزرگسالی رفتار مشابهی را از خود نشان خواهند داد و به روابط انسانی اهمیت بیشتری می‌دهند.
به طور کلی، وقت گذاشتن برای خانواده و همسر باعث افزایش کیفیت زندگی و ایجاد خاطرات ماندگاری می‌شود و این لحظات ارزشمند، پایه‌ای برای شادی و رضایت پایدار از زندگی به وجود می‌آورد و حتی در سختی‌ها نیز به یادماندنی خواهد بود.
نظر شما