به گزارش خبرنگار ایمنا، مهدی بصیری امروز _دوشنبه پانزدهم اسفندماه_ در مراسم پاسداشت و کاشت درخت در حیاط مدارس با عنوان «حیات در حیاط» اظهار کرد: «درخت» را پاس می‌داریم، اما در برابر خشک‌شدن میلیون‌ها درخت اطراف شهر اصفهان به‌علت خشکی زاینده‌رود، سکوت می‌کنیم.
وی افزود: کاشت درخت امری بسیار پسندیده و خوب است، اما باید دید چه درختانی، به چه نحوی و در کجا باید کاشته شود، متأسفانه در برخی موارد شاهد اجرای پروژه‌هایی در زمینه کاشت درخت هستیم که شاید سنجیده عمل نشده است.
این دانشیار دانشکده منابع طبیعی دانشگاه صنعتی اصفهان تصریح کرد: کاشت یک میلیارد درخت در کشور باعث خشک شدن مابقی قنات‌ها و رودخانه‌ها خواهد شد همچنین ماندگاری نخواهد داشت.
وی اضافه کرد: حال این پرسش مطرح می‌شود که چرا به جای کاشت درخت، به فکر خشک‌شدن جنگل‌های کشور نیستیم؟ علت خرابی و از بین رفتن درختان جنگل‌های بلوط چیست؟ قطع به یقین چون محیط زیست زندگی درختان بلوط را از بین برده‌ایم.
بصیری با بیان اینکه اگر اکوسیستم به وظیفه خود عمل نکند، انسان هم توانایی زندگی ندارد، توسعه ناپایدار، نامتناسب و خارج از ظرفیت را امروزه شاهد هستیم، اضافه کرد: درواقع با دید اقتصادی کوتاه مدت حرکت می‌کنیم و بدون نگاه به آینده و نگاه به ظرفیت‌های دیگر شهر از جمله گردشگری گام برمی‌داریم، مکان‌یابی‌های اشتباهی برای صنایع آب‌بر در استان اصفهان داریم.
وی با بیان اینکه نداشتن آمایش سرزمین حتی در زمان کنونی ما را به غلط می‌اندازد، گفت: توسعه شهری در اراضی کشاورزی بدون توجه به آسیب‌های حاصل از تخریب خاک از دیگر اشتباهات است.
این عضو هیئت‌علمی دانشگاه صنعتی اصفهان با اشاره به فرونشست زمین در شهر تصریح کرد: فرونشست زمین، اتفاقی نیست که بتوان آن را متوقف کرد، اما می‌توان با سلسله اقداماتی سرعت رشد آن را کاهش داد.
بصیری اظهار کرد: اصفهان آثار فاخر تمدنی بسیاری دارد که در معرض آسیب‌های متأثر از فرونشست زمین قرار گرفته است و ما نسبت به آن بی‌توجه هستیم، امروزه باید در پی بهتر شدن شرایط محیطی برای گردشگری همچون ایجاد شهر پاک و جلوگیری از ساخت ساختمان‌های بلند تلاش کنیم.
وی با بیان اینکه چمن از ابتدا مناسب اقلیم شهر اصفهان نبوده و نیست، گفت: اقلیم شهر اصفهان یک شهر خشک است؛ از این رو آب، مهم‌ترین شاخصه برای حیات شهر است که در این حوضه به غیر از زاینده رود، آبی وجود ندارد.
این عضو هیئت‌علمی دانشگاه صنعتی اصفهان ادامه داد: باید به‌دنبال تأمین آب باشیم، البته راه‌های اشتباه بسیاری در گذشته امتحان شده که نباید تکرار شود و باید توجه داشت که چهارچوب‌های برنامه‌های توسعه چهارم تا هفتم یکسان است و برنامه‌ریزی‌های ما برمبنای بودجه‌بندی است.
بصیری اضافه کرد: اقتصاد، شهرت، آثار تاریخی، هنرمندان، دانشمندان و سابقه تاریخی اصفهان همه وابسته به زاینده‌رود است و همه آن‌ها در معرض خطر جدی قرار گرفته‌است.
وی با بیان اینکه باید به گوش و هوش باید بود که با سهل‌انگاری اقدامی انجام ندهیم که باعث شود آیندگان با مشکلات بسیار رو به رو شوند، تاکید کرد: نباید به معلول‌ها بپردازیم بلکه باید مانع از ایجاد آلودگی‌ها از مبدا شویم، تعطیلی مدارس برای کاهش آلودگی هوا کارساز نیست چراکه‌توسعه صنایع همچنان باقی است.
نظر شما