به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، روز جهانی شهرها هر سال سی‌ویکم اکتبر برگزار می‌شود. هدف از این روز افزایش آگاهی و تشویق علاقه جامعه بین‌المللی به شهرنشینی جهانی، پیشبرد همکاری بین کشورها در رسیدگی به چالش‌های شهرنشینی و کمک به توسعه شهری پایدار در سراسر جهان است. این روز در سال ۲۰۱۳ معرفی شد و با یازدهمین هدف توسعه پایدار سازمان ملل متحد مطابقت دارد. در روز جهانی شهرها نابرابری‌های موجود در بزرگ‌ترین شهرهای جهان آشکار و بر تلاش‌ها برای افزایش شمولیت اجتماعی از جمله دسترسی برابر به خدمات و فرصت‌ها تأکید می‌شود.
روز جهانی شهرها در واقع فرصتی برای مورد توجه قرار دادن نقش محوری شهرها در توسعه پایدار است، چراکه شهرها موتورهای رشد اقتصادی و نوآوری هستند که کلید دستیابی به دستور کار ۲۰۳۰ و اهداف توسعه پایدار را در اختیار دارند. آن‌ها همچنین از بحران آب‌وهوایی گرفته تا نابرابری‌های فزاینده، در خط مقدم چالش‌های پیچیده امروزی قرار دارند.
شعار روز جهانی شهرها ۲۰۲۳
شعار روز جهانی شهرها در سال ۲۰۲۳ «تأمین مالی آینده شهری پایدار برای همه» تعیین شده است تا چگونگی گشودن راه سرمایه‌گذاری‌های تحول‌آفرین در برنامه‌ریزی‌های شهری، توسعه زیرساخت‌ها و دستیابی به تمرکززدایی مسئولیت‌های دولتی و مالی کافی را در این زمینه بررسی کند، زیرا در شرایطی که تقاضا برای زیرساخت‌ها، مسکن ارزان‌قیمت، حمل‌ونقل کارآمد و خدمات اجتماعی در شهرها بسیار زیاد و روبه‌رشد است، مقامات محلی برای توسعه شهرها پشتیبانی و منابع محدودی در اختیار دارند، بنابراین دولت‌ها، سازمان‌های بین‌المللی، بخش خصوصی و جامعه مدنی باید با یکدیگر همکاری کنند تا منابع مالی مورد نیاز برای توسعه شهرهای انعطاف‌پذیر و پایدار را تأمین کنند.
پایدارترین شهرهای جهان در سال ۲۰۲۳
شهر پایدار شهری است که تأثیرات اجتماعی، زیست‌محیطی و اقتصادی خود را از طریق برنامه‌ریزی و مدیریت شهری دقیق در نظر بگیرد. شهرهای پایدار برای کاهش اثرات مضر افزایش شهرنشینی بر محیط زیست و حمایت از اقتصاد دایره‌ای طراحی شده‌اند و زندگی پایدار را از طریق یک رویکرد چندرشته‌ای ترویج می‌کنند. این شاخص‌های پایداری طیف گسترده‌ای از عوامل مانند زیرساخت‌های شهری، کشاورزی، خدمات اجتماعی، صنعت، حمل‌ونقل، جنگل‌داری، مدیریت زباله‌ها و مواردی از این قبیل را در نظر می‌گیرند.
تفاوت شهر پایدار و شهر هوشمند
شهر هوشمند شهری است که در آن برای بهبود کیفیت زندگی شهروندان و افزایش استفاده مؤثر از منابع از فناوری‌های اطلاعات و ارتباطات (سیستم‌های هوشمند) استفاده می‌شود. در قلب یک شهر هوشمند اولویت‌بندی فناوری‌های جدید قرار دارد. با این حال شهرها و جوامع پایدار ممکن است از سیستم‌های هوشمند استفاده و آن‌ها را در طراحی و عملیات خود ادغام کنند، اما بیشتر بر پایداری از منظر زیست‌محیطی، اجتماعی و اقتصادی متمرکز هستند.
در تعیین پایدارترین شهرهای جهان توسعه شهرهایی در نظر گرفته می‌شود که برای حفظ نسل فعلی و آینده مورد نیاز است. این شهرها با سرمایه‌گذاری بر فناوری‌هایی سبز که ساخت‌وسازها را پایدارتر می‌کند، سعی دارند تا سال ۲۰۳۰ به هدف ۱۱ اهداف توسعه پایدار سازمان ملل دست یابند. سیاست‌های مورد توجه آن‌ها در این مسیر شامل کربن‌زدایی، اقتصاد دایره‌ای، سوخت‌های جایگزین و منابع انرژی جدید، مواد پایدار، حفظ آب و کاهش آسیب‌های زیست‌محیطی می‌شود که بر این اساس آمستردام، ریکیاویک، بوگوتا، بوستون، کیپ‌تاون و ملبورن تعدادی از پایدارترین شهرهای جهان در سال ۲۰۲۳ هستند.
ریکیاویک
از اواسط دهه ۱۹۷۰، پایتخت ایسلند برای تولید تقریباً صددرصد انرژی مصرفی خود به انرژی‌های تجدیدپذیر متکی بوده است که اکثریت آن از تأسیسات زمین‌گرمایی و نیروگاه‌های آبی تأمین می‌شود.
به‌طور کلی ریکیاویک تقریباً ۲۷ درصد از برق خود را از نیروگاه‌های زمین‌گرمایی و ۷۳ درصد از برق خود را از تأسیسات برق آبی تأمین می‌کند. تخمین زده می‌شود که ۹۵ درصد از ساختمان‌های شهر گرمایش و آب گرم خود را از گرمایش زمین‌گرمایی در سطح منطقه تأمین می‌کنند. با این حال، انرژی‌های تجدیدپذیر تنها یکی از جنبه‌های تلاش‌های پایداری ریکیاویک است.
بوگوتا
بوگوتا از طریق برنامه‌ای موسوم به BEA در سال ۲۰۱۶ برای هدایت ساخت‌وسازهای بازده و شهرهای پایدار در سراسر جهان انتخاب شد. این کشور در آماده‌سازی برای ۱۸ میلیون کلمبیایی که انتظار می‌رود تا سال ۲۰۵۰ به شهرها نقل مکان کنند، برای به حداکثر رساندن استفاده از زمین و بهره‌وری انرژی به‌ویژه در مناطق شهری بوگوتا تلاش‌های گسترده‌ای کرده است.
مدیران بوگوتا قصد دارند این شهر را تا حد امکان فشرده کنند تا با تغییرات آب‌وهوایی سازگار باشد. این شهر در حال تدوین یک طرح جامع جدید برای ۱۲ سال آینده به منظور بهبود کیفیت زندگی در شهر است که هدف آن کاهش ۳۲ درصدی انتشار گازهای گلخانه‌ای در ساختمان‌های جدید است.
بوگوتا به‌طور فزاینده‌ای به دنبال ایجاد و تنظیم خط مشی عمومی است که ساختمان‌ها را به عنوان اولویت کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای معرفی می‌کند. این تعهد نحوه رویکرد همه پروژه‌های ساختمانی جدید را تغییر داده است؛ از ساخت مدارس و کتابخانه‌ها به عنوان راهی برای سرمایه‌گذاری در آموزش بهتر گرفته تا ترویج اکوتوریسم از طریق رستوران‌ها، هتل‌ها و مشاغل با طراحی پایدار، این شهر گام‌های بلندی را در راستای پایداری برداشته است.
بوستون
بوستون هم‌زمان با افزایش جمعیتش متعهد شده است تا سال ۲۰۵۰ کربن‌خنثی شود و به همین منظور ابتکاراتی را با هدف مشارکت ساکنان و ارتقای پایداری دنبال می‌کند. از آنجا که این شهر با افزایش خطرات سیل و سایر اثرات تغییرات آب‌وهوایی مواجه است، یکی از اولویت‌های بوستون، آماده‌سازی برای تغییرات اقلیمی است؛ با تنظیم برنامه‌هایی که آسیب‌پذیری شهر را ارزیابی می‌کند، مدیران توسعه طرح‌های تاب‌آوری آب‌وهوای محلی را با ایجاد سیستم‌های حفاظت ساحلی با جدیت پیگیری می‌کنند.
از بازسازی‌های سبز گرفته تا پروژه‌های ساخت‌وساز سازگار با محیط زیست، پایداری در بوستون به‌طور فزاینده‌ای رشد کرده است. به‌کارگیری شیشه‌های فوق شفاف عایق‌بندی شده و چراغ‌های LED از جمله اقداماتی است که بوستون در راستای کاهش مصرف انرژی در ساختمان‌ها انجام داده است.
نظر شما