به گزارش خبرنگار ایمنا، وجود کانون گرم خانواده به جهت تبادل عواطف پاک و با صفا بودن محیط زندگی، تحمل بسیاری از مرارت‌ها و دشواری‌های زندگی را آسان کرده و سبب می‌شود، افراد از زندگی خود لذت ببرند؛ از محوری‌ترین و بلکه اساسی‌ترین ارکان نظام خانواده، وجود ارتباط سالم، فراگیر و پویا بین زن و شوهر و ارتباط بین هر یک از پدر و مادر با فرزندان است.
نیاز به شادی و شادمانی از نیازهای طبیعی و ابتدایی بشر هستند و شادی و نشاط، از عوامل پایداری و گرمابخش کانون خانواده محسوب می‌شود، مهر و محبت اعضای خانواده به یکدیگر با داشتن احساس نشاط و شادمانی افزایش پیدا می‌کند و افراد در پیله محبت و شادمانی به شکوفایی و نوآوری می‌رسند.
با وجود نشاط در خانواده، تمام اعضا شاد می‌شوند و با لبخند هریک، دیگری نیز لبخند می‌زند، با وجود احساس شادمانی، حلقه امنیت و حمایت خانواده گسترده‌تر و سلامت روان افراد نیز بیش از پیش ترمیم می‌شود، شادمانی بین اعضای یک خانواده به جامعه سرایت می‌کند و همانند بویی خوش همگان را فرا می‌گیرد.
شادی، به معنای عادتی شعف‌انگیز، شادمانه، زودگذر و کوتاه مدت است و در موقعیت‌هایی متفاوت از جمله تماشای برنامه‌ای کمدی، حضور در مجلسی شاد یا خوردن ماده‌ای شیرین و دوست‌داشتنی برای افراد، بروز می‌کند، اما نشاط، شادمانی پایدار، بلندمدت و درونی است، لذا باید به دنبال رسیدن به شادمانی پایدار به ویژه در نهاد خانواده باشیم، زیرا خانواده‌های بانشاط به موفقیت‌های بیشتری دست می‌یابند و دچار آسیب‌های کمتری می‌شوند.
شادی و نشاط باعث افزایش انگیزه و امید به زندگی می‌شود
سیما فردوسی، روانشناس در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، درباره اهمیت شادی و نشاط در خانواده اظهار می‌کند: هرچقدر افراد با نشاط‌تر و خوشحال‌تر باشند، هورمون‌های نشاط‌آور در بدن آنها افزایش پیدا می‌کند و کارایی آنها در زندگی بهتر خواهد شد، همچنین این افراد با انگیزه‌تر فعالیت می‌کنند و شوق و ذوق و امید در زندگی آنها بالاتر می‌رود.
وی با بیان اینکه نشاط لازمه زندگی و ارتقا پیدا کردن است، می‌افزاید: لازم است خانواده‌ها در این زمینه هم‌فکر و هم صدا باشند و این موضوع را قبول داشته باشند و کاری کنند که خانواده آنها خانواده با نشاطی باشد.
این روانشناس با اشاره به تأثیر بسزای شادی و نشاط در رشد خانواده تصریح می‌کند: هر فردی در خانواده نقشی دارد، یکی محصل و دانشجو و دیگری کارمند یا خانه‌دار است، از این رو هر فرد در خانواده باید در زمینه فعالیت خود رشد و ارتقا پیدا کند؛ یکی از راه‌های رشد و ارتقای افراد خانواده، داشتن شادی و نشاط و به دنبال آن امید است.
وی ادامه می‌دهد: زمانی که شادی و نشاط در خانواده بیشتر باشد، امید به زندگی افزایش پیدا می‌کند، با افزایش امید، راه‌های رسیدن به هدف بیشتر می‌شود؛ همچنین افرادی که شاد نیستند، امیدی به زندگی ندارند و هدفی تعیین نمی‌کنند، زیرا نسبت به اهداف زندگی ناکام و ناامید هستند.
فردوسی درباره نشاط و شادمانی و تأثیر آن بر ایجاد انگیزه در افراد و اعضای خانواده و در نهایت جامعه گوید: اگر چگونگی مکانیسم رشد کردن در خانواده بر اساس شادی را تعیین کنیم، باید گفت که شادی و نشاط باعث افزایش انگیزه می‌شود و عوامل درونی افراد را فعال‌تر می‌کند و انسان‌ها برای رسیدن به اهداف خود پویاتر می‌شوند.
وی در پاسخ به این سوال که شادی و نشاط چه تأثیری بر کاهش آسیب‌ها و استرس‌ها در زندگی انسان دارد؟ اضافه می‌کند: زمانی که سطح هورمون‌های نشاط‌آور بالا می‌رود به صورت طبیعی سطح هورمون‌های استرس‌زا کاهش پیدا می‌کند، بنابراین وقتی از نظر بیولوژی در حد تعادل قرار گیریم که سطح هورمون‌های استرس‌زا مانند کورتیزول پایین بیاید، سطح ایمنی بدن انسان بالا می‌رود و در مقابل آسیب‌های روانی و اجتماعی می‌توان دفاع بیشتری انجام داد و با اعتماد به نفس بالاتری هم می‌توان قدم برداشت، افرادی که نشاط و شادمانی پایدار دارند و این حس را در خود تقویت می‌کنند، به طور قطع از رفتارها و اعمالی که صحیح نیست به عنوان مکانیسم دفاعی برای کاهش استرس‌ها استفاده نمی‌کنند و در تصمیم‌گیری نیز گام‌های صحیح‌تری برمی دارند.
این روانشناس خاطرنشان می‌کند: پدر و مادر رکن اصلی را در خانواده‌ها تشکیل می‌دهند، از این رو آنها در مرحله اول باید وظیفه خود بدانند که محیط زندگی را شاد و خالی از استرس نگه دارند، البته ممکن است هر فرد با مشکلات و چالش‌هایی در زندگی روبه‌رو شود، اما باید این مشکلات مدیریت شود و برای رفع آن از افراد مؤثر کمک گرفته شود.
شادی از هیجانات اساسی انسان است / خانواده‌هایی که شادی در آنها بیشتر است، استرس و خشم کمتری را تجربه می‌کنند
عطاالله محمدی، روانشناس مرکز مشاوره دانشگاه تهران در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، درباره ضرورت شادی و نشاط در خانواده اظهار می‌کند: شادی یکی از هیجانات اساسی هر انسان است که تا حدود زیادی سرشت انسان و هیجانات سرشتی را شامل می‌شود.
وی با بیان اینکه واکنش‌های سرشتی انسان لازمه زندگی هر فرد است، می‌افزاید: مهم‌ترین موضوع شادمانی این بوده که جزو هیجانات مثبت انسان‌ها است و مهم‌ترین عملکرد آن کاهش خشم و افزایش صمیمیت و آرامش در زندگی است.
این روانشناس مرکز مشاوره دانشگاه تهران تصریح می‌کند: خانواده‌هایی که شادی در آنها بیشتر است، استرس و خشم کمتری را تجربه می‌کنند و مسائل و مشکلات زندگی آنها بهتر برطرف می‌شود؛ همچنین زمانی که افراد خانواده با مشکلات و چالش‌هایی مواجه می‌شوند، شادی می‌تواند به رفع چالش‌های آنها کمک کند؛ خانواده شاد خانواده‌ای است که در آن عنصر دیگری به نام صمیمیت وجود داشته باشد.
وی با اشاره به نقش والدین در ایجاد نشاط و شادی در خانواده ادامه می‌دهد: نشاط و شادی و ابزارهایی که می‌تواند هیجانات مثبت بین افراد ایجاد کند در خانواده‌های شاد بیشتر دیده می‌شود، روابط صمیمانه داشتن با اعضای خانواده، روابط دوستانه با آشنایان و دوستان از جمله مؤلفه‌های زندگی شاد در خانواده‌ها است.
محمدی می‌گوید: موفقیت‌های خانواده به لحاظ اجتماعی، تحصیلی و موفقیت از نظر رفع مشکلات همگی شادی‌آور هستند؛ شاید شادی را بتوان برای هر خانواده به گونه‌ای خاص تعریف کرد، اما شادی‌های مشترک در خانواده‌ها فراوان هستند.
باید در خانواده‌ها فرهنگ با نشاط بودن را پایه‌ریزی کنیم
احسان کاظمی، روانشناس اجتماعی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، درباره ضرورت شادی و نشاط بین اعضای خانواده اظهار می‌کند: شادی و نشاط در هر جمعی از جمله خانواده که روابط در آن تعریف شده و صمیمی و متعهدانه است، زمانی اهمیت دارد که منبع شادی در آن مشخص باشد؛ گاهی اوقات ممکن است افراد خانواده دورهم جمع شوند، اما افراد دیگر را مسخره کنند و شاد شوند که به طور قطع تأثیر مثبتی نخواهد داشت.
وی می‌افزاید: شادی زمانی واقعی است که به صورت کوتاه مدت یا بلند مدت در انسان آثار سویی به همراه نداشته باشد، از این رو اهمیت شادی و نشاط در خانواده به منبع شادی بستگی دارد؛ برای اینکه شادی و نشاط را به صورت رفتار روزمره زندگی دربیاوریم از منابع مختلف مانند تفریح، ارتباطات سالم، نشست و برخاست با افراد مثبت باید استفاده کنیم زیرا این نوع شادی و نشاط ماندگار و اثرگذار است.
این روانشناس اجتماعی تصریح می‌کند: شادی و نشاط باید افراد را به مفاهیم متعالی‌تر زندگی مانند امیدواری، پشتکار، تلاش، انعطاف‌پذیری متصل کند، از این رو لازم است در خانواده‌ها فرهنگ با نشاط بودن پایه‌ریزی شود؛ یعنی از لحظه‌ها به درستی و برای بهبود حال خود و دیگران استفاده کنیم.
وی اضافه می‌کند: یکی دیگر از جنبه‌های شادی این است که بتوانیم با شاد بودن خود آن را به دیگران منتقل کنیم، گاهی قصد داریم شادی و نشاط را به هر طریقی به دست بیاوریم که این ضد فرهنگ شادی است، یکی دیگر از تأثیراتی که شادی و نشاط می‌تواند برای انسان داشته باشد این است که نقش واکسن را در برابر ناملایمات زندگی دارد.
کاظمی قوی بودن در زندگی را از تأثیرات شادی و نشاط در زندگی می‌داند و می‌گوید: وقتی خانواده از راه درست مانند طبیعت‌گردی و فعالیت‌های اجتماعی و عام‌المنفعه، نشاط به دست می‌آورد، با این احساس شادی می‌تواند زندگی پربارتر و قوی‌تری داشته باشد.
خانواده‌های بانشاط تاب‌آوری بیشتری دارند / تأثیر شادی در خانواده بر کاهش استرس افراد
وی ادامه می‌دهد: شادی کردن زنگ تفریح زندگی نیست، شادی کردن و با نشاط بودن مانند نخ تسبیح است که تمام مهره‌های زندگی را در کنار یکدیگر قرار می‌دهد؛ امیرالمومنین (ع) فرمودند؛ بالاترین نعمتی که خداوند بعد از سلامتی به انسان عرضه کرده، خندیدن است، بنابراین نشاط می‌تواند در سلامت و به‌زیستی اجتماعی و سرمایه روانشناختی زندگی انسان تأثیرگذار باشد.
این روانشناس اجتماعی اظهار می‌کند: در خانواده‌ای که نشاط وجود دارد، بی‌اعتمادی، شک، خیانت، ضربه و آسیب زدن به یکدیگر کمتر است، نوجوانی که به سمت آسیب‌های اجتماعی می‌رود عمدتاً در خانواده افسرده، درگیر و مضطرب بزرگ شده است، ترویج فرهنگ شادی کردن می‌تواند تا حدود زیادی با آسیب‌های روانشناختی، عاطفی و اجتماعی مقابله کند.
وی با اشاره به اینکه شادی و نشاط در خانواده به کاهش آسیب‌ها و استرس‌ها کمک می‌کند، می‌گوید: نشاط داشتن، یعنی انبساط خاطر داشتن؛ برخی عنوان می‌کنند یک فرد کم ظرفیت و کم حوصله است و تاب‌آوری کمتری دارد، از این رو باید گفت این فرد دچار انقباض روانی و عاطفی و ذهنی است؛ نشاط، حالت انبساط بخشیدن به روان و ذهن انسان را دارد، بنابراین در خانواده‌ای که نشاط وجود دارد و به عنوان یک فرهنگ در خانواده است نه فعالیت هر از گاهی؛ لازم است بدانیم این نوع این خانواده‌ها به سمت آسیب اجتماعی نمی‌رود.
کاظمی خاطرنشان می‌کند: نوجوان یا جوانی که به سمت تفریحات ناسالم می‌رود، به این دلیل است که هیجانات کاذب و احساسات و اعتماد به نفس کاذب را تجربه کرده است، اما اگر در خانواده بانشاط، اعتماد به نفس و هیجان سالم به افراد داده شود، به طور قطع به سمت هیجانات ناسالم نمی‌روند؛ از این رو آسیب‌های اجتماعی و روانی می‌توانند در برابر انبساط خاطر ناشی از نشاط و قدرت آنها کاهش پیدا کند.
وی اضافه می‌کند: خانواده و جامعه‌ای که در آن نشاط دیده نمی‌شود، تاب‌آوری کمتری داشته و شکننده‌تر است و در برابر مسائل مختلف بیش از حد لازم واکنش نشان می‌دهد.
انسان با برقراری دوستی، ارتباط و رفت‌وآمد می‌تواند شادتر باشد؛ روابط اجتماعی انسان را بیشتر شاد می‌کند، از همین رو بیشتر افراد شاد، افرادی برون‌گرا هستند و ارتباط آنها با سایر افراد، بیشتر و بهتر است و در نهایت شادی و نشاط، منجر به رشد جامعه می‌شود و آن را بالنده می‌کند، تأثیر شادی بر سلامتی و عشق‌ورزی بی‌بدیل است، افراد شادی را به خانواده منتقل می‌کنند و با توجه به اینکه خانواده هسته تشکیل‌دهنده جامعه است با شاد بودن خانواده، یک جامعه شاد خواهد شد.
نظر شما