احمد اشتیاقی در گفت‌وگو با خبرنگار ایمنا، اظهار کرد: درحال‌حاضر احیانشدن «برجام» وزن بیشتری گرفته و از طرف دیگر، تقاضای خرید هم برای دلار ایجاد شده است، در چنین شرایطی پافشاری کردن بانک مرکزی بر نگه‌داشتن این نرخ منجر به از دست رفتن منابع ارزی این نهاد می‌شود.
وی افزود: براساس محاسبات متخصصان ارزی، بین نرخ ارز و حجم نقدینگی ارتباط منطقی وجود دارد و ارزش ذاتی دلار حتی در شرایطی که تحریم وجود نداشته باشد در محدوده ۳۰ هزار تومان است. با توجه به این موضوع، ریسک ناشی از احیانشدنِ برجام نباید ۱۰ درصد باشد که بانک مرکزی اصرار کند دلار را در کانال ۳۲ هزار تومان تثبیت کند.
این کارشناس بازارهای مالی گفت: سیاست فعلی منجر می‌شود بانک مرکزی دلارهایش را از دست بدهد. دلار ۳۶ یا ۳۷ هزار تومان رقم چندان غیرمنطقی نیست؛ دلار در دی‌ماه ۹۹ یک‌بار به ۳۲ هزار تومان رسید. با توجه به افزایش حجم نقدینگی که از آن زمان تاکنون داشته‌ایم و درصد تورم که همه کالاها با دلارهای ۴۰ هزار تومان به بالا معامله می‌شود، افزایش قیمت دلار تا محدوده ۳۷ هزار تومان اتفاق بدی هم نیست.
رابطه دلار و بورس
اشتیاقی اضافه کرد: یکی از دلایل فروش سهام در بازار سرمایه در روزهای اخیر نیز نرسیدن قیمت دلار به محدوده ۳۷ هزار تومان است، زیرا اگر دلار به این محدوده برسد ریسک خرید آن زیاد می‌شود، بنابراین مردم کمتر به سمت خرید دلار می‌روند و سرمایه‌ها به سمت بورس می‌آید.
وی ادامه داد: باید انگیزه خرید دلار به عنوان یک روش سرمایه‌گذاری کاهش داده شود که با افزایش قیمت آن این اتفاق می‌افتد. اصرار بیش از حد روی نگه داشتن دلار در یک محدوده خاص قیمتی بدون توجه به سایر متغیرهای کلان اقتصادی و بازارها، همواره به ضرر اقتصاد بوده است. در حالی که تورم سالانه ۳۹ درصد داریم نمی‌توان قیمت دلار را ثابت نگه داشت. قیمت دلار نیز متناسب با تورم و حجم نقدینگی باید رشد یابد تا شاهد جهش‌های ارزی سال‌های گذشته نباشیم و عقب ماندگی در نرخ دلار منجر به رکود نشود.
دولت باید به دلار نیمایی نیز مجوز رشد دهد
این کارشناس بازارهای مالی گفت: اهالی بازار سرمایه معتقدند دولت باید به دلار نیمایی نیز مجوز رشد دهد. اکنون دولت دلار نیمایی را در کانال ۲۷ هزار تومان ثابت نگه داشته است که در این صورت بازار سرمایه پتانسیل رشد نداشته و رانت بزرگی برای انجام واردات با دلار ۲۷ هزارتومانی توزیع می‌شود.
اشتیاقی اضافه کرد: دلار ۳۶ هزارتومانی رقم عجیبی نیست. اگر دلار بعد از دو سال از ۳۰ به ۳۶ هزار تومان برسد فقط ۱۵ درصد رشد کرده است. دلار باید با نوسان‌های مدیریت شده و با رقم‌های اندک افزایش یابد تا هیجانات کاذب در رشد آن بی‌تأثیر شود. نرخ سود بانکی و اوراق بدهی به نحوی است که اگر دلار به ۳۶ هزار تومان برسد نیز افراد تمایلی به دلار خریدن نخواهند داشت.
وی تصریح کرد: بنابراین متغیرهای اقتصادی نشان می‌دهد نرخ دلار باید به ۳۶ هزار تومان برسد و اینکه اصرار کنیم آن را در کانال ۳۲ هزار تومان نگه داریم به ضرر مردم و اقتصاد خواهد بود. افزایش مدیریت شده و آهسته قیمت دلار به نحوی که تا پایان سال به محدوده ۳۷ هزار تومان برسد روند مناسب و به نفع اقتصاد است.
رسیدن نقدینگی به ۶ هزار همت دور از انتظار نیست
این کارشناس بازارهای مالی گفت: رشد نقدینگی در ۶ ماه اول سال جاری به رغم تمهیدات بانک مرکزی، بیش از ۱۶ درصد بوده است. این در حالی است که فشار کسری بودجه در ۶ ماه دوم بیشتر بوده و پیش‌بینی افزایش ۳۵ درصد حجم نقدینگی تا پایان سال دور از انتظار نیست و نقدینگی به ۶ هزار همت می‌رسد. در چنین سطوح نقدینگی ارزش ذاتی دلار نمی‌تواند کمتر از ۳۰ هزار تومان باشد.
اشتیاقی اضافه کرد: علاوه بر این باید توجه داشت با توجه به احیا نشدن برجام، افزایش قیمت دلار به ۳۶ هزار تومان دور از ذهن نیست. هرچه بانک مرکزی بیشتر به حفظ دلار ۳۲ هزارتومانی اصرار کند، ذخایرش را از دست داده و با فرار سرمایه مواجه می‌شویم. دلار ۳۶ هزارتومانی به نفع اقتصاد است، همچنین هرچه فاصله قیمت دلار نیمایی و بازار آزاد کاهش یابد بورس نیز به صورت بنیادی رشد می‌کند و نیازی به دخالت دولت نیست.
نظر شما