به گزارش خبرنگار ایمنا، روز جهانی «پارکینسون» نام‌گذاری و مشخص شده است تا در سراسر جهان آگاهی نسبت به این بیماری افزایش یابد و بتوان با برگزاری مراسم و برنامه‌های آموزشی، گامی مؤثر در کنترل، بهبودی و درمان این بیماران برداشت.
با شنیدن نام پارکینسون ناخودآگاه به یاد افراد مُسنی می‌افتیم که دستانی لرزان دارند و بیشتر اوقات روی ویلچر نشسته‌اند و برای حرکت‌های عادی و روزانه دچار مشکل هستند، اما این همه داستان نیست و مشکلات این بیماران گاهی بسیار حاد و نفس‌گیر می‌شود.
براساس نظر متخصصان، ممکن است بروز این بیماری در ابتدا با شکایت از یک ضعف و ناتوانی آغاز و با دیگر بیماری‌ها به اشتباه گرفته شود و فرد در نهایت به علائمی مانند دستانی لرزان و انجام حرکاتی کُند که درباره بیماری پارکینسون در ذهن بسیاری از افراد وجود دارد، برسد.
براساس تحقیقات انجام شده، داروها می‌تواند به طور قابل توجهی علائم این بیماری را در فرد بهبود بخشد، درحالی‌که این بیماری قابل درمان نیست. جراحی ممکن است به تنظیم عملکرد مناطق خاصی از مغز و بهبود علائم این اختلال کمک کند. لرزش یا لرزش ریتمیک به طور معمول از دست یا انگشتان آغاز می‌شود و حتی ممکن است هنگام استراحت بیمار، دست بلرزد، اما زمانی که فرد در حال انجام کاری است، احتمال دارد این لرزش کاهش یابد. یکی دیگر از علائم رایج پارکینسون، کندی حرکت است که باید برای درمان مور توجه قرار گیرد.
پارکینسون بیشتر افراد بالای ۶۰ سال را درگیر می‌کند
محمدرضا نجفی، استاد و متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، در خصوص تعریف پارکینسون و بروز این بیماری در افراد مسن، اظهار کرد: پارکینسون یک بیماری استحاله‌ای مغز است که به‌طورمعمول در سنین ۶۰ سال به بالا عارض می‌شود، البته در دوران جوانی هم ممکن است این بیماری بروز کند که احتمال آن بسیار کم است.
وی با بیان اینکه علت این بیماری به نقصان واسطه‌های شیمیایی به‌ویژه دوپامین بازمی‌گردد، افزود: دوپامین یک واسطه شیمیایی است که باعث انتقال پیام بین عقده‌های قاعده‌ای مغز می‌شود و کمبود این واسطه شیمیایی، موجب اختلال در عملکرد حرکتی خواهد شد.
این متخصص بیماری‌های مغز و اعصاب درباره بروز علائم بیماری پارکینسون و مهم‌ترین علائم در این بیماری، تصریح کرد: پارکینسون یک بیماری پیش‌رونده است که علائم آن به تدریج ظاهر می‌شود، مهم‌ترین علائم آن لرزش در دست‌ها، کندی حرکات و سخت شدن عضلات است.
کندی حرکات در بیماری پارکینسون چه مشکلاتی را برای فرد به‌وجود می‌آورد؟
وی با بیان اینکه در بیماری پارکینسون، اختلال راه رفتن نیز وجود دارد و فرد بیمار در این زمینه دچار مشکلاتی می‌شود، افزود: کندی حرکات می‌تواند باعث تأخیر در اعمال فرد شود و بیمار نتواند به خوبی کارهای شخصی خود را انجام دهد، البته بروز علائم غیرحرکتی نیز در بیمارانی که با پارکینسون دست و پنجه نرم می‌کنند، به چشم می‌خورد که در این شرایط نیز بیمار با مشکلات مضاعفی روبه‌رو خواهد شد.
نجفی در خصوص دیگر علائم بیماری پارکینسون و اختلال در تکلم بیماران مبتلا به این بیماری، اظهار کرد: اختلال در تکلم، اختلال در چهره، دفرمگی مفاصل، اختلال در بلع نیز از علائمی بوده که ممکن است در این بیماری بروز و فرد را دچار چالش‌های فراوانی کند. ایجاد اختلال در بیماران مبتلا به پارکینسون در ابتدا می‌تواند آهسته باشد و به تدریج که بیماری گسترش یافت، آن‌قدر اختلال در فرد بیمار ایجاد می‌شود که صحبت‌های وی نیز قابل فهم نخواهد بود.
وی با اشاره به اینکه بیماری پارکینسون یک طیفی از علائم غیرحرکتی را نیز به دنبال دارد، ادامه داد: علائمی مانند اختلال خواب، حافظه، افسردگی، یبوست، کاهش تعریق، افزایش چربی پوست بدن از علائمی است که ممکن است در این بیماران مبتلا به آن بروز کند.
هم‌زمانی پارکینسون با آلزایمر در برخی بیماران مبتلا به این بیماری
این متخصص مغز و اعصاب گفت: به دلیل اینکه بیماران پارکینسون می‌توانند اختلالات شناختی و حافظه‌ای نیز داشته باشند، گاهی اوقات علائم پارکینسون و آلزایمر یا سایر بیماری‌ها به طور همزمان با هم در فرد دیده می‌شود، بیشتر وقت‌ها علائم حرکتی مقدم بر سایر علائم است و بیمار با شکایت ناتوانی یا درد به پزشک متخصص مراجعه می‌کند و ممکن است پارکینسون با بیماری‌های دیگر مانند آرتروز اشتباه گرفته شود و بیمار روند درمان صحیح را دنبال نکنند.
وی با در پاسخ به این پرسش که علت بروز این بیماری در افراد چیست، خاطرنشان کرد: علت مشخصی برای ایجاد بیماری پارکینسون وجود ندارد، اما عوامل ژنتیک و محیطی می‌تواند در بروز و تشدید علائم نقش داشته باشد.
نجفی در خصوص درمان این بیماری و مصرف داروهای تجویز شده، گفت: داروی دوپامین برای بیمار مبتلا به پارکینسون تجویز و وارد مغز می‌شود و کمبود آن را در بیمار جبران می‌کند. با تجویز این دارو برای بیمار، به‌خوبی شاهد بروز علائم کمتر و کنترل‌شده‌ای خواهیم بود.
وی با اشاره به روش‌های درمانی که برای پارکینسون وجود دارد، تصریح کرد: این بیماری درمان قطعی و شفابخش ندارد، اما تشخیص به‌موقع و استفاده صحیح از دارو منجر به بهبود نسبی علائم می‌شود، زمانی که علائم کاهش پیدا کرد، به طور قطع لرزش دست و کندی حرکات بیمار کمتر خواهد شد و کیفیت زندگی بیمار افزایش می‌یابد.
این متخصص مغز و اعصاب درباره درمان‌های دیگری به جز درمان دارویی، افزود: محرک‌هایی در بدن تعبیه می‌شود که می‌تواند منجر به آزاد شدن دوپامین در عقده‌های قاعده‌ای مغز شود.
جراحی درمان پارکینسون در ایران هم انجام می‌شود
وی اضافه کرد: تعبیه دستگاهی در بدن برای بیماران مبتلا به پارکینسون و تحریک مغز در ایران نیز انجام می‌شود و تا حدودی علائم را کنترل می‌کند.
نجفی با بیان اینکه عمل جراحی نیز در مداخلات درمانی بیماری پارکینسون وجود دارد، گفت: میکروسرجری‌ها در عقده‌های قاعده‌ای مغز می‌تواند تا حدودی باعث بهبودی علائم شود، اما بیماری پیش‌رونده است که در نهایت منجر به کاهش عملکرد روزمره فرد می‌شود.
وی با اشاره به اینکه مهم‌ترین بخش درمان پارکینسون، درمان‌های توانبخشی است، افزود: فیزیوتراپی، کاردرمانی و آب‌درمانی در این زمینه می‌تواند کمک‌کننده باشد. درمان‌های علامتی برای علائم جداگانه‌ای که پیش می‌آید نیز وجود دارد و برای مثال جهت کنترل یبوست، داروی مخصوصی تجویز می‌شود.
نظر شما