به گزارش ایمنا، جانبازی نماد بزرگواری و دلاوری حضرت عباس (ع) در حادثه کربلا است. به پاس قدردانی از جانبازان دلاور کشورمان، روز چهارم شعبان در تقویم ایران به نام روز جانباز به مناسبت میلاد حضرت ابوالفضل (ع)، نامگذاری شده است. این روز در تقویم ۱۴۰۰ مصادف با ۱۶ اسفند ماه شده است.
بیشتر بخوانید:
کوله بر دوش و چفیه برگردن
زیر باران نور، برگشتی
زخمی، اما هنوز هم چون کوه
محکم و پرغرور برگشتی…
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک
همچو دریای جنوب، پاک و مغروری تو
آفت شهرت و مقام دوری تو
روشن دل … جانباز… بسیجی وطن
صدها درود بر این صبوری تو
روز جانباز بر بی‌ادعاترین اسوه‌های ایثار مبارک
دیگر نمانده او را، در زندگی نوایی
دارد هوای رفتن، جانباز شیمیایی
زخم شکفته‌اش را دارو نکرد درمان
سر می‌دهد هر از گاه او نغمه جدایی
دست نحیف او را کی می‌توان فشردن
دیگر نمانده جانی در پنجه طلایی
دشمن چه کرده با ما در جنگ نا برابر
رو کرد سوی ظلمت، ما سوی روشنایی
جانم فدای چشمت آن چشم سرخ پر خون
بر تنگی نفس‌ها، در لحظه رهایی
روز جانباز بر شما ایثارگران همیشگی مبارک
مادر به گمانم خبر داغ ندارد
شاید خبر از طعنه پر داغ ندارد
بابا چه بگویم اگر از من چو بپرسد
خواهر ز من از علت فریاد تو پرسد
بابا چه بگویم که تو جانباز کجایی
چندی ست چرا این همه خوابیده چرایی
روز جانباز بر پدر عزیز و بزرگوارم مبارک
کردی نبرد با افتخار در جنگ در میدان مین
بوسه زدی بر خاک عشق بر پرچم ایران زمین
جسمت فدا کردی شدی، جانباز در راه وطن
اسوه ایثار شدی بهر جوان سرزمین
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک
دل پر زند از عشق تو، پرواز همین است
شهباز صفت دل برد او باز همین است
جان را که پشیزی نبود در ره عشقش
صدبار فدا ساز که جانباز همین است
روز جانباز بر بی‌ادعاترین اسوه‌های ایثار مبارک
دیشب ز صدای سرفه‌ات نالیدم
تا صبح، پدر، خواب تو را می‌دیدم
وقتی که رسیدم به اتاقت بابا
باز آن ماسک تنفس لعین را دیدم
روز جانباز مبارک
دستان تو گرچه نیست اما زیباست
آن پیرهنی کز آستینش پیداست
مجنون نشدی وگرنه می‌فهمیدی
جانباز، شهیدی است که چندی با ماست
روز جانباز بر شما مبارک
شاه دین ما را ز حق سیراب کرد
دست عالم با عَلَم جانباز شد
ناگه آمد این خروش از جمع یار
یا علی گفتیم و عشق آغاز شد
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک
جانباز اگر که پا ندارد
در راه حسین گام دارد
گمنام‌ترین شهید دنیا
رهروی حسین نام دارد
روز جانباز مبارک
هرگز ننوشت آنچه برازنده توست
تاریخ که تا همیشه شرمنده توست
ایثار، وفا، عشق، عمل، آینه، صبر
این‌ها همه محتوای پرونده توست
روز جانباز مبارک
جانباز مثل خاطره‌ای جاودانه است
در فتنه‌ها برای همه یک نشانه است
بر سینه‌اش پلاک شهیدان مشخص است
جانباز سرافراز، شهید زمانه است
روز جانباز مبارک
پرده‌ها را ببند شب شده است، روز را در اتاق پنهان کن
گریه‌ات را بخند، دردت را، در پس اشتیاق پنهان کن
سرفه‌های مکررت بدجور، روی اعصاب شهر می‌خندد
یعنی این‌که نفس نکش، خود را، پشت این اختناق پنهان کن
میلاد حضرت عباس (ع) و روز جانباز مبارک
در سینه‌اش هزار و یکی ساز مخفی است
چون ناله، سرفه، خس‌خس او یک ترانه است
امواج اگرچه باعث تشویش او شدند
دریای استقامت او بی کرانه است
روز جانباز مبارک
جانباز یعنی نقطه اوج شکفتن
جانباز یعنی حرفی از خود وانگفتن
جانباز یعنی یک نگاه صادقانه
تا وسعت سبز بهشتی جاودانه
جانباز یعنی با خطر اعجاز کرده
تا قله‌های عاشقی پرواز کرده
ولادت حضرت ابوالفضل (ع) و روز جانباز مبارک
شلوار تا خورده دارد، مردی که یک پا ندارد
خشم است و آتش نگاهش، یعنی تماشا ندارد
رو می‌کنم به او باز، تا گفت و گویی کنم ساز
رفته است و خالی است جایش، مردی که یک پا ندارد
روز جانباز مبارک
وفا و همت و ایثارت ای بهار سخا
به هیچ دفتر و شعر و اثر نمی‌گنجد
مگو به وسعت دردت شبی بیندیشم
به حجم طاقت من این قدر نمی‌گنجد
چگونه وصف تو گویم در این کلام حقیر
که وصف عشق به گفتار در نمی‌گنجد
زلال عشقی و ایمان محض، متن یقین
حقیقت تو در این مختصر نمی‌گنجد
روز جانباز، یادآور سال‌های آتش به جانی شقایق‌ها، گرامی باد
نظر شما