به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، بیماری نقرس نوعی اختلال متابولیک است که با تجمع سید اوریک در بدن و تشکیل رسوبات این ماده در مفاصل و کلیه‌ها ایجاد می‌شود. اسید اوریک زمانی تولید می‌شود که بدن ماده شیمیایی به نام پورین را تجزیه می‌کند، پورین به صورت طبیعی در خون وجود دارد، اما در بعضی از مواد غذایی نیز یافت می‌شود. اسید اوریک از طریق ادرار دفع می‌شود، اما زمانی که در بدن تجمع پیدا کند باعث بروز بیماری نقرس می‌شود. ناهنجاری در کنترل اسید اوریک و تبلور این ترکیبات در مفاصل ممکن است باعث بروز دردهای مفصلی، سنگ کلیه و انسداد لوله‌های کلیه شود که به نارسایی کلیه منجر می‌شود.
علائم بیماری نقرس
بیماری نقرس با بروز درد در مفصل آسیب دیده شروع می‌شود و به دنبال آن گرما، تورم، تغییر رنگ و حساسیت آغاز می‌شود. مفصل کوچک انگشت شست پا، مچ، زانو، انگشتان و آرنج از جمله رایج‌ترین قسمت‌ها برای حملات نقرس است. معمولاً حملات دردناک نقرس طی چند ساعت تا چند روز تسکین پیدا می‌کند. در موارد نادر این حملات طولانی‌تر می‌شود و ممکن است هفته‌ها ادامه پیدا کند. بیشتر مبتلایان به بیماری نقرس، حملات مکرری را در طول سال تجربه می‌کنند. از دیگر علائم بیماری نقرس می‌توان به پوسته‌پوسته شدن پوست روی مفصل، قرمز و برق شدن پوست در بعضی شرایط تب اشاره کرد. در صورتی که نقرس پیشرفت کند، ممکن است افراد نتوانند مفاصل خود را به صورت طبیعی حرکت دهند.
علت نقرس
بدن انسان با تجزیه پورین که به صورت طبیعی در خون وجود دارد، اسید اوریک تولید می‌کند. پورین در غذاهای خاص مانند گوشت قرمز، جگر و غذاهای دریایی یافت می‌شود. اسید اوریک معمولاً در خون حل می‌شود، از طریق کلیه‌ها به ادرار منتقل میشوند و از بدن دفع می‌شود، اما گاهی اوقات بدن بیش از حد اسید اوریک تولید می‌کند یا کلیه‌ها قادر به دفع آن نیست. در این صورت، اسید اوریک تجمع پیدا می‌کند و در یک مفصل یا بافت اطراف آن رسوب می‌کند که با درد، التهاب و تورم همراه است.
عوامل خطر نقرس
عواملی که سطح اسید اوریک موجود در بدن را افزایش می‌دهد شامل رژیم غذایی، چاقی، بعضی از بیماری‌ها و شرایط خاص، مصرف داروهای خاص، سابقه خانوادگی نقرس، سن، جنسیت و جراحی یا ضربه می‌شود. بعضی از مواد غذایی مانند گوشت قرمز، غذاهای دریایی و نوشیدنی‌های شیرین‌شده سرشار از اسید اوریک هستند. در صورتی که اضافه وزن دارید نیز بدن اسید اوریک بیشتری تولید می‌کند و کلیه‌ها مجبور هستند برای دفع آن فشار بیشتری را تحمل کنند. بعضی از بیماری‌ها مانند فشار خون بالا، دیابت، سندرم متابولیک، بیماری‌های قلبی و مشکلات کلیوی نیز خطر ابتلا به بیماری نقرس را افزایش می‌دهد. همچنین، نقرس در میان مردان بیشتر رخ می‌دهد، زیرا بدن زنان معمولاً سطح اسید اوریک کمتری دارد.
تشخیص بیماری
مطمئن‌ترین روش برای تشخیص بیماری نقرس، شناسایی بلورهای اسید اوریک در مایع مفصلی است که از طریق نمونه‌برداری از بافت داخل مفصل به دست می‌آید که معمولاً به صورت بی‌حسی موضعی انجام می‌شود. پزشکان این مایع مفصلی به دست آمده را از نظر بلورهای اسید اوریک و عفونت بررسی می‌کنند. گاهی اوقات نیز ممکن است متخصصان با انجام آزمایش خون بیماری نقرس را تشخیص دهند. همچنین، می‌توان از تصاویر رادیوگرافی ساده نیز برای تشخیص این بیماری استفاده کرد، به طوری که تجمع اسید اوریک در اطراف مفاصل مشخص خواهد شد.
درمان نقرس
بعضی از داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن، ناپروکسن و کورتیکواستروئیدها می‌توانند درد و التهاب ناشی از حمله نقرس را کاهش دهند. البته این نوع داروها موقتی هستند و برای برطرف کردن فوری علائم بیماری مورد استفاده قرار می‌گیرند. افراد مبتلا به بیماری نقرس می‌توانند با استفاده از داروهای دیگر به درمان بلند مدت بیماری کمک کنند. این نوع داروها که شامل آلوپورینول، فبوکسوستات، لزینوراد و پروبنسید می‌شود و با کاهش سطح اسید اوریک خون، مانع رسوب آن در مفاصل، کلیه‌ها و بافت‌ها می‌شود.
پیشگیری از ابتلا به بیماری نقرس
هیدراته نگاه داشتن بدن خطر بروز بیماری نقرس را کاهش می‌دهد و به دفع اسید اوریک از کلیه‌ها کمک می‌کند؛ در این صورت احتمال رسوب بلورهای آن در مفاصل نیز کمتر می‌شود. تغییر در رژیم غذایی نیز باعث کاهش سطح اسید اوریک خون می‌شود. از آنجایی که بخشی از پروتئین موجود در مواد غذایی توسط بدن به اسید اوریک تبدیل می‌شود، توصیه شده است که از مصرف بیش از حد غذاهای سرشار از پروتئین مانند صدف، گوشت قرمز، غذاهای دریایی و جگر خودداری کنید. همچنین، متخصصان معتقدند که کاهش وزن و داشتن فعالیت بدنی منظم می‌تواند نقش موثری در کاهش خطر ابتلا به بیماری نقرس داشته باشد.
نظر شما