به گزارش خبرنگار ایمنا، تئاتر، به‌ویژه تئاتر تاریخی و نقش و تأثیر آن در عرصه هنر و فرهنگ یک جامعه، بر کسی پوشیده نیست. نقشی که در دوره‌های مختلف تاریخی و هنری خودنمایی کرده و اندیشه و فرهنگ ملت‌ها را پویاتر کرده است.
تئاتر، دیدن هنر انسان‌های خوش‌نیتی است که افکارشان را بر روی صحنه و در حضور مردم می‌پرورانند. این هنر، نمایشی زنده است و با رسوخ به روح و روان بیننده خود، او را با روایت‌های مختلف تاریخی، اجتماعی، فرهنگی و تمدنی همراه می‌کند.
تئاتر اصفهان و هنرمندان این دیار هنرپرور اما در این میان نقشی خطیر و پررنگ داشته است و این روزها و پس از طی چند دوره و موج شیوع کرونایی، فعالیت‌هایشان را از سر گرفته‌اند.
«خواب‌هایم سراغ تو را می‌گیرند» که نام و نشان نمایشی با دست‌مایه تاریخی نه‌چندان واقع‌گرایانه است، چندی قبل به کارگردانی «احسان جانمی» به عنوان اولین نمایش قرن در تالار هنر اصفهان، روی صحنه رفت و روز پایانی حکومت ناصرالدین شاه قاجار را روایت کرد.
الهام زنجانی، مائده وحید، امین پناهی و رضا توکلی، نازنین ملت دوست، مانیا مردانی، غزاله میرمجربیان، نگین صرامی بازیگران این نمایش بوده و مهدی صادقی طراح گریم و نگین هنرجو و مهدی حق‌شناس نیز دستیاران کارگردان آن هستند.
مشروح گفت‌وگوی خبرنگار ایمنا با احسان جانمی، کارگردان خواب‌هایم سراغ تو را می‌گیرند و فعال در حوزه هنرهای نمایشی استان اصفهان را در ادامه می‌خوانید.
چرا «خواب‌هایم سراغ تو را می‌گیرند»؟
داستان نمایش به روزهای آخر حکومت ناصرالدین‌شاه مربوط می‌شود. زمانی که در حال آماده‌سازی مراسم تاج‌گذاری و پنجاهمین سال سلطنت است. حکایتی که از یک طلوع خورشید، شروع شده است و تا غروب آن ادامه دارد، رخدادهایی که بدون حضور پادشاه در اندرونی او اتفاق می‌افتد. یک واقعه تاریخی وجود دارد که من سعی کردم با همان واقعه، یک داستان جذاب و دراماتیک را با تخیل خودم بسازم. نمایش بر اساس یک بافت خواب‌گونه است که به همین دلیل نیز این نام را برای آن انتخاب کردم.
برایمان از موضوع نمایش و سبک آن بگویید.
موضوع نمایش «خواب‌هایم سراغ تو را می‌گیرند» پیرامون عدالت‌خواهی، انتقام، ایستادگی و پایداری انسان‌ها روی اهدافشان در طول زندگی است.
ژانر نمایش یک درام در مکتب رئالیسم جادویی و عناصر غیرواقع‌گرایانه است که در بستر واقع‌گرایانه یا رئالیسم روی می‌دهد. همچنین سعی کردم نمایشی پر از رمز و راز و در هاله‌ای از پیچیدگی‌های مرسوم به رشته تحریر در بیاورم.
آیا نمایش از جایی اقتباس شده است؟
نگاهی به نمایشنامه با «دست‌بسته» محمد چرم‌شیر داشته‌ام و از آن نمایشنامه نیز استفاده کردم البته خط قصه، کاراکترها و روایت‌ها را کاملاً تغییر داده‌ایم اما در مجموع اقتباسی از آن داشته‌ام.
«خواب‌هایم سراغ تو را می‌گیرند» چندمین کار شما است و آیا سازمانی از شما حمایت کرده است؟
این اثر صدونهمین تولید گروه ما بود که با اولین نمایش این گروه در قرن جدید نیز مصادف شد. همچنین اولین نمایش ما در قرن جدید با اولین نمایش تئاتر در تالار هنر نیز همزمان شد. سازمان فرهنگی شهرداری اصفهان و تالار هنر حامیان این تئاتر بوده‌اند.
امتیاز این نمایش، نسبت به سایر نمایش‌ها را در چه می‌دانید؟
نورپردازی نمایش یکی از ویژگی‌های آن بود که به مدد عوامل فنی تالار هنر با حدود ۸۰ پرژکتور نورپردازی آن انجام شد. تلاش کردیم در این نمایش طراحی‌های نوری نمادینی با رنگ‌بندی بسیار خوب داشته باشیم و همچنین فضاسازی‌های متفاوتی را انجام دهیم.
طراحی صحنه این کار نیز برعهده خودم بود و از شیوه‌ای استفاده کردم که بسیار استیلیزه و در مواقعی نیز مینیمال است. همچنین در تلفیق این دو نوع سبک طراحی صحنه، تجربیاتم را نیز به کار بردم.
در نوشته، کارگردانی و طراحی صحنه و نور تمام تلاشمان را به کار گرفتیم تا یک اجرای خوب، همراه با اصول زیبایی‌شناسی به مخاطب ارائه کنیم.
آیا کار جدیدی در برنامه دارید؟
پروانه ساخت دو نمایش دیگر را از اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گرفته‌ام؛ نمایش «مأموریت جدی آقای چرچیل» و «بوقلمون» که نمایش مأموریت جدی آقای چرچیل در ژانر کمدی و بوقلمون نیز در سبک کمدی اما با رگه‌های آئینی و سنتی است.
«مأموریت جدی آقای چرچیل»، نوشته رضا گشتاسب و «بوقلمون» نیز نوشته خیراله تقیانی‌پور است.
نظر شما