آسیب‌های محبت افراطی به فرزندان چیست؟

مهرداد دشتی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به آسیب‌های محبت افراطی به فرزندان اظهار کرد: نازپروری و محبت بیش از اندازه به فرزندان یکی از سبک‌های تربیتی در جامعه بوده که از گذشته بین خانواده‌ها وجود داشته است و در زندگی‌های امروز هم شاهد نتیجه آن در زندگی‌های مشترکی زوجین هستیم که موجب ایجاد بحران می‌شود.

وی با بیان اینکه فرزندان لوس و نازپرورده نمی‌توانند هیچ نوع محدودیت و ناکامی را تحمل کنند، افزود: مسئولیت‌پذیری این گروه از فرزندان بسیار ضعیف است و در روابط بین فردی دچار مشکل می‌شوند، فرزندان ناز پرورده خودخواه، خودمحور و بسیار شکننده هستند، حتی در سنین بالا هم تحمل محدودیت و ناکامی را ندارند و نمی‌توانند با دیگران کنار بیایند.

مشاور خانواده و زوج درمانگر تصریح کرد: محبت افراطی والدین به فرزندان از سبک‌های فرزندپروری بوده که کودکان را نازپرورده و لوس می‌کند، در تربیت سالم فرزندان، والدین دو دسته تکلیف بر عهده دارند تکلیف‌هایی که معطوف به مهربانی و تکلیف‌هایی که معطوف به جدیت است، سبک فرزندپروری سالم برخورداری از تکلیف جدی بودن همراه با مهربانی است.

وی با تاکید بر اینکه مهربانی یعنی اینکه والدین باید به نیازهای عاطفی فرزندان پاسخ دهند، گفت: به فرزند محبت و ارزش دهند و و امنیت او را با مهربانی تأمین کنند، در کنار این مهربانی‌ها کودکان به محدودیت‌های واقع‌بینانه هم نیاز دارند و باید از همان دو سالگی بیاموزند، هر چیزی که بخواهند فراهم کردن آن برای والدین امکان‌پذیر نیست و زندگی واقعی اجتماعی همراه با محدودیت‌ها و ناکامی‌ها است.

دشتی خاطرنشان کرد: باید والدین احترام فرزندان را حفظ کرده و شخصیت آنها را تخریب نکنند، از سوی دیگر تحمل محدودیت‌ها و ناکامی‌ها را به فرزندان تفهیم کنند و اینکه نمی‌توانند تمام زیاده خواهی‌ها و خواسته‌های نامعقول آنها فراهم کنند.

دلایل نازپروردگی و لوس شدن فرزندان

وی در خصوص دلایل نازپروردگی لوس شدن فرزندان تصریح کرد: مادرانی که فرزندان خود را لوس و نازپرورده تربیت می‌کنند، بسیاری از اوقات این مورد به مسائل درونی شخصیتی آنها وابسته است.

مشاور خانواده و زوج درمانگر با اشاره به خصوصیت‌های مادران مضطرب و وسواسی، اظهار کرد: بیشتر مواقع مادرانی که فرزندان را لوس بار می‌آورند، مادرانی مضطرب و وسواسی هستند که می‌خواهند فرزندانشان سختی نکشند، عده‌ای از مادران هم در زندگی شخصی خود ناکامی، بی‌محبتی و سختی را تحمل کردند و تمایل دارند که فرزندان آنها با این ناکامی‌ها و بی‌محبتی‌ها در زندگی مواجه نشوند و به شکل افراطی به آنها خدمت می‌کنند.

وی با بیان اینکه مادرانی عصبی وجود دارند که از همسر محبت لازم را دریافت نمی‌کنند و سعی دارند تمام سرمایه‌گذاری روانی را روی فرزندان داشته باشند، افزود: این نوع تربیت هم صحیح نیست، مادرانی نیز دچار کمبودهای عاطفی هستند و با محبت افراطی به فرزندان می‌خواهند این کمبودها را جبران کنند و فرزندان را در شرایط ناز پروردگی عجیب قرار می‌دهند و در نتیجه فرزندان آنها رشد تک بعدی و ناقص داشته و ضعیف تربیت می‌شوند.

دشتی در خصوص ویژگی‌های کودکان نازپرورده و لوس تصریح کرد: کودکانی که به این سبک پرورش پیدا کردند، به سرعت نمی‌توان تغییر داد، باید والدین سعی کنند آرام آرام انجام بعضی از کارها را به خود آنها واگذار کنند و این برخورد از مهم‌ترین روش‌ها برای لوس نشدن فرزندان است، باید والدین به رفتارهای پرخاشگرانه فرزندان لوس و نازپرورده مانند قلدری کردن، قهر کردن و لجبازی کردن برای رسیدن به خواسته‌هایشان پاسخ مثبت ندهند تا آنها به انجام کارهای روزمره خود مشغول شده و سختی‌های زندگی را تجربه کنند.