مجتبی ناجی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، با اشاره به اهمیت لزوم آموزش فرایض و تربیت دینی فرزندان توسط والدین، اظهار کرد: سلامت و رشد معنوی فرزندان در خانواده امروزه بیشتر مورد توجه محققان قرار گرفته است، به دلیل اینکه این بخش بر روی دیگر ابعاد سلامت فرزندان مانند سلامت زیستی روانی و اجتماعی آنها بسیار مؤثر است.
وی افزود: والدین در کنار رسیدگی به مسائل مربوط به زیست روانی و اجتماعی فرزندان نباید از توجه به بخش رشد معنوی فرزندان که به زندگی آنها معنا و هدف می‌دهد غافل باشند، باید والدین بدانند بسیاری از گمگشتگی‌ها و احساسات پوچی که احتمال دارد بعضی از نوجوانان تجربه کنند، به دلیل فقر یا ضعف دینداری و معنویت در امر تعلیم و تربیت آنها است.
روانشناس و مشاور خانواده تصریح کرد: تحقیقات نشان می‌دهد افرادی که از نظر معنوی رشد بهتری دارند و دیندار هستند در مقابل آسیب‌های روانی، عاطفی و اجتماعی مقاومت بهتری نشان می‌دهند و کمتر اختلالات و مشکلات روانی و عاطفی را تجربه می‌کنند، این اتفاق به واسطه این بوده افرادی که رشد معنوی بهتری دارند میزان اضطراب و افسردگی در بین آنها کمتر است.
وی با تاکید به اینکه فرزندانی که رشد معنوی بهتری دارند روابط بین فردی بهتری را با والدین در پیش می‌گیرند، گفت: رشد معنوی فرزندان سایر امور تربیتی در حیطه تحصیل، اجتماعی و شغلی را برای والدین تسهیل می‌کند، این رشد معنوی اثرات ماندگاری دارد تحقیقات نشان می‌دهد فرزندانی که در سنین سالمندی والدین از آنها مراقبت و پرستاری می‌کنند، یکی از عوامل مؤثر در انجام این رفتار رشد معنوی، اعتقادات و باورهای مذهبی فرزندان است.
ناجی با بیان اینکه فرزندانی که باورهای مذهبی دارند احترام به والدین، نیکی به پدر و مادر و بزرگ‌ترها را به عنوان یک اصل در روابط فردی و بین فردی زندگی نهادینه می‌کنند، خاطرنشان کرد: آثار و تبعات مثبت دینداری هم برای خود فرزندان و برای کل نظام خانواده و جامعه اثرات مثبتی را به دنبال دارد و از بروز مشکلات جلوگیری کرده و در جهت اصلاح برخی از ناهنجاری‌ها و نابسامانی‌های رفتاری مؤثر است.
دینداری فرزندان بر اساس یادگیری مشاهده‌ای است
وی در خصوص اینکه تربیت دینی و دینداری فرزندان بر اساس یادگیری مشاهده‌ای است، اظهار کرد: فرزندان از رفتار بزرگ‌ترها و افرادی که برای او قابل احترام هستند؛ الگو برداری می‌کنند، والدین می‌توانند با رفتارهایشان مانند شروع غذا خوردن با یاد خداوند و شکرگزاری و قدردانی از نعمت‌ها، نگرش مثبت را نسبت به دینداری در فرزندان خود تقویت کنند تا آنها با علاقه فرایض دینی را انجام دهند و این موارد را در سبک زندگی نهادینه کنند.
روانشناس و مشاور خانواده تصریح کرد: ایجاد نگرش مثبت به مسائل دینی به خصوص بین فرزندان خردسال مهم است، انتظار نمی‌رود که فرزندان خردسال فرایض دینی را از نظر رفتاری انجام دهند، اما آنها رفتارهای والدین را مشاهده می‌کنند و نگرش و احساس تمایل نسبت به انجام فعالیت‌های مذهبی بین فرزندان شکل می‌گیرد و نقش والدین با نوع رفتار، کلام و صبوری نگرش مثبت را در شخصیت فرزند نهادینه می‌کند.
وی با تاکید بر اینکه باید والدین سعی کنند انجام رفتارهای دینی و معنوی در فرزندان تبدیل به رفتارهای درونی شود، گفت: در چنین شرایطی فرزندان با رغبت و رضایت شخصی و درونی این فرایض را انجام دهند، همچنین برای شکل‌گیری رفتار دینداری و معنوی در کودکان لازم است والدین در اوایل یادگیری آنها از مکانیسم‌های تشویقی استفاده کنند، برای مثال برای فرزندانی که در ابتدای انجام فرایض دینی هستند با خواندن اولین نماز و گرفتن اولین روزه تشویق‌هایی را مدنظر قرار دهند، از سویی باید والدین بدانند این نوع تشویق‌ها نباید استمرار یابد به دلیل اینکه رفتار مذهبی نباید وابسته به پاداش مادی باشد.
ناجی تصریح کرد: پدران باید سعی کنند مقدماتی را فراهم کنند و سبک زندگی را طوری رقم بزنند که با انجام فرایض و رفتارهای مذهبی فرزندان سازگار باشد و آنها رغبت بیشتری برای انجام دادن و اجرای رفتارهای مذهبی داشته باشند.
وی اظهار کرد: والدین باید سعی کنند انجام امور مذهبی جزئی از برنامه روزانه فرزندان باشد و برنامه خواب و بیداری فرزندان به خصوص برای نوجوانان طوری تنظیم شود که بتوانند فرایض دینی خود مانند خواندن نماز اول وقت صبحگاهی را انجام دهند.
نظر شما