به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، زمانی که ما نمی‌توانیم با دیگران ارتباط برقرار کنیم و احساس می‌کنیم از افراد دیگر جدا شده‌ایم، درگیر حس تنهایی میشویم. تنهایی علاوه بر اینکه بر واکنش‌های احساسی افراد تأثیر می‌گذارد، بلکه می‌تواند جسم را نیز تحت تأثیر قرار دهد. نتایج یک مطالعه بزرگ که بیش از ۳۰۰ هزار فرد را مورد ارزیابی قرار داده بود، نشان می‌دهد که برقراری ارتباط اجتماعی با دیگران خطر مرگ‌ومیر به هر دلیلی را ۵۰ درصد کاهش می‌دهد.
به گفته محققان، ممکن است افراد دنیا را به شیوه‌های خاص خود می‌بینند که با دیگران هماهنگ نیست، این اتفاق باعث می‌شود افراد کمتر با دیگران ارتباط برقرار کنند. نتایج بررسی‌های انجام شده نشان می‌دهد افراد مسنی که از نظر اجتماعی منزوی هستند و احساس تنهایی می‌کنند، در آزمون‌های توانایی تفکر عملکرد بدتری دارند. تنهایی ممکن است از طریق عوامل متعدد مانند کم تحرکی، بروز علائم افسردگی، خواب بی‌کیفیت و ناکافی، افزایش فشار خون و التهاب باعث ضعیف شدن عملکرد مغز شود.
تنهایی مانند دیگر عوامل خطر زوال عقل مانند دیابت، فشار خون بالا، نداشتن فعالیت بدنی و کاهش شنوایی تأثیر مشابهی دارد. به نظر می‌رسد که احساس تنهایی با دو تغییر کلیدی مغز که شامل تجمع پروتئین‌های بتا آمیلوئید و تائو در مغز می‌شود، مرتبط است. تنهایی و عوامل استرس‌زای روانی باعث تحریک مزمن پاسخ استرس بیولوژیکی می‌شود و میزان تجمع بتا آمیلوئید و تائو را افزایش می‌دهد.
پژوهشگران معتقد که تنهایی و انزوای اجتماعی می‌تواند به کاهش عملکردهای شناختی در افراد مسن و افسردگی و دیگر مشکلات روانی منجر شود. انسان‌ها به طور ذاتی اجتماعی هستند و تمایل دارند با افراد دیگر ارتباط برقرار کنند. بنابراین توصیه شده است به منظور برقراری ارتباط اجتماعی سالم، موقعیت‌های اجتماعی جدید را تجربه کنید و مهارت‌های جدیدی را تمرین کنید. هرچه افراد مهارت‌های اجتماعی را بیشتر تمرین کنند، عملکرد بهتری در زمینه برقراری ارتباط با دیگران خواهند داشت.
نظر شما