به گزارش ایمنا و به نقل از پایگاه اطلاع‌رسانی انجمن اوتیسم ایران، سجاد بهجتی با اشاره به لزوم آگاهی‌رسانی درباره اختلال اوتیسم، اظهار کرد: علی‌رغم اینکه در بیشتر کشورها یک روز را برای اوتیسم در نظر می‌گیرند، ما تصمیم گرفته‌ایم یک ماه را به این مناسبت اختصاص دهیم تا آگاهی‌رسانی بیشتری در این زمینه انجام شود.
وی افزود: دوم ماه آپریل که روز جهانی اوتیسم است، در ایران با سیزدهم فروردین‌ماه مصادف می‌شود که شاید از جنبه اطلاع‌رسانی نتوان فعالیت زیادی انجام داد؛ از این رو، طی یک ماه پس از این تاریخ سایر اقدامات حائز اهمیت را در حوزه آگاهی‌بخشی انجام می‌دهیم.
مدیر واحد آگاهی‌بخشی انجمن اوتیسم ایران با اشاره به اهمیت آگاهی‌بخشی درباره اختلال اوتیسم، تصریح کرد: در بسیاری از اختلالات و بیماری‌ها شاید آگاهی‌بخشی به عنوان یک نقش مکمل باشد، اما در خصوص بیماری اوتیسم اگر جامعه آگاه شود، خانواده‌ای که از یک فرد دارای اختلال اوتیسم نگهداری می‌کند، راحت‌تر زندگی خواهد کرد. از سوی دیگر زندگی کردن و کنار هم بودن کودکان طیف اوتیسم با کودکان سالم، می‌تواند به رشد بهتر آنها کمک کند.
وی ادامه داد: از این رو از سه سال پیش رویداد روز جهانی آگاهی‌بخشی اوتیسم را در ایران به شکل گسترده‌تر دنبال کردیم و در سال ۱۴۰۲، تمرکز اصلی ما بر تشخیص و مداخله به موقع است تا خانواده سن طلایی تشخیص بیماری را از دست ندهد؛ تشخیص علائم اوتیسم ساده است اما با افزایش سن ساده نمی‌ماند.
بهجتی گفت: خانواده یک فرد اوتیسم همواره فشار زیادی را متحمل می‌شوند و حتی ممکن است از دید فردی که از اوتیسم آگاهی ندارد، محکوم به تربیت نکردن درست فرزند خود شوند؛ به همین دلیل قصد داریم در سال ۱۴۰۲ کاری کنیم که جامعه شرایط این خانواده را درک کند و فشار از روی آنها برداشته شود.
وی به تشریح برخی اقدامات انجمن اوتیسم ایران برای برگزاری ماه اطلاع‌رسانی این اختلال پرداخت و اضافه کرد: برای این ماه با شهرداری تهران و سایر کلان‌شهرها مکاتباتی انجام شده است تا فضای اطلاع‌رسانی در اختیار ما قرار دهند. برای انجام مسابقه دو نمادین نیز هماهنگی‌هایی انجام شده است و همکاری‌های دیگری هم با سایر شرکت‌های خصوصی داشته‌ایم که در جهت آگاهی‌بخشی اقداماتی انجام دهد؛ همچنین از افراد مشهور نیز به منظور رسانی کمک گرفته شده است.
مدیر واحد آگاهی‌بخشی انجمن اوتیسم ایران خاطرنشان کرد: یکی از دغدغه‌های مهم خانواده‌ها برطرف کردن نیازهای روزمره مانند خرید از سوپرمارکت است؛ گاهی صاحب مغازه شناختی از اوتیسم ندارد و ممکن است به خاطر به هم ریختن یک قفسه یا بی‌قراری‌های فرد اوتیسم، خانواده را همراهی نکند. از آنجایی که افراد دارای اختلال اوتیسم چهره عادی دارند، بنابراین وجود اختلال آنها از چهره قابل تشخیص نیست و یکی از مهم‌ترین اقدامات این است که کسب و کارها شناختی حداقلی از اوتیسم داشته باشند و با صبوری خانواده را همراهی کنند.
نظر شما