به گزارش سرویس ترجمه ایمنا، دنیایی را تصور کنید که در آن شهرها مملو از ترافیک نیستند و خطوط دوچرخه و فضاهای سبز خودنمایی می‌کنند. مدیران شهرهای جهان در تلاشی آگاهانه برای بهبود کیفیت هوا، کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای و پرورش عادات سالم مانند پیاده‌روی و دوچرخه‌سواری، در حال اجرای سیاست‌هایی هستند که استفاده از خودرو را محدود و یا آن را به‌طور کلی رد کنند.
شهر بدون خودرو چیست؟
در چنین شهرهایی، پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و حمل‌ونقل عمومی بر استفاده از خودروهای شخصی ترجیح داده می‌شود، اما آیا شهرهای بدون خودرو به‌طور کامل مالکیت خودرو را ممنوع می‌کنند؟ سیاست‌های بدون خودرو اغلب شامل کاهش استفاده از خودرو یا اعمال محدودیت‌هایی در مناطق خاص است. ساکنان این شهرها هنوز هم می‌توانند خودرو داشته باشند و رانندگی کنند، اما برای رسیدن به مقصد مورد نظر، گزینه‌های دیگر مانند حمل‌ونقل عمومی، دوچرخه‌سواری، پیاده‌روی و خودروهای مشترک، در دسترس‌تر است و شهروندان برای استفاده از آنها تشویق می‌شوند. همچنین ممنوعیت خودرو در خیابان‌ها و محله‌ها می‌تواند میزان ایمنی ساکنان را بهبود ببخشد، آلودگی هوا و آلودگی‌های صوتی را کاهش دهد و روش‌های حمل‌ونقل عمومی را ترویج دهد.
شهرهای بدون خودروی جهان کدامند؟
بسیاری از شهرها در سراسر جهان از سیاست‌های بدون خودرو استقبال کرده‌اند. بهترین شهرهای بدون خودروی دنیا شامل گنت بلژیک، آمستردام هلند، اسلوی نروژ، هیدرای یونان، لامو کنیا، زرمات سوئیس، فاس البالی مراکش، ونیز ایتالیا و هلسینکی فنلاند می‌شود.
شهرهای بدون خودرو و انتشار کربن کمتر
خودروها، بخش قابل توجهی از ردپای کربن شهرهای جهان را به خود اختصاص می‌دهند.در اتحادیه اروپا، حمل‌ونقل جاده‌ای به تنهایی مسئول یک‌پنجم کل انتشار CO2 است و از آنجا که کشورها به دنبال راهکارهایی برای ایجاد آلایندگی کمتر هستند، طراحی شهرهای بدون خودرو یک هدف آشکار به‌شمار می‌رود. اگرچه تنها رانندگی شهری، مسئول انتشار گازهای گلخانه‌ای نیست، اما بیشتر ترددها در شهر نیازی به استفاده از اتومبیل شخصی ندارند، به ویژه هنگامی که سایر روش‌های حمل‌ونقل در دسترس است.
لندن، پایتخت بریتانیا به عنوان پیشروی این استراتژی در اروپا و جهان شناخته شده است که مدیران آن توانستند در سال ۲۰۰۳ از طریق اعمال عوارض ترافیکی برای خودروهایی که در مرکز شهر عبور و مرور می‌کند، نرخ تردد آنها را به میزان ۳۳ درصد کاهش دهند. این عوارض به‌تدریج افزایش پیدا کرده است و از پنج پوند به ازای هر روز رفت و آمد در مرکز از سال ۲۰۰۳ به بیش از ۱۵ پوند رسیده است که ۸۰ درصد این جریمه‌ها جهت سرمایه‌گذاری برای بهبود حمل‌ونقل عمومی مورد استفاده قرار گرفته است. تلاش‌های مدیران شهری برای مهار ترافیک، منجر به کاهش ۹۴ درصدی تعداد ساکنان در مناطقی با سطوح غیرقانونی اکسید نیتروژن شده است.
شهرهای بدون خودرو و هوای پاک‌تر
با افزایش سرسام‌آور جمعیت و بیشتر شدن وسایل نقلیه شخصی، افزایش آلودگی هوا در شهرهای بزرگ، یک مشکل اجتناب‌ناپذیر است. امروزه ۹۹ درصد از جمعیت جهان، هوایی را تنفس می‌کنند که توسط سازمان بهداشت جهانی بهداشت، آلودگی آن بیش از حد مجاز تعیین شده است و کاهش استفاده از خودرو در شهرها، برای پاکسازی هوای شهری و کمتر شدن آلودگی صوتی، یک مزیت به‌شمار می‌رود.
شهرهای بدون خودرو و کاهش حوادث ترافیکی
تصادفات جاده‌ای، سالانه جان هزاران نفر را در شهرهای سراسر اروپا می‌گیرد. با تردد خودروهای کمتر در جاده‌ها، ایمنی عمومی افراد بهبود یافته و تعداد مرگ و میرهای قابل پیشگیری، کاهش پیدا می‌کند. این موضوع پیش‌تر در شهرهای پیاده‌روی جهان مانند اسلو و هلسینکی عملی شده است. در این شهرها، سیاست‌های کاهش استفاده از خودرو، باعث شده است برای چندین سال، حتی یک مورد مرگ در اثر تصادفات جاده‌ای وجود نداشته باشد.
یکی از مؤثرترین اقداماتی که در اوترخت هلند برای به حداقل رساندن تردد خودروها در مرکز شهر پیاده شده است، ارائه خدمات جابه‌جایی ویژه برای حامیان تردد سبز بوده است. در این رابطه، دولت محلی و کمپانی‌های خصوصی با همکاری یکدیگر عبور و مرور از طریق وسایل نقلیه عمومی را برای کارمندان رایگان کرده‌اند، ضمن این‌که به احداث ایستگاه‌های اتوبوس در نزدیکی محل کار افراد پرداخته‌اند تا رفت‌وآمد را برای آنها تسهیل کنند. این اقدام کاهش ۳۷ درصدی عبور و مرور از طریق وسایل نقلیه خصوصی به مرکز شهر و در نتیجه کاهش قابل توجه انتشار کربن را در پی داشته است.
شهرهای بدون خودرو و فضای شهری بیشتر
یکی از مشکلات مربوط به استفاده از خودروهای شخصی که اغلب نادیده گرفته می‌شود، فضایی است که آنها اشغال می‌کنند. ما اغلب در مورد مسائل دیگری همچون آلودگی، تصادفات جاده‌ای و ازدحام صحبت می‌کنیم، اما فضای شهری که توسط خودروها اشغال می‌شود نیز موضوعی قابل تأمل است. به عنوان مثال در منهتن، جاده‌ها و پارکینگ‌ها تقریباً ۲۵ درصد از فضای منطقه را اشغال می‌کنند. این در حالی است که کاهش تردد خودروهای شخصی می‌تواند کمبود فضا را که در بسیاری از شهرها احساس می‌شود، به طرز چشمگیری کاهش دهد. اگر حتی درصد کمی از زمین‌هایی که در حال حاضر به خودروها اختصاص داده شده را به شهرها برگردانیم، می‌توانیم شاهد افزایش تعداد مسکن، فضاهای سبز و مناطق قابل سکونت در آنها باشیم. برای مثال شهر اسلو بیش از ۷۰۰ جای پارک را به مسیر دوچرخه‌سواری، پارک و نیمکت تبدیل کرده است. همچنین مدیران شهر پاریس قصد دارند حدود ۷۰ هزار جای پارک را در شهر حذف کنند تا راه را برای خطوط حمل و نقل فعال باز نگه دارند.
روش‌های حمل‌ونقل فعال
شهرهای جهان با پاکسازی خیابان‌های خود از وسایل نقلیه پارک شده، از فضای ایجاد شده برای طراحی زیرساخت‌های قوی حمل‌ونقل فعال استفاده کنند. با ایجاد حمل‌ونقل پایدار، شهروندان به پیاده‌روی، دوچرخه‌سواری و استفاده از اسکوتر تشویق می‌شوند که برای سلامتی آنها و حفظ محیط زیست مفید است.
آینده شهرهای بدون خودرو
با وجود مخالفت‌های اولیه بر اساس درک محدودیت‌های آزادی، بسیاری از جوامع با کمال میل، مناطق عاری از خودرو را پذیرفته‌اند. مطالعات نشان می‌دهد که ساکنان شهرها، نگرش مثبتی نسبت به مناطق بدون خودرو دارند و افراد بیشتری می‌خواهند شهرشان را با فضاهای سبز، مسیرهای حمل‌ونقل فعال و گزینه‌های سفر بدون خودرو بهبود بخشند. جای تعجب نیست جوامعی که این موضوع را پذیرفته‌اند در زمره بهترین شهرهای دنیا برای زندگی قرار می‌گیرند و از آنها به عنوان بهترین مقاصد سفر یاد می‌شود. همچنین با الهام از موفقیت شهرهایی که در کاهش استفاده از خودرو پیشگام بوده‌اند، شهرهای بیشتری در سراسر جهان متعهد شده‌اند که طرح‌های بدون خودرو را اتخاذ کنند.
پاریس قصد دارد تا سال ۲۰۲۴، تردد وسایل نقلیه شخصی را در مرکز شهر ممنوع کند و مدیران شهر نیویورک پیشنهاد داده‌اند که تا سال ۲۰۲۵، ۲۵ درصد از فضای خودرو را به ایجاد زمین برای ساکنان تبدیل کنند. اگرچه شهرهای زیادی از سیاست‌های بدون خودرو استقبال کرده‌اند، اجرای این طرح آسان نیست. شهرهای بدون خودرو تنها در صورتی امکان‌پذیر است که ساکنان آنها گزینه‌های حمل‌ونقل جایگزین داشته باشند و طراحی خیابان‌ها برای ایجاد روش‌های بدون خودرو، توسط برنامه‌ریزان شهری انجام شود.
ترجمه از: لیلا شهبازی، خبرنگار ایمنا
نظر شما