مفهوم‌شناسی دشمنی در کتاب «رفتار با دشمنان»

در در کتاب «رفتار با دشمنان»، مبارزه از جمله رفتارهای توصیه شده با دشمن معاند برشمرده شده است که در این رابطه، انگیزه، اقسام، اولویت‌ها و روش مبارزه تشریح و همچنین موارد جواز ترک مبارزه تبیین شده است.

به گزارش ایمنا، کتاب «رفتار با دشمنان بر اساس آموزه‌های قرآن و اهل بیت (ع)» اثر سیدحسن حیدری موسوی است که در پژوهشکده فرهنگ و معارف قرآن پژوهشگاه علوم و فرهنگ اسلامی تهیه و در ۷۷ صفحه منتشر شد.

پژوهشکده مذکور تلاش کرده است با پژوهشگران فرهیخته و بهره‌گیری از آموزه‌های نورانی قرآن و اهل بیت (ع) و تدوین فرهنگ‌نامه سبک زندگی، کاربردی‌ترین اطلاعات در حوزه‌های گوناگون فردی، خانوادگی، اجتماعی و محیط‌زیست را در اختیار علاقه‌مندان قرار دهد.

در میان مدخل‌های این فرهنگ‌نامه، بعضی از موضوعات فرهنگی از اهمیت ویژه‌ای برخوردارند و عموم افراد جامعه به‌صورت گسترده با آن سروکار دارند؛ از این‌رو، به منظور ارتقا و تقویت سبک زندگی اسلامی، شایسته است آموزه‌های دینی مربوط به این گونه موضوعات علاوه بر ارائه در فرهنگ‌نامه، به‌صورت کتابچه‌های مستقل نیز در اختیار علاقه‌مندان قرار می‌گیرد. بر همین اساس، در اثر پیش‌رو شاخصه‌های مربوط به رفتار با دشمنان در آموزه‌های قرآن و اهل بیت (ع) تهیه خواهد شد.

ساختار کتاب:

در این اثر، پس از مفهوم‌شناسی سبک زندگی اسلامی، مبانی و گستره سبک زندگی، اهمیت رفتار با دشمن و مفهوم‌شناسی دشمنی مورد بررسی قرار گرفته و تفاوت دشمن با مخالف تبیین شده است. نویسنده، در ادامه این اثر، راه‌های دشمن‌شناسی و نشانه‌های دشمنی را بیان و اقسام دشمن را تشریح کرده است.

نویسنده سپس، رفتار با دشمن غیرمعاند بر اساس آموزه‌های قرآن و اهل بیت (ع) را تبیین کرده است که از جمله این رفتارها می‌توان به احسان، خوش‌رفتاری، مدارا، صبر، گذشت، رعایت حقوق، رعایت عدالت، دادن فرصت، پرهیز از بدگویی، امانت‌داری، رفت‌وآمد، وفای به عهد و مشورت اشاره کرد.

«رفتار با دشمن معاند» از دیگر مباحث این اثر است که در این راستا به پرهیز از همنشینی، پرهیز از دوستی، پرهیز از قبول ولایت، دشمنی (انگیزه دشمنی، اخلاص در دشمنی، چگونگی دشمنی) و نفرین و مبارزه، بر اساس آموزه‌های قرآن و اهل بیت (ع) توصیه شده است.

در این اثر، «مبارزه» از جمله رفتارهای توصیه شده با دشمن معاند برشمرده شده است که در این راستا، انگیزه، اقسام، اولویت‌ها و روش مبارزه تشریح و همچنین موارد جواز ترک مبارزه تبیین شده است.

برشی از این اثر مکتوب:

موارد جواز ترک مبارزه

۱- آتش‌بس: در صورتی که دشمن تسلیم شود یا اظهار اسلام کند یا دست از جنگ بکشد و اعلام بی‌طرفی کند یا تقاضای پناهندگی کند، مسلمانان هم موظف هستند اعلام آتش‌بس و جنگ را متوقف کنند و تا زمانی که آن‌ها به آتش‌بس پایبند باشند، مسلمانان هم وظیفه دارند آن را مراعات کنند؛ اما اگر آنان نقض آتش‌بس کردند یا ماه‌های حرام پایان پذیرفت یا به سرزمین مسلمانان دوباره تجاوز کردند، هر چند که در ماه‌های حرام باشد، ایشان هم باید با نقض آتش‌بس به مقابله برخیزند.

۲- صلح: یکی دیگر از عوامل جواز ترک مبارزه با دشمن، بستن معاهده صلح با او است. این کار از اختیارات رهبر جامعه اسلامی است. از صلح با دشمن در زمانی که مسلمانان برتری نظامی و توان بیشتر دارند، نهی شده است؛ اما وقتی صلح برقرار شد، همه مسلمانان موظف هستند مادامی که آن‌ها عهدشکنی نکرده‌اند، به آن وفادار بمانند.

۳- عذر: خداوند مؤمنانی را که دارای عذر مانند پیری یا نقص عضو همچون فقدان بینایی یا ضعیف و ناتوان هستند و نیز بیماران و آنان که به دلیل فقر، وسیله لازم برای شرکت در میدان مبارزه را در اختیار ندارند، معاف کرده است.

کد خبر 583490

برچسب‌ها

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.