به گزارش خبرگزاری ایمنا، برای آشنایی با تاریخ گاهی باید خواند و گاهی باید شنید؛ بسیاری از روایت‌ها در کتاب‌ها نیامده است، اما هنوز فرصت روایتگری آن و نشستن پای صحبت افرادی که در این میان عهده‌دار نقشی بوده‌اند، وجود دارد.
روایت بیست‌وپنجم آبان ۱۳۶۱ یکی از این روایت‌ها و به‌نوعی قله آن‌ها است؛ یکی از آن روزهایی است که حالا حالا باید درباره آن خواند و شنید تا بدانیم آن روز مردم اصفهان چطور حماسه‌ای آفریدند که اکنون و پس از گذشت ۴۱ سال، هنوز در سرخط بیانات رهبر انقلاب قرار دارد و وِرد زبان مردم، نه تنها مردم دیار نصف‌جهان که مردم کل کشور است.
حاج مرتضی آرسته، دبیر جمعیت پیشگامان انقلاب اصفهان هم یکی از آن روایتگرانی است، که با نشستن پای صحبت او، متوجه گذر زمان نمی‌شوی و انگار که با تک‌تک خاطراتش، دستت را می‌گیرد و تو را قدم به قدم به روزهای مبارزات قبل از انقلاب، روزهای پرتب وتاب انقلاب و روز حماسه مردم اصفهان همراه می‌کند و این بار هم همگام خاطرات او شدیم؛ صحبتش را از ویژگی‌های زبانزد مردم این دیار آغاز و بیان می‌کند: مردم اصفهان در ایثار و شهادت، فضل و بخشش برای اهل‌بیت حرف اول را می‌زنند و در این راستا در روزی مانند ۲۵ آبان نیز حماسه و مقاومت را به یادگار می‌گذارند.
و این‌طور حرفش را ادامه می‌دهد که: این مردم از پیش از انقلاب و در این مسیر همیشه در صحنه بوده و هیچ‌گاه سکوت نکردند و آماده بودند تا جرقه‌ای که امام (ره) در سال ۱۳۴۲ زدند را شعله‌ور کنند؛ در این مسیر آن‌ها همواره با جلسات مخفیانه خود را برای سربازی آماده و هیچ کجا آرام ننشستند و در این مسیر در عین خودجوش بودن، پیرو رهبری بودند.
آرسته معتقد است که این خط ایثار مردم اصفهان همیشه ادامه‌دار بوده و هست و مصداق آن را این‌طور عنوان می‌کند: زمانی که موضوع انقلاب مطرح شد، اصفهان اولین شهری بود که در آن حکومت نظامی مطرح و در ادامه آن تحصن منزل آیت‌الله خادمی برگزار شد که این موضوع نیز خودش الگویی برای دیگر شهرها بود، پس از پیروزی انقلاب اسلامی و در زمان جنگ نیز مردم اصفهان نقشی مهم و تأثیرگذار داشتند.
این روزها صحبت از حماسه ۲۵ آبان است؛ تعریف این پیشگام انقلاب از این روز آن است که ۲۵ آبان روزی استثنایی در اصفهان بود که خون مردم به جوش آمده بود و در ادامه در خصوص ایثارگری بی‌نظیر رزمندگان اصفهانی می‌گوید: یکی از اعضای لشکر امام حسین (ع) می‌گفت اگر آن شب خط دشمن را نمی‌شکستیم، راه نفوذی برای دشمن می‌شد و تعداد شهدا حتی به ۶ هزار نفر می‌رسید و دیگر رزمندگان نیز محاصره می‌شدند.
حالا قرار است که سفر ما در تاریخ آغاز شود و پابه‌پای صحبت‌های آرسته به ۴۱ سال قبل گام برداریم: در سال ۱۳۵۶ ستاد مراسمی در اصفهان تشکیل شد که نمایندگانی از نهادهای مختلف در آن حضور داشتند که در آن برای جزئیات مراسم‌ها و تجمعات مختلف تصمیم می‌گرفتیم و تا پس از پیروزی انقلاب اسلامی و حتی زمان جنگ ادامه داشت و یکی از اعضای این ستاد نیز شهید صیاد شیرازی بود؛ برای مراسم ۲۵ آبان نیز این ستاد تصمیم‌گیر بود.
این پیشگام انقلاب اسلامی این‌طور صحبتش را ادامه می‌دهد: در آن زمان به‌واسطه مسئولیتی که داشتم، شاهد بودم که تمام محلات مملو از حجله شهدا بود و شاید در آن شب شخصی خواب به چشم خود راه نداد؛ ساعت ۵ صبح در عالی‌قاپو حضور داشتم و می‌دیدم همه برای این تشییع بزرگ آماده بودند.
انگار که از همان روز مراسم، آوازه این حماسه بزرگ در کل کشور پیچید و این را زمانی متوجه می‌شوم که آرسته می‌گوید: مرحوم پرورش در آن زمان نایب‌رئیس مجلس بود و در روز ۲۵ آبان در مجلس چنان سخنرانی داشت که فضا را متفاوت کرد و تمام مجلس به احترام این حماسه مردم قیام کردند.
عظمت این حماسه فراتر از آن چیزی است که شنیده‌ایم و این پیشگام انقلاب اسلامی در این باره می‌گوید: از اول صبح مراسم با سخنرانی داغ فخرالدین حجازی آغاز شد و یک سمت مراسم در میدان امام (ره) و یک سمت در گلستان شهدا بود؛ در آن روز مراسم که از صبح شروع شد تا بعدازظهر ادامه داشت یعنی آن روز به‌طور کامل در اختیار شهدا قرار گرفت.
آرسته حالا به بعد دیگری از حماسه مردم اشاره و بیان می‌کند: روز قبل تشییع تیمی تشکیل و حدود ۱۵ منزل در اطراف گلستان شهدا و خریداری و خانه‌ها به گلستان شهدا افزوده شد که یکی از افراد حاضر در این تیم پدر شهید حجازی بود.
بسیار شنیده‌ایم که عده‌ای مردم اصفهان را با ویژگی خصاصت می‌شناسند در صورتی که تاریخ این دیار سراسر با ایثار و فداکاری گره خورده و این پیشگام انقلاب اسلامی در این باره با اشاره به کلامی از رهبر انقلاب مبنی بر اینکه مردم اصفهان مقتصد هستند، اما می‌دانند کجا هزینه کنند، روایت خود را اینگونه به پایان می‌رساند: این مردم ۲۳ هزار شهید تقدیم کرده‌اند و در کنار جان، مال خود را نیز در این مسیر گذاشته و در این راستا در محرم و صفر و عید غدیر شاهد بودیم که مراسم به بهترین شکل برگزار می‌شد و یا یک خیر اصفهانی در کل کشور بیش از ۳۵٠ مدرسه ساخته و همه این موارد نشان از ایثارگری مردم این استان است.
نظر شما