به گزارش خبرنگار ایمنا، جنگ تحمیلی عراق علیه ایران که هشت سال به طول انجامید، گستره‌ای به مساحت بیش از ۱۶۰۰ کیلومتر مربع را در بر گرفت و یکی از بزرگ‌ترین جنگ‌های قرن بیستم را رقم زد. پهنه عملیاتی این جنگ از ویژگی‌های گوناگون جغرافیایی انسانی و طبیعی برخوردار بود و انواع مختلف عملیات نظامی در آن انجام گرفت.
سیدصالح ایمانی، پژوهشگر دفاع مقدس در یادداشتی که در اختیار خبرگزاری ایمنا قرار داده است، منطقه طلاییه پرداخته است: «طلاییه از توابع بخش هویزه و دهستان بنی‌صالح که در منتهاالیه جنوب‌غربی دشت آزادگان واقع‌شده است. این منطقه از جنوب و غرب به کشور عراق و از شرق به کوشک و از شمال به سه‌راهی فتح و چهارراه برزگر محدود می‌شود. در غرب طلاییه، هورالهویزه و سه طرف آن بیابانی خشک است.
طلائیه شب‌های زمستانی سرد و روزهای تابستانی بسیار گرمی دارد، در اواسط فصل گرما حرارت در این منطقه اکثراً از ۵۰ درجه سانتیگراد می‌گذرد. زمین طلاییه، هموار و سطح آن پوشیده از خاک و رسوب نمک است. در زمان بارندگی با طغیان آب هور، بیشتر طلاییه هم به زیر آب می‌رود.
طلائیه سال‌های سال در آرامش و سکوت روزگار می‌گذراند تا این‌که جنگ تحمیلی از سوی عراق آغاز شد، این منطقه از جمله مناطقی بود که ارتش رژیم بعث در آن به خاک ایران وارد شد و پس از طی کردن ۱۲۰ کیلومتر تا دب‌حردان اهواز پیش‌روی کرد.
طلاییه پس از اشغال تا مرحله دوم عملیات الی‌بیت‌المقدس در دست دشمن باقی ماند، اما سرانجام رزمندگان اسلام توانستند شانزدهم اردیبهشت‌ماه سال ۱۳۶۱، دشمن را از جاده اهواز- خرمشهر تا منطقه طلاییه که مرز بین‌المللی است، عقب بزنند و اینجا به خط مقدم نبرد تبدیل شود و سرانجام در عملیات خیبر رزمندگان از این منطقه نیز عبور کنند.
منطقه طلاییه در دوران دفاع مقدس با ۱۱۸ هزار کیلومتر وسعت، از نظر امنیتی، نظامی، سیاسی و اقتصادی، اهمیت زیادی داشت، از این رو قرارگاه نصرت به فرماندهی سردار شهید علی هاشمی حدود هشت تا ۹ ماه به شناسایی این منطقه و هورهای موجود در آن شامل هورالهویزه، هورالعظیم و هورالعماد که دو سوم آن متعلق به عراق و یک سوم آن متعلق به ایران بود، پرداخت.
اهمیت اقتصادی این هورها به خاطر وجود حدود هفت میلیارد بشکه نفت درجا در این منطقه بود؛ همچنین از نظر نظامی هم پس گرفتن این منطقه نفتی از ارتش عراق، نه‌تنها اهمیت داشت، بلکه پس گرفتن آن از شرکت «توتال» فرانسه دارای اهمیت بیشتری بود؛ چون در ایامی که این منطقه توسط عراق اشغال شده بود، شرکت «توتال» فرانسه حدود ۲.۵ میلیارد دلار هزینه کرده بود تا با حفر ۵۴ حلقه چاه، روزانه ۷۵۰ هزار بشکه نفت را استخراج کند؛ از این رو در عملیات خیبر ما تودهنی نخست را در حقیقت به فرانسوی‌ها زدیم و ضمن خارج کردن جزایر مجنون شمالی و مجنون جنوبی از دست فرانسوی‌ها، از استخراج نفت توسط آن‌ها جلوگیری کردیم.
طلاییه، صحنه اصلی نبرد در عملیات‌های خیبر و بدر و کلید حفظ جزایر مجنون در طول جنگ بود. در عملیات خیبر، رزمندگان ایرانی از این منطقه باید به جزایر مجنون شمالی و جنوبی و تاسیساتی که در آن محور بود از جمله دکل‌های برقی، دکل‌های تقویتی رادیو تلویزیون، تأسیسات و کارخانه‌های کاغذسازی و جاده‌های نفت یورش می‌بردند.
این منطقه شاهد شهادت مردان بزرگی بوده است، فرماندهانی چون محمدابراهیم همت، مرتضی یاغچیان، حمید باکری و اکبر زجاجی در طلاییه در خون خود غلتیدند و جان خود را فدای انقلاب اسلامی ایران کردند تا لبیک‌گوی حسین زمان‌شان باشند.
طلاییه تا سال ۱۳۷۲ میزبان پیکرهای مطهر سه هزار شهید بود که بعد از حدود ۱۰ سال، تیم‌های تفحص پیکرهای آن‌ها را شناسایی و برگرداندند، از این رو این منطقه یکی از مقرهای اصلی نیروهای کمیته جستجوی مفقودین پس از جنگ تحمیلی بود که پس از کشف پیکرهای شهدای عملیات خیبر، حسینیه‌ای به نام حضرت ابوالفضل (ع) در آن بنا شد. در مرکز آن یک ضریح زیبای چوبی وجود دارد و پنچ شهید گمنام در آن آرمیده‌اند.
سردار محمد باقرزاده، فرمانده کمیته جست‌وجوی مفقودین ستاد کل نیروهای مسلح در ارتباط با منطقه طلاییه گفته است: «ما طلاییه را یک منطقه مقدس می‌دانیم، در این منطقه حدود سه هزار شهید کاوش شد. در عملیات خیبر بعد از این‌که دشمن در این منطقه آب انداخت، وضعیت آب‌گرفتگی تا سال‌ها بعد همچنان ادامه داشت. زمانی که کار سازمان‌یافته جست‌وجو شروع شد، من در بدو ورودم به منطقه احساس کردم، اینجا فضای خاصی است، تفالی به قرآن زدم و این آیه آمد: «إِنِّی أَنَا رَبُّکَ فَاخْلَعْ نَعْلَیْکَ إِنَّکَ بِالْوَادِ الْمُقَدَّسِ طُوًی» یعنی «اینجا سرزمین مقدسی است، کفش‌هایت را دربیاور».
نظر شما