به گزارش خبرنگار ایمنا، «لوزارتان» از دسته داروهای بلوک‌کننده گیرنده آنژیوتانسین‌دو است که جزو پرمصرف‌ترین داروهای قلبی در ایران محسوب می‌شود. آنژیوتانسین‌دو، ماده‌ای شیمیایی است که مسئولیت تنگ کردن عروق خونی بدن را دارد. این ماده با تأثیر بر ماده شیمیایی دیگری به نام آلدسترون که مسئول افزایش حجم بخش مایع (آب و مایعات جذب شده) خون است، جریان خون را افزایش می‌دهد؛ در نتیجه لوزارتان اثر مهارکنندگی دارد و در کاهش کار قلب و کنترل فشارخون مؤثر است.
موارد مصرف لوزارتان
لوزارتان یک آنتاگونیست گیرنده آنژیوتانسین دو با فعالیت ضد فشارخون است که عمدتاً ناشی از بلوک انتخابی گیرنده‌های AT1 و کاهش اثر فشاری آنژیوتانسین دو بوده و در درمان بیماری فشار خون مخصوصاً در بیمارانی که در اثر دیگر مهارکننده‌های ACE (آنزیم مبدل آنژیوتانسین) دچار سرفه می‌شوند و جهت کاهش خطر حملات قلبی در افراد مبتلا به هیپروتروفی بطن چپ کاربرد دارد. این دارو در درمان نفروپاتی دیابتی نیز مورد استفاده قرار می‌گیرد؛ به علاوه در نارسایی قلبی و انفارکتوس میوکارد از آن استفاده می‌شود. برای بیمارانی که دچار فشار خون بالا و بزرگ‌شدن قلب هستند و خطر سکته در آن‌ها وجود دارد لوزارتان تجویز می‌شود.
مکانیزم عمل لوزارتان
روش کار لوزارتان به گونه‌ای است که با مسدود کردن ماده عامل تنگی رگ‌های خونی، از تنگ شدن رگ جلوگیری و رگ‌های خونی را سست می‌کند. کاهش فشار خون می‌تواند به افزایش میزان تأمین خون و اکسیژنی که به قلب می‌رسد، کمک کند.
تجویز لوزارتان
لوزارتان به طریق خوراکی و به صورت نمک پتاسیم تجویز می‌شود. حداکثر اثر آن در کاهش فشار خون طی سه تا شش هفته بعد از درمان آغازین حاصل می‌شود. این دارو به تنهایی یا همراه با داروهای دیگر برای بهبود عملکرد قلبی و عروق شما تجویز می‌شود. محصولات دارویی ترکیبی از لوزارتان همراه با یک یا دو داروی دیگر تولید می‌شود که استفاده آن‌ها راحت‌تر و با اثری مناسب‌تر است؛ مانند داروی Cozaar که ترکیبی از لوزارتان و یک داروی ادرارآور به نام هیدروکلروتیازید است و برای کاهش فشار خون تجویز می‌شود.
عوارض جانبی لوزارتان
احساس خستگی و سرگیجه یا سبکی سر هنگام تغییر وضعیت از حالت نشسته و خوابیده به ایستاده، عوارض شایع این دارو محسوب می‌شود. با مصرف این دارو بهتر است به آرامی تغییر وضعیت دهید و در صورتی که احساس سرگیجه داشتید، برای چند دقیقه بنشینید و سپس بلند شوید.
لوزارتان می‌تواند منجر به تغییر میزان پتاسیم خون شود؛ به همین خاطر انجام آزمایشات خون دوره‌ای برای پیگیری سطح پتاسیم خون توصیه می‌شود. دیگر عوارض جانبی اوزارتان عبارت است از:
- قلبی و عروقی: درد قفسه سینه، افت فشارخون، افت فشارخون وضعیتی، فیبریلاسیون دهلیزی، حوادث عروق مغزی، ادم، تپش قلب، سنکوپ
- سیستم اعصاب مرکزی: خستگی، ضعف عضلات، سرگیجه، افسردگی، خواب آلودگی، سردرد، میگرن، خواب رفتگی اندام، اختلال خواب
- پوستی: خارش، حساسیت پوست به نور، راش پوستی، کهیر
- غدد درون ریز و متابولیسم: افزایش پتاسیم خون، افت قندخون
- گوارشی: اسهال، درد شکمی، یبوست، تهوع، استفراغ
- ادراری تناسلی: عفونت مجاری ادراری، ضعف جنسی
- هماتولوژی و انکولوژی: آنمی
- عصبی، عضلانی و اسکلتی: سستی، کمردرد، درد مفاصل، درد عضلانی
- گوشی: وزوز گوش
- تنفسی: عفونت مجاری تنفسی فوقانی، سرفه، احتقان بینی، تنگی نفس
اشکال دارویی و انواع لوزارتان
لوزارتان ۲۵، ۵۰ و ۱۰۰ میلی‌گرمی در بازار وجود دارد که مقدار متداول مصرف آن روزانه ۵۰ میلی‌گرم است.
نحوه مصرف و بهترین زمان مصرف لوزارتان
مقدار شروع معمول قرص لوزارتان در بزرگسالان ۵۰ میلی‌گرم و یک بار در روز است؛ اما مقدار لازم برای کنترل فشار خون می‌تواند به حداکثر ۱۰۰ میلی‌گرم در روز افزایش یابد. دوز شروع ۲۵ میلی‌گرم برای بیماران مبتلا به تخلیه داخل عروقی احتمالی (به عنوان مثال در روش دیورتیک درمانی) توصیه می‌شود. مقدار شروع توصیه شده برای کودکان معمولاً هفت میلی‌گرم در هر کیلوگرم یک بار در روز (حداکثر ۵۰ میلی‌گرم در کل) است که به صورت قرص یا سوسپانسیون تجویز می‌شود. مقدار مصرف باید مطابق پاسخ فشار خون تنظیم شود. دوزهای بالاتر از ۱.۴ میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم یا بیش از ۱۰۰ میلی‌گرم روزانه برای کودکان مورد مطالعه قرار نگرفته است.
دوز شروع معمول در بیماران با فشار خون بالا و فشار خون بطن چپ، ۵۰ میلی‌گرم قرص یک بار در روز است. هیدروکلروتیازید ۱۲.۵ میلی‌گرم روزانه باید اضافه شود یا دوز قرص لوزارتان باید یک بار در روز به ۱۰۰ میلی‌گرم افزایش یابد و به دنبال آن افزایش هیدروکلروتیازید به ۲۵ میلی‌گرم یک بار در روز براساس پاسخ فشار خون انجام شود. دوز شروع معمول در نفروپاتی در بیماران دیابتی نوع دو ۵۰ میلی‌گرم یک بار در روز است. دوز باید بر اساس پاسخ فشار خون به ۱۰۰ میلی‌گرم روزانه افزایش یابد.
فراموش کردن مصرف یک دوز لوزارتان
در صورت فراموش کردن مصرف یک دوز از لوزارتان، در سریع‌ترین زمان ممکن باید آن را مصرف کرد؛ اما اگر زمان مصرف دوز بعدی فرا رسید، دیگر لازم نیست دوز فراموش‌شده را مصرف کرد. هرگز دو دوز دارو را نباید باهم مصرف کرد.
تداخلات دارویی لوزارتان
- مصرف لوزارتان همزمان با دریافت خون یا مصرف داروهایی مانند سیکلوسپورین، داروهای مدر (ادرارآور) نگهدارنده پتاسیم مانند اسپیرونولاکتون، داروها و مکمل‌هایی دارای درصد بالای پتاسیم ممکن است سبب هایپرکالمی یا افزایش غلظت پتاسیم خون شود.
- مصرف همزمان لوزارتان با داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی به ویژه ایندومتاسین و داروهای مقلد سمپاتیک، ممکن است سبب کاهش اثرات ضد فشار خون لوزارتان شود.
- در شروع درمان با لوزارتان در بیماران مصرف کننده دیورتیک‌ها یا سایر داروهای کاهش دهنده فشار خون ممکن است افت فشار خون بروز پیدا کند.
- مصرف همزمان لوزارتان با فلوکونازول و سایمتیدین سبب کاهش غلظت متابولیت فعال و افزایش غلظت لوزارتان و مصرف همزمان با فنوباربیتال، منجر به کاهش غلظت پلاسمایی لوزارتان و مقدار متابولیت‌های فعال آن می‌شود.
- مصرف همزمان این دارو و لیتیم، می‌تواند منجر به بروز عوارضی مانند تهوع، اسهال، استفراغ، آتاکسی، لرزش و احساس وزوز در گوش گردد.
- مصرف همزمان لوزارتان و بازدارنده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین مانند کاپتوپریل، منجر به کاهش فشار خون، نقص عملکرد کلیوی و افزایش میزان پلاسمایی پتاسیم می‌شود. اگر تجویز همزمان غیر قابل اجتناب است، باید میزان پتاسیم پلاسمایی و عملکرد کلیوی به دقت مانیتور شود.
مصرف در بارداری و شیردهی
استفاده از لوزارتان در طول دوران بارداری منع مصرف دارد. قبل از شروع مصرف دارو اطمینان حاصل کنید که باردار نیستید. سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) این دارو را در سه ماهه اول در گروه C و برای سه ماهه دوم و سوم در گروه D طبقه بندی نموده است. ترشح لوزارتان در شیر مادر هنوز اثبات نشده است، اما آزمایش روی حیوانات ثابت کرده است لوزارتان در شیر آن‌ها ترشح می‌شود؛ بنابراین مصرف این دارو در دوران شیردهی فقط با نظر پزشک مجاز است.
موارد منع مصرف لوزارتان
در صورت حساسیت به لوزارتان و سایر مواد جانبی، بارداری و در صورت ابتلاء به نقص عملکرد کبدی-کلیوی (متوسط تا شدید) و گرفتگی شریان‌های کلیوی باید از مصرف این دارو اجتناب کرد.
نظر شما