ایثار؛آخرین درس استاد خلبان

به گزارش خبرنگار ایمنا، از جان گذشتگی دو خلبان در پرواز آزمایشی برفراز آسمان تبریز هرچند به قیمت جان خودشان تمام شد، اما از بروز یک فاجعه در مناطق مسکونی جلوگیری کرد. صبح روز گذشته هواپیمای آموزشی اف پنج از روی باند پایگاه دوم شکاری تبریز به پرواز در آمد. سرهنگ دوم صادق فلاحی استاد خلبان و سروان علیرضا حنیفه زادسوا، دوره دیگری از آموزش پرواز بر فراز آسمان را شروع کردند.

وقتی عقربه‌های ساعت به ۸:۴۵ رسید، هواپیما مسیرش را به سمت باند پرواز پایگاه تغییر داد، اما پیش از رسیدن به مقصد دچار حادثه شد و سقوط کرد. محل سقوط هواپیما، سالن ورزشی شهید علیپور، دیوار به دیوار مدرسه‌ای حوالی فرودگاه بین المللی تبریز در محله یکه‌دکان بود. خوشبختانه مدرسه هنگام وقوع حادثه تعطیل بود. با وقوع حادثه تیم‌های گسترده امداد و نجات خود را به محل رسانده و همزمان با مهار آتش شروع به امداد رسانی کردند. امدادگران همزمان با مهار آتش پیکر شهدا و دیگر شهروند را از محل خارج کردند.

امیر خلبان رضا یوسفی، فرمانده پایگاه شهید فکوری گفت: «محل سقوط، منطقه‌ای پرجمعیت است و دو خلبان شهید برای اینکه آسیبی به منطقه نرسد هواپیما را به نقطه‌ای خلوت هدایت کردند و در حالی که می‌توانستند خودشان را نجات دهند، جان خود را فدا کردند.»
وی ادامه داد: «به دلیل کم عرض بودن ورزشگاه محل سقوط، هواپیما به خارج ورزشگاه وارد شد و موجب فوت یک شهروند شد.»

فرمانده پایگاه شهید فکوری گفت: «با توجه به اشکال فنی که در هواپیما به وجود آمده بود، خلبان نتوانست آن را به باند پرواز برساند.» دکتر حمید منجم، سرپرست هلال احمر استان آذربایجان شرقی هم گفت: «خلبان احتمالاً به‌دلیل اینکه هواپیما در منطقه مسکونی درحال سقوط بوده ایجکت نکرده و جان خود را فدا کرده است».

خلبانان جان فشانی کردند

حمید محمدی کارشناس مسائل نظامی در این باره به خبرنگار ایمنا می‌گوید: نیروهای مسلح در نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران از روزی که وارد این کسوت نظامی‌گری و لباس مقدس سربازی می‌شوند نسبت به هرگونه سانحه‌ای آگاه بوده و ثابت کردند ارتش فدای ملت است. روز گذشته این اتفاق را در عملی که دو تن از خلبانان فداکار انجام دادند مشاهده کردیم.

وی ادامه داد: افرادی که وظیفه بررسی سانحه را داشتند متوجه شدند که خلبانان هیچ‌گونه اقدامی برای کشیدن شاسی زیر صندلی برای ایجکت کردن انجام ندادند که نشان می‌دهد خلبانان با میل خود به استقبال مرگ رفتند و این اقدام را انجام دادند.

این کارشناس مسائل نظامی تصریح کرد: پایگاه شهید فکوری تبریز در مکان و محدوده شمال شهر تبریز قرار دارد که بیشترین تراکم جمعیتی و ساختمانی را دارا است. از این رو اگر خلبانان جانفشانی نمی‌کردند این هواپیما به جایی برخورد می‌کرد که تعداد تلفات آن فاجعه بزرگی را رقم می‌زد.

وی اضافه کرد: خلبانان با تمام توان خود هواپیما را به سمت زمین چمن و جایی که کمترین جمعیت را داشته هدایت کردند و بعد از برخورد با صندلی تماشاگران در زمین چمن به دیوار مدرسه برخورد کرده که خوشبختانه هیچ‌کس در این مدرسه حضور نداشته است.

محمدی گفت: در بررسی‌های اولیه به این نتیجه رسیدیم که خلبانان فداکار می‌توانستند ایجکت کنند و صحیح و سلامت فرود بیایند اما خلبانان خود را جزئی از هواپیما می‌دانند و هواپیما جزئی از هویت و هستی آن‌ها است.

وی افزود: از آنجایی که ما به عنوان ایرانی غیرت خاصی نسبت به مام وطن داریم که این غیرت قابل توصیف و بیان نیست، خلبانان هم هواپیما را جزئی از هویت خود می‌دانند به گونه‌ای که اگر خلبانی در هنگام سانحه قصد ترک هواپیما را داشته باشد این اقدام را برای خود کسر شأن می‌داند.

این کارشناس مسائل نظامی با بیان اینکه اعتقاد ما به عنوان یک فرد ارتشی این است که هنوز در جنگ هستیم و جنگ ما تمام نشده است، گفت: هرکس که لباس نظامی بر تن دارد خارج از درجه و کسوت یک سرباز است از این رو در محیط آموزشی عرق می‌ریزد تا از ریختن خون در زمان جنگ جلوگیری کند.

وی اضافه کرد: اگر امروز خلبانان بهترین آموزش‌ها را می‌بینند برای این است که از جان، مال و حدود نظام جمهوری اسلامی ایران دفاع کنند، این دو خلبان فداکار هم هواپیما را به سمتی بردند که گزندی به جان و مال هموطنان نرسد و همان راهی را رفتند که شهید دوران و هم‌رزمان آن‌ها در هشت سال دفاع مقدس رفتند تا به منافع جمهوری اسلامی ایران خدشه‌ای وارد نشود.

محمدی با بیان اینکه خلبانان جنگنده اف ۵ پایگاه شهید فکوری تبریز به راحتی می‌توانستند ایجکت کنند و هواپیما را رها کنند، خاطرنشان کرد: آنچه که در قاموس خلبانان جوان بعد از جنگ می‌بینیم این است که هرجایی که هواپیمایی سقوط کرده خلبانان می‌توانستند ایجکت کنند اما برای اینکه تا آخرین لحظه از جان و مال مردم حراست کنند این اقدام را انجام ندادند و خود را فدا کردند.